“คุณภวินท์!”
“ไปซื้อน้ำที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาหรือไง ถึงไปนานขนาดนั้น”
“คุณภวินท์ ปละ…ปล่อยพลอยก่อนนะคะ” คนถูกสวมกอดและตอนนี้ก็ถูกปากหยักร้อนไล่จูบบอกเสียงสั่นๆ
“ทำไมต้องปล่อย”
“ก็…ก็พลอยง่วงแล้ว พลอยขอตัวไปนอนก่อนนะคะ”
“แต่ผมยังไม่ง่วง” ภวินท์หอมแก้มนุ่มแล้วก็จับภรรยาหันมาเผชิญหน้า ด้านพันธิภาก็หน้าแดงระเรื่อ เมื่อหันมาเจอสามีอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
“เอ่อ…”
“ไม่เคยเห็นผู้ชายใส่ผ้าเช็ดตัวหรือไง” เขาถามแล้วก็ยิ้มมุมปาก แววตาแพรวพราวดูไม่น่าไว้ใจ ยิ่งทำให้พันธิภาหวาดหวั่น ที่ใจก็คิดค้านกันไปมา เมื่อใจหนึ่งก็รักเขา แต่อีกใจก็บอกให้ตัดใจแล้วจบเรื่องราวที่ผูกมัดกันด้วยสัญญาเสีย ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ และเธอคงจะถอนตัวถอนใจไปจากอาหนุ่มของเพื่อนรักไม่ได้
“คุณภวินท์ เอ่อ…” หญิงสาวเรียกสามี ขณะที่สามีกำลังจูบหน้าผากของเธอ
“มีอะไรก็พูดมา ไม่งั้นผมจะจูบต่อ”