“นี่ เจ้าคนบ้ากาม รีบๆ ทำให้เสร็จๆ ไปได้หรือไม่ ข้ายังต้องกลับบ้านอีกนะ...” “จะรีบร้อนทำไมกันเล่า เจ้าต้องกลับไปกับข้าอยู่แล้ว..” เขาไม่เอ่ยเปล่ายังก้มหน้าขบกัดเนินอกของนางเบาๆ พยายามแต้มรอยดอกท้อไว้บนร่างของนาง “เหลวไหล” ชิวอวี้เอ่ยพลางใช้ปลายเล็บจิกลงบนไหล่หนา หวังจะให้เขาได้เจ็บแสบบ้างแต่ก็ต้องผิดหวัง กล้ามเนื้อเขาแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้าอีกทั้งยังตึงแน่น เล็บของนางเทียบได้ดั่งกิ่งไม้กิ่งเล็กจะทำให้แผ่นเหล็กระคายได้อย่างไร.. เขาหันใบหน้างับฝ่ามือนุ่มนิ่มที่พยายามจะรีดเค้นจับผิวตนเพื่อหยิกอย่างมุ่นมั่น “แมวน้อย... กลับไปข้าจะจับเจ้าตัดเล็บ” ชิวอวี้ถอนหายใจยาวออกมาพร้อมกับตวัดขารัดเอวเขาไว้ ชาติก่อนดูมาก็ไม่น้อย ในทางทฤษฎีต่อให้ไม่เต็มร้อยก็ต้องเก้าสิบเก้า ในเมื่อมีคนมาให้ลองก็ต้องงัดบทเรียนภาคทฤษฎีออกมาปฎิบัติแล้ว “คิดว่าเก่งกาจนักหรือ หา!” ----------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา

มีภาพประกอบ 18+ ในเล่มด้วยน้า ภาพประกอบไรท์ได้อัพทั้งสองแบบทั้ง pdf และ epub แต่ไม่แน่ใจว่า epub ภาพขึ้นหรือไม่ ถ้าไม่ขึ้นลองรีดาวน์โหลดเป็น pdf น้า ------------------------------ “ท่านเซียน ข้าน้อยว่าคราหลังท่านไม่ต้องลำบากป้อนข้าเช่นนี้ก็ได้นะเจ้าคะ ข้าน้อยกลืนได้นะเจ้าคะ” เหมาเหมาเอ่ยเสียงเบา เพียงแค่ท่านเซียนรีดเค้นน้ำที่แฝงปราณมาให้นางก็น่าจะลำบากมากพอแล้ว ไม่ต้องป้อนถึงคอนางเช่นนั้นก็ได้นี่... เสียงอี้ได้ยินเหมาเหมาเอ่ยเช่นนี้ก็กระแอมเสียงดังมากกว่าเดิม จัดการผูกสายรัดเอวให้เรียบร้อยเป็นการแก้เขิน “หากเจ้าไม่ชอบ ข้าก็จะไม่ทำ” เสียงอี้เอ่ยออกมาเรียบๆ มองดูนางที่กำลังเอียงคอครุ่นคิด “ข้าน้อยไม่ได้ไม่ชอบนะเจ้าคะ” เหมาเหมารีบเอ่ยออกมาเพราะกลัวว่าท่านเซียนจะเข้าใจผิด...แม้นางจะไม่ได้ไม่ชอบ แต่ก็ไม่ถึงกับชมชอบ “เช่นนั้นเจ้าชอบสินะ” เหมาเหมาอ้าปากค้าง มองดูท่านเซียนอย่างงุนงง เมื่อครู่นางเห็นเขายิ้มหรือเปล่านะ พลางยกมือขยี้ตามองอีกครา ก็ไม่นี่นา... “ในเมื่อเหมาเหมาชอบ...ข้าจะทำบ่อยๆ ก็แล้วกัน” ------------------------------ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา

“เจ้าบุกมาหาเช่นนี้ต้องการอะไร เงินทองงั้นหรือ” นางยังคงงดงามน่าเอ็นดูดังเดิม แม้ตนจะไม่ได้ใกล้ชิดนางดั่งคนทั้งสาม แต่สำหรับสัญญาห้าปีที่เขาหมังซานตนก็แอบขึ้นมาเช่นกัน ทำได้แต่มองนางอยู่ห่างๆ เท่านั้น เมื่อเห็นนางยังคงจ้องมองตนไม่ว่าตา ก็โน้มใบหน้าเข้าใกล้จนใบหน้าแทบชิดติดกัน ถามเสียงแหบพร่า “หรือต้องการ...ปล้นสวาท” จิวเฟยได้ยินเช่นนี้ก็เหมือนจะตั้งสติได้ มองเถียนหวาผู้นี้อย่างดุดัน เขาถึงกับใช้แผนชายงามกับนางหรือ ร้ายกาจยิ่ง! สมกับเป็นหนึ่งในสี่บุรุษงามในใต้หล้า ไม่อาจดูเบาได้จริงๆ นางพยายามขยับข้อมือที่ถูกเขากดไว้ ดิ้นไปมาสุดแรงแต่ก็เหมือนถูกขุนเขาลูกใหญ่ทับไว้ นางเม้มริมฝีปากแน่น เชิดคางขึ้นเอ่ยออกมาอย่างดุดัน “เถียนหวาเจ้าก็ยอมแต่โดยดีเถอะ เจ้าไม่ได้ท่องเที่ยวในยุทธภพย่อมต้องไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเงาพรายเป็นแน่ แต่เอาเถอะ! ข้าจะยอมเจ้ายังสักคราเลิกดิ้นรนเสียเถอะ” “ข้าน่ะหรือดิ้นรน” เขาเอ่ยพลางกวาดตามองสตรีใต้ร่างยิ้มๆ นางมองท่วงท่าที่สลับบทบาทเหงื่อก็ผุดซึมออกมา โดนจับได้ว่าย่ำแย่แล้ว นี้กลับโดนจับตัวไว้ด้วย! นางเลียริมฝีปากยังคงเอ่ยออกมาอย่างผ่อนคลายแต่ในใจกลับมีเปลวเพลิงสุม “เถียนหวานะเถียนหวา หากเจ้าไม่ใช่บุรุษที่หล่อเหลาที่สตรีทั่วหล้าต่างชื่นชอบ ข้าก็คงไม่ยั้งมือไว้ไมตรีแล้ว ให้ความร่วมมือกับข้าสักเล็กน้อยข้าจะปล่อยเจ้าไป รับรองว่าไม่เจ็บแม้แต่น้อย” เถียนหวาเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ เอ่ยถามออกมา “ต้องการให้ข้าทำอะไรเล่า แล้วหากข้าไม่ยอมร่วมมือเจ้าจะทำอะไรข้า” “ถ้าเจ้ายอมรวมมือเพียงแค่นอนเฉยๆ ให้ข้าลูบคลำสักเล็กน้อยก็เพียงพอ แต่หากเจ้ายังไม่ยอมข้าก็คงต้องขืนใจเจ้า!” จิวเฟยเอ่ยออกมาอย่างดุดัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายและการข่มขู่ นางมองเถียนหวาที่ดวงตาเบิกกว้างอย่างตกตะลึงก็ลอบยินดี แม้การร่วมรักนั้นต่างสุขสมกันทั้งสองฝ่ายแต่หากมีผู้ใดผู้หนึ่งไม่ยินยอมก็นับว่าเป็นการทรมาณอย่างหนึ่ง เถียนหวาหน้าตาหล่อเหลางดงาม แม้แต่สตรีเช่นนางก็ยังไม่งดงามเท่าเขา เขาคงไม่ยินดีมอบกายให้กับสตรีที่หน้าตาก็ยังไม่เทียบเคียงเขากระมัง จิวเฟยใจลอยเพียงครู่ก็รับรู้ได้ว่าเขาปล่อยมือนางให้เป็นอิสระก็ลอบยินดี เถียนหวาผู้นี้เข้าใจอะไรง่ายยิ่ง สบายใจจริงๆ ยินดีได้ไม่ถึงเสี้ยววิก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นเขาคลายสาดรัดเอวของนางออกก็แตกตื่นไม่ได้ พยายามรั้งสายรัดเอวตนเองไว้อย่างเหนียวแน่น มองเขาอย่างตกตะลึง “เจ้าบอกเองไม่ใช่หรือหากข้าไม่ยอมร่วมมือเจ้าจะขืนใจข้า เช่นนั้น...ข้าไม่ยินยอม มาเถอะ..ขืนใจข้าเถอะ!” --------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม

“ให้ข้าเป็นสามีเจ้าดีหรือไม่” จือเจี่ยวถามยิ้มๆ แทรกกายนอนลงข้างนาง บีบแก้มนุ่มนิ่มอย่างเพลิดเพลิน “ไม่เอา ท่านเป็นเสือดาว...” โหรวโหร่วปรือตามองบุรุษตรงหน้า พลางย่นปากน้อยๆ “ข้าเป็นเสือดาวแล้วไม่ดีตรงไหนเล่า อย่างน้อยรูปร่างข้าก็ดีกว่ากระต่ายนุ่มนิ่มเหล่านั้นมาก” จือเจี่ยวกระแซะกายเข้าแนบชิด พลางแบะอกเสื้อออกให้นางมองเห็นแผ่นอกกำยำของตน “ข้าเป็นกระต่ายจะมีสามีเป็นเสือดาวได้อย่างไร” โหรวโหร่วเอ่ยออกมาเสียงเบา ยื่นมือไปลูบไล้แผ่นอกเขาอย่างชื่นชม “ทำไมจะไม่ได้เล่า ยวีเอ๋อร์เป็นปลานางยังมีสามีเป็นงูเลย ซ้ำนางยังมีสามีสองคนเชียวนะ “จือเจี่ยวมองดวงตาของโหรวโหร่วที่ทอประกายเข้มขึ้น ฟูฟูและตูตูบอกว่าช่วงนี้เข้าฤดูผสมพันธุ์ของนางแล้ว ถือว่าตนโชคดีไม่เบาเลย... “แล้วจะมีเจ้าตัวน้อยได้อย่างไรเล่า” โหรวโหร่วย่นปาก ใช้ปลายเล็บวาดวงกลมบนแผ่นอกจือเจี่ยวไปมา ความผิดหวังน้อยๆ ฉายอยู่บนดวงตา จือเจี่ยวนั้นดีมากจริงๆ ทั้งนิสัยและรูปร่างหน้าตา จือเจี่ยวรั้งร่างนางนอนบนอก สองแขนรั้งเอวบางไว้ มองโหรวโหร่วยอมให้จับแต่โดยดีก็รู้สึกว่าดีมากจริงๆ จะได้ไม่ต้องเปลืองแรงหลอกล่อเจ้าตัวน้อยนี่มากนัก มือหนาลูบไล้เอวบางเบาๆ เอ่ยออกมาข้างหูนาง “โหรวโหร่วเจ้าและข้าก็ต่างบำเพ็ญเพียรจนได้ร่างมนุษย์ ย่อมแต่ต่างจากสัตว์อสูรที่ยังไม่มีร่างมนุษย์มากนัก แม้ยามนี้เจ้าจะตบะอ่อนด้อยไปสักหน่อยแต่หากบำเพ็ญเพียรต่อไปอีกสักนิดเจ้าก็มีลูกกับข้าได้แล้ว” จือเจี่ยวเลื่อนมือต่ำไปยังบั้นท้ายลูบเบาๆ ผ่านเนื้อผ้าอย่างนุ่มนวล “หากเจ้าอยากลองในร่างเสือดาว...ข้าก็ไม่ขัดข้อง” เขาเอ่ยพลางเป่าลมข้างหู มองเห็นขนอ่อนของนางลุกชันก็หัวเราะเบาๆ ------------------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม,3P

มีภาพประกอบ 18+ ในเล่มด้วยน้า ภาพประกอบไรท์ได้อัพทั้งสองแบบทั้ง pdf และ epub แต่ไม่แน่ใจว่า epub ภาพขึ้นหรือไม่ ถ้าไม่ขึ้นลองรีดาวน์โหลดเป็น pdf น้า ------------------------------ “นี่ก็ดึกแล้วเจ้าไปนอนเถอะ ไม่ต้องคอยดูข้าแล้ว” แต่เมื่อยังได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาก็แปลกใจลืมตาขึ้นมองก็พบว่าเถ้าแก่ใหญ่และเถ้าแก่รองอยู่ในชุดนอนตัวกลางพากันกอดหมอนเดินเข้ามา ไป๋เหลียนขมวดคิ้วเอ่ยออกมา “นี่! เรื่องนี้พวกเราตกลงกันแล้วนะ” “นี่...สมองเจ้าวันๆ คิดแต่เรื่องเช่นนั้นหรือ” เจี้ยนคุนกลอกตามองนางอย่างเหนื่อยหน่าย “หากวันๆ ข้าไม่คิดเรื่องเช่นนั้น ข้าจะทำงานให้พวกท่านได้หรือ” ไป๋เหลียนถลึงตามองอย่างดุดัน “เดิมที่เรือนนี้ก็เป็นเรือนที่ข้าเอาไว้ชมดวงจันทร์มองดูดอกบัวในสระ วันนี้ดวงจันทร์งดงามข้าก็เลยจะมาดูเสียหน่อย” เหล่ยเหิงเอ่ยยิ้มๆ พร้อมกับแทรกผ่านร่างนางเข้าไปนั่งด้านในเตียง “เช่นนั้นข้าจะไปนอนที่ตั่ง” ไป๋เหลียนเอ่ยออกมาพร้อมกับหิ้วหมอนตนเองยังไม่ทันได้ลุกยืนขึ้นเจี้ยนคุนก็เข้ามาปิดทางนางไว้แล้ว เขาปีนขึ้นเตียงมาอย่างว่องไวพลางฉีกยิ้มให้นางอย่างสดใส “ข้าบอกแล้วว่าจะไม่ทำอะไร ไม่ต้องกลัวไปหรอก” เหล่ยเหิงเอ่ยยิ้มๆ ศีรษะหนุนแขนทั้งสองข้าง จับจ้องดวงจันทร์กลมโตที่ดูงดงามเป็นพิเศษ “ตั่งด้านนอกแข็งจะตาย” เจี้ยนคุนพึมพำออกมาเสียงเบา พลางทิ้งตัวนอนด้านนอกประกบไป๋เหลียนไว้ตรงกลาง นางนั่งมองบุรุษตัวโตสองคนข้างกายก็ถอนหายใจออกมา “หากไม่ทำตามสัญญาข้าจะกัดลิ้นตาย” “หากกลัวเพียงนั้นเจ้าไม่ยอมเข้ามาทำงานในหอคณิกาหรอก หากเจ้าไม่อยากพวกข้าก็ไม่บังคับ” เจี้ยนคุนเอ่ยออกมามองใบหน้าที่ดูปั้นยากของนางก่อนเบ้ปากออกมา คนเช่นเขาไม่จำเป็นต้องร้องขอนางหรอก! ----------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม,4P

“ หาอะไรอยู่ ” เสวี่ยหลิงที่ใช้สมาธิอยู่กับบทเรียนที่อาจารย์หญิงสั่งสอนก็ตอบออกไปอย่างว่าง่าย “ สายรัดเอว ” ฮั่วเจ๋อรับรู้ได้ว่ามือนุ่มนิ่มกำลังลูบคลำเอวตนเองความร้อนรุ่มก็ผุดขึ้นช้าๆ “ หาสายรัดเอวข้าทำไมกัน ” เสียงแหบแห้งของผีร้ายทำให้เสวี่ยหลิงเงยหน้าขึ้นมองแต่กลับเห็นเพียงปลายคางเท่านั้น ลอบชมเชยตนเองในใจ เพียงแต่หาสายรัดเอวเท่านั้นยังไม่ทันได้ปลดออกก็ทำให้เจ้าผีร้ายนี้ทุกข์ทรมาณแล้วหรือ อาจารย์หญิงของนางช่างเก่งกาจยิ่ง! ---------------------------------------------------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม