“รอพี่นานมั้ยเตย”ภัทรถาม เมื่อเดินมาถึงห้างสรรพสินค้าตามที่ได้นัดกันไว้แล้ว

“ไม่นานค่ะ เตยดีใจจังเลยค่ะที่วันนี้ได้เจอพี่ภัทร”เด็กสาวพูดแล้วเดินเข้ามาเกาะแขนชายหนุ่มอย่างที่เธอมักจะทำบ่อยๆ ภัทรชะงักเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เชิงจะแกะมือออก เขายังไม่อยากทำให้บรรยากาศในตอนนี้เสียไปซะก่อน ภัทรเดินนำใบเตยเข้าไปนั่งในร้านหนึ่งก่อนจะสั่งของมาทานนิดหน่อย

“เตย สบายดีมั้ยช่วงนี้”ภัทรถามเมื่อเห็นใบเตยเงียบ เธอคงรู้อะไรมาสักอย่างในใจ เขาก็ไม่แน่ใจนัก

“ก็ไม่ค่อยสบายเท่าไรค่ะ เพราะพี่ภัทรหายหน้าไปเลย เหมือนลืมเตยไปแล้ว”เด็กสาวพูดพลางค้อนชายหนุ่มนิดๆ

“เอ่อ คือ ว่าช่วงนี้พี่งานยุ่งน่ะ ต้องอยู่ที่รีสอร์ทตลอดไม่ค่อยว่าง”ภัทรพูด จริงอยู่ที่ว่าเขาต้องอยู่ที่รีสอร์ท แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ว่างเลย เพราะแทบทุกเย็นเขาก็ขับรถมาค้างบ้านของวิคณาอยู่เสมอๆ “เตยจะว่าอะไรมั้ย ถ้าพี่จะขอให้เรา เอ่อ ห่างกันไปก่อน พี่เองก็รู้สึกผิดเพราะว่าไม่มีเวลาให้เราด้วย” ชายหนุ่มพูดอย่างจริงใจ หวังลึกๆ ในใจว่าเธอจะเข้าใจ แต่เขาก็เตรียมตัวมาพอสมควรที่จะรับแรงโกรธแค้นและโวยวายจากเธอ เมื่อพูดเสร็จจึงได้แต่นั่งนิ่งรอพายุอารมณ์ของเด็กสาววัยขบเผาะตรงหน้า

“พี่ภัทรงานยุ่งจริงๆ หรือว่ายุ่งเพราะต้องคอยสับราง เที่ยวรับเที่ยวส่งนอนค้างกับผู้หญิงที่ไหนหรือเปล่าคะ พี่ภัทรบอกเตยมาตรงๆดีกว่า”ใบเตยกำมือที่วางอยู่บนตักของเธอแน่นจนมันสั่น ภายใจหัวใจดวงน้อยเจ็บปวดเหมือนตอนฟังคำตอบที่ได้รับจากครูสาวคนนั้นไม่ต่างกัน หญิงโกหกชายก็ตอแหล

“พี่ขอโทษเตยจริงๆ นะครับ ถึงพี่จะมีหรือไม่มีใคร พี่ก็คิดว่าสถานะของเราก็ไม่อาจเลื่อนความสัมพันธ์กันไปได้มากกว่านี้ เพราะว่าที่บ้านของเตยก็ไม่ได้ชอบใจพี่นัก มันทำให้พี่ยิ่งรู้สึกไปว่าพี่ไม่คู่ควรกับน้อง”ภัทรพยายามอธิบาย ใจจริงเขาก็อยากจะบอกไปเลยว่า เขาน่ะกำลังจีบครูเวย์ ครูสาวคนดีของเธออยู่ แต่ก็น้ำท่วมปาก

“เตยขอถามพี่ภัทรได้มั้ยคะ ที่ผ่านมาพี่คิดกับเตยยังไง เคยรักเตยบ้างหรือเปล่า”ใบเตยถามเพื่ออยากจะยืนยันคำตอบให้กับตัวเองเธอเองว่าควรจะเอายังไงต่อไปได้ อยากได้ยินคำพูดจากเขา เพื่อที่เธอจะได้ตัดสินใจทำอะไรบางอย่างได้ง่ายขึ้น

“เอ่อ เตยฟังพี่นะ พี่เห็นว่าเตยเป็นน้องมาตลอด แต่พี่ก็เป็นผู้ชาย ผู้ชายเลวๆ คนหนึ่งที่เมื่อเห็นผู้หญิงหน้าตาดีๆ ก็อยากจะได้ อยากจะครอบครอง ซึ่งพี่ก็เคยคิดแบบนั้นกับเตย แต่ว่าพอเอาเข้าจริงๆ พี่ก็ไม่อยากทำ ไม่ใช่เพราะว่าพี่เป็นคนดีอะไรแต่ว่า ยังมีคนที่รักน้องนะ ไอ้พลพี่ไม่อยากทำร้ายมัน วันนี้พี่มั่นใจกับตัวเองแล้วว่าพี่ไม่คิดกับเตยเป็นอย่างอื่นนอกจากพี่น้อง พี่รักน้องได้แต่ว่าในฐานะน้องสาวเท่านั้นจริงๆ ครับ พี่ขอโทษ พี่เองก็รู้แค่ขอโทษมันคงไม่อาจลบล้างความเสียใจจากใจน้องได้ แต่ว่าพี่รู้สึกผิดจริงๆ”ภัทรมองตาเด็กสาวอยากให้เธอรับรู้ความจริงใจเรื่องของเธอจากปากของเขา แต่ว่านัยน์ตาของใบเตยช่างดูว่างเปล่าและเจ็บปวดน้ำตาคลอในหน่วยตา แต่เพียงครู่เดียวมันกลับมาจ้องกลับมาที่เขาโดยที่ชายหนุ่มเองก็ไม่อาจคาดเดาได้

ที่บ้านของวิคณา หลังจากที่เธอไม่ได้กลับไปเยี่ยมที่ไร่วิคณาพิชิตเสียนาน บิดาพยายามติดต่อมาเธอก็บ่ายเบี่ยงไม่ยอมรับบ้างหรือเลี่ยงๆมาโดยตลอดจนวันนี้ พ่อเลี้ยงพิชิตได้มาหาเธอที่บ้านพร้อมกับน้าพิกุล วิคณายกมือไหว้ทั้งคู่แล้วเชิญเข้าบ้าน

“ที่พ่อมาวันนี้นอกจากจะมาขอโทษเราแล้ว ยังมีข่าวดีจะมาบอกเราด้วยนะลูก”พิชิตเข้าประเด็น อันที่จริงวิคณาก็ไม่ได้ถือโทษโกรธบิดาตัวเองแล้ว

“พ่อกับน้าพิกุล เราตกลงกันแล้วว่าจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้”บิดาพูดอย่างเก้อเขิน หันมามองน้าพิกุลแล้วกระชับฝ่ามือแน่นขึ้นอีกนิด พิกุลยิ้มให้เขากลับแล้วหันมาพยักหน้าให้กับครูสาวที่เธอรักเหมือนลูก

“จริงหรอคะ เวย์ดีใจจังเลย ยินดีด้วยนะคะพ่อ น้าพิกุล”วิคณายิ้มหวานเข้าไปคุกเข่ากอพ่อเธอและน้าพิกุล เธอดีใจมาก เพราะอยากให้มีคนมาดูแลพ่อ หัวใจของพ่อแห้งเหี่ยวมานานเหลือเกิน คนรักที่เป็นแม่ของลูกชายเพียงคนเดียวหลังจากที่แยกกันในครั้งก่อน ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เธอคงไม่มีหน้ามาพบเขา เพราะเธอเองก็ยินดีที่จะไปอยู่กับอนุรักษ์เอง

“แล้วจะจัดงานกันเมื่อไหร่คะ”วิคณาถาม

“พ่อว่าต้นเดือนหน้าก็ดีนะ ไม่ช้าและไม่เร็วเกินไป ไม่ได้จัดใหญ่โตอะไร เชิญแค่คนสนิทมากินข้าวกินปลากัน แล้วก็เชิญทางญาติของพิกุล” พิชิตพูด แววตามองพิกุลของเทิดทูน หลายปีมานี้ ผู้หญิงคนนี้เข้ามาแบ่งเบาภาระ ความรับผิดชอบของเขาได้เยอะ หนำซ้ำยังช่วยดูแลลูกสาวผู้ไม่ได้เป็นเลือดเนื้อของเขาเป็นอย่างดีด้วย พิกุลเตรียมข้าวของมาทำอาหารเย็น วิคณาจึงช่วยเธอทำอาหารอย่างมีความสุข บรรยากาศของความเป็นครอบครัวกลับมาอีกครั้ง

เสียงรถคุ้นหูมาจอดบริเวณหน้าบ้าน ทำให้วิคณามีสีหน้ากังวลขึ้นมา สักครู่ชายหนุ่มคนเดิมที่มาบ่อย ๆ เดินเข้ามาในบ้าน ครูสาวรีบเดินออกาที่ห้องรบแขก ก็พบว่าภัทรนั่งคุยกับพ่อของตนอยู่ วิคณามองหน้าพ่อของเธอนิ่ง ปากขมุบขมิบเหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่มีเสียงในที่สุด

“เวย์ คุณทำอะไรอยู่ หอมเชียว”ภัทรยิ้มตาหยี สูดจมูกน้อย ๆ

“ทำกับข้าวกับน้าพิกุลน่ะ ทำไมคุณไม่โทรมาบอกก่อน วันนี้ เอ่อ ” วิคณาอึกอัก

“วันนี้ครอบครัวคุณมา ดีเลย ผมบอกให้คุณพาไปที่บ้าน แต่คุณไม่ยอมพาไปสักที วันนี้ผมได้เจอคุณพ่อคุณแล้ว เจอน้าพิกุลด้วย สวัสดีครับ”ภัทรยกมือไหว้ แล้วแนะนำตัวเองกับผู้ใหญ่ทั้งสองคน น้าพิกุลที่มีอาการไม่ต่างจากวิคณาได้แต่ยืนนิ่งๆ อย่างไม่รู้จะทำยังไงต่อ หันมองหน้าพิชิตที มองหน้าภัทรที เขาเหมือนกันจริง ๆ ต่างกันก็แค่วัยและทรงผมเท่านั้น

“คุณชิต พิกุลทำของหวานด้วย คุณลองชิมดูมั้ยคะ หวนไปหรือเปล่า” พิกุลเห็นท่าทางของพิชิตที่ดูเงียบขรึมกว่าปกติจึงอยากยกเขาออกมา พิชิตจึงเดนเข้าครัวไปกับพิกุล ปล่อยหนุ่มสาวให้คุยกันไปก่อน

“คุณ ผมไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกยังไงดี”พิชิตบอกคนรักเมื่อเดินเข้ามาในครัว สีหน้าเขาดูใช้ความคิดและสับสนอยู่ไม่น้อย

“เด็กสองคนเขาคบกันได้ค่ะ ถ้าเขารักกัน”พิกุลบอก

“ผมรู้ แต่ว่าผมควรทำยังไง คนหนึ่งคือลูกจริงๆ ส่วนอีกคน แม้จะเป็นลูกเลี้ยง แต่ผมก็รักเหมือนแก้วตาดวงใจ ”พิชิตสับสน

“คุณชิต คุณพอจะรับได้มั้ย ถ้าพิกุลอยากให้คุณ เอ่อ ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้” พิกุลถามเขาอย่างเกรงใจ

“หมายความว่า ให้ผมไม่ต้องบอกอะไรทั้งนั้น แล้วปล่อยให้เป็นไปธรรมชาติน่ะหรอ”พิชิตถามว่าที่ภรรยา พิกุลพยักหน้า

“ภัทรน่ะ ถึงจะทำงานรับผิดชอบธุรกิจตัวเองดี แต่นิสัยส่วนตัวเขาก็เกเรนะ เรื่องผู้หญิงไม่เบาเลย ไหนจะอันธพาลก็ไม่น้อย ใจหนึ่งผมก็ห่วงเวย์ ไม่อยากให้เวย์เสียใจ คุณก็รู้เวย์น่ะเด็กดีมาตลอด แต่อีกใจ ก็อยากให้ภัทรกลายมาเป็นคนในครอบครัว ผม ผมหมายถึง มาเป็นลูกเขย ถ้าเราต้องปิดเรื่องนั้นไปตลอด แต่ว่า ผมก็อาจจะทำตัวไม่ถูกบ้าง เมื่อได้เจอเขาใกล้ๆ แบบนี้ เมื่อก่อนผมไปอบดูเขาที่โรงเรียน ที่บ้านบ่อยๆ คุณเองก็รู้”

“ฉันว่า ปล่อยไปแบบนี้จะดีกว่า เพร้าหากภัทรเขารู้เขาคงไปไล่ถามทั้งคุณอุรักษ์และคุณแม่เขาอีกแน่ๆ เรื่องมันอาจจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ คุณอนุรักษ์คงไม่ยอมให้เรื่องแต่เก่าก่อนมันดังขึ้นมาอีกครั้ง”พิกุลจับมือว่าที่สามีของเธออย่างให้กำลังใจ

หลังจากทำอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว ทั้งสี่คนจึงได้โอกาสในการับประทานอาหารร่วมกัน พิชิตผ่อนคลายมากขึ้น และคุยกับภัทร ได้ถูกคอกัน ชายหนุ่มเป็นคนขี้เล่นลุยเก่งอยู่แล้วจึงเข้ากันได้ไม่อยากเมื่อเห็นแบบนี้แล้ว วิคณาและพิกุลจึงออกอาการโล่งใจไม่น้อย

_______________________________________________________________

ไรท์จะลงให้จบภายในวันพรุ่งนี้ค่ะ เรื่องนี้ จะอัพหลายตอนรัวๆ หน่อยนะคะ