ทุกวันนี้นังเดือนมันยังรู้สึกขยาดและรู้สึกหวาดระแวงความป่าเถื่อนวิตถารของตาเฒ่าคนสวนอยู่เลยถึงแม้ว่ามันจะปรนเปรอยัดเยียดความกระสันเสียวให้มันอย่างมากมายแต่ว่าก็ได้สร้างความเจ็บปวดรวดร้าวในร่องสวาทและเรือนร่างของมันมากกว่าและจนทำให้มันรู้สึกหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกลัวอย่างนี้มาก่อนเลยจากนั้นนังเดือนมันจึงขอมานอนที่บ้านพี่สาวแล้วโกหกว่ามันกลัวคนที่มาด่อมๆ มองๆ บริเวณรอบบ้านมันกลัวจะเข้ามาทำร้ายมันเลยขออยู่ชั่วคราวก่อนสักระยะหนึ่ง

ในขณะเดียวกันนังเดือนเองมันก็ยังไม่ค่อยไว้วางใจจึงขอมานอนที่บ้านพี่สาวแล้วโกหกว่ามันกลัวคนที่มาด่อมๆ มองๆ บริเวณรอบบ้านมันกลัวจะเข้ามาทำร้ายมันเลยขออยู่ชั่วคราวก่อนสักระยะหนึ่งพี่สาวมันก็อนุญาตแล้วบอกว่าให้มันมาอยู่ได้ยาวๆ เลยเพราะว่าพี่สาวมันต้องเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดอีกเกือบเดือนจะได้ฝากให้มันช่วยดูแลบ้านและทำอาหารให้ไอ้ทัพพี่เขยมันกินด้วยนังเดือนมันรับปากอย่างดีใจเพราะว่าอย่างน้อยก้ยังมีไอ้ทัพพี่เขยมันอยู่ในบ้านถึงแม้ว่าช่วงหลังๆ มันจะไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะเดินทางไปทำงานแต่ว่าตอนเย็นก็กลับมานอนที่บ้านและอาจจะเมามายแต่ก็ยังดีกว่ามันนอนอยู่บ้านเพียงลำพังคนเดียว

นังเดือนมันมานอนที่บ้านพี่สาวมันได้หลายวันแล้วแต่ไม่ได้เจอพี่เขยมันเลยเพราะมันต้องคุมงานทำโอทีของพนักงานเนื่องจากตอนนี้เหลือจำนวนคนน้อยจึงทำงานหนักขึ้นกว่าเดิมกว่ารถที่บริษัทจะมาส่งถึงบ้านมันก็ดึกดื่นและเมามายมาไม่ได้สติมาแทบทุกวันและพอตื่นขึ้นมามันต้องรีบอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวไปรอขึ้นรถของบริษัทไม่มีเวลาได้ทักทายพูดคุยกับนังเดือนเหมือนก่อนแล้วอีกอย่างนังเดือนมันก็ได้ยินคนงานในบริษัทเขาแอบซุบซิบกันว่าไอ้ทัพกับหัวหน้ามันที่เป็นแม่หม้ายแอบเสียบกันบ่อยๆ ในห้องทำงานจนคนในบริษัทเขาแอบเห็นกันเป็นประจำแต่ไม่มีใครกล้าพูดมากเพราะว่ากลัวจะตกงานเอาได้