วันศุกร์ เดือน ๓ แรม ๔ ค่ำ ปีมะเส็ง พุทธศักราช ๒๓๒๘

จมื่นพัชร์เคียนผ้าคาดโจง จัดแจงให้กระชับ เงยมองปลายไผ่ ส่งปราบหงสาขึ้นคาบไว้ แล้วไต่ขึ้นจนถึงยอดพะอง พาดหอรบฝ่ายอังวะ ประเจียดพญาเสือสีแดงสดบนต้นแขนแลเห็นจะเจนในแสงสว่างที่วาบมาเพียงวูบหนึ่ง แบ่งผืนฟ้ามืดเป็นสองเสี่ยง เมื่อสิ้นเสียงกัมปนาทดังก้องกึก ร่างสูงในชุดกรำศึกก็ยักหงาย ลอยละลิ่วไปกับพะองไม้โดยมีทนายหนุนบ่าวคู่ใจที่ยึดด้านโคนพะองไว้อย่างเหนียวแน่นไม่ลดละตามคำสั่งของผู้เป็นนาย สองนายบ่าวทะลุมิติจากสมรภูมิทุ่งลาดหญ้าในสงครามเก้าทัพ ละลิ่วมาจนถึงฝรั่งพระนครที่ปีสองพันฮาฮาฮา ร้อนถึงยวนยิหวาบุตรี ดร.ครกเจ้าของโปรเจ็กต์ไทม์แม็ชชีน เจ้าคุณขอมดำดิน ต้องหาทางส่งสองนายบ่าวเจ้าปัญหากลับไปรับมือพี่หม่องก่อนทัพไทยจะเพลี่ยงพล้ำ

ระหว่างซ่อมเจ้าคุณขอมให้หายจากอัลไซเมอร์ จำพิกัดตัวเองไม่ได้ กับซ่อมแซมหัวใจ ที่ต้องคอยชั่งไว้ระหว่างจมื่นพัชร์คนฟันขาวจากมิติเก่า และเตโอหนุ่มจอมกวนในโลกไซเบอร์ ยวนยิหวาจะทำอย่างไร ส่วนจมื่นพัชร์นั้นเล่า ใจหนึ่งมอบไว้กับแม่หญิงยวนเจ้าของผ้าแถบผืนน้อยที่เขาซ่อนไว้เป็นยันต์ลงอาคมรัก แต่อีกใจหนึ่งเอื้อเอ็นดูแม่หญิงยิหวา นางผู้มีใบหน้าเหมือนแม่ยวนราวกับโขกพิมพ์ ยกเว้นตำหนิน้อยบนเนินถัน เจ้าของผ้าซับหมากลูกไม้รูปทรงแปลกตา เป็นสามเหลี่ยมผืนเพียงกระแบะมือ แต่หอมจรุงใจยิ่งนักนางน้อยเอย ...