เขาแต่งงานกับเธอเพราะแม่อยากให้แต่ง แต่เธอแต่งงานกับเขาเพราะรัก เมื่อการแต่งงานไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักของคนทั้ง 2 ฝ่าย ชีวิตคู่จะมีความสุขได้อย่างไร หากในใจเขายังไม่ลืมรักครั้งเก่าในอดีต

เมื่อเธอถูกบังคับให้แต่งงานกับเจ้าบ่าวที่เป็นเกย์ อะไรจะเกิดขึ้น...?

“ทำไมเมย์ต้องแต่งงานกับมันด้วยคะ ทำไมต้องเป็นมัน ทำไมต้องเป็นหลานของเมียใหม่คุณพ่อด้วย เมย์เกลียดมันคุณพ่อก็รู้ เมย์เกลียดพวกมัน...” “เมย์ ทำเพื่อพ่อทำเพื่อบริษัทของเราได้มั้ยลูก เก็บความเกลียดเอาไว้แล้วทำเพื่อพ่อสักครั้งนะเมย์ถือว่าพ่อขอร้อง.?” “แค่ 6 เดือนเท่านั้นนะคะ เมย์จะแต่งงานกับมันแค่ 6 เดือน เมื่อคุณพ่อกลับมาจากเมืองนอกเมื่อไหร่ เมย์จะหย่ากับมันทันที”

"ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล" ประโยคนี้มันใช้ได้จริงๆ ในเมื่อมหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของบ่อน้ำมันที่ร่ำรวยอย่างเขา ไปถูกใจหญิงสาวแสนธรรมดาคนหนึ่งแต่เธอกลับไม่เล่นด้วย แถมยังทำท่ารังเกียจเขาอีกมีหรือที่เขาจะยอม เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฎิเสธเขาได้เลยสักคน เลห์กลอุบายทุกอย่างจึงเริ่มขึ้นเพื่อหวังให้เธอมาติดกับดักรักของเขา จนไม่สามารถปฎิเสธเขาได้อีก แต่สุดท้ายเขากลับเป็นคนที่พ่ายรักให้เธอเองจนถอนตัวไม่ขึ้น

ในชีวิตก่อนเป็นเพราะเธอโง่งมอยู่ในความรัก เธอจึงถูกชายโฉดที่เธอรักรวมหัวกับหญิงชั่ว ญาติที่เธอรักเหมือนน้องสาว รวมหัวกันวางแผนทำลายชีวิตเธอ ด้วยความแค้นหลังความตาย เธอจึงย้อนกลับมาในร่างของเธอ ตอนอายุ 15 เพื่อให้เธอได้มีโอกาสแก้แค้นคนเหล่านั้น ชาตินี้เธอจะไม่โง่และหลงเชื่อในความรักอีกแล้ว แต่ดูเหมือนความตั้งใจของเธอจะมีมารผจญ ชางกวนโม่นายน้อยไร้หัวใจ “ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน เป็นเมียฉันมันไม่ดีตรงไหน?” ชูอี้เสิ่นหนุ่มปริศนาข้างห้อง “เสี่ยวเสวี่ย ผมบาดเจ็บอีกแล้ว ช่วยดูแลผมหน่อย” โม่จื่อเหวินบอดี้การ์ดสุดหล่อ “แม้จะต้องลงนรก ฉันจะปกป้องเธอด้วยชีวิต”

หลินเว่ย ขอทานตัวน้อยที่โดนทำลายฐานพลัง วันหนึ่งได้เจอคริสตัลสีดำปริศนา ซึ่งมีความสามารถให้การคืนชีพซากศพสัตว์อสูรให้เป็นนักรบโครงกระดูก ที่มีทักษะความสามารถเหมือนยามมีชีวิต เรื่องราวการผจญภัยของราชาคนใหม่กำลังเริ่มต้นขึ้น

“คุณภวินท์!” “ไปซื้อน้ำที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาหรือไง ถึงไปนานขนาดนั้น” “คุณภวินท์ ปละ…ปล่อยพลอยก่อนนะคะ” คนถูกสวมกอดและตอนนี้ก็ถูกปากหยักร้อนไล่จูบบอกเสียงสั่นๆ “ทำไมต้องปล่อย” “ก็…ก็พลอยง่วงแล้ว พลอยขอตัวไปนอนก่อนนะคะ” “แต่ผมยังไม่ง่วง” ภวินท์หอมแก้มนุ่มแล้วก็จับภรรยาหันมาเผชิญหน้า ด้านพันธิภาก็หน้าแดงระเรื่อ เมื่อหันมาเจอสามีอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว “เอ่อ…” “ไม่เคยเห็นผู้ชายใส่ผ้าเช็ดตัวหรือไง” เขาถามแล้วก็ยิ้มมุมปาก แววตาแพรวพราวดูไม่น่าไว้ใจ ยิ่งทำให้พันธิภาหวาดหวั่น ที่ใจก็คิดค้านกันไปมา เมื่อใจหนึ่งก็รักเขา แต่อีกใจก็บอกให้ตัดใจแล้วจบเรื่องราวที่ผูกมัดกันด้วยสัญญาเสีย ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ และเธอคงจะถอนตัวถอนใจไปจากอาหนุ่มของเพื่อนรักไม่ได้ “คุณภวินท์ เอ่อ…” หญิงสาวเรียกสามี ขณะที่สามีกำลังจูบหน้าผากของเธอ “มีอะไรก็พูดมา ไม่งั้นผมจะจูบต่อ”

"ชิงถิง" เกิดมาในครอบครัวชาวนายากจนในประเทศจีนเมื่ออดีตอันไกลโพ้น ครอบครัวของนางกำลังประสบภาวะอดอยาก นางจึงจำใจต้องไปเป็นนางกำนัลในวังหลวง เพื่อมาจุนเจือให้ครอบครัวพ้นจากความตาย แม้นว่าชิงถิงมิอาจจะเป็นสนมได้เนื่องเพราะเกิดมาในครอบครัวอันต่ำต้อย แต่บุญญาธิการก็ติดตัวนางมาแต่กำเนิด ท่านอ๋องทั้งห้าผู้เป็นโอรสของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน แม้นจะมีรูปงามพิลาสดั่งหยกชั้นเลิศแต่ทว่าลำหยกของท่านอ๋องล่้วนแต่มีขนาดผิดแผกแปลกมนุษย์เพราะเป็นลำหยกของผู้มีเชื้อมังกร มีบุญญาธิการสูงส่งนัก หากสตรีใดที่มิได้ถูกกำหนดมาให้เป็นคู่สวาทของเหล่าองค์ชายทั้งห้าเหล่านี้มาบังอาจร่วมสังวาสกับเขา ย่อมต้องมีอันเป็นไป ฟ้าดินกำหนดมาแล้ว ว่าห้าอ๋องต้องมีคู่อภิรมย์ได้เพียงผู้เดียวเท่านั้น และนางผู้นั้นก็คือ...ชิงถิงผู้นี้

เมื่อหญิงสาวใจแหลกสลายในคืนแห่งความรัก มีเพียงหมอเช่นเขาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาในคืนข้ามปี --------------------------------------------------------- “หมอก็ใจร้าย ! ใจร้ายเหมือนกับผู้ชายทุกคน ! ฉันคบกับเขาตั้งแต่อยู่ ม. 4 จนถึง ม. 6 สอบเข้ามหาลัยด้วยกันได้ ฉันอุตส่าห์ตั้งปณิธานไว้ในใจว่า เมื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ในคืนข้ามปีของปีนั้น ฉันจะมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้เขา แต่สุดท้ายเขากลับไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น” เธอร้องไห้ฟูมฟายออกมา ผมได้แต่ยืนอึ้งกับสถานการณ์ดราม่าตรงหน้า เธอร้องไห้เสียงดัง จนผมกลัวว่าคนข้างนอกจะแห่กันเข้ามาแล้วเข้าใจผมผิดว่าผมไปรังแกเธอหรือเปล่า ผมจึงรีบขยับเข้าไปใกล้เธอพร้อมกับลูบหลังปลอบโยนเธอเบา ๆ ว่า “กลับบ้านไปเถอะนะ ถึงแฟนเธอจะไม่รัก แต่พ่อกับแม่ยังรอเธออยู่” ผมพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอออกไปจากห้องพักแพทย์โดยดี เพราะผมจะได้พักผ่อน ผมเป็นหมอรักษากายไม่ใช่หมอรักษาใจ เรื่องปัญหาหัวใจผมช่วยรักษาให้เธอไม่ได้จริง ๆ “ฉันไปไหนไม่ได้จนกว่าฉันจะได้ทำอย่างที่ได้ตั้งใจไว้” เธอปาดน้ำตาออกแล้วหันมามองผมอย่างจริงจัง ก่อนที่จะเอ่ยประโยคที่ทำให้ผมอึ้งไปว่า “คือ ฉันอยากมีอะไรกับผู้ชายในคืนข้ามปี”

ยุค 90’s เป็นยุคทองของวัยรุ่นที่มีจังหวะชีวิตที่การรอคอยมีความหมาย ทุกอย่างที่อยู่ในยุคนั้นจึงมีเสน่ห์ และมีมนต์ขลัง ที่ไม่อาจลืมเลือนได้เลย บทเพลง และความรักครั้งแรกในยุคนั่นก็เช่นกัน

พระเวทมนตราที่เขาโอมอ่าน ดลบันดาลให้เกิดความกำหนัด… เรื่องราวแห่งกามโลกีย์ของหมอเสน่ห์หนุ่มใหญ่ไซส์ยักษ์กับบรรดาลูกศิษย์สาวที่เดินเข้ามาให้เขากินตับถึงที่ เมญ่ากระตุกยิ้ม กำตลับสีผึ้งโยนีเอาไว้ในมือพร้อมกับท่องคาถาปลุกสีผึ้งมหาเสน่ห์สามจบ จากนั้นก็เป่าลงไปเปิดตลับสีผึ้งออกมา กลิ่นของของสีผึ้งโยนีหอมรัญจวนอวบอวลไปทั่วห้อง แค่เพียงได้กลิ่นหอมนี้ชายใดในใต้หล้าล้วนแต่เกิดความกระสันอยากร่วมรักเสพสังวาทขึ้นมาในบัดดลทันใด เมญ่าใช้ปลายนิ้วแตะสีผึ้งแล้วถ่างขาออกป้ายสีผึ้งลงไปยังเนินสวาทของหล่อน รวมทั้งเนินถันทั้งสองเต้าทรวง “โอม… ผีฟ้า ผีป่า ผีเขา ขอให้เหล่าพวกเจ้ามาอวยชัย จงรักกูหลงกูไม่ห่างหาย อยากเสพสังวาทร่างกายเพียงแต่กู เพี้ยง”

ในวันที่เกล็ดเหมันต์สีขาวนวลโปรยปรายลงจากท้องฟ้า ดรุณีตัวน้อยเอ่ยถาม ‘เหตุใดเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่’ เด็กชายผู้นั้นเอ่ยตอบ ‘ที่นั่นไม่ต้อนรับคนเช่นข้า’ เด็กหญิงได้ยินเช่นนั้นจึงยิ้ม มือเล็กป้อมยื่นไปหวังให้คนตรงหน้าจับ ‘เช่นนั้นเจ้าก็มาเล่นกับข้าเถิด’ ใครเล่าจะรู้กันว่าเมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาทั้งสองคือผู้ที่กอบกุมอำนาจของแว่นแคว้นและรัฐน้อยใหญ่เอาไว้ในกำมือ หนึ่ง องค์ชายผู้ไร้ความสามารถในสายตาคนทั่วไป หนึ่ง สตรีผู้จับดาบออกรบเก่งกว่าปักผ้าเฉกเช่นคุณหนูในห้องหอ ความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสอง ไม่ว่าผู้ใดก็มิอาจทำลายลงได้ แม้แต่ความตายก็ตาม

เดิมนางเป็นเพียงสตรีจอมทโมนร่อนเร่พเนจรนางหนึ่ง จับพลัดจับผลูเกิดเหตุไปป่วนขบวนเสด็จของฮ่องเต้เข้า เป็นผลให้หยกพกสลักรูปดอกอวี้หลาน ของชิ้นสุดท้ายที่มารดาทิ้งไว้ให้ก่อนตายหล่นตกแตกสู่พื้น โมโหแทบเป็นแทบตายก็ทำอันใดไม่ได้ เพราะมิเช่นนั้นหัวตนก็คงจะหลุดออกจากบ่า ในขณะที่ในหัวกำลังคิดว่าค่าซ่อมหยกคงแพงมหันต์ ต้องรับงานอีกเท่าใดกว่าจะพอ ฮ่องเต้ที่ทรงทอดพระเนตรเห็นเศษหยกบนพื้นดินนั้นกลับลั่นวาจาออกมา "ธิดาข้า!!" "พะ.. เพคะ?" แล้วชีวิตของสตรีพเนจรเช่นนางในฐานะองค์หญิงใหญ่แห่งต้าโจวก็ได้เริ่มต้นขึ้น...

การพัฒนาของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีรวดเร็วมาก อารยธรรมกำลังรุ่งเรือง และจุดจบก็มาถึงอย่างกะทันหัน อุกกาบาตลูกใหญ่ตกใส่แผ่นดินใหญ่ นำมาซึ่งสิ่งที่เรียกว่า’ไวรัสพลังเหนือธรรมชาติ’ มันกระจายไปทั่วทั้งทะเล อากาศและผืนดิน ปนเปื้อนทุกสิ่งมีชีวิตในเวลาอันสั้น สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ตาย สิ่งมีชีวิตจำนวนมากกลายพันธ์ุรวมถึงมนุษย์ บ้างก็ตายในการวิวัฒนาการและกลายเป็นศพมีชีวิต บ้างก็วิวัฒนาการสำเร็จ พลังของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเพิ่มขึ้นและเมื่อตัวอย่างเช่นนี้เกิดขึ้นซ้อนทับจนกลายเป็นปรากฏการณ์ กฏยุคอารยธรรมของมนุษย์จึงล่มสลาย และกฏใหม่แสนป่าเถื่อนก็เข้ามาแทน ผู้คนที่รอดชีวิตจากหายนะได้บันทึกยุคสมัยนี้ไว้ว่าเป็นยุคมืด คนที่เหลือรอดต้องพยายามอย่างหนักเพื่อฟื้นคืนอารยธรรมมนุษย์ 50ปีต่อมา นักประวัติศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ได้ร่วมกันบันทึกประวัติศาสตร์นี้ มันสะท้อนให้เห็นถึงความหวังที่ปรากฏบนขอบฟ้าหลังการชะโลมเลือดภายใต้กฏใหม่แสนป่าเถื่อน มนุษย์พากันเรียกยุค50ปีหลังการชนของอุกกาบาตว่า’ยุคแห่งรุ่งอรุณ’

:: คำเตือน :: นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะแก่เด็กและผู้หญิงมี (คัน) ครรภ์ เพราะอาจจะสะกิดสามีข้าง ๆ ให้มานั่งเล่นจ้ำจี้มะเขือเปราะ และเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรักใส ๆ หัวใจฟรุ้งฟริ้ง หรือรักโรแมนติกทั่วไป ภาษาเขียนและตัวหนังสือไม่สุภาพก็ขออภัยด้วยนะคะ ไรท์เตือนแล้วนะคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไรท์รับคำติ คำชม พร้อมรับคำแนะนำค่ะ .. คำโปรย .. เมื่อปลายดาวตกเป็นของธีวราอย่างไม่เต็มใจ เขากลับทำป่่าเถื่อนใส่เธอขนาดนี้ แถมไม่เห็นเธอเป็นพี่ด้วยซ้ำ จากคนที่เธอเคยรักเหมือนพี่น้อง ปลายดาวกลับเกลียดธีวราเข้าไส้ เพราะ ธีวรา เพียงคนเดียวที่เธอไม่อยากเอามาทำผัว!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เนื้อหาบางส่วนของเรื่องนี้จ้า แควก! เป็นเสียงที่ธีวรากระชากชุดชั้นในของปรายดาวออกอย่างไม่ไยดี ก่อนที่จะปลุกปล้ำเธอด้วยความเหลืออด ไม่ว่าเขาจะพูดยังไง จะทำอะไร เขาก็คงจะไม่ได้หัวใจของเธอ ‘ในเมื่อไม่ได้หัวใจ ก็ขอได้ตัวไว้ครอบครองก็ยังดี’ “อือ…อุดอะ” ปากของปรายดาวยังโดนมัดด้วยผ้า แต่เธอก็ยังคงร้องโวยวายไม่หยุด “ผมไม่หยุด คืนนี้ผมจะทำให้พี่ขึ้นสวรรค์ด้วยของชิ้นนี้” ธีวราโผล่ศีรษะขึ้นมาจากซอกคอของปรายดาว พร้อมกับหยิบของชิ้นนั้นมาโชว์ให้เธอเห็น จากนั้นเขาก็กระชากกางเกงของเธอออกอย่างไม่ไยดี ขาของปรายดาวไขว้เข้าหากันพร้อมกับเอามือมาปิดของสงวนไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ธีวราได้รุกล้ำเข้าไปได้ แต่มีหรือที่แรงผู้หญิงจะต้านทานแรงของผู้ชายได้ แล้วเขาก็จับมันสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในของเธอได้สำเร็จ +++++ เพิ่มตอนพิเศษ 2 ตอนด้วยนะคะ +++++

ดูเหมือนการเดินทางครั้งใหม่ได้เกิดขึ้นแล้ว ในการหาสัตว์พันธสัญญาตัวที่สองของ ฉูจงฉวน ลั่วอู๋เองก็หวังที่จะเจอสัตว์พันธสัญญาตัวที่สองของเขาด้วยเช่นกัน การเดินทางในครั้งนี้มีทั้งโชคลาภและการผจญภัยที่อันตรายเป็นอย่างยิ่ง

หัวใจที่อ่อนไหวยิ่งไหวเอนเมื่อคนเป็นพ่อของลูกกลับมาชิดใกล้ พร้อมทำตัวราวกับเป็นพ่องูจงอางหวงไข่ แต่ทำตัวปากแข็งหนักหนาว่าไม่ได้รัก เขารู้มาตลอดว่าอีกฝ่ายรู้สึกอย่างไรตลอด 6 ปีเต็ม ที่ผ่านมาแต่ยังคงวางสถานะของฉันเป็นเพียงแม่ของลูก คนที่ใกล้ชิดเพียงตัวแต่ไม่เคยใกล้หัวใจ แต่จะหักห้ามหัวใจตัวเองอย่างไรเมื่อลูกสาวตัวน้อยของเรารับบทเป็นแม่สื่อแม่ชัก ท่ามการหนุนหลังจากคุณย่าของหลานเพื่อช่วยโน้มน้าวให้สองหัวใจได้ลงเอยกันดีๆ เสียที... --------------------------------------------- "ทำไมพ่อกับแม่ถึงต้องอยู่บ้านคนละหลังด้วยละคะ" ฉันขบริมฝีปาก ขณะที่เหนือเอาแต่ยิ้มพลางใช้หัวนิ้วโป้งมือแตะริมฝีปากอย่างจนตรอก เราถูกลูกสาวคนเก่งซักไซ้ ซักเสียจนสะอาดตั้งแต่ 1 ชั่วโมงที่แล้ว วกไปเวียนมาในหลายคำถาม แต่มี 2 ประเด็นสำคัญคือ ทำไมพ่อกับไม่อยู่บ้านเดียวกันเหมือนพ่อแม่ของคนอื่นๆ กับประเด็นที่สองเมื่อไหร่หนูจะมีน้องเป็นเพื่อนเล่นบ้าง ช่วงแรกเราผลัดกันตอบโดยใช้เหตุผลเป็นกลาง แต่คำตอบนั้นก็ยังไม่ถูกใจแกอยู่ดี จึงเริ่มตั้งคำถามใหม่อีกครั้ง เช่น หนูก็ต้องมีน้องใช่มั้ยคะ เพื่อนหนูทั้งมีบุญ จินนี่ ออเดรย์ก็มีพี่น้องหมดเลย เธอยกตัวอย่างเพื่อนร่วมชั้นอนุบาลที่มีพี่น้องให้ฟังเป็นหนที่สอง "ใช่จ้ะ แต่คนทุกคนไม่จำเป็นต้องมีพี่น้องเหมือนๆ กันหมดหรอกนะ น้องจันทร์เจ้าเป็นเด็กโชคดีมากที่เป็นลูกคนเดียว พ่อกับแม่สามารถให้ความรักกับหนูได้คนเดียวแบบเต็มที่ไม่ต้องเผื่อใครเลยไงจ๊ะ"ฉันอธิบาย แต่พยักหน้าหงึกๆ เหมือนจะเข้าใจโดยดี แต่... "แต่คุณปู่คุณย่าบอกว่าน้องจันทร์เจ้าควรรู้จักแบ่งปัญเผื่อแผ่ให้คนอื่นนี่คะ งั้นหนูก็สามารถแบ่งความรักของพ่อกับแม่ให้น้องได้เหมือนกัน" "แต่ว่าพ่อกับแม่รักน้องจันทร์เจ้ามากๆ จนแบ่งความรักให้ใครอีกไม่ได้เลยไงครับ เราก็เลยมีน้องจันทร์เจ้าแค่คนเดียว"เหนือ พ่อของแกอธิบายบ้างพลางใช้นิ้วจิ้มพุงแกเล่นระหว่างพูด "ไม่เอาอ่ะค่ะ ยังไงหนูก็อยากมีน้อง!"

นางมีสามคำให้เขา ยั่วยวน เจ้าเล่ห์ สมสู่ ส่วนเขามีเพียงคำเดียวให้นาง เจ้าเป็นของข้า!

ฉู่เหิน จากเด็กหนุ่มธรรมดา จู่ ๆ ก็ได้ระบบวิเศษมาอยู่ในตัวและกลายเป็นจอมยุทธ์ผู้เก่งกาจ ทุกอย่างในชีวิตเขาเริ่มเปลี่ยนไป มีสิ่งที่ต้องปกป้องเพิ่มมากขึ้น ซึ่งศัตรูเองก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน

คู่หมั้นเธอปล้ำน้องสาวฉัน จนน้องสาวฉันท้องแล้วมันก็จะหนีมาแต่งงานกับเธอ ฉันจะทำให้มันรู้สึกเจ็บปวดเหมือนที่ครอบครัวฉันต้องเจอ

เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน

พี่ชายเพียงคนเดียวของเธอ ยิงตัวตายต่อหน้าต่อตา เพราะเขาถูกหักหลังจากภรรยาและเพื่อนสนิทที่แอบเล่นชู้กัน....การแก้แค้นจึงเริ่มขึ้น

เพื่อนในแก็งค์ของเธอต่างก็ทยอยแต่งงานและก็มีลูกกันไปจนหมด แต่ในเมื่อการหาสามีดีๆสักคนมันหายากนักก็ไม่ต้องมีมันซะเลยดีกว่า เธอจึงตั้งใจจะอยู่แบบโสดๆให้ผู้ชายเสียดายเล่นแต่ถ้าต้องตายไปอย่างโดดเดี่ยวก็ดูจะน่าสงสารตัวเองเกินไป แต่การมีลูกโดยที่ไม่ต้องการพ่อก็มีแค่วิธีเดียว คือ “การทำกิ๊ฟท์” แต่ถ้ามันจะแพงขนาดนี้เธอก็คงต้องยอมแพ้ “ONE NIGHT STAND” บาร์โฮสท์ที่ดังที่สุดในย่านทองหล่อ จึงเป็นสถานที่ในอีกวิธีหนึ่งที่จะช่วยเธอได้ เพราะมีเหล่าหนุ่มหล่อมากมาย ทั้งหน้าตา ผิวพรรณ ซึ่งเธอสามารถเลือกพ่อของลูกได้ทุกคนโดยไม่ต้องลงทุนด้วยเงินจำนวนมาก เธอจึงตัดสินใจแล้วว่าถ้าเธออยากมีลูกโดยที่ไม่ต้องทำกิ๊ฟท์ให้เสียเงินเป็นแสนๆ เธอก็แค่ต้องยอมนอนกับใครสักคนที่อยู่ในบาร์โฮสท์นี้ แบบ ONE NIGHT STAND

เหมยหลิง สาวนักศึกษาเอกบัญชีการจัดการและบริหาร เธอมีชีวิตท่ามกลางหนุ่มหล่อ สาวสวยแต่ตัวเธอเองกลับไม่มีคุณสมบัติเหล่านั้น คืนนั้นเธออ่านนิยายเรื่อง "หงห์คู่มังกร" นิยายแฟนตาซี เหม่ยหลิงสาวใช้ เป็นเผ่าพันธุ์จิ้งจอกเก้าหาง มีรูปร่างสวยงาม มีเสน่ห์ยั่วยวน ทำให้ชายหลงใหล เธอพูดติดตลกว่าในเมื่อชื่อเหมือนกันแล้ว เธอก็อยากเป็นเหมยหลิงนัก เธอจะยั่วยวนไปผู้ชายให้ทั่วก่อนตายเลยทีเดียว ใครจะรู้เล่า หลังจากอ่านนิยายเรื่องนั้นจบ ตื่นขึ้นมาเธอก็มาอยู่ในนิยาย และได้รับเป็น เหมยหลิง สาวใช้คนนั้น ไม่นะ แค่ตอนที่ 4 สาวใช้คนนี้ก็โดนโบยตายเสียแล้ว เธอจะหาทางแก้ไขเรื่องนี้ ไหนๆ เธอก็รู้เรื่องราวนิยายเรื่องนี้เป็นอย่างนี้ เธอจะลิขิตเนื้อหาใหม่ซะเลย นางเอกก็จะเปลี่ยนให้เป็นคุณหนูของเธอซะเลย เธอจะต้องมีชีวิตรอดต่อไปให้ได้