บทที่1

รถยนต์แบรนด์ดังเลี้ยวเข้าลานจอดรถของโรงแรมเก่าแก่ประจำอำเภอ **เนื่องจากตัวจังหวัดค่อนข้างสงบเงียบต่างกับจังหวัดที่เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจหรือการท่องเที่ยว ดังนั้นแม้จะมีอาณาเขตกว้างขวาง แต่ก็ไม่มีนายทุนรายใหญ่เข้ามาสร้างที่พักระดับห้าดาวแข่งขันโรงแรมที่ก่อตั้งมาเนิ่นนานแห่งนี้

นอกจากตัวอาคารทรงสี่เหลี่ยมสูงสิบชั้นที่ดูแลให้เหมือนใหม่แล้ว โรงแรมยังจัดสวนพรรณไม้ร่มรื่นและปูทางหินอ่อนให้ผู้เข้าพักเดินออกไปหาอาหารท้องถิ่นได้ตลอดเช้าจรดหัวค่ำ เนื่องจากใกล้ตลาด ห้างสรรพสินค้า รวมถึงสาขาของธนาคารต่างๆ

ภูริ อุคระเวช ก้าวลงมายืนบนพื้นลาดซีเมนต์ เขาดันประตูรถปิดสนิท แล้วเดินไปเปิดกระโปรงท้าย ก่อนหยิบเอากระเป๋าหูหิ้วสองใบรวบมาถือไว้ในมือข้างเดียว นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มเกือบดำปรายข้ามหลังคารถไปที่นั่งตอนหน้า

พอเห็นหญิงสาวที่นั่งเงียบเป็นตุ๊กตาประดับรถตลอดทางออกมายืนคอยข้างนอก ร่างสูงค่อยปิดฝากระโปรงท้ายตามด้วยกดรีโมทล็อกรถ จากนั้นก็ก้าวยาวมุ่งหน้าไปหาล็อบบี้ของโรงแรม โดยไม่ได้หยุดรอหรือส่งเสียงเรียกใคร เพราะมั่นใจว่าเธอจะเดินเซื่องๆ ตามมาอย่างเคย

ชายหนุ่มวางกระเป๋าหน้าเคาน์เตอร์พร้อมติดต่อเปิดห้องกับพนักงานต้อนรับ หลังจากลงทะเบียนตามระเบียบโรงแรมเสร็จแล้ว เด็กหนุ่มที่มีหน้าที่รับส่งสัมภาระลูกค้าก็เข็นรถเข้ามาหา

เขาค้อมตัวทักทายคู่หนุ่มสาว ก่อนยื่นมือไปรับคีย์การ์ดห้องพักจากเพื่อนร่วมงาน จากนั้นก็ยกกระเป๋าถือทั้งสองใบใส่รถ และเข็นนำทางเข้าตัวลิฟต์ที่จอดรออยู่ชั้นล่าง

ลูกค้าสาวที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเดินหยุดยืนเคียงข้างรถเข็นเงียบๆ ก่อนประตูเหล็กประกบปิดเข้าหากัน ลิฟต์ทรงสี่เหลี่ยมกระตุกตัวขึ้น หน้าจอดิจิตัลเพิ่มจำนวนชั้นไปทีละหนึ่ง

ด้วยบรรยากาศผิดแปลกระหว่างหนุ่มสาวในสถานที่จำกัดทำให้พนักงานหนุ่มเริ่มอึดอัดใจ ส่วนใหญ่คู่รักที่พบชอบโอบกอดหรือคลอเคลียกัน บางคนก็นัวเนียเปิดเผยให้อิจฉาตาร้อนที่ป่านนี้เขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับใคร

ถึงไม่ใช่ธุระที่ต้องสนใจเรื่องส่วนตัวของผู้เข้าพัก แต่เด็กหนุ่มก็อดเหลือบดูกระจกที่สะท้อนเสี้ยวหน้าฝ่ายหญิงอย่างทนใคร่รู้ไม่ไหว เพราะเธอยืนเยื้องไปข้างหน้าใกล้ๆ ตัวมากกว่าแฟนหนุ่ม แล้วเขาก็ชื่นชมกลิ่นหอมเย็นที่ลอยมาแตะจมูกด้วย ไม่รู้ใช้น้ำหอมยี่ห้อไหน มันจึงกระตุ้นให้อยากรู้อยากเห็นเกินปกติ

ผิวของเธอขาวเนียนเหมือนนมสดใต้แสงไฟสว่างจ้า ตัดกับเรือนผมสีน้ำตาลแสกกลางที่ยาวเหยียดกลางหลัง พอเหน็บผมที่ยาวเท่ากันหลังหู เธอก็เปิดหน้าผากลาดสวยกับเส้นคิ้วโค้ง อวดแนวสันจมูกโด่งที่ไม่ได้โดดเด่นมากเท่าลูกครึ่งชาวตะวันตก และเรียวปากอิ่มตึงก็ดูนุ่มนวลชวนเคลิ้มฝัน เสียแค่สีมันซีดเกินไป

เด็กหนุ่มเห็นแพขนตาขยับกะพริบเชื่องช้าระหว่างเธอหลุบตาต่ำมองเหม่อไปที่พื้นลิฟต์ เพียงเสี้ยวหน้าข้างเดียวที่แอบมองอยู่ เขากล้าฟันธงว่าผู้หญิงคนนี้สวยซึ้งจับตาจับใจผู้คนไม่เบา แล้วคนสวยๆ ก็ต้องมาคู่กับผู้ชายหล่อๆ เหมือนคู่พระนางในละคร เจ้าความคิดชั่ววูบนั่นกระตุ้นให้พนักงานโรงแรมละสายตาจากกระจกไปที่แฟนหนุ่มของเธอบ้าง ด้วยฝ่ายชายตัวสูงกว่าอย่างเห็นได้ชัด เขาเลยสำรวจถนัดตา

ลูกค้าชายรายนี้หล่อคมตั้งแต่คิ้วที่ตีกรอบเหนือดวงตาเรียวใหญ่ เส้นผมตัดสั้นที่สะบัดยุ่งก็เสริมเสน่ห์สมชายให้เขาสะดุดตาไม่แพ้ฝ่ายหญิง เด็กหนุ่มคาดเดาความคิดระหว่างที่อีกฝ่ายจับจ้องแฟนสาวของตนแน่วแน่ไม่ได้ ยามมีปลายขนตาดกดำเลื่อนลงมาบดบังแววตา ก็เธอออกชวนพิศอย่างนั้น น่าจะหึงหวงมากชนิดไม่ยอมคลาดสายตาละมั้ง

ร่างผอมเปรียวในชุดฟอร์มของโรงแรมเผลอยกไหล่เห็นด้วยกับข้อสรุปส่วนตน แล้วเกือบผวาสะดุ้งสุดกาย เมื่อดวงตาคู่นั้นตวัดมาเปิดเผยอารมณ์กับเขาโดยตรง

ใจที่เต้นราบเรื่อยกระโจนจุกติดกลางลำคอทันควัน ก่อนเสียงกริ่งจะดังเตือนว่าถึงหมายเลขชั้นของห้องพัก พนักงานหนุ่มรีบกระตุกมือไปกดแช่ที่ปุ่มเปิด พลางแอบถอนหายใจยาวหลังคู่หนุ่มสาวก้าวเท้าตามกันออกไปข้างนอก

ระหว่างเข็นรถตามหลังทั้งสองคน เด็กหนุ่มก็ก่นด่าตัวเองเป็นวรรคเป็นเวรที่อยากรู้อยากเห็นไม่เข้าเรื่อง ผู้ชายที่ทำตาขวางขู่ได้อย่างกับอันธพาลรายนั้น จะดักซ้อมเขาปางตายไหมที่จับได้คาหนังคาเขาว่าแอบมองแฟนสาวอยู่ พนักงานโรงแรมคิดแล้วก็ทำใจก้าวเท้าต่อ แม้หายใจไม่ค่อยทั่วท้อง

พอถึงหน้าประตูห้องที่ติดหมายเลขเดียวกับบนคีย์การ์ด เขาก็กุลีกุจอบริการเปิดประตูเข้าไปเสียบการ์ดใส่ช่องเซ็นเซอร์ เพื่อเปิดระบบไฟฟ้าให้เริ่มต้นทำงาน แล้วหยุดยืนบีบตัวแอบชิดผนังห้องพักหลบคู่หนุ่มสาวที่ตามเข้ามา จากนั้นร่างในชุดฟอร์มโรงแรมก็ย้อนกลับไปที่รถเข็น ก่อนเร่งขนกระเป๋าถือทั้งสองใบวางบนชั้น เตรียมตัวเผ่นแน่บพ้นคนคู่นี้โดยเร็ว แต่ไม่พ้นโดนเสียงห้วนๆ ดังขัดขึ้นกลางคัน

“รอก่อน!”

เด็กหนุ่มขืนตัวหยุดหน้าประตูห้อง หัวใจที่เต้นไม่เป็นส่ำตั้งแต่ในลิฟต์พลิกตัวหล่นวูบ ทำให้กลืนน้ำลายลงคอไปหลายเอื๊อก ก่อนจะรวบรวมความกล้าได้สำเร็จ และหันมาเผชิญหน้าลูกค้าในจังหวะที่ร่างสูงใหญ่เข้าถึงตัวพอดี

พนักงานพยายามยิ้มสู้ แต่มันก็เจื่อนลงชัดเจนยามเจอกับสายตาที่ทวีความดุดันขึ้น เขารำพันในใจระงมทันที

ซวยละโว้ยงานนี้!

กู...

กูตายห่านละ!

แต่ลูกค้าเจ้าของสายตาน่ากลัวรายนี้ก็ทำแค่เปิดกระเป๋าเงินแล้วแจกทิปมาให้เฉยๆ จนพนักงานโรงแรมได้แต่ยืนตัวแข็ง พลางขึงตาจ้องแบงค์สีแดงในมือชายหนุ่มอย่างทำอะไรไม่ถูก ก่อนได้สติว่ามันเป็นสินน้ำใจจำนวนไม่น้อย เขาจึงลนลานยกมือไหว้แล้วรับเงินมาด้วยสีหน้าตื่นกลัวแกมนอบน้อม จากนั้นก็เข็นรถกลับไปหาลิฟต์ทั้งที่ใจยังเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ไม่หาย

บรื๋อ!

ร่างผอมเปรียวขนลุกซู่ไปทั้งตัว ถ้าวันรุ่งขึ้นตำรวจแห่มาเต็มโรงแรม เขาไม่ตื่นระทึกเลยถ้าปรากฏว่าห้องนี้กลายเป็นจุดเกิดเหตุร้ายแรง เมื่อสายตาที่ได้สบกันจังๆ เพียงวูบเดียว มันชวนสะพรึงเป็นบ้า!

หลังจากพนักงานหนุ่มเข็นรถตัวปลิวจากไป ภูริก็ปิดประตูห้องพัก แต่มือใหญ่ยังตรึงจับกับลูกบิดประตูระหว่างรั้งสติไม่ให้ลุแก่โทสะ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกพร้อมกล่อมใจให้เย็นลง อดทนกันมาได้ตั้งนานแล้วเขาจะอดทนต่อหน่อยเป็นไรไป ก่อนคลายมือจากเนื้อโลหะเย็นเฉียบ หมุนตัวกลับมามองคนที่หยุดยืนหน้ากระจกบานใหญ่ของห้องพัก

วันนี้ร่างอ้อนแอ้นสวมเสื้อแขนตุ๊กตาสีชมพูหวานน่ารักน่าเอ็นดู เข้าชุดกับกระโปรงผ้าฝ้ายชายฉลุช่อดอกไม้กระจิ๋วหลิว เรียวแขนขาวผ่องทอดขนาบข้างกายเป็นเส้นกรอบกำหนดช่วงเอวคอดเว้ากับโค้งสะโพกกลมกลึง

ถ้าเธอมีตาหลังก็คงได้เห็นเปลวปรารถนาคุกรุ่นขึ้นทลายฉากหน้าที่แสนเย็นชาของเขา ชายหนุ่มแสยะยิ้ม และคิดพาลด้วยความหงุดหงิดที่ตกค้าง เธอก็ยั่วผู้ชายไปทั่ว ไม่เว้นกระทั่งเด็กขนกระเป๋า หึ!

กุสุมา ชาลา เอียงตัวลงสอดรองเท้าหลบใต้ชั้นวางของ แล้วตกใจเกือบหลุดร้องกรี๊ดลั่น เมื่อจู่ๆ เธอก็โดนตะครุบจากข้างหลัง เรียวปากอิ่มเผยอค้างตอนที่ชายหนุ่มจับร่างหมุนมาประจันหน้าด้วย เงาทะมึนที่ชวนพรั่นพรึงครอบงำใบหน้าหล่อเหลาให้ดูดุดันเกินปกติ นัยน์ตาสีเข้มวาวเรืองราวกับมีใครบ้าดีเดือดสาดน้ำมันใส่ประกายไฟข้างในนั้น

เขากระชากกระเป๋าถือไปจากมือหญิงสาว ก่อนจะเหวี่ยงไปรวมกับกองกระเป๋าเสื้อผ้าแบบไม่แยแส กุสุมาได้แต่อุทานเมื่ออ้อมแขนแกร่งตวัดรัดแน่นหนากระทั่งปลายเท้ายังลอยพ้นพื้น แล้วเธอก็โดนโยนลงไปบนฟูกนุ่ม ร่างสูงทิ้งช่วงเวลาห่างกันเพียงเสี้ยววินาทีค่อยโผนกระโจนมากดตรึงตัวหญิงสาวนอนแผ่ติดเตียง

มือใหญ่ล้วงลูบเรียวน่องและรุกคืบลึกถึงต้นขาอ่อนอย่างหยาบคาย แล้วตลบชายกระโปรงผ้าฝ้ายพลางสอดมือเข้าไปกระตุกชั้นในตัวน้อยให้หลุดพ้นขอบสะโพก จากนั้นก็ดึงรูดพรวดเดียวผ่านท่อนขาเพรียวออกไป

หลังจากรู้เจตนาของเขา กุสุมาก็นอนตัวแข็งทื่อ ดวงตากลมโตสะท้อนแววตระหนกระหว่างกวาดหาหน้าต่างห้องพัก แล้วโล่งอกที่แม้ม่านหนาหนักจะรูดเปิดรับแสง แต่ทางโรงแรมก็จัดม่านชั้นในสีขุ่นพรางสายตาคนนอกติดไว้ด้วย

ภูริทึ้งเสื้อผ้าแฟนสาวสะบัดทิ้งไปทีละชิ้น ไม่นานเธอก็นอนเปลือยร่างกระจ่างขาวเย้ยแสง ส่วนเขาสวมใส่ครบชุดตามเดิม ฝ่ามือระอุร้อนผละจากผิวเนียนผ่อง ก่อนจะเริ่มต้นกระชากแกะหัวเข็มขัดของตน แล้วปลดความกร้าวแกร่งออกสู่อิสระเพื่อให้มันประกาศศักดาต่อสายตาหญิงสาว

ร่างน้อยนอนเบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง ขณะที่นัยน์ตาสีเข้มวาวลุกจ้องจุดหมายที่เขาต้องได้ลุล่วงถึง แล้วลดฝ่ามือลงกอบกุมพลางนำทางมันสอดหาเรือนกายอ่อนนุ่ม ก่อนจะบุกทะยานเข้าลึกล้ำไปสุดทาง กุสุมาขบเรียวปาก ปลายเล็บตัดมนขยุ้มจิกบ่ากว้างด้วยความเจ็บแสบโต้ตอบการกระทำที่โหดร้ายของชายหนุ่ม

ทว่าในวินาทีที่เขาสามารถบดขยี้ร่างอ่อนบางราญละเอียดใต้ความแกร่งกำยำได้ ภูริกลับเลือกจะหยุดชะงักให้อากาศเย็นเฉียบแทรกผ่านกายที่ผสานผนึกจนขนอ่อนลุกชันทั้งคู่

แม้อยากเริ่มต้นจังหวะเสียดเสียวมากเพียงไหน ร่างสูงก็ทอดเวลาออกไปอย่างใจเย็น ขณะเดียวกันการต่อต้านภายในของเธอพลอยผ่อนคลายตาม แล้วเปลี่ยนเป็นกระตุกจับเขาเอาไว้ด้วยเส้นทางอุ่นร้อนสุดกระชับ ยอดทรวงสีชมพูเข้มกำลังปริเปล่งหาสัมผัสคุ้นเคยอย่างยวนยั่ว ความพรั่งพร้อมเปิดเผยของหญิงสาว ทำให้ภูริขยับถอนถอยอ้อยอิ่ง ด้วยตั้งใจเร่งเร้าเธอให้เป็นฝ่ายผวาติด

ถึงสีหน้าเครียดขมึงที่กุสุมามองอยู่นี้จะแข็งกร้าวเข้าขั้นเหี้ยมเกรียม แต่นัยน์ตาสีเข้มของเขากลับนุ่มละมุนชวนใจ มันดูดดึงเธอให้หลงจมดิ่งลงไปที่ใจกลาง มือน้อยขยุ้มกำเสื้อเชิ้ต ก่อนพยายามกระชากรั้งเขากลับคืนมาหา และก็ถูกปัดทิ้งอย่างเลือดเย็น!

ทุกนาทีหลังจากนั้นเคลื่อนไหวเชื่องช้าประหนึ่งชะงักค้าง ภูริจับจ้องสีหน้าเว้าวอนที่เลือนหายและกลายเป็นผิดหวังในท้ายที่สุด ริมฝีได้รูปค่อยๆ เหยียดยิ้มเย้ย ประกายสาสมใจสะท้อนชัดอยู่ในแววตาคมกริบ หลังกรีดทำลายความนับถือตัวของเธอจนยับเยิน!

กุสุมาขบกลีบปากด้วยปลายฟัน แล้วกดย้ำหนักขึ้นยามอับอายจนร้อนวูบทั้งตัว เธอเพิ่งรู้ว่าถูกหลอกล่อให้ทำอะไรลงไป วงหน้างามเบือนหนีคนใจร้าย พลางสลัดมือจากเสื้อเชิ้ตที่กำยึด ก่อนจะกรีดร้องลั่นอก

ทำไมไม่รู้จักจำ...

ทำไมเธอไม่รู้จักจำเสียที!

เขาแกล้งให้วอนขออย่างไร้ยางอายมากี่หนแล้ว ทุกครั้งที่เผลอทำลงไป เธอก็เจ็บปวดเสียยิ่งกว่ากลายเป็นข้าวของที่ถูกโยนทิ้งหลังหมดค่า อย่างน้อยพวกมันก็ไม่มีหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เป็นที่รัก!

ใบหน้าขาวซีดไม่ยอมเหลือบมองร่างที่ตระหง่านค้ำ เสมือนจำนนให้เขาหัวเราะเยาะจนสาแก่ใจ แล้วเธอคงได้หลุดพ้นจากสภาพอันน่าอดสูนี้เร็วขึ้น แต่ภูริกลับมาไม้ใหม่จับเธอพลิกตัวลงนอนคว่ำกับฟูก

กุสุมาหอบหายใจเข้าแรง และเสียงอุทานตื่นตระหนกก็ซึมซับหายไปกับหมอนหนุน เมื่อสะโพกเปลือยถูกบังคับยกบดเบียดชิดกล้ามท้องแข็ง ท่อนขาสากระคายสอดเข้ามาแหวกเรียวขางามแยกออก ก่อนเขาจะหวนมาสอดฝังอยู่ภายใน

คลื่นหวามหวิวทรงพลังกระจายแผ่จากจุดที่หลอมกลืน แล้วขยายเข้าครอบคลุมทุกความรู้สึกแบบไร้เขตกั้นสะกัด หญิงสาวสั่นระริกทันทีที่กางเกงเนื้อหยาบขยับเสียดสีชิดบั้นท้าย ภูริเคลื่อนไหวเอื่อยๆ อย่างยั่วเย้าคนที่นอนคว่ำหน้าจมหมอนหนุน ร่างน้อยกัดริมฝีปากข่มกลั้นเสียงครวญคราง สองมือขยำทึ้งผ้าคลุมเตียง พลางบิดม้วนมันขณะไล่ตามระลอกความสุขที่หมุนหอบด้านใน

เธอครางสะอื้นเมื่อเผยอกายเข้าใกล้ที่ปรารถนามากขึ้น...มากขึ้น แล้วเขาก็แกล้งหยุด!

มันเป็นแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ภูริทรมานเธอจนหลุดพ้นการควบคุมตัว มีเพียงสัญชาตญาณบ้าคลั่งที่บงการให้กุสุมาขยับกายกระแทกใส่เขา และหลงลืมการหยุดยั้งทั้งหมด โดยไม่รู้ว่าชายหนุ่มก็ใช้ความอดทนทั้งหมดขณะลงโทษเธออยู่เช่นกัน นัยน์ตาคมหรี่ลงปิดกั้นเพลิงราคะที่กระหน่ำโหม ก่อนปล่อยสะโพกกลมกลึง เมื่อร่างงามส่ายไหวในท่วงท่าที่ทำให้เขาเสียวซ่านเกินระงับ

ภูริขบกรามคำรามทันทีที่เผลอลืมตาเห็นภาพแผ่นหลังขาวนวลเคลื่อนไหวละม้ายคลื่นไฟ มันทั้งดึงดูดและเชื้อเชิญให้ร่วมระเริงด้วยกระทั่งมอดไหม้เป็นเถ้าธุลีไปพร้อมกัน ระหว่างนั้น เขาอยากได้ยินเสียงกรีดร้องที่เคยดังข้างหู แล้วซุกหน้าลงคลุกชิดเรือนผมสีน้ำตาลนุ่ม พลางโลดแล่นเคียงข้างกันไปสู่จุดจบของเกมสวาทยกนี้

พอไม่อาจห้ามใจให้ยั้งอดทนไหว ร่างสูงก็สอดฝ่ามือลงช้อนหน้าท้องแบนราบแล้วดึงตัวเธอขึ้นมาหา แต่ไม่คาดว่าสัมผัสเดียวที่เกิดขึ้นจะชิงส่งร่างบางล่องลอยถึงฝั่งฝันภายในทันที ความร้อนจัดที่เค้นกระชับรอบแก่นกายเขากระตุกเสียงคำรามป่าเถื่อนระเบิดก้อง

ชายหนุ่มกระชากกุสุมาจนลอยพ้นจากที่นอน และเธอก็แสนรู้ใจ ถึงตวัดเรียวแขนโอบด้านหลังเพื่อรั้งรัดลำคอแข็งแรงยึดไว้เหนียวแน่น พร้อมใช้มันเป็นหลักขณะหยัดสู้แรงพิศวาสที่ถั่งโถมเต็มกำลัง

กลุ่มผมสีเข้มทิ้งตัวลงระบ่ากว้างระหว่างที่หญิงสาวเหยียดกายแหงนหน้า เปิดลำคอระหงเอื้อให้คู่รักได้ขบขย้ำเมามัน ก่อนร่างขาวกระจ่างจะสะท้านระริกด้วยความสุขสมอย่างหลงลืมข้อขัดแย้ง

ภูริกดจมูกสูดกลิ่นหอมหวานข้างลำคอเรียว เขาซบหน้าซุกเรือนผมสลวย พลางหาช่องทางไล่ขบกัดเนื้อนุ่มๆ ยามเคลื่อนไหวกระชั้นสู่ใจกลางร้อนหลอม ยิ่งได้ยินเสียงเธอหอบหายใจถี่กระชั้น ชายหนุ่มก็ยิ่งแว่วเสียงครางหวานแจ่มชัดดังก้อง

ร่างกำยำโถมใส่หญิงสาวอย่างเร่งร้อน กระทั่งโลกทั้งใบผลัดหายไปจากห้วงรับรู้ เหลือเพียงความอิ่มเอมที่พุ่งสูงก่อนแตกกระจายเป็นพลุไฟที่สว่างจ้า สวยงามและเต็มตื้น!

เธอผ่อนกายอ่อนเหลวลงอิงแอบกับภูริ ทรวงอกอวบส่ายไหวไปตามจังหวะหายใจหอบถี่ ขณะร่างสูงไล่ประทับจูบข้างขมับชื้นเหงื่อของเธอ สองอุ้งมือประคองเคล้าเต้าตูมเต่งเบาๆ กึ่งปลอบโยนกึ่งสมรักถึงอกถึงใจ แล้วชายหนุ่มค่อยผ่อนร่างขาวนุ่มกลับลงนอนบนเตียง พร้อมกอดก่ายชิดใกล้

ความสุขที่เอิบอาบไม่สร่างทำให้กุสุมาไม่อยากขยับเขยื้อน ร่างผ่องงามเลยนอนนิ่งให้เขาโลมลูบนวลเนื้อตามแต่ใจ จนสัมผัสแผ่วเบาในเริ่มต้นชักแปรเป็นหนักมือขึ้น และมันไม่ใช่แค่ปลอบ แต่ลุกลามเป็นสุมเร้าเชื้อไฟในสายเลือดให้หวนลุกซ่านซ่า หญิงสาวไล่คว้าจับมือไม้ที่เคลื่อนไหวปลุกปั่น แล้วพยายามปลดออกหรือหยุดความเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย

ทว่าเหมือนถูกหลอกนำทางไปเรียนรู้วิธีเล้าโลมเรือนตัวเองเสียอย่างนั้น!

“ได้โปรด ฉัน ฉัน…”

เธออ้อนวอนเสียงเครือ

“ฉันอะไร...”

ภูริกระเซ้าพลางขบฟันครูดกับขอบใบหู ก่อกวนหญิงสาวให้เรียบเรียงความคิดไม่ถูก

“อย่า ได้โปรด...”

ร่างสูงยกยิ้มเมื่อได้ยินเสียงครางหวิวหลุดลอดจากเรียวปากอิ่ม พลางซุกมือต่ำอย่างย่ามใจจนกุสุมาหอบถี่ ถึงเธอจะหมดเรี่ยวแรงด้วยบทพิศวาสก่อนหน้า แต่ใช่ว่าจะไร้ความรู้สึกรู้สา

สาวสวยหวิวสะท้านแทบขาดใจยามปลายนิ้วเรียวซุกซอนสู่ทางฉ่ำชื้น แล้วก่อนที่จะได้หวีดทะยานหลังลุล่วงยังขีดสุด ผู้ชายใจร้ายก็กระตุกมือกลับ!

หญิงสาวฝังหน้ากับหมอนหนุน ขณะที่ร่างสูงผละห่างไปพร้อมเสียงหัวเราะเชือดเฉือน เธอกล้ำกลืนน้ำตาที่เอ่อรื้นด้วยไม่อยากมองหน้าคนที่เพิ่งพิสูจน์ให้รู้ว่า เขาสามารถเปลี่ยนเธอเป็นฝ่ายกลืนน้ำลายเสียเองได้ง่ายขนาดไหน!

เตียงนอนขยับไหวยามชายหนุ่มขยับลุก กุสุมาได้ยินเสียงประตูห้องน้ำปิดลงตามมาไม่นาน เธอเริ่มขดกายเข้าหากันก่อนจะนอนสะอื้น ทำไมหัวใจที่แสนขมขื่นดวงนี้ต้องเจือรสหวานชื่นให้โหยหาเสมอ!

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอขยะแขยงตัวเอง เหมือนที่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกทำร้ายจนนอนเจ็บใจ และคงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้ลิ้มรสเงาอดีตแบบนี้!

เกลียด...คุณพระ!

เธอเกลียดตัวเองเหลือเกิน!