ชีวิตใครลิขิตไว้น่ะหรือ จันอับไม่สนหรอก ในเมื่อเธอเป็นเพียงมือขวาจอมซุ่มซ่าม

แถมยังขี้เหร่จนหาตัวจับยาก และเขาคือเจ้านายไอ้เทวดาน้อยสุดหล่อ จันอับไม่มี

ทางเลือกอื่น นอกเหนือไปจากใช้ความรักลิขิตชีวิตของตัวเอง กว่าจะฝ่าฟันปลูก

ดอกรักจนคุณพีร์เห็นความสวยงามหลบในก็ยากเข็ญ เลือดตาแทบกระเด็น แล้ว

ยังจะต้องผ่านด่านมหาเทวีศรีว่าที่แม่ผัว ผู้มีสมญานาม ‘เหยียบน้ำทะเลจืด’ ไม่ง่าย

เลยสำหรับผู้หญิงธรรมดาที่มีชื่อน่าอับเฉา ทว่า..ตราบใดที่ยังมีลมหายใจและ

ความหวัง แม้ผืนผ้าใบของชีวิตจะเปื้อนเปรอะกระดำกระด่าง จันอับยังเชื่อเสมอว่า

ตัวเราสามารถใช้มือจับพู่กัน แต่งแต้มสีสันทีละน้อย ทีละนิดตามกำลัง ลงสีหวาน

ไปตรงนั้น ตรงนี้ จนภาพรวมที่เห็นนั้นงามถูกใจอย่างที่ฝัน

แล้วคุณล่ะคิดอย่างจันอับไหม เริ่มละเลงสีบ้างหรือยัง ถ้ายัง...ลองเปิดหน้าถัดไป

แล้วใช้จิตนาการวาดหัวใจลงไปสักดวงบนผืนผ้าใบ เห็นไหมว่าสวยงามขึ้นกว่า

เดิมมากมาย