คลีฟ เวสเนอร์...

เพราะบาดแผลฉกรรจ์จากสงครามทิ้งรอยบาดลึกไว้ในใจ

เขา...จึงเลือกปกป้องความรักของตัวเองด้วยการดำดิ่งลงไปในหุบเหวแห่งความเจ็บปวด

กีดกั้นหัวใจจากความรักทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันลบเลือน เธอ ได้ตลอดชีวิต

นิตา รัตนะรัศมี...

เพราะหัวใจที่ร้อยรัดความรักไว้กับ เขา อย่างแนบแน่นแม้ต้องแลกกับความเจ็บปวดทรมานสาหัส

แม้ความฝันจะถูกทำลายจนย่อยยับหากแต่เธอก็ยินดี

*******************

นิตา รัตนะรัศมี เฝ้ารอคอยการกลับมาของ คลีฟ เวสเนอร์ นาวิกโยธินหนุ่มชาวอเมริกันที่จดทะเบียนสมรสกับเธอก่อนกลับไปร่วมปฏิบัติการทางการทหารในอาฟกานิสถาน

หลังจากนั้นเขาไม่ได้ติดต่อกลับมาหาเธอเป็นเวลาเกือบสองปี

หญิงสาวตัดสินใจไปตามหาสามีที่อเมริกา จนกระทั่งได้พบกับเขา ทว่า คลีฟ เวสเนอร์ที่เธอเคยรู้จักกลับไม่ใช่นายทหารนาวิกโยธินคนนั้นอีกต่อไป
...แต่ เขา คือประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ เวสเนอร์ เรียล เอสเตท กรุ๊ป

ที่ทำเหมือนไม่เคยรู้จักเธอมาก่อน นิตาไม่รู้ว่าเธอทำอะไรผิด

เขาถึงลงทัณฑ์เธอให้เจ็บปวดทรมานทั้งด้วยสายตาและคำพูด

กรีดหัวใจของเธอให้เป็นแผลบาดลึกและผลักไสเธอลงสู่หุบเหวแห่งความเศร้าอย่างไร้ปรานี

*********************

“คุณจะเจ็บปวดมากกว่าเก่า...ทนได้มั้ยนีน่า...ถ้ามันจะยิ่งเจ็บ...คุณจะทนได้มั้ย”
เสียงห้าวเครียดเข้มบอกให้รู้ว่าขีดจำกัดของความทรมานในตัวเขาใกล้ถึงขีดสุด นิตาถอนใจเบา ๆ และแอ่นร่างเบียดกายแกร่งที่แนบอยู่เบื้องบนตัวเธอ
“ค่ะ...ฉันทนได้...คลีฟคะ...อย่าทิ้งฉัน...อย่าปล่อยฉัน...ได้โปรด...”
“ไม่ได้อยากให้ผมหยุดหรือ...นีน่า...ผมกำลังทรมาน”
“ทำไมคะ...ทำไม”
“ถ้าเห็นคุณเจ็บ...ผมจะเจ็บยิ่งกว่า”
“แต่ถ้าคุณปล่อยฉัน...ฉันจะทรมานยิ่งกว่าคุณนะคะคลีฟ”