มาทิชนันท์ : มะยมหวาน
ผู้ติดตาม
36
ผู้ติดตาม
36
รายการนิยาย
เมียเก็บของพ่อ ขอ(เคลม)ต่อได้มั้ย
เมียเก็บของพ่อ ขอ(เคลม)ต่อได้มั้ย
มะยมหวาน/มาทิชนันท์
  • Boylove-Girllove
เมียเก็บของพ่อ ขอเคลมต่อได้มั้ย “มาเป็นของเรามั้ย เราให้คุณได้ไม่น้อยกว่าพ่อเราหรอก” โปรย.... เมียเก็บของพ่อ ที่ตอนนี้กลายเป็นเมียเก็บของฉัน! ผ้าแพร อายุ 22 ปี นักศึกษา คณะเศรษฐศาสตร์ ภาคอินเตอร์ ของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในเมืองหลวง พันไมล์ อายุ 18 ปี นักเรียนโรงเรียนนานาชาติชั้นปีสุดท้าย ทายาทนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ เรื่องย่อ................. “มาเป็นของเรามั้ย เราให้คุณได้ไม่น้อยกว่าพ่อเราหรอก” พันไมล์กอดอกคุยกับหญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่บนรถคันหรู ที่คนขับรถของบ้านเธอกำลังนำพายานพาหนะดังกล่าวแล่นออกจากที่แห่งหนึ่ง “พี่ไม่เข้าใจ” ผ้าแพรขมวดคิ้ว “อย่าคิดว่าเราไม่รู้ว่า พ่อเราพาเธอเข้าบ้านในฐานะอะไร” พันไมล์ไม่มองหน้าผู้ฟัง “พี่เป็นลูกบุตรธรรมคุณอาภิวัฒน์ มีศักดิ์เป็นพี่สาวของเธอนะ” ผ้าแพรพูดอย่างมีมารยาท แม้ในใจออกจากรำคาญท่าทีเย่อหยิ่งลูกสาวอาภิวัฒน์เหลือเกิน “อย่ามาทำเป็นเรื่องยาก ทำให้มากความเลยน่ะ เรารู้หรอกนะ คุณมันแรดขนาดไหน” สวัสดีค่ะ มาพบกับเรื่องใหม่ของไรท์นะคะ อีกเรื่องยังไม่ทันได้กี่ตอน เรื่องใหม่ก็ออกมา ฮ่า ๆ ๆ อยากเขียนคู่กันไปค่ะ เพื่อที่ตัวไรท์เองจะได้รู้สึกว่า ตัวเองมีอะไรที่ต้องทำ นอกจากนี้ มันเป็นนิสัยด้วยมั้งคะ ของไรท์น่ะ ถ้าลองสังเกตดู ไรท์ชอบเขียนควบคู่กันไปสองเรื่อง บางทีการเขียนเรื่องเดียวหัวมันจะไม่ไบร์ท (พูดไปนั่น ฮ่า ๆๆ) ฝากติดตาม เรื่องนี้ด้วยนะคะ ชื่อเรื่องอาจจะดูเสี่ยว ๆ เฉิ่ม ๆ ไปนิด แต่คิดว่าทุกคนน่าจะชอบ ขอเกริ่นไว้ก่อนว่า มีหลากหลายครบทุกรสชาติ ฝากด้วยค่ะ #เมียเก็บของพ่อ #พันไมล์ผ้าแพร
Love  Destiny  โชคชะตานำพารัก
Love Destiny โชคชะตานำพารัก
มาทิชนันท์
  • Romance Lover
“คนเราเวลาอยากจะขอร้องคนอื่นเขาใช้ถ้อยคำแบบไหนกัน ถ้าด่าแบบนี้ สงสัยอยากดูหนังสดเร็วๆ ได้ เดี๋ยวผมจัดให้ เอาหลายๆยกก็ได้เลยนะ” ภัทรเริ่มโลมเลียก้มจูบที่หน้าผากและซอกคอของใบเตยมากขึ้น “อย่านะ ฮือ ๆ อย่า ขอร้อง ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรใบเตยเลย” “คุณมาขอร้องไปเพื่ออะไร เด็กคนนี้ไม่ได้ดูดำดูดีคุณเลย เขาไม่ได้สนใจคุณแล้วครับ คุณครูครับ” “แต่ฉันรักเขา นายคงไม่มีทางเข้าใจหรอก คนอย่างนายไม่เคยรักใคร” “ฮ่าๆๆ ครูเวย์ คุณน่ะงี่เง่าสิ้นดี รักคนที่เขาไม่รักคุณแล้ว ใบเตยเดี๋ยวนี้แทบจะไม่มองหน้าคุณด้วยซ้ำ พยายามหลบหน้าหลบตาอีก ยังมัวมารักเขาอยู่ทำไม” “ถึงใบเตยจะไม่ได้รู้สึกกับฉันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ไม่ได้รักฉันเหมือนเดิม แต่ฉันก็ยังอยากปกป้องเขา นายไม่เข้าใจหรอก การได้ปกป้องคนที่ตัวเองรักมันเป็นยังไง ฉันอาจไม่ได้ปกป้องเตยในฐานะคนรัก แต่อย่างน้อยฉันก็ยังปกป้องเธอได้ในฐานะที่เขาเป็นลูกศิษย์ของฉัน และฉันไม่ยอมแน่ๆ ที่จะให้ใครมาทำร้ายเตย” “หึหึ คุณนี่มันจริง ๆ น้ำเน่าสิ้นดี เตยไม่ได้ยินหรอกสิ่งที่คุณพูดตอนนี้น่ะ เอาไว้ผมทำให้เด็กของคุณตื่นแล้วค่อยบอกกันก็ได้นะ” ภัทรยั่วครูสาวอีกครั้ง รู้สึกสนุกไม่เบาที่ได้แกล้งคนหยิ่งๆแบบเธอ “นายไม่ได้รักเตย ก็อยากทำแบบนี้เลย หรือว่า ในชีวิตเคยทำแบบนี้จนชิน ไม่เคยสัมผัสถึงความรัก ได้สัมผัสแค่ความใคร่เพียงอย่างเดียว ฉันรู้เตยไม่ได้รักฉันแล้ว และเตยก็รักนาย แต่ยังไงฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ว่านายทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร นายก็ได้ความรักจากเตยไปแล้ว นายไปทำอะไร มีอะไรกันเงียบๆ โดยที่ฉันไม่รู้เรื่องก็ได้ แต่ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ ฉันไม่ยอมให้นายทำอะไรทุเรศๆ แบบนั้นแน่” “ก็ลองดูสิครับ ผมก็อยากรู้ว่าครูจะทำยังไง บอกไว้ก่อนว่า น้องผมมันอดทนรอนานๆ ไม่ได้ซะด้วย” ภัทรพูดพรางก้มมองที่ช่วงล่างของตน “อ้าว ทำไมช้าล่ะครับ ผมไม่รอนะ”ภัทรแกะกระดุมที่กลางหน้าอกของใบเตยในเม็ดที่หนึ่ง “อย่าๆ ได้โปรด ฉันไม่รู้จะต้องทำยังไง แต่ขอร้องล่ะ อย่าทำอะไรมากไปกว่านี้เลย” “เอ๊ะ เอาอย่างนี้ดีมั้ย ถ้าคุณไม่รู้จะทำยังไง ผมมีข้อเสนอ คุณจะยอมหรือเปล่าล่ะ” ________________________________________________________________
สอนรัก  คุณครูสาว
สอนรัก คุณครูสาว
มาทิชนันท์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
คุณครูสาว ที่ยึดมั่นในจารีต ประเพณี และจรรยาบรรณความเป็นครู ทั้งยังเติบโตมาครอบครัวหัวโบราณ แต่แล้ว เธอก็เปลี่ยนไป เมื่อเธอกลายเป็นนักเรียน ที่ถูกสอนให้เรียนรู้บทรักอันซาบซ่านจากเขา ------------------------------------------------------------------------------------------- โปรยปราย “ผมเพิ่งรู้ว่าครูชอบแบบนี้” อรรคาเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปหาครูอัยริน ในห้องพักครู หลังจากที่นักเรียนหญิงคนนั้นเดินออกไปแล้ว ครูสาวตกใจ เป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอและนักเรียนหญิงคนนั้นทำไปจะมีใครเห็น เธอได้แต่อึกอัก และตอบไปอย่างเบาๆ ว่า “นี่มันเรื่องส่วนตัวของฉันค่ะ” อรรคายิ้มมุมปาก ก่อนสาวเท้าเดินเข้าไปหาอัยริน ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทางร้อนรน เขาวางมือหนาลงบนโต๊ะ ยื่นใบหน้านิ่งๆ แต่แววตาแสนซุกซน กระซิบข้างหู ของครูสาวว่า “ส่วนตัวหรอครับ ครูกับนักเรียน….ที่โรงเรียน หืม…… เอ๊ะ….. ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงท่านผู้อำนวยการ ครูคิดว่าผลมันจะเป็นยังไงครับ” อัยรินกำมือแน่น ใจเธอตอนนี้สั่นและเต้นรัวยิ่งกว่ากลอง ดวงตาเริ่มเอ่อคลอจนอยากจะร้องไห้ เธอได้แต่คิดโทษตัวเอง สบถคำด่าทอในใจ เธอไม่น่าเผลอตัวไปกับการยั่วยวน กวนประสาทของยัยพริก นักเรียนม.6 ที่มีท่าทางชอบเธอแบบนั้นเลย “คือ…คือมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะคะ คุณอรรคา” อัยรินเสียงสั่น “ฉันกับพริก เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราแค่” “แค่ทดสอบความหวานของริมฝีปาก ลิ้มรสความชุ่มฉ่ำของกันและกัน อะ อีกอย่างคือ ปลดกระดุมสัก 2-3 เม็ด เพื่อความกระชับแนบแน่นของ….” มรรคาเลื่อนสายตาลงไปยังบริเวณหน้าอกของหญิงสาว “ฉันขอร้อง อย่าบอกเรื่องนี้กับใครเลยนะคะ คุณอรรคา ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณจะให้ฉันทำอะไร ฉันยินดี ทำทุกอย่าง” ครูสาวโพล่ง ออกไปแบบไม่ยั้ง จะให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้ เธอเพิ่งย้ายมาที่นี่ เรื่องชู้สาวกับนักเรียนผิดจรรณยาบรรณ ถึงแม้จะเป็นนักเรียนหญิงก็เถอะ ถ้าหากถูกสอบสวน มีสิทธิโดนไล่ออกจากราชการ “ยินดีทำทุกอย่างเลยหรอครับ ทุกกกก.ก…กอย่างงง” อรรคาย้ำด้วยความสบายอารมณ์ ความต้องการที่คิดไว้ในใจ ไม่คิดว่ามันจะสำเร็จเร็วขนาดนี้ ยัยเด็กพริก ขิง ข่า นั้นอยู๋ไหนวะ ถ้าเจอ มันน่าจะให้รางวัลดีๆ ซะหน่อย -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------