“สำรวจผมจนพอใจหรือยัง”
คำถามนั้นทำดาวเด่นสะดุ้ง เธอถูกจับได้ว่าลอบสำรวจเรือนร่างสมบูรณ์แบบที่ผู้ชายเห็นต้องอิจฉากอยากมีบ้าง เธอก้มหน้าหลบตาคมกริบ ซ่อนแก้มแดงระเรื่อทีละนิด
ฟาร์เรลลุกจากเก้าอี้ ตรงมาหาดาวเด่น คว้าร่างอรชรเข้ามากอดอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ด้านนางโชว์คนสวยเบิกตากว้าง ตกใจการกระทำปานสายฟ้าแลบของประธานสุดหล่อ
“ว๊าย! ทะ ท่านประธานมากอดดาวเด่นทำไมคะ ปล่อยค่ะ!” เธอดิ้นขลุกขลักให้หลุดจากอ้อมกอดของผู้ชายคนแรกที่กล้าทำแบบนี้
“ผมนึกว่าแสงไฟช่วย แต่ไม่ใช่ เธอสวยมากดาวเด่น” ฟาร์เรลชื่นชมนางโชว์คนสวย กอดรัดเธอแน่นขึ้น
ดาวเด่นแก้มเห่อแดง หัวใจเต้นแรงพิกล การถูกกอดรัดของประธานสุดหล่อ เธอรู้สึกว่าร่างกายกำลังจะทรยศ เคลิ้มตามสัมผัสอบอุ่นของอ้อมแขนแข็งแกร่ง และแล้วหัวใจสาวแทบจะหยุดเต้น! เขาฉกจูบเธออย่างรวดเร็ว จูบแรกที่เขาเอาไปมาพร้อมความอ่อนนุ่ม อ่อนหวาน ซ่านสยิว สัมผัสแบบนี้เธอไม่เคยเจอ จะเจอได้อย่างไรก็เขาเป็นผู้เริ่มทุกอย่าง เธอตั้งตัวไม่ติด
“ตัวเธอหอม ปากเธอยิ่งหอมหวานดาวเด่น” ยังมีน่ามาชม ดาวเด่นระทวยใต้อ้อมกอดทรงพลัง เผลอสูดกลิ่นกายชายหนุ่มที่มีกลิ่นน้ำยาโกนหนวด น้ำหอมเฉพาะบุรุษ ช่างทำเธอเคลิ้มไหวระทวย
“ไม่น่าเชื่อเธอไม่เคยจูบ” ฟาร์เรลเห็นอาการอ่อนปวกเปียกของนางโชว์คนสวย แทบไม่อยากเชื่อ เธอต่างจากตอนวาดลวดลายเซ็กซี่ ขยี้ใจชายบนเวที อีกทั้งตอนนั่งฉอเลาะกับแขกฝรั่ง สภาพดาวเด่นตอนนี้เหรอ อ่อนเป็นขี้ผึ้ง ดวงตาฉ่ำปรือฉ่ำเยิ้มเหมือนโดนของ เขาแค่กอด จูบ เธอเท่านั้นนะ