โปรย เขารักเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาร้ายกาจกับเธอ

เธอคือของหวงของเขา ที่ห้ามผู้ชายคนไหนแตะต้องเด็ดขาด

เพราะต้องแต่งงานกับเจ้าบ่าวสุดแสนเย็นชา เธอเลยคิดว่าจะมอมเหล้าเขาแล้วปลุำปล้ำทำผัว ก่อนจะอุ้มท้องลูกของเขาหนีไปให้สุดหล้าฟ้าเขียว แต่ไฉนถึงผิดแผนไปหมด ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่จะมีคืนวันเร่าร้อนแบบที่เขาไม่ได้สติ แต่เธอกับเขามีคืนเร่าร้อนต่อกัน แบบมีสติทั้งคู่!

เธอแต่งงานแทนพี่สาว คิดว่าเขาจะไม่รู้ แต่เขารู้ และเขาพร้อมแต่งงานกับเธอ เพราะเขาไม่เคยรักพี่สาวของเธอ แต่เพราะถูกจับหมั้นกัน แต่เขารักเธอ น้องสาวฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันราวกับแกะ แต่เธอน่ารัก สดใสร่าเริงและทำหัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อได้พบเจอ

เธอเดินทางไปที่เกาะเพื่อไปดูแลลูกชายเจ้าหนี้

เธอแอบรักเขา หัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้สบประสานสายตาเขาแอบรักเธอ อยากกลืนกินเธอทุกครั้งที่ได้พบหน้า

ปานวาดตื่นขึ้นมาด้วยอาการอ่อนเพลียและปวดหัวอย่างรุนแรง เธอค้นพบว่าไม่ได้นอนอยู่คนเดียว กวาดสายตามองรอบตัวก็เห็นเพียงห้องไม่คุ้นตา แต่ที่ทำให้เธอตกใจแทบช็อกก็เพราะว่าร่างเปลือยเปล่าของผู้ชายข้าง ๆ “กรี๊ด!!!” ปานวาดกรีดร้องสุดเสียง ปลุกให้เชนที่นอนอยู่ข้าง ๆ สะดุ้งตื่น เขารีบคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ ก่อนที่จะจัดการอุดปากของเธออย่างตกใจเช่นกัน “กรีดร้องทำไมแม่ตัวดี เดี๋ยวคนก็แห่กันมาหรอก” “อื้อ ๆ ๆ” เธอร้องประท้วง อึก ๆ อัก ๆ อยู่ใต้ร่างหนาหนัก ดวงตาเบิกกว้างอย่างตกใจ “ถ้าเธอไม่ร้องพี่จะปล่อยเธอ เข้าใจไหม” เธอรีบพยักหน้า แต่พอเชนปล่อยมือเธอก็กรีดร้องอีก “กะ.. กรี๊ด! อื้อ...” เชนอุดปากของเธอเอาไว้ กอดปล้ำกันจนเตียงสั่นไปหมด สุดท้ายเชนก็กระแทกริมฝีปากลงไปหา บดจูบเพื่อปิดเสียงร้องของเธอ แต่จูบไปจูบมาดันมามีอารมณ์ อาจเพราะเบื้องล่างไม่มีอะไรสวมใส่อยู่เลย ทำให้แก่นกายชายของเขาเสียดสีกับน้องสาวของเธอถนัดถนี่ “ไม่เงียบใช่ไหม งั้นพี่คงต้องหาอะไรอุดปากของเธอซะ”

โปรย คลั่งรักเมียทาส เพราะพี่สาวขโมยเงินและเครื่องเพชรหนีไป เขาจึงต้องจับเธอเอาไว้เป็นตัวประกัน เป็นทาสบำเรอรักบนเตียงกว้างอันแสนเร่าร้อน เหนือสิ่งอื่นใดยังมีบางอย่างแอบแฝงที่เธอไม่เคยรับรู้มาก่อน ว่าเขาอยากได้เธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น และคลั่งรักเธอมากเพียงใด

นดารินประคองร่างของเพื่อนชายอย่างทุลักทุเล แต่สุดท้ายเธอก็พาเขาขึ้นมาบนห้องได้เป็นผลสำเร็จ ร่างของดรัณแผ่หราลงบนที่นอนเพราะเขาเมาไม่ได้สติ นดารินจึงจัดการหาผ้ามาเช็ดเนื้อเช็ดตัวเขา “หอม หอม รัณรักหอม” ดรัณรั้งร่างของนดารินมากอดพร้อมทั้งซุกใบหน้าเข้าหาอย่างแนบชิด นดารินดิ้นรนในครั้งแรก แต่พอเขาขึ้นคร่อมทับกักเธอเอาไว้ พร้อมดวงตาหยาดเยิ้มที่มองมา แม้ว่าคนที่เขายิ้มให้จะไม่ใช่เธอ แต่เธอก็ยินยอมที่จะตกเป็นของเขา นดารินหลับตา ปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ แม้จะเจ็บปวด แต่เธอก็สุขสมจนล้นใจที่ได้ตกเป็นของเขา แม้เขาจะมีรักให้แค่ข้าวหอม แต่เธอก็ขอเป็นแค่ตัวสำรองในหัวใจของเขาก็ยังดี ไม่แน่ว่าความดีอาจจะเอาชนะทุกอย่างได้ และสักวันเขาจะรักเธอบ้าง

"วันนี้เธอมาหาฉันทำไม" พายัพเอ่ยถามพลางไล่สายตามองร่างสมส่วนไม่วางตา "หนูจะมาขอผัดผ่อนหนี้สินของคุณพ่อไปก่อนจะได้ไหมคะ" เธอบอกเขาเสียงสั่น "ได้สิ มีอะไรแลกเปลี่ยนไหม" เขาแตะลิ้นเลียริมฝีปาก "ตัวหนูพอจะแลกเปลี่ยได้ไหมคะ" เธอรู้ว่าเขาอยากได้เธอ แม้จะรังเกียจเขาเพียงใด แต่เธอก็ต้องทำเพื่อครอบครัว "ก็พอได้นะ" เขายกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มแบบนี้ทำให้เธอต้องกัดปากตัวเอง เขาชอบยิ้มแบบนี้เสมอ ผู้ชายตรงหน้าคือมาเฟียตัวร้าย เขามีเงิน มีอำนาจ ยิ่งใหญ่คับบ้านคับเมืองเสียเหลือเกิน เธอเป็นเพียงแค่เด็กสาวที่ไม่สามารถต่อกรอะไรกับเขาได้เลย "ไหนลองช่วยตัวเองให้ฉันดูหน่อยสิ" ประโยคของเขาทำให้ข้าวหอมหน้าชาด้วยความอาย ฃ เพี้ยะ!!! เธอตบหน้าเขาจนหน้าหัน ไม่รู้เหมือนกันว่ากล้าตบหน้าเขาแบบนี้ได้อย่างไรกัน ใบหน้าของพายัพกระด้าง เขาดุนดันกระพุ่งแก้มเบา ๆ คล้ายเจ็บ ๆ คัน ๆ ดวงตาคมกริบของเขามองเธอไม่วาง "ชอบตบจูบอย่างนั้นเหรอ" เขากระชากเธอเข้ามาหา ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน "ปล่อยหนูนะ" "ไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าฉันมาก่อน" พายัพดันร่างของเด็กสาวไปจนชิดกับผนัง กวาดสายตามองเธอไม่วาง "ถ้าฉันยังไม่ได้ทดสอบสินค้าจะรู้ได้ยังไงว่ามันคุ้มกับการแลกเปลี่ยนหรือเปล่า เพราะไอ้แฟนของเธอคงไม่ปล่อยให้เธอยังเวอร์จิ้นอยู่กระมัง" ประโยคของเขาทำให้ข้าวหอมหน้าชาอีกครั้ง ทั้งอับอาย ทั้งโกรธเกลียดเขาอย่างเหลือล้น เจ้าหนี้หน้าเลือดของบิดา!!!

เธอปลอมตัวไปเป็นเลขาของเขาเพื่อจะจับผิดว่าเขานอกใจเธอหรือเปล่า เพราะแท้ที่จริงเขาคือคู่หมั้นของเธอที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่ปลอมตัวอย่างไรไม่ทราบ ดันไปตกเป็นเมียของเขาเสียนี่ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ต่อไปผมจะมารับคุณไปทำงานทุกวัน” “รับทำไมคะ” พิมพ์พิศาอุทานออกมา กำลังคิดอยู่เชียว เขาเหมือนรู้ว่าเธอคิดอะไรเลยพูดดักคอออกมาแบบนี้ “คุณเป็นเลขา เผื่อผมมีงานด่วนอะไรต้องเรียกใช้คุณ คุณก็ต้องพร้อมทุกสถานการณ์ คุณไปทำงานพร้อมผมน่ะดีแล้ว” “เจ้านายคนอื่นเขามารับเลขาไปทำงานด้วยกันแบบนี้ไหมคะ” เธอประชด “รับ” คำสั้น ๆ ของเขาทำให้เธอค้อนเขาเสียวงใหญ่ “เพิ่งรู้นะคะนี่” “คุณกินอาหารเช้าหรือยัง” เสียงท้องของเธอเป็นคำตอบ ทำเอาพิมพ์พิศาต้องลูบท้องตัวเองอย่างเขินอาย “ผมคงไม่ต้องถามคุณซ้ำหรอกนะว่าคุณหิวหรือไม่หิว” ระยะทางที่ขับรถมาถึงคอนโดฯ ของเขาไกลพอสมควร เธอเหลือบมองเขาพลางคิดในใจว่าเขาขับรถจากคอนโดฯ มารับเธอไกลขนาดนี้เชียวหรือ พิมพ์พิศารีบเสไปมองข้างทางเมื่อเขาหันมาสบตากับเธอเข้าพอดี เธอกำลังมองเขาเพลินเชียว เวลาอยู่กับเปรม เธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองพอสมควร สมบูรณ์จอดรถหน้าคอนโดฯ หรูของเปรม ก่อนจะรีบลงไปเปิดประตูให้คนทั้งสอง ในขณะที่พิมพ์พิศากำลังเก้ ๆ กัง ๆ อยู่นั้น เปรมก็แตะข้อศอกของเธอเบา ๆ ทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้ง “ตามผมมาสิ” เขาเอ่ยกับเธอก่อนจะเดินนำเข้าไปด้านใน พิมพ์พิศาเริ่มลังเลว่าจะตามเขาขึ้นไปดีไหม เธอเป็นผู้หญิงจะขึ้นห้องไปกับผู้ชายมันก็ดูไม่ดี “เร็วสิคุณ เดี๋ยวไปทำงานสายนะ เรามีเวลาไม่มาก” เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เร่งเร้าให้เธอเดินตามเขาไป พิมพ์พิศาจึงต้องรีบตามเขาขึ้นไปบนห้องพัก “เชิญครับ” เขาเปิดประตูห้องให้เธอ ก่อนจะผายมือให้เธอเข้าไปด้านในก่อน เธอยืนอึ้ง ๆ ทำตัวไม่ถูกอยู่หน้าประตู แต่ก็โดนเขาดันร่างเข้ามาภายในห้องโดยไม่ทันตั้งตัว เพียงแค่ประตูปิดลง เปรมก็กดร่างของเธอไปกับผนังห้อง ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะบดจูบเข้าหาปากของเธออย่างเร่าร้อน “อื้อ... ท่านประธานทำอะไรคะ” พิมพ์พิศาดิ้นรน แต่มือหนาของเขากดมือเธอไปกับผนังห้องไม่ยอมปล่อย “ผมหิว” “หิวอะไรคะ อื้อ... พอก่อนค่ะ” ถามอีกก็ถูกจูบอีก จูบจนปากแทบช้ำ “หิว” เขาตอบสั้นน้ำเสียงอ้อยอิ่ง มองริมฝีปากจิ้มลิ้มของเธอไม่วาง สายตาของเธอนั้นทำให้ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนยิ่งนัก “ท่านประธาน อย่าค่ะ” เธอเบี่ยงหลบเมื่อเขาทำท่าจะประทับจุมพิตลงมาอีกครั้ง “ทำไมเรียกพี่เสียห่างเหินแบบนั้นล่ะ” “คะ” พิมพ์พิศาหลุดอุทานออกมา มองเขาตาปริบ ๆ พลางกัดปากตัวเองด้วยความรู้สึกใจสั่นสะท้าน อย่าบอกนะว่าเขารู้ความจริงหมดแล้ว “อุตส่าห์นั่งรถไปตั้งไกล เหนื่อยไหม”

ทุกอย่างคือแผนการแต่มันช่างเป็นแผนการที่สุดแสนวาบหวามเป็นที่สุด

เขาและเธอรักกันตั้งแต่แรกเห็น เป็นรักแรกพบของกันและกัน

นิยายย้อนยุค เน้นเฉพาะความสัมพันธ์ของพระนางเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เขารังเกียจคู่หมั้นคู่หมายที่บิดามารดาหาให้ยิ่งนัก เพราะเธอมีชายมาข้องเกี่ยวมากมาย แถมการมาอยู่ของเธอก็ทำให้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม แต่ทำไมปากบอกว่าเกลียดแต่กายกลับแนบชิดทุกค่ำคืน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เดี๋ยวบ่าวไปเอาขมิ้นกับมะขามเปียกก่อนนะเจ้าคะ คุณบัวรออยู่ที่ท่าน้ำก่อนนะเจ้าคะ” “จ้ะพี่” กลีบบัวตอบรับ นั่งรออยู่ที่ท่าน้ำด้วยจิตใจเลื่อนลอย “พี่พุดซ้อนมาแล้วเหรอจ๊ะ อุ๊ย! พี่พฤกษ์” หล่อนร้องอุทานเมื่อหันไปก็เจอเข้ากับพฤกษ์ที่วางมือร้อนๆ อยู่ตรงไหล่บอบบางของหล่อน “จะอาบน้ำเหรอ” เขาเอ่ยถาม “ค่ะพี่พฤกษ์” คนพูดมีท่าทีเขินอาย เสียงสั่นสะท้าน ก้มงุดเพราะตัวเองอยู่ในสภาพอันล่อแหลมนัก “ตัวหอมอยู่แล้ว ไม่ต้องอาบก็ได้” เขากระซิบลงตรงริมหู ใช้ริมฝีปากดุนดันกลีบปากของหล่อนเบาๆ พอหล่อนเบี่ยงหลบเขาก็หอมแก้ม ขบเม้มติ่งหูสาวอย่างมีชั้นเชิง “อย่าเจ้าค่ะพี่พฤกษ์ เดี๋ยวบ่าวในเรือนมาเห็นเข้า” “ไม่มีใครมาเห็นหรอก ข้าสั่งไอ้เข้มเอาไว้แล้วว่าไม่ให้ใครเข้ามา” “ตรงนี้เป็นท่าน้ำนะเจ้าค่ะ มันไม่เหมาะสม” “ท่าน้ำแล้วทำไม” เขาปลดอาภรณ์ออกจากกาย ไม่ได้สนใจเสียงประท้วงของหล่อนอีก เขาอยากได้อะไรก็ต้องได้ และเวลานี้เขาต้องได้หล่อนให้สมใจอยาก

เธอไม่ชอบหน้าเจ้านายหนุ่มของตัวเองนัก แต่ก็จับพลัดจับผลูมีสัมผัสสวาทกับเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ จนเขาเอ่ยขอคบหาดูใจกับเธอ เธอจึงตกลง

ชีวินพยายามหักห้ามใจที่จะไม่ล่วงเกินเจ้าหล่อน แต่เธอดันดึงเขาลงไปหา กอดคอหนาของเขาเอาไว้แน่น “พี่วิน” ยังดีที่เขายังจำเธอได้ “ไปนอนในห้องไหม” เขาเอ่ยถาม อยากจะดุด่าว่าทำไมไม่รู้จักดูแลตัวเอง ไปเมาหัวราน้ำเกือบโดนผู้ชายหิ้วกลับบ้านไปทำมิดีมิร้ายแล้ว แต่เขาก็ทำไม่ลง น้ำเสียงเอื้อเอ็นดูของเขา ทำให้เธอยิ้ม อาการยิ้มตาลอยของเธอทำให้เขาแยกเขี้ยวใส่ มันรู้สึกมันเขี้ยวเสียยิ่งกว่าอะไร “พี่วินคะ” “อะไร” “นุชสวยไหม” “ขี้เหร่จะตายไป” เธอทำหน้าเบ้ ก่อนจะบดจูบริมฝีปากของเขา “นุชสวยไหม ตอบมาก่อน” “เกี่ยวอะไรกับการจูบพี่ด้วย” “ตอบไม่ตรงคำถาม ต้องทำโทษ” เธอจูบเขาอีก แต่พอจะถอนจูบออก เขาก็จับท้ายของเธอเอาไว้ จูบเธออย่างดุเดือดดูดดื่ม นงนุชหอบหายใจสะท้านหวั่นไหว ในขณะที่ชีวินช้อนอุ้มร่างน้อยขึ้นสู่อ้อมแขน ไม่นานแผ่นหลังของเธอก็บดเบียดไปกับที่นอนนุ่มภายในห้องนอนใหญ่

ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง ก็ปล้ำทำเมียเสียเลย เธอรัวกำปั้นใส่แผ่นหลังเขาไม่ยั้ง ไม่คิดว่าสามีจะป่าเถื่อนถึงเพียงนี้ “คนบ้า” “คุยกันไม่รู้เรื่อง จะเลิกจะหย่าท่าเดียวก็ต้องทำแบบนี้แหละ” “ปล่อยนะคะ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยคนบ้าป่าเถื่อน” สาครใช้มือขวดก้นของภรรยาเพื่อลงทัณฑ์ เขาโกรธจริงๆ ที่เธอคิดจะหย่าขาดจากเขาโดยไม่ฟังเหตุผล ในขณะที่เขาไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่นเลยแม้แต่น้อย “ถ้าตายังพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ พี่ก็จะจับเธอกด” ประโยคนั้นทำให้เธอหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู “ถ้าเธอท้องอีกสักรอบ ก็คอยดูสิว่า เธอจะยังอยากเลิกกับพี่อยู่ไหม” ประโยคของเขาทำให้เธอกรีดร้องสุดเสียง ร่างอวบอัดเต็มไม้เต็มมือ นมเป็นนม เอวคอดสะโพกพายอวบงามน่าสัมผัสทำให้เขาคิดถึงจับจิตจับใจ เพราะไม่ได้ร่วมเสน่หากันนานหลายวันแล้ว เขามองช่วงขาเพรียวสมส่วนของเธอ ในขณะที่จับเธอโยนไปบนเตียงโครมใหญ่

ในขณะที่เธอลงจากเตียงมือใหญ่ของคีรินก็ดึงเธอจนร่างน้อยหงายไปกับเตียง ไฟบนหัวเตียงสะท้อนแววตาคมกล้าของคนที่ขึ้นคร่อมตัวเธออยู่ นรากรถึงกับใจหายวาบ ปากหยักยกยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาเธอถึงกับหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย เพราะไม่คิดว่าเขาจะมีสติรับรู้ว่าเธอทำอะไรกับเขาบ้าง “จะไปไหน ไม่ทำต่อล่ะคะ” ประโยคคะขาของเขาทำเอาเธอขาสั่นระทวย คีรินขี้อ้อนมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว นี่แหละมันเลยทำให้เธอหัวใจสั่นไหวเป็นที่สุด แววตาเจ้าเล่ห์อของเขาที่มองมายังเธอ ทำให้เธอใจเต้นโครมคราม ให้ตายสิ! เขาตื่นตอนไหน หรือเขาแกล้งเมา หรืออะไรกันแน่ เธอเริ่มจะสับสนว่าจริง ๆ เขาเจ้าเล่ห์แค่ไหน ใครก็ได้บอกเธอที นรากรคิดในใจ เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม อยากหยิกตัวเองให้เจ็บ หรือตบหน้าตัวสักฉาดสองฉาด คีรินเริ่มซุกไซ้ซอกคอขาวผ่อง ขบเม้มแนวลำคอยาวไปถึงติ่งหู การกระทำของเขาทำให้เธอรู้สึกวูบโหวงในอก ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนไปหมด เขาไม่ใช่คนเดิมที่รอให้เธอเป็นฝ่ายปรนเปรอจนเสร็จสมอีกต่อไปแล้ว ท่าทางของเขาเหมือนผู้ไล่ล่าไม่ใช่เป็นผู้ถูกล่าอย่างที่ควรจะเป็น “น้องเนยลักหลับพี่บ่อยไหมคะ” คำพูดอ่อนหวานที่อาบไปด้วยยาพิษ ขืนหลงเชื่อได้แดดิ้นชีวาวายแน่ ๆ คำว่าคะขาน่ารักของเขาที่มักใช้กับเธอ มันช่างขัดกับสายตาเข้มดุของเขาเสียเหลือเกิน “ละ... หลายครั้งแล้วค่ะ” เธอสารภาพออกไปตามตรง จะโกหกเขาก็ดูเหมือนกับว่าเขาจะไม่เชื่ออะไรเธอแล้วกระมัง “ทุกครั้งที่พี่เมาเลยเหรอคะ” เขาทอดเสียงโอดอ่อยจนเธอต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยอาการหวาดหวั่น แล้วท้องไส้ของเธอก็ปั่นป่วนยิ่งกว่าพายุหมุนเสียอีก “ค่ะ” เธอตอบรับ ก่อนจะหลับตาแน่น สารภาพออกไปตามตรงแล้วแก้มร้อนผ่าวไปหมด ตอนนี้เธอตกเป็นจำเลยของเขาอย่างเต็มรูปแบบแล้ว

หื่นกว่านี้ก็พี่ไง ราคาปก 50 ราคาขาย 19 บาท หมวดนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ นามปากกา พันสิงห์ โปรย หลังจากพิธีแต่งงานที่เธอต้องเป็นเจ้าสาวสำรองของพี่สาว เขาก็พาเธอไปทิ้งเอาไว้ที่ไร่อันห่างไกลความเจริญกับมารดาของเขา และหายไปจากชีวิตของเธอนานนับปี แต่จู่ๆ เขาก็กลับมา ทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้านอีกครั้ง น้อย ๆ ของเธอยขยับลงไปจนถึงร่องเสียว แล้วเธอก็จัดการบดบี้ติ่งสวาทอันแดงฉ่ำกลางร่างน้อย ก่อนจะร้องครวญครางออกมาไม่ขาดปาก ร่ำร้องเรียกชื่อของสามีด้วยความวาบหวามในอก “อ๊า... พี่นนท์ขา นางคิดถึงพี่นนท์เหลือเกินค่ะ” เธอร่ำร้องครวญคราง บิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน ยามที่นิ้วซอยเข้าซอยออกในร่องเสียว หญิงสาวรู้สึกได้ถึงมือแกร่งของใครบางคนที่กำลังสัมผัสทรวงอกของเธออยู่ เธอจึงรีบลืมตาขึ้นมอง ก่อนจะตกใจเมื่ออ้อมแขนนั้นคือสามีของเธอเอง “พี่นนท์!” หญิงสาวตกใจแทบช็อกเพราะไม่คิดว่าจะเป็นเขา เธอหลับตาอีกครั้งแล้วก็ลืมตาขึ้นมาใหม่เพราะคิดว่าตัวเองอาจจะกำลังฝันไป แต่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สิ่งที่เจอก็คือสามีที่หายไปเกือบปี ทิ้งเธอเอาไว้ที่ไร่ ปล่อยให้เหี่ยวเฉาอยู่ในบ้านไร่อันห่างไกลความเจริญ เธอผละออกห่างอย่างตกใจรีบปิดป้องเนื้อตัวของตนเองด้วยท่าทีเขินอาย “พี่นนท์กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” เธอเอ่ยถามเขาด้วยหน้าตาแตกตื่น ทั้งหยิกตัวเอง ทั้งตบแก้มตัวเองเบา ๆ ก็พบว่าเธอไม่ได้ฝันไป นี่คือเรื่องจริง

การห้ามปรามของเธอไม่ได้ทำให้เขาปรานีแม้แต่น้อย แต่นั่นเหมือนเป็นการยุให้เขายิ่งอยากแทรกนิ้วเข้าในร่องสวาทของเธอมากขึ้นไปอีก ไม่เพียงแค่แหย่แยงซอยนิ้วแกร่งเข้าอก เขายังซุกวน คว้านไปมาอยู่ตรงปากถ้ำสวาทอันหนึบหนับเหนียวแน่นของเธอ ดาหวันเกร็งขมิบร่องเสียวทุกครั้งที่เขาขยับ “ร่องคุณฟิตมากนะดาหวัน คุณยังไม่เคยใช่ไหม เป็นของผมนะคนดี” เขากระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ปกติแล้วเขาเป็นคนพูดเพราะและสุภาพพอสมควร แต่ประโยคของเขาในช่วงเข้าด้ายเข้าเข็มนี้ ทำให้เธอถึงกับใจสั่น “ให้ผมเอานะ” สิ้นประโยคนั้นของเขา เธอก็ถึงกับหูอื้อตาลายหนักกว่าเดิม เพราะไม่เคยคิดว่าจะมาเสียสาวเอากับเจ้านายหนุ่มแบบนี้

เขาแอบหลงรักหลานสาวนอกไส้ข้างบ้านสุดหัวใจ เขากับเธอเลยต้องแอบซี้ดกัน

“อ๊า.. ผัวจ๋า ลึกเกินไปแล้วนะคะ” อิงจันทร์หยัดสะโพกให้ผัวรักกระแทกกระทั้นโยกคลอนเข้ามาในร่องเสียวเต็มๆ ลำ “เมียจ๋า เมียเสียวตรงไหนจ๊ะ” อิฐเอ่ยถามเมียสาวคนสวยในขณะที่ขยับสะโพกสอบอย่างหนักหน่วงแม่นยำ “ซี้ด.... เมียเสียวตรงร่องจ้ะ ร่องที่ผัวกดดุ้นลงมา” อิงจันทร์ตอบเสียงสั่นสะท้าน หยัดสะโพกร่อนขึ้นไปรับการกดแทรกที่แสนล้ำลึก “เมียชอบไหมคนดี” “ชอบค่ะ ซี้ด อ๊า... เสียวร่องสุดๆ ไปเลย” อิงจันทร์ตอบด้วยน้ำเสียงซี้ดเสียว กอดรัดร่างแข็งแรงของสามีเอาไว้แนบอก

เขาแอบหลงรักเพื่อนสาวข้างบ้านมาตั้งแต่เด็กๆ

เธออยากลอง เขาเลยสนองให้