“จะกลับจริงๆแล้วหรือวะ ไอ้โอบ อยู่อีกวันสิ”

เอกเอื้อแอบกระซิบ เมื่อโอบตะวันประกาศขณะที่ทุกคนกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็น ซึ่งวันนี้จัดเป็นปาร์ตี้บาร์บิคิว และทะเลเผา ว่าเขาจะต้องกลับไปกรุงเทพฯแล้ว เพราะมีงานด่วน คนที่บ่นว่าเสียดายและอ้อนให้เขาอยู่ต่อคือแก้วกานดา ที่หลงลืมไปชั่วคราวจริงๆ นั่นแหละ ว่าเป้าหมายของเธอคือเอกเอื้อ เพราะโอบตะวันชวนเธอทำกิจกรรมนั่นนี่อยู่ตลอดระยะเวลาสามวันนี่ จนเธอไม่ได้ไปเป็น กขค บีและเอกเอื้ออย่างที่ตั้งใจไว้สักเท่าไหร่ คนอะไรหล่อจริงๆ เสน่ห์ล้นเหลือ ทำเอาเธอลืม และแอบมีแผนสองคือเปลี่ยนเป้าหมายจากเอกเอื้อ เป็นโอบตะวันแทน ถ้าคุยกับเสือกล้าไม่รู้เรื่องขึ้นมา

แต่ขืนเปลี่ยนเป้าหมาย ก็น่ะ...มันจะทันการรึ เธอต้องกินต้องใช้ทุกวัน ไหนจะค่าภาษีสังคม ค่านั่นค่านี่ ที่ต้องควักทุกวันอีก มาหนนี้ ก็กะเต็มที่ว่าจะดำเนินแผนถึงขั้นพีคสุดนั่นแหละ เธอได้คุณย่ามาเป็นพวกได้โอกาสแล้ว แต่ยังไม่พอ เพราะดันมีก้างเต็มไปหมด

จะไม่ให้ทำตามแผนของตัวเองต่อ มันก็ไม่ได้น่ะสิ เธอลงทุนลงแรงไปเยอะมากแล้ว นี่เป็นฟางเส้นสุดท้าย ที่ลอยผ่านหน้าตายามที่เธอกำลังเข้าตาจนสุดๆ นี่สิ เฮ้อ...

เอาล่ะ ตอนนี้เธอเปลี่ยนเป้าหมายเป็นเสือกล้าแทนก็แล้วกัน

คิดแล้วก็เซ็ง จนพานไม่อยากกินอะไรต่อ คุยกับคุณเพชรสกาวแค่สองสามคำ เธอก็ขอตัวไปนอน จริงๆ แล้วเธอจะแอบไปคุยเรื่องการขายของมือสองแบรนด์เนม เธอต้องหาเงินมากักตุนไว้ก่อนเงินทองร่อยหรอลงทุกวัน จะขอหยิบยืมใครตอนนี้ก็กลัวจะเสียหน้า

“กลับไปทำงานรึตาโอบ ย่ากำลังอยากจะคุยกับเราเรื่องงานเหมือนกัน พักงานมาหลายวัน รู้สึกขี้เกียจยังไงพิกล”

“แล้วทำไมคุณย่าจะต้องพักงานด้วยล่ะครับ?”โอบตะวันแกล้งถาม คุณเพชรสกาวที่กำลังเผลอ ก็พูดออกมาทันที

“ก็น้องชายเราน่ะสิ ทำตัว...อุ๊บ”

นางรีบเอามือปิดปาก โอบตะวันหรี่ตา เห็นเป็นโอกาสที่จะล้วงความลับ เขาเลยกระเถิบเข้าใกล้นาง แล้วใช้เสน่ห์ส่วนตัวหว่านล้อม ซึ่งมันมักจะได้ผลทุกที ตอนนี้เขากับคุณเพชรสกาวอยู่กันเพียงสองคน ส่วนเอกเอื้อกับบี กำลังช่วยกันทำปิ้งย่างอยู่ตรงใต้ต้นไม้ ไกลจากบริเวณโต๊ะที่จัดไว้รับประทานอาหารพอสมควรเลยทีเดียว จึงแน่ใจว่าทั้งคู่คงจะไม่ได้ยินแน่นอน

“นายเอื้อทำอะไรนอกลู่นอกทาง ถึงขนาดที่คุณย่าต้องมาตามเฝ้า ต้องโมโหมันขนาดนี้ล่ะครับ แค่มันมีเมียน่ะหรือครับ? ผมไม่เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาอะไรเลย บอกตรงๆ คุณย่าเคืองที่ไม่ได้จัดงานแต่งงานเป็นเรื่องเป็นราว มาอยู่ด้วยกันเฉยๆ หรือเปล่าครับ”

“ก็...จริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้โกรธอะไรเรื่องนั้นหรอก”

คุณเพชรสกาวถอนใจ นางหลบตาหลานชายคนโต ที่ยังคงมองจ้องเขม็ง

“แล้วทำไมคุณย่า ต้องหนุนคุณลูกแก้วสุดลิ่มทิ่มประตูขนาดนั้นด้วย ก็คุณลูกแก้วเคยทิ้งหลานชายคุณย่าไปแท้ๆ จำไม่ได้หรือครับ จะให้นายเอื้อมันกลับไปเจ็บทำไม ในเมื่อมันก็มีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้ว บีน่ะ น่ารักจะตายไป”

“เมียจริงๆ หรือเมียบังหน้า”

นั่นแนะ...แสดงว่ามาถูกทาง คุณย่าของเขาเริ่มแง้มทีล่ะนิดแล้ว หน้าตาของท่านบึ้งตึงขึ้นเรื่อยๆ

“มันโกหกแก โกหกย่าหรือเปล่า ตาโอบ”

“นายเอื้อจะโกหกเรื่องอะไรกันครับ”

“โกหกเรื่องเมียนั่นยังไงล่ะ” โอบตะวันเห็นช่อง เลยแยงทันที

“คุณย่ากลัวว่านายเอื้อมันจะหลอกเอาน้องบีบังหน้าแต่แอบอย่างอื่นไว้ใช่ไหมครับ?”

“เห็นมะ เรายังสงสัยเลยอะ ว่าตาเอื้อมันโกหก”

“หืม?” โอบตะวันเลิกคิ้ว คุณเพชรสกาวที่สุดแล้วของความอดรนทนได้ เลยโพล่งออกมาเสียงแหลมปรี๊ด

“น้องแกมันเป็นเกย์ หนูลูกแก้วมีหลักฐาน รูปถ่ายของมันกับเพื่อนมันโอ๊ย...นึกแล้วบัดสีจริงๆ ติดตาฉันมาจนถึงตอนนี้ ไอ้เสือกล้านั่นล่ะ เมียที่แท้จริงของน้องเรา”

“หะ ห่า!” โอบตะวันเผลอหลุดสบถ ก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษท่าน คิ้วของเขายังคงขมวดเข้าหากัน เขาไม่เชื่อสักนิด ไอ้เรื่องเอกเอื้อกับเสือกล้าว่าเป็นคู่ขากัน น้องชายเขามันแมนทั้งแท่ง ยัยแก้วกานดาไปเอาความเท็จจากไหนไปรายงานย่าเขา แถมมีภาพหลักฐานเสียด้วย

“ไหมล่ะ ตาโอบ แกเองยังตกใจ หนูลูกแก้วน่ะ บอกว่ารักน้องชายแกมาก แล้วก็ยินดีที่จะรักษานายเอื้อให้หายขาด นายเอื้อน่ะ คงจะผิดหวังจากหนูลูกแก้ว ถึงได้ไป...ทำอะไรแบบนั้น หนูลูกแก้วสืบมาล่ะว่านายเสือกล้า อีเสือกล้าสิ มันรักน้องชายเรามาก ก็เลยปลุกปล้ำ ตาเอื้อนี่ก็เลยเคลิ้มตามไป ให้มันดามใจ โอ๊ย...บัดสีบัดเถลิงจริงๆ พอรู้ว่าฉันจะจับแต่งงานกับหนูลูกแก้ว มันก็เลยจ้างแม่บีอะไรนี่ มาเป็นกันชน มาเป็นข้ออ้าง อย่ามาตอแหลกับย่านะ ว่าอยู่กันมานานเป็นเดือนๆ คนแถวๆ นั้นบอกเองว่า เพิ่งจะเห็นหน้าแม่นี่ที่บ้านของน้องชายเรา ก่อนย่ากลับมาไม่กี่วันนี่ล่ะ”

“เอ่อ...อูย...”

โอบตะวันคิดหาทางแก้ตัวให้ไม่ทัน เมื่อย่าเขามาเป็นชุดเสียขนาดนั้น แถมยังลากเสือกล้ามาเกี่ยว คุณเพชรสกาวขุดความในใจออกมาบ่นให้เขาฟังไป ก็พานโมโหไปจนหน้าดำหน้าแดงแล้วตอนนี้

“ตกลงว่ายังไง เรารู้เห็นเป็นใจกับตาเอื้อจริงๆ ใช่ไหม หืม?”

“รู้เห็นเป็นใจอะไรกันครับคุณย่า โธ่...ยังไงผมก็ยืนยันนะครับ ว่านายเอื้อน่ะ เป็นผู้ชายจริงๆ ส่วนบีน่ะ ก็เป็นเมียของหมอจริงๆ รับรองได้”

ตอนนี้ไม่เป็น แต่นายเอื้อน่ะ มันจับเค้าปล้ำแน่ๆ ล่ะครับคุณย่า หูตาหวานขนาดนี้ เฮ้อ...

“ฉันจะไว้ใจได้ยังไงกันว่าน้องเราจะไม่เบี่ยงเบนไปแล้ว หลานฉันไม่กลายเป็นอีเอื้อไปแล้ว แทนที่จะเป็นไอ้เอื้อ เอ๊ะ? หรือมันจะยังเป็นไอ้เอื้ออยู่ เพราะหนูลูกแก้วบอกว่าคนที่เป็นเมียคือ เสือกล้า”

“คุณย่า อย่าไปเชื่อลูกแก้วมากเลยครับ ผมว่าลูกแก้วนั่นแหละที่น่าสงสัย จู่ๆ ก็กลับมาเข้าทางคุณย่า ทั้งที่ทิ้งคนของเราไปตั้งนาน หอบหลักฐานอะไรบ้าบอไปให้คุณย่าเสียด้วย หวังอะไรล่ะครับ ถ้าไม่ได้หวัง...”

“หนูลูกแก้วรักตาเอื้อ”

คุณเพชรสกาวสวนกลับมาทันที โอบตะวันถึงกับยักไหล่ แล้วทำเสียงออกมาอย่างไม่ตั้งใจว่า เหอะ!

“อย่าทำหน้าแบบนั้นนะตาโอบ น้องเค้ารักคนของเราจริงๆ ก็บอกย่าว่าพยายามติดต่อ แต่ตาเอื้อน่ะ...มัน...มันไปไกลแล้วล่ะ กับอีเสือกล้านั่น หนูลูกแก้วบอกว่าตาเอื้อประชด แล้วก็โกรธที่หนูลูกแก้วบอกเลิกไปแบบนั้น หนูลูกแก้วเชื่อว่า ความรัก ความหลังที่มีต่อกัน จะทำให้ตาเอื้อกลับมาให้อภัย และกลับเป็นผู้ชายเหมือนเดิม แต่ดูสิ...คนของเราดันไปจ้างเมียกำมะลอมาบังหน้า มาหลอกว่าเป็นเมีย ชิ! นึกว่าย่าจับโกหกไม่ได้หรือยังไง ย่าเลี้ยงมากับมือ แต่หลังๆ ดูมันจะเนียนกับแม่บีอะไรนั่นจริงๆ ดูหลอกได้แม้กระทั่งหูตา ทำตายังกับจะกินเด็กนั่น”

มันอยากจะกินเค้าจริงๆ นั่นแหละครับคุณย่า

อยากจะบอกออกไปแบบนี้จริงๆ แต่ก็ได้แต่ถอนใจ และส่ายหน้าน้อยๆ ไม่แปลกใจอีกแล้ว ว่าทำไมคุณย่าของเขาถึงได้โมโหมากขนาดนี้ ก็แก้วกานดาเล่นมีหลักฐานแน่นหนาน่ะสิ ส่วนเรื่องที่เจ้าหล่อนจะรักน้องชายเขามาก เลยอยากกลับมาคืนดี มาช่วยกอบกู้ความเป็นชายของเอกเอื้อด้วยความรักแท้ ฟังๆ แล้วอยากจะไปร้องเพลงในทุ่งลาเวนเดอร์จริงๆ เจ้าหล่อนตอแหลชัดๆ ก็ยังให้ท่า ยังอ่อยเขาอยู่ตลอดเวลาเมื่อเขาชวนหล่อนไปเดินเล่น ไปเล่นน้ำ หรือว่าชวนหล่อนมาคุยด้วยกันสองต่อสอง หูตามองเขาพราวขนาดนั้น

แก้วกานดากำลังตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ และเขาจะต้องรู้ให้ได้ด้วยสิ เขาจะต้องหาสิ่งที่จะลบล้าง คำกล่าวหาข้อที่ว่าเอกเอื้อกับเสือกล้า เป็น...คู่ขากัน ตายล่ะ...เสือกล้ากำลังเดินทางมาคืนนี้เสียด้วย จะยิ่งตอกย้ำหรือเปล่านี่ ว่าเป็นคู่เกย์กับเอกเอื้อจริงๆ

“ผมคิดว่า...”

รถสีเหลืองคันเล็ก แล่นเข้ามาจอดในบริเวณรั้วบ้าน ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นหันไปดู ชายร่างเพรียวเล็ก ผิวขาวจัด แต่งกายด้วยเสื้อกล้ามสีดำรัดรูป กางเกงโสร่งสีรุ้งแสบตา ก้าวลงมา พร้อมกับป้องปากตะโกนทักทายเสียงแหลม

“สามีขา กีวี่มาแล้ว”

“นั่นไงล่ะ”

คุณเพชรสกาวหันมามองสบตากับโอบตะวัน ที่กะพริบตาปริบๆ คำแก้ตัวแทนน้องชาย ไหลลงคอไปก่อนชั่วคราว เสือกล้าหนอเสือกล้า มาตอนไหนไม่มา

“แก้ตัวขึ้นไหมฮึ! ขนาดคาแม่บีอะไรนั่นนะ ดู๊ดู ยังกอดกันไม่อายฟ้าอายดิน”

นางกำมือแน่น เมื่อเห็นเสือกล้าถลาเข้าไปกอดเอกเอื้อ บีมองแล้วก็หัวเราะขำคนทั้งคู่ เมื่อเอกเอื้อปัดป้อง ไม่พอยังไล่เอาไม้ย่างบาร์บิคิวจะไล่แทงเสือกล้า เล่นเอาอีกฝ่ายร้องกรี๊ด วิ่งหนีเอาล่อเอาเถิดไปรอบๆ รถ

“คุณย่าก็ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ ผมรับรองว่านายเอื้อไม่ใช่อย่างที่คุณย่าคิดแน่นอน”

“แล้วถ้ามันเป็นล่ะ แกจะว่ายังไง?”

“ถ้านายเอื้อเป็นจริงๆ ผมนี่แหละครับ จะจับมันแยกกับอีเสือกล้า แล้วก็จับล้างน้ำใส่พาน ถวายให้กับลูกแก้วเลย แต่ถ้านายเอื้อเป็นสามีภรรยากับบีจริงๆ คุณย่าจะต้องเลิกยุ่งวุ่นวายเรื่องของพวกเขานะครับ”

“นอกจากจะเลิกยุ่งแล้วฉันจะจัดงานแต่งงานให้ด้วย เอาให้เป็นงานแห่งปีเลย”

คุณเพชรสกาวว่า นางคิดว่ายังไงงานนี้ นางก็ไม่เสียสักบาทนั่นแหละ เฮ้อ...

“ผมจะหาหลักฐานมาหักล้าง แล้วก็ทำให้คุณย่าเชื่อให้ได้ ว่าสองคนนั่นเป็นคนรักกันจริงๆ”

“ย่ะ ย่าจะรอ แต่ตอนนี้ย่าไปนอนก่อน ทนเห็นหน้าแม่นั่นไม่ได้ โอ๊ย! ลมจะกิน” นางลุกพรวด แล้วเดินดุ่มๆ เข้าบ้านไป

โอบตะวันมองภาพความชุลมุนของเพื่อนรักทั้งสอง ที่ตอนนี้ เสือกล้ายอมแพ้แล้ว กราบเอกเอื้อปลกๆ เอกเอื้อมีสีหน้าทั้งขำทั้งโมโห เมื่อกอดอกมองเสือกล้า

สนิทกันจนได้เรื่องนะพวกมึง ไอ้เอื้อหนอไอ้เอื้อ ดันมีเพื่อนซี้เป็นตุ๊ด ตุ๊ดกำลังจะนำพามาซึ่งความวุ่นวายอย่างมหาศาล รองจากที่มึงอยากมีเมีย...เมียที่ไปหลอกเค้ามาว่าเป็นเมีย

ไอ้เอื้อน้องรัก พักนี้พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกเสียจริงๆ สิน่า

..........................................................................................................................................................................

เสือกล้าที่ยังคงไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว ว่ากำลังถูกหมายหัว และถูกใส่ร้ายอะไรบ้าง พอๆกันกับเอกเอื้อ ที่ยังไม่รู้ตัวเช่นกันว่าตอนนี้ในสายตาผู้เป็นย่า เขาเป็นอะไรไปแล้ว กำลังหยอกเล่นกันเหมือนทุกวันที่เจอกัน เสือกล้ารุกเร้าลวนลามเพื่อนหนุ่มแบบหยอกๆ ส่วนเอกเอื้อนั้น ก็เตะเอาจริงๆ อย่างไม่เกรงใจ เพราะเสือกล้าเล่นลามปามจนน่าหวาดเสียว

“เห็นไหมละคะ” แก้วกานดาได้ทีกระซิบใส่ไฟ ให้คุณเพชรสกาวที่กำลังถลึงตามองทั้งคู่อยู่

“เห็นสิ โอย ย่าปวดหัวใจ”

“แล้วดูน้องบีสิคะคุณย่า นางไม่เห็นจะแบบ จะหึงจะหวงอะไร นั่งหัวเราะคิกๆๆ ต้องรู้เห็นเป็นใจแน่นอนเลยล่ะค่ะ นี่ลูกแก้วเห็นภาพเวลาพวกเค้าแบบ...กันน่ะ ลูกแก้วเสียใจลูกแก้วอยากร้องไห้ ทรมานมากเลยล่ะค่ะ คุณย่า ลูกแก้วรักเอื้อมาก”

ว่าแล้วก็ทำตาแดงๆ คุณเพชรสกาวถึงกับยกมือทาบอก โอบเจ้าหล่อนมาปลอบ

“โถ...”

“เราจะทำยังไงกันดีคะคุณย่า เห็นตำตาแบบนี้ก็ตำใจน่ะค่ะ แต่ลูกแก้วรับรองเลยนะคะว่า จะทำให้เอื้อน่ะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้ นี่คงอยากให้ลูกแก้วหึง ถึงได้พาอีนังพี่เสือกล้ามาแบบนี้อะค่ะ ลูกแก้วคบกับเอื้อมานานดูออก”

“นั่นน่ะสิ เราจะทำยังไงกันดี”

คุณเพชรสกาวคิ้วขมวดมุ่นเลยทีเดียว ลืมที่เคยตกลงไว้กับหลานชายคนโตชั่วคราว โอบตะวันกลับไปแล้ว และคงไปหาหลักฐานอะไรนั่น มันทันการเสียที่ไหนกัน ไม่รงไม่รอแล้ว นางนี่ล่ะจะกอบกู้ความเป็นชายของหลานคนรองกลับมา

“ลูกแก้วมีแผนคะ แต่ต้องขอความร่วมมือจากคุณย่าด้วย วิธีนี้น่ะ ยังไงลูกแก้วก็คิดว่าได้ผลล่ะค่ะ”

“แผนอะไร ย่ายินดีร่วมมือด้วยทุกทาง”

เข้าทางแก้วกานดาน่ะสิ เธอกระซิบที่ข้างหูคุณเพชรสกาว ที่ฟังแล้วถึงกับหรี่ตา มองหน้าแก้วกานดาที่ยิ้มอย่างให้กำลังใจ พร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือนางแล้วบีบเบาๆ

“มันต้องได้ผลแน่ๆ ค่ะคุณย่า”

“เอาจริงหรือนั่น หนูลูกแก้ว”

“จริงแท้และแน่นอนค่ะ”

ผู้ที่ปวารณาเป็นผู้เสียสละอย่างยิ่งใหญ่ ยิ้มหวานส่งให้กับคุณเพชรสกาว มองไปทางกลุ่มของเอกเอื้อด้วยสายตามุ่งมั่น

“รับรองด้วยล่ะค่ะ ว่ามันจะต้องสำเร็จแน่นอน กลับไปหนนี้ เอื้อจะต้องมาแต่งงานกับลูกแก้วแน่ๆ ภายในเวลาไม่เกินสามเดือนหรอกค่ะ แล้วตัวกวนใจอย่างน้องบี อย่างอีพี่เสือกล้า จะไปจากชีวิตของพวกเราแน่นอนค่ะ”

เอ้าแน่นอนก็แน่นอน...

คุณเพชรสกาวคิดในใจ ปากก็เออออตามแก้วกานดาไปด้วย เอาน่า...ดีกว่าไม่ลงมืออะไรเลย แล้วปล่อยให้หลานชายเข้ารกเข้าพงไปแบบกู่ไม่กลับ

เข้ารกเข้าพงไม้ป่าเดียวกันเสียด้วยนี่สิ ไอ้หลานบ้า!