นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

เด็กสองคนนี้ทำเธอเหนื่อยใจเหลือเกินปฎิเสธจริงจังก็แล้ว ยกเหตุผลมาอธิบายก็แล้ว หลบหน้าหนีหายเธอก็ทำแล้ว พวกเขาก็ยังจะไม่ลดละความพยายาม สุดท้ายแล้วจะเป็นยังไงได้ล่ะ เธอก็ใจอ่อนน่ะสิ!! คบก็คบวะ...จะสามัคคีกันแบบนี้ก็ทำไปให้ได้นานๆนะ ถ้ากัดกันเมื่อไหร่เธอจะงับคอให้ขาดทั้งคู่เลย! เจ้าเด็กสองคนนี้ขี้หึงแถมบ้ากามกันเหลือเกิน ความสัมพันธ์สามคนแบบนี้มีแต่เรื่องยุ่งยากจริงๆเลย แถมตอนนี้เจ้าเด็กสองตัวโตก็ย้ายข้าวย้ายของมาสิงกระโจมเธอเพราะมีแขกหน้าใหม่มายังค่าย ท่านไซ! โอปป้า! กลับกระโจมตัวเองกันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!

ผู้ชายคนนี้สารเลว เธอรู้สึกขยะแขยงตนเองที่เคยทอดกายให้เขาเชยชม…แม้จะเป็นเพราะฤทธิ์ยาก็ตาม “มันเป็นของผมตั้งแต่ต้น คุณอย่าอยากได้ของคนอื่นเลย” เสียงเหมือนมาอยู่ใกล้ๆ ใบหยกตะลึงแหงนมอง “คุณ คนใจร้าย คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” “ตามคุณมาไง มากับผม มาคุยให้รู้เรื่อง” หมดแรงจนโดนลากไปห้องข้างๆ ใบหยกมองเขาอย่างรังเกียจ “มีอะไรจะพูด คุณได้ทุกอย่างไปหมดแล้วและคุณก็ไม่คิดว่าตนเองผิด” เธอยืนจ้องหน้าเขา แม้อ่อนล้าแต่เธอจะไม่ล้มง่ายๆ “เอาเป็นว่าผมจะช่วยเรื่องเงินที่คุณจะซื้อบ้าน” เขาหยิบเช็กมาเซ็น ใบหยกยืนมองด้วยความอึ้ง “อย่ามาทำดี เช็กเด้งใช่ไหม คุณต้องการอะไรบอกมา ตอนนี้ฉันไม่เชื่ออะไรคุณทั้งนั้น ไม่เชื่อ” “ไม่เอาค่าที่ดินที่ไม่สมควรจะได้ก็เอาค่าตัวไป เอาไป อย่ามาดื้อ” ภุมรัตน์คำราม เบื่อที่เห็นน้ำตาของเธอ ก่อนจะไป อย่างน้อย ขอทำอะไรบ้าง “คนสารเลว” ใบหยกตรงเข้าทุบตีอกกว้าง ดึงทึ้งเส้นผมที่ยุ่งเหยิงต่างจากเมื่อกลางวัน แต่โดนยึดข้อมือแน่น “ผมไม่ใช่คู่ซ้อมคุณ เก็บมือไว้ แต่ถ้าไม่เก็บ ผมจะพาคุณไปซ้อมหาเหงื่อบนเตียง”

“อ้างจะสาบานตอนมีลูกในท้อง เธอนี่ฉลาดเหลือเกิน เพราะรู้ว่าฉันไม่ให้เธอพูดแน่ๆ อย่างน้อยลูกฉันต้องลืมตาดูโลก จากนั้นเธอจะตายเพราะคำสาบานค่อยว่าอีกที”

“อ้างจะสาบานตอนมีลูกในท้อง เธอนี่ฉลาดเหลือเกิน เพราะรู้ว่าฉันไม่ให้เธอพูดแน่ๆ อย่างน้อยลูกฉันต้องลืมตาดูโลก จากนั้นเธอจะตายเพราะคำสาบานค่อยว่าอีกที”

*** โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจนะคะ บุปผาย้ายถิ่น หยั่งรากลงผืนดิน มังกรคลั่งฝุ่นตลบ หมายมั่นหวนคืนถิ่น สิ่งที่ปรารถนาคือชีวิตสุขสงบ ทว่าเหลียนฉิงเซียงรู้ดี นับแต่พบกับเขา ชีวิตสุขสงบคล้ายใกล้เพียงเอื้อมมือ ทว่าเอื้อมไม่ถึงเสียที ต่อสู้กับคนน่ารำคาญภายนอก ไม่เหนื่อยเท่าต่อสู้กับสามีหน้าหนา ทว่ามิอาจปฏิเสธ รสชาติชีวิตเช่นนี้… ดีเหมือนกัน “หยุดนะเพคะ” เหลียนฉิงเซียงน้ำเสียงแข็งขึ้นหลายส่วน “ท่านอย่าได้คิดเคี่ยวกรำหม่อมฉัน” “หมายความว่าอย่างไร” ตงอ๋องทำหน้างุนงง ปลดสายรัดเอวนางออก สอดมือเข้าใต้ร่มผ้า ลูบไล้ผิวกายเนียนนุ่มของหญิงสาว เหลียนฉิงเซียงพ่นลมหายใจแรง หนากว่าหนังหมีคือหน้าเขา “ท่านไม่ต้องการให้หม่อมฉันเข้าไปยุ่มย่ามเรื่องที่ท่านกำลังทำ” แค่นเสียงขึ้นจมูก ราตรียาวนาน ยวนยางเล่นน้ำ ว่างเมื่อไหร่จ้องกลืนกินนาง เมื่อนางหมดเรี่ยวแรง รีบจากไปวางแผนการต่อ เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว “ฉลาดเกินไป” ตงอ๋องหัวเราะในลำคอ “แต่ว่านะเซียงเอ๋อร์ เริ่มแล้วไม่อาจหยุด” ขอบคุณสำหรับทุกยอดสนับสนุนนะคะ

“เหอะ นอกจากจะเข้าใจเราผิดคิดว่าเรามีคนรักแล้ว ยังมาหาว่าเราทำดีเอาหน้าอีกด้วย คอยดูนะอีตาผู้กองปราบบ้า ฉันจะทำให้นายหลงรักฉันจนโงหัวไม่ขึ้นเลยคอยดู!” ………. ‘ผู้กองปราบ’ นายทหารหนุ่มแห่งหน่วยปราบปรามพิเศษได้ปฏิบัติภารกิจสืบหาตัวคนร้ายเกี่ยวกับคดีค้าไม้เถื่อนอย่างลับ ๆ จึงได้พบกับ ‘สามินี’ ครูสาวที่หวังมาใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท แล้วก็มีเหตุให้เขาและเธอได้อยู่ด้วยกันระหว่างที่เขาสืบคดี ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดีหากไม่ติดว่านิสัยของครูสาวที่ใครหลายคนบอกว่าดีน่ารักนักน่ารักหนาแล้วล่ะก็เขาคงไม่ต้องปวดหัวแบบนี้ กับคนอื่นเธอดีแสนดีแต่กับเขาเธอกลับมีท่าทางพยศยิ่งกว่าม้าศึก ภายใต้ท่าทางเชื่อฟังแต่ความจริงกลับดื้อรั้น ดื้อเงียบ และชอบต่อต้านเขาของเธอนั้น ทำให้ผู้กองอย่างเขาต้องปาดเหงื่อไม้เว้นแต่ละวัน นั่นจึงเป็นเหตุให้ผู้กองหนุ่มต้องงัดทุกกลเม็ดเพื่อมาปราบและกำราบเธอโดยเฉพาะ ทว่าเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยเขาสามารถจับคนร้ายและปิดคดีได้ เรื่องก็สมควรจะจบ ทว่าความจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพราะคดีความจบแต่คดีหัวใจกลับไม่จบ เขาจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อกักขังเธอให้อยู่กับเขาตลอดไป แต่ผู้กองหนุ่มจะใช้วิธีแบบไหนนั้น ติดตามได้ใน ‘ผู้กองปราบกำราบรัก’ นะคะ ………. ตัวอย่าง “จุกมากเหรอครับ” “ค่ะ จุกมาก” “จุกเท่าถูกพี่กินหรือเปล่า” “พี่ปราบ!” .......... #รบกวนทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ ………. ซีรีส์ชุดเล่ห์รักผู้กอง ประกอบด้วย 1.เล่ห์รักผู้กองเพลิง 2.ผู้กองปราบกำราบรัก

“มนเหมือนเด็กขาดความอบอุ่นที่ต้องได้รับการบำบัด” “ยังไง” สายตาคมไหวเหมือนจะยิ้มได้ ทำมนสิชาหน้าร้อนผ่าว ทั้งที่นั่งอยู่ในห้องแอร์ กลับเหมือนมีเปลวแดดมาลูบแก้มให้ร้อนวูบวาบ สีหน้าและลักษณะการเอียงคอมองอย่างใคร่รู้ของหญิงสาวชวนให้หนุ่มทั้งแท่ง เลือดร้อนฉ่าใคร่ลงมือสาธิตการบำบัดเสียเดี๋ยวนี้ “อย่าทำหน้าแบบนั้น” “แบบไหน” เธอนิ่วหน้า งงจัดจริงๆ ไม่ใช่การเสแสร้งมารยา กฤษฎิ์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ กวาดสายตายิ้มได้ ลูบไล้นวลแก้มละมุนที่เริ่มซับสีเรื่อ แล้ววกกลับมาสบตาคู่งาม “แบบที่กำลังมอง สนใจ ใคร่รู้ มันทำให้ผู้ชายเกิดอารมณ์ ไม่รู้หรือ...” บ้าจริง... มนสิชาหน้าม้าน หลบตาวูบ เบี่ยงหน้าหนีจากใบหน้าคมเข้มอย่างรวดเร็ว ใจหวามไหว ทำลมหายใจติดขัด เสียงหัวเราะที่ดังจากลำคอหนาเบาๆ ยิ่งสร้างความอับอายแก่เธอ ตาคมหรี่หลุบทอดมองนวลแก้มปลั่ง เขารู้ว่าเธออายจริงๆ ไม่ใช่มารยาหญิงแบบผู้หญิงที่เคยเจอ แบบนี้แหละที่เขาสนใจ ขี้อายแต่อยากรู้ บางครั้งเข้าใจยากแต่น่า...เอาเป็นบ้า

“คุณคาดหวังอะไรกับการพบกันของเราล่ะ” พิชญธิดาช้อนตามองสบตาคม กดยิ้มมุมปากสวย ไหวไหล่นิดๆ บอกความไม่ยี่หระใดๆ ก่อนผินหน้าหันกลับไปมองภาพทิวทัศน์แสนสวยเบื้องหน้าที่ติดฝาผนัง สีเขียวสดของไร่ชาที่ปลูกเป็นแถวแบบขั้นบันได ชวนมองไม่รู้เบื่อ “เซ็กซ์ เร่าร้อนถึงใจ แค่นั้น”

ตลอดเวลาที่ผ่านมา...เขาผลักใสเธอออกจากชีวิตอย่างร้ายกาจ ไม่ติดต่อ ไม่สนใจ ราวเธอไม่เคยมีตัวตน ปล่อยให้เธอเจ็บปวด อ้างว้างและแสนเดียวดาย กระทั่งวันนี้...วันที่ร่างกายและหัวใจเข้มแข็ง เขากลับเข้ามาเอ่ยอ้างว่า เธอคือ ‘สมบัติส่วนตัว’ ********* “คุณเคยรู้ตัวเองไหมคะว่าเป็นคนที่...เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ หน้าไม่อายที่สุดในโลก” คมคายเลิกคิ้วตาเปล่งประกายพลางอมยิ้มยั่วเย้า เธอมองค้อนแล้วสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น เขาจึงไล้ปลายจมูกบนแก้มนุ่มเล่น “อีกเรื่องที่เธอควรรู้” ฝ่ามือหนาเลื่อนลูบแผ่นท้องเรียบ...แผ่วเบา กายแกร่งขยับอีกครั้ง แผ่นหลังเล็กแนบแผงอกกว้าง มัลลิกากานต์หันกลับมามอง “ฉันเป็นคนหวงของมาก” “...” “ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าทำให้ฉันต้องรู้สึกแบบนั้น” ปากได้รูปก็เคลื่อนเข้าประกบจูบปากอิ่ม บดเบียดละเลียดลิ้มความหวานหอมที่ใจโหยหิวไม่สร่าง ********************************************** สำหรับซีรี่ส์ชุดนี้เป็นชุดพิเศษ มี 2 เรื่อง เขียนโดย 2 นักเขียน ได้แก่ 1. ฝากรักสลักร้าย (ลีโอ & อร) โดย ภรปภัช 2. แนบรักสลักใจ (คาร์ล & มะลิ) โดย ดากานดา ************************************************** สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านตัวอย่างในเว็บมาก่อน กรุณาโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ

ลูเซียส พงศ์พิสุทธิ์มาเฟียตัวฉกาจเลือดผสมไทย-อิตาเลียน แห่งตระกูลบอร์เจีย เจ้าของดวงตาสีเทาที่แสนสะกดใจ บวกกับความหล่อเหลาที่ทำให้ต้องนิ่งงัน และร่างสูงสมาร์ตที่ทำเอาหัวใจสาวสั่นไหว ทว่าเขามีความเอาแต่ใจแสนร้ายกาจ เมื่อสิ่งใดที่เขาต้องการแล้ว ก็แปลว่าสิ่งนั้นต้องเป็นของเขาให้จงได้ ไม่เว้นแม้แต่เธอ! มาเฟียเจ้าแผนการจึงแปลงกายเป็นสุนัขจิ้งจอกไล่ล่าแมวสาวแสนพยศ จากที่คิดว่ามันเป็นแค่เกมที่เขาหวังจะให้เธอมาดับความเร่าร้อนจากร่างกายที่ต้องการครอบครองเจ้าหล่อนให้บรรเทาลงบ้าง และลูเซียสเองก็ตั้งใจที่จะเป็นผู้ควบคุมเกมนี้แท้ๆ แต่มันกลับยากเย็นเหลือเกิน เพราะความไร้เดียงสา น่ารักน่าเอ็นดู และมีเสน่ห์อย่างที่ชายผู้ไม่เชื่อมั่นในความรักอย่างเขาไม่อาจต้านทานเธอได้! มณิการ์ ไม่รู้ว่าตัวเองคิดถูกหรือผิดกันแน่ที่ตกลงรับตำแหน่งบอดี้การ์ดส่วนตัวให้กับมาเฟียหนุ่ม ชายหนุ่มที่เพียงแค่เขาส่งสายตาพราวระยับมาให้ เธอก็แทบจะหลอมละลายเสียแล้ว ยิ่งเมื่อเขาข่มขู่แกมบังคับให้รับข้อเสนอ เธอจึงต้องยอมเป็นผู้หญิงของมาเฟีย ตัดสินใจที่จะยอมเป็นของลูเซียสทั้งตัวและหัวใจ แม้รู้ดีว่าการตัดสินใจในครั้งนี้ของตัวเองอาจนำมาซึ่งความเจ็บปวดทรมานสักแค่ไหนก็ตาม “ว้าย! ปล่อยนะ นี่คุณจะทำอะไร” “พาเธอไปลงโทษยังไงล่ะ ฉันคิดว่าการลงโทษคงสนุกกว่าการไล่ออกเยอะเลย” “ไม่เอานะ ฉันไม่อยากโดนลงโทษ” หญิงสาวร้องประท้วงพร้อมดิ้นรนเพื่อจะลงจากอ้อมแขนแกร่งของคนตัวใหญ่ แต่เขากลับไม่มีท่าทีสะทกสะท้านต่อการขัดขืนของเธอแม้แต่น้อย ซ้ำร้ายขายาวๆ ของเขายังก้าวดุ่มๆ ไปทางห้องๆ หนึ่งอีกด้วย เมื่อประตูห้องนั้นเปิดออกก็ทำให้มณิการ์ต้องกระเสือกกระสนยิ่งกว่าเดิม ทั้งจิกทั้งข่วนบนแขนและอกเปลือยของเขา เนื่องจากเสื้อเชิ้ตที่ชายหนุ่มใส่อยู่นั้นถูกเขากระชากกระดุมขาดไปหมดก่อนหน้านั้นแล้ว “เปลี่ยนจากข่วนที่แขนและหน้าอกของฉันไปข่วนที่แผ่นหลังดีกว่ามั้งแมวน้อย” มาเฟียหนุ่มพูดพร้อมยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะโยนร่างบางลงไปบนเตียงนอนของเขาจนหญิงสาวรู้สึกจุกนิดๆ แต่ลูเซียสไม่ปล่อยให้เธอได้ทันตั้งตัวใดๆ ทั้งสิ้น เขากระโจนลงมาทาบทับกักเรือนร่างอรชรเอาไว้ใต้ร่างหนาจนทำให้มณิการ์หมดทางหนี

ลูซัส บอร์เจีย มาเฟียอิตาเลียน – ไทย เจ้าของดวงตาสีเทาเข้ม ผู้ใช้ชีวิตเยี่ยงสัตว์ป่าบนวิถีของมาเฟียร้าย บาดแผลฉกรรจ์ที่พานพบ ทำให้หัวใจของลูซัสด้านชา อย่าว่าแต่สะกดคำว่ารักไม่เป็นเลย แม้แต่ความเมตตาเขาก็ยังไม่รู้จักมัน แล้ววันหนึ่งแค่เพียงได้เห็นภาพถ่ายลูกสาวของคนที่เป็นหนี้ชีวิตเขา ลูซัสถึงกับเอ่ยปากอยากได้เธอ!! โดยหารู้ไม่ว่าความรักที่เขาไม่เคยพานพบกำลังเข้ามาทักทายอย่างไม่รู้ตัว เพราะผู้หญิงที่แสนสดใสคนหนึ่ง ที่ต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของมาเฟีย “ฉันไม่เล่นเกมรอคอยกับเธออีกต่อไปแล้ว อลิส!” อริสาหอบตัวโยนอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆ เขาก็จูบเธอโดยไม่ให้ตั้งตัว จะว่าไปแล้วเขาก็ไม่เคยให้เธอได้ตั้งตัวกับเรื่องนี้สักเท่าไร เขามักจู่โจมทำให้เธอตื่นกลัวจนต่อต้าน “เกมรอคอยอะไรกันคะ” “ฉันจะมีอะไรกับเธอ อลิส ฉันจะทำให้เธอเป็นของฉัน...เดี๋ยวนี้!” อริสาหวังว่าเดี๋ยวนี้ของเขาคงไม่ได้หมายถึงที่นี่ ที่สนามหญ้าที่รายล้อมไปด้วยฝูงสุนัขสองสายพันธุ์และบอดี้การ์ดอีกร่วมร้อยชีวิต “คุณสัญญาว่าจะรอให้ฉันพร้อม” เธอทวงสัญญาเสียงสั่น โดยหวังว่าเขาจะเห็นใจ แต่แล้วเขากลับแสยะยิ้มเย็นๆ ที่มุมปาก และเปล่งรังสีความน่าสะพรึงกลัวเพิ่มมากขึ้น เพราะคำพูดทวงสัญญานั้นทำให้เขาเดือดดาลเหลือเกิน “เธอไม่มีวันพร้อมเพื่อฉัน เพราะเธอเกลียดฉันและในหัวของเธอคิดแต่จะไปจากฉันตลอดเวลา” เขาให้เวลาเธอน้อยมากในการตัดสินในกับความคิดที่ว่าต้องการอยู่ที่นี่หรือไป แค่ 3 วันเนี่ยนะ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เธอคิดอย่างไรกันแน่ “ฉันจะร่วมรักกับเธอ ไม่ว่าเธอจะพร้อมหรือไม่พร้อมก็ตาม”

เขาชอบเธอ แต่เธอปากหมา! เขาไม่ได้อยากร้าย ส่วนเธอไม่ได้อยากรัก ปฏิบัติการว้ากรักจึงเกิดขึ้น ………. #รบกวนทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ #หากใช้ระบบ ios แนะนำให้ชำระผ่าน Website จะได้ในราคาที่ถูกกว่าค่ะ ………. ซีรีส์ชุดรุ่นพี่ล่ารัก ประกอบด้วย 1. จะว้ากให้เธอรัก จบแล้ว 2. ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า จบแล้ว 3. ตีโจทย์รักมัดใจเธอ 4. รักเธอนะยัยเกิร์ลเฟรนด์

เฉียวซีจดจ่ออยู่กับการทำให้ชีวิตพี่ชายและน้องชายดีขึ้น แต่บนหนทางแห่งการทำให้ครอบครัวร่ำรวยขึ้นมานั้น นางถูกมารตนหนึ่งเข้ามาวุ่นวาย และคอยวนเวียนอยู่ข้างกายทั้งวัน ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป “หนูซี ข้าไตดี ขาดี แถมเอวก็ดีนะ ข้ายังเก่งกาจมาก ทำงานวังก็ได้ ทำงานครัวก็เป็น มาเป็นภรรยาข้าดีกว่านะ” ชายผู้นั้นจ้องเฉียวซีอย่างเจ้าเล่ห์ “...” “หนูซี ข้าเอวดีนะ” “จะหยุดได้หรือยัง” ใบหน้าของเฉียวซีเต็มไปด้วยความหงุดหงิด “ไม่หยุด” ใครเอามารตนนี้ออกไปได้ นางจะให้รางวัลเป็นเงินหมื่นตำลึง

“ มึงเป็นไรวะน้ำค้างแดกจนเมาเละเลยอีห่าห้ามก็ไม่ฟังอยากลืมห่าอะไรของมึงวะ!” เพราะเธอเอาแต่บ่นว่าอยากลืมอะไรสักอย่างตัวเอยเองก็ได้ยินไม่ถนัดเพราะในผับเพลงมันดัง “ พี่ไปส่งไหม?” เสียงผู้ชายคนนึงเอ่ยถามเธอทำให้เอยต้องหันไปมองเจ้าของเสียง “ ไม่ต้องอย่ามายุ่ง!” “ เพื่อเธอเมาปริ้นเลยนะพี่ไปส่งให้ดีกว่า..” ชายหนุ่มเข้ามาดึงตัวน้ำค้างขึ้นมากอดแต่น้ำค้างที่กำลังมึนงงก็ไม่รู้ตัวว่าตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เธอเลยปลิวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดผู้ชายอีกคนตามแรงดึงของเค้าทันที “ ปล่อยเพื่อนกูนะไอพวกเวร!!” เอยพยายามดึงตัวน้ำค้างกลับแต่เธอก็ถูกผู้ชายอีกคนมาดึงแขนเอาไว้ และคุกคามเธอด้วยการโอบเอวกอดเธอแนบกาย ทำเหี้ยไรวะ!! เจ้าของเสียงแสดงใบหน้าดุดันและทำท่าทีไม่พอใจชัดเจน ตาคมจ้องมองผู้หญิงของตัวเองในอ้อมกอดด้วยความรู้สึกหงุดหงิดอย่างแรงและแทบรอตะบันหน้าไอเวรสองตัวที่จะลากผู้หญิงที่เป็นของตัวเองไปไม่ไหว “ ต่อช่วยน้ำค้างทีมันเมามันไม่รู้เรื่องแล้ว…” เอยสะบัดมือออกแล้ววิ่งมาหาน้ำค้างมาดึงเพื่อนเธอออกจากตัวของผู้ชายแปลกหน้าที่พยายามยุ่งกับเพื่อนเธอแต่อีกฝ่ายก็ไม่ปล่อยง่ายๆ “ เอยมานี่เดี๋ยวไอต่อมันจัดการเอง!” ครูสพยักหน้าเรียกเอยให้หลบออกมา เอยเห็นอย่างนั้นก็เลยรีบเดินออกมาแล้วพอออกมาไม่ทันจะถึงครูสดีต่อก็เดินเข้าไปกระชากตัวน้ำค้างกลับมาพร้อมยกขาถีบอีกฝ่ายออกจากตัวเธอด้วยจนกระเด็นถลาไป “ มึงเสือกเหี้ยไรด้วยวะ!!” ผู้ชายที่โดนแย่งเหยื่อออกจากมือตะคอกกลับใส่ต่ออย่างไม่พอใจก่อนจะหันไปมองเพื่อนอีกคนแล้วเรียกเพื่อนมาเพิ่มจนอีกฝ่ายมีคนถึง6คนในขณะที่ต่อมีแค่สี่คนแต่แค่นี้ไม่สะท้านมือสะท้านตีนต่ออยู่แล้ว

“ ใส่ชุดน่ารักๆสวยๆให้เกียรติกันหน่อยไม่ได้รึไง!”ยัยเด็กคนนี้กางเกงยีนส์ขาสั้นเสื้อยืดตัวโคล่งมันก็ใส่มาให้ตายเถอะผมจะบ้าตายจากจะไปร้านหรูๆคงไปได้แค่ร้านลาบ “ แค่กินข้าวไม่ใช่ไงแค่นี้ก็สวยแล้ว...หรือว่าหนูไม่สวยคะพี่เหนือภพ!” “ หึ! ” ยัยบ๊องนี่มันชอบท้าทายจริงๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ทำตาปริบๆล้อเลียน แบบนี้ต้องสั่งสอนซะหน่อยคงลืมไปแล้วมั้งว่า เวลาท้าทายอะไรผมมากๆผมมักจะทนไม่ได้ทุกครั้ง “ เดี๋ยวๆพี่เหนืออย่าเพิ่ง!” ร้องเสียงหลงเลยพอโดนรวบตัวเล็กๆข้ามมานั่งคร่อมบนตัวแบบนี้ ไอกลิ่นน้ำหอมที่เคยคุ้นมันแตะจมูกจริงๆขนาดห่างหายไปนานยังรู้สึกเหมือนมันวนเวียนอยู่ข้างตัวมาตลอด

*** 4 เล่มจบนะคะ *** โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจนะคะ สายลมพัดผ่าน ฤดูกาลเปลี่ยนผัน ทว่าบุปผาเพียงอ่อนเอน มิได้เปลี่ยนผันตามฤดู ความจริงที่ซ่อนเร้นมานาน เหลียนฉิงเซียงได้รับรู้จากปากของหนานกงหยางหลง เส้นทางนี้ไม่ง่าย ราชโองการมาถึงนาง น้อมรับด้วยความเต็มใจ วันคืนที่เฝ้าฝันกำลังจะเป็นความจริง เส้นทางนี้คือปลายทางของจุดจบความรักหวานชื่น หรือแท้จริงคือจุดเริ่มต้นเพื่อไปถึงจุดบที่ควรจะเป็น เซี่ยะอ๋องนิ่งอยู่นาน มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน “เสด็จพ่อ หม่อมฉันไม่ได้กระหายโลหิต แต่ผู้อื่นมักหาโลหิตมาถวาย” สายตาเย็นชาดุจชั้นน้ำแข็งหนามองไปทางประตู พบเจินเหยียนพยักหน้าให้ “หม่อมฉันส่งเงาของตนติดตามเซียงเอ๋อร์ตลอดเวลา เงาไม่เคยโกหก” ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง กลิ่นอายสังหารแผ่ออกมาเล็กน้อย “เพราะข้านิ่งเฉยมานานใช่หรือไม่ พวกเจ้าจึงคิดว่าจะกระทำสิ่งใดลงไปก็ได้” สะบัดแขนเสื้อ เดินจากไปทันที หนานกงหยางหลงนิ่งตะลึง ขยับปากเอ่ยวาจาทว่าไร้สุ้มเสียง “ต้าอ๋อง” ขอบคุณสำหรับทุกยอดสนับสนุนนะคะ

สำหรับเรื่อง “อาจารย์คะ ขอเกรดหน่อย” เป็นซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 23 ซึ่งเป็นเรื่องราวของนักศึกษาสาวสวยดาวคณะ ที่เกลียดวิชาภาษาอังกฤษเข้ากระดูกดำ แต่เธอก็ไม่อยากสอบตกจนต้องเสียค่าเทมอลงทะเบียนเรียนใหม่ ดังนั้น เธอจึงใช้แผนร้ายแลกเกรดกับอาจารย์หนุ่มหล่อ ผลสุดท้ายจะลงเอยเช่นไรไปติดตามกันค่ะ ..................................................................................... โครม ! เขาตกใจที่ร่างนุ่มนิ่มของนักศึกษาสาวเข้าประชิดตัว จึงผงะถอยหลังจนชนเข้ากับตู้เหล็กเก็บหนังสือด้านหลัง “นี่เธอเป็นนักศึกษานะ รู้ตัวไหม ทำแบบนี้มันไม่ดี” ชายหนุ่มร้องห้ามเสียงสั่น เพราะหน้าอกอวบอิ่มของหล่อนกำลังดันแผงหน้าอกเขาเข้ามาเรื่อย ๆ หลังเขาก็ชิดกับตู้เหล็กเก็บหนังสือจนไม่มีที่ว่างให้เขาขยับตัวหนีได้อีกแล้ว “รู้ค่ะ หนูแค่จะมาตกลงเรื่องบางเรื่องกับอาจารย์เท่านั้น” นักศึกษาสาวนอกจากจะไม่ขยับหนีแล้ว เธอยังยกมือทั้งสองข้างขึ้นลูบไล้ใบหน้าเขา แล้วเลื่อยมาที่ติ่งหูอย่างยั่วเย้า “พะ พรุ่งนี้ค่อยมา” ชายหนุ่มเอียงหัวหลบมือเรียวนุ่มของหล่อน น้ำเสียงสั่นไหวมากขึ้น เพราะรู้สึกเสียววูบวาบตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า “พรุ่งนี้คงไม่ทันกาลแล้วค่ะ เพราะหนูจะเข้าสอบวันนี้” ขวัญเอ่ยด้วยเสียงอ่อนหวานอย่างใจเย็น ยิ่งเห็นชายหนุ่มร่างกายกำยำสูงใหญ่กว่าเธอกำลังควบคุมตนเองไม่ได้ เธอก็ยิ่งได้ใจ จึงค่อย ๆ ไล้ปลายนิ้วที่แต่งแต้มสีสันบาดตาลงมาที่แก้มเขาแล้วลูบเบา ๆ อย่างผู้ช่ำชองในการปลุกเร้าอารมณ์ของฝ่ายชาย “อย่าทำแบบนี้เลย ผมไม่สามารถให้เกรดคุณได้หรอก คุณกลับไปเสียเถอะ !” ชายหนุ่มขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์สุดฤทธิ์แล้วผลักร่างนุ่มนิ่มให้ออกห่างจากตน “อ๊ะ !” ร่างของขวัญเซเกือบจะล้มคะมำไปที่โต๊ะเพราะแรงผลักของเขา เธอรู้สึกเหมือนเสียหน้าอย่างมากที่ถูกผู้ชายปฏิเสธร่างสวย ๆ ที่หล่อนภาคภูมิใจมาตลอด ดวงตาคู่สวยวาวโรจน์ขึ้น จากนั้นรอยยิ้มที่แสนชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก แล้วเธอก็ปีนขึ้นไปนั่งบนโต๊ะของอาจารย์ “อาจารย์ลองตรวจดูข้อแลกเปลี่ยนก่อนสักหน่อยดีไหม” ขวัญจงใจนั่งชันเข่าขึ้นบนโต๊ะ กระโปรงนักศึกษาถูกถลกขึ้นมากองไว้ที่เอว แหกขาเป็นรูปตัวเอ็มให้ร่องสาวแบะอ้าออก ชายหนุ่มจ้องตาค้าง ยืนตะลึงตัวแข็งทื่อ !!!

ตอนพิเศษแจกฟรี จากเรื่อง เรือนฉางกวาง จ้า

ข้าว หญิงสาวที่เพรียบพร้อมทั้งรูปร่างและหน้าตา ด้วยหน้าอกคัพDของเธอนั้นทำให้เธอเป็นคนมั่นใจในตัวเองและเป็นคนที่รักสนุก เธอควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้าในแต่ละวัน แต่ใครจะรู้ว่าเธอนั้นยังเวอร์จิ้น

การถูกพรากคนรักไปแบบไม่มีวันหวนกลับก่อเกิดเป็นความแค้นฝังใจ การแก้แค้นได้เริ่มต้นโดยไม่รู้เลยว่าได้ทำลายผู้บริสุทธิ์ไปหนึ่งคน หาบทสรุปความแค้นนี้ได้ใน แค้นรักวิวาห์มาเฟีย (เรื่องนี้เคะท้องได้ค่ะ)

เมื่อซอลดาวมหาลัยดันมาถูกชะตากับเด็กม.6 นักบาสสุดฮอตของโรงเรียน เรื่องราววุ่นๆจะเป็นยังไงโปรดติดตาม ซอล : อะไรที่ซฮลอยากได้ซฮลจะต้องได้

*** 4 เล่มจบนะคะ เล่มต่อไปออกไม่เกิน 1 อาทิตย์ค่ะ *** โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจนะคะ เหลียนฉิงเซียงได้รู้คำตอบที่ไม่น่าอภิรมย์จากปากเซี่ยะอ๋อง ทำให้นางต้องตั้งเป้าหมายใหม่ ส่วนเขากระวนกระวายใจ หาวิธีง้อนาง อุปสรรตเข้ามาไม่หมดสิ้น เผ่าอี๋เดินทางมาเยือนแคว้นฉางหลิน ศึกใหม่เริ่มขึ้นอีกครั้ง “กล้าดีอย่างไรมาแอบมองสตรีอาบน้ำ” เซี่ยะอ๋องส่ายหน้ารัว ๆ ละล่ำละลักเอ่ย “ข้าเพียงมาเฝ้า เกรงจะมีสัตว์เข้ามาก่อกวน” เหลียนฉิงเซียงแค่นเสียงขึ้นจมูก “เดรัจฉานตัวนั้นคือพยัคฆ์ใช่หรือไม่” “ใช่ ๆ” เซี่ยะอ๋องรีบตอบรับอย่างไม่ทันยั้งคิด “เซียงเอ๋อร์มาแต่งตัว” จางซูหนี่ว์เรียก “มาแล้ว ๆ” โป๊ก เซี่ยะอ๋องยกมือกุมศีรษะเมื่อกะละมังร่วงมาโดนพอดี เกากงกงรีบปิดปากเซี่ยะอ๋อง ไม่ให้ส่งเสียงร้องดัง ขอบคุณสำหรับทุกยอดสนับสนุนนะคะ

ไรท์จัดโปร 14 วันนะคะ -------------------- ​ “มองข้า” ไฉ่อันเม้มปากแน่นก่อนจะกลั้นใจเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วจนทำให้ส่วนที่นางไม่อยากจะมองนั้นเลือนรางจนไม่อาจจดจำหรือเห็นรูปร่างที่แท้จริงได้ สองตาจ้องมองใบหน้าที่ยามนี้คล้ายกับปีศาจที่ล่อลวงสตรีให้ลุ่มหลง จ้องเขม็งไม่ยอมมองไปส่วนอื่นใดที่นอกเหนือจากใบหน้า “เสี่ยวอันอัน มิใช่อยากรับใช้ข้าหรือ มาลองดู” หรั่นจิ้วซิวมุมปากยกยิ้ม ขยับเปลี่ยนอิริยาบถ แผ่นหลังยืดขึ้นศอกข้างหนึ่งเท้ายันกับหน้าขา ระหว่างขายังคงเว้นระยะพอสำหรับคนหนึ่งคนเช่นเดิม “นายท่านมิใช่ข้าอิดออด แต่ว่าข้า... ยังไม่เคย” “ถึงบอกให้ลองอย่างไรเล่า เสี่ยวอันอันข้ายังอารมณ์ดีพอจะสอนเจ้าอยู่นะ” หรั่นจิ้วซิวมุมปากยังคงกดลึกมองท่าทางลังเลปนด้วยความเขินอายของนางก็รู้สึกยิ่งอยากรังแกมากขึ้น ส่งเสียงยาวในลำคอเปรยออกมาเบาๆ “สตรีในถนนโคมเขียวล้วน...” ไฉ่อันได้ยินเช่นนี้ก็ไม่อิดออดอีก ดวงตาฉายแววเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นคุกเข่าลงระหว่างขาเขา มองดูแก่นกายที่ผงาดชูชันด้วยความเกริ่นเกรง ขนาดใหญ่โต สูงยาวและร้อนผ่าว หากให้กะขนาดก็ประมาณแปดเก้าชุ่น9 ได้... “อ้าปาก แลบลิ้นออกมา” ไฉ่อันถอนหายใจยาวออกมา หลับตาลงริมฝีปากเผยออ้า แลบปลายลิ้นออกมาเล็กน้อย หรั่นจิ้วซิวมือหนึ่งจับลำเอ็นพาดลงบนปลายลิ้นของนางที่แบออกมา “เลีย” ------------------------------ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา ​