บั้นท้ายกลมกลึงเคลื่อนขยับ...บิดสะบัดส่ายไหวตามท่วงทำนอง เรียวขาเพรียวยาวนวลเนียนไร้ที่ติอวดโฉมให้ใครต่อใครได้ยลชม มันขัดความรู้สึกของเขานัก เมฆอยากจะก้าวเข้าไป กระชากเธอลงมา ที่เดียวที่เธอควรร่อนขยับสะบัดส่ายคือบนฟลอร์เริงรักของเขา หาใช่ฟลอร์เวทีใดในโลกใบนี้
“คุณ!”
“ทุกส่วนบนตัวเธอเป็นของฉัน”
“แต่คุณห้ามความคิด ห้ามจิตวิญญาณบัวไม่ได้หรอก”
“งั้นเหรอ แล้วเราจะได้รู้กัน นายเมฆ เมฆี คนนี้จะกักกันขังเธอเอาไว้ทั้งชีวิตและจิตวิญญาณได้มั้ย” ปากร้อนร้าย ตะโบมบดขยี้ปากลงหา นลินญาดิ้นสุดแรง เมื่อจูบนี้ช่างรุนแรง สูบดึงวิญญาณของเธอออกจากร่าง
สติ... ความเป็นตัวเธอ... กำลังถูกช่วงชิงพรากไป เฉกเช่นทุกครั้งที่อยู่ในอ้อมแขนของซาตานร้ายมากเสน่ห์อย่างเมฆ เมฆี...
เมฆรัดร่างระหงหอมกรุ่นจมไปกับอก
“ห้ามแม้แต่จะคิดหนีหน้าฉันอีกนลินญา