2

หนูอยากมีน้องสาว

กรวีร์ยืนสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองผ่านกระจกเงาบานใหญ่ วันนี้เขาแต่งกายดูภูมิฐานดั่งเช่นทุกวันด้วยชุดเสื้อเชิ้ตพอดีตัวแขนยาวสีเทาอ่อนกับกางเกงผ้าเนื้อดีสีดำ ผมรองทรงถูกเซ็ตไว้ด้านบนอย่างเป็นระเบียบ อาจารย์หนุ่มยกมือขึ้นมาขยับเนคไทลายทางเล็กน้อย ก่อนปากได้รูปกระตุกยิ้มอ่อนๆ เมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

หลายวันมานี้เขาสัมผัสได้ว่าลูกสาวตัวน้อยของตนอารมณ์ดีผิดปกติจนเขาอดแปลกใจไม่ได้ ก่อนหน้านี้ลูกสาวของเขาไม่ค่อยร่าเริงสมวัยสักเท่าไร ซึ่งสาเหตุจะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกเสียจากเรื่องราวของคนเป็นแม่ แม้เขาจะพยายามให้ความรักและเอาใจใส่ในตัวลูกสาวของเขาสักแค่ไหน แต่เขาก็รู้ดีว่าลูกสาวของเขานั้นยังต้องการไออุ่นจากอ้อมกอดของผู้เป็นแม่อยู่เสมอ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถหามาให้ลูกสาวได้

ก่อนหน้านี้มีหลายคนแนะนำให้เขาแต่งงานใหม่กับใครสักคน เพื่อจะได้ช่วยเติมเต็มในสิ่งที่ลูกสาวของเขาขาด แต่เขาก็ไม่มั่นใจว่าเธอคนนั้นจะรักและเอ็นดูลูกสาวเขาจากใจจริงไหม เพราะขนาดแม่แท้ๆ ยังไม่สนใจใยดีลูกของตัวเอง แล้วนับประสาอะไรกับแม่เลี้ยง

เรื่องนี้กรวีร์เคยมีประสบการณ์กับตัวเองมาแล้ว หลังจากที่แม่ของเขาเสียชีวิตได้ไม่นานพ่อของเขาก็แต่งงานใหม่ และความสัมพันธ์ระหว่างเขากับแม่เลี้ยงนั้นไม่ได้ราบรื่นเท่าที่ควร เขาจึงกลัวว่าหากเขาแต่งงานใหม่ ลูกสาวเขาอาจจะประสบชะตากรรมแบบเดียวกับที่เขาเคยเจอมา และยิ่งเห็นข่าวตามสื่อต่างๆ เกี่ยวกับแม่เลี้ยงทารุณกรรมลูกเลี้ยง มันยิ่งตอกย้ำความกังวลในจิตใจเขาเข้าไปอีก

ด้วยเหตุเหล่านี้เขาจึงเลือกที่จะเลี้ยงลูกเองเพียงลำพัง เพราะไม่อยากให้มีปัญหาระหว่างแม่เลี้ยงและลูกเลี้ยง และเขาก็เชื่อว่าความรักความเอาใจใส่ที่เขามีต่อแก้วตาดวงใจของเขามันจะช่วยเติมเต็มในส่วนที่ลูกสาวของเขาขาดได้

คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวมัวแต่คิดเรื่องลูกสาววัยหกขวบเพลิน จนเด็กหญิงกิ่งกาญจน์ต้องขึ้นมาตามผู้เป็นพ่อถึงบนห้อง

“คุณพ่อขา แต่งตัวเสร็จหรือยังคะ สายมากแล้วนะคะ น้องกิ่งไม่อยากให้แม่ตองรอนาน” เสียงเจื้อยแจ้วที่ดังมาจากหน้าห้อง ดึงให้ผู้เป็นพ่อหลุดจากภวังค์ความคิดของตัวเอง

“น้องกิ่งว่าอะไรนะคะเมื่อกี้ แม่ตอง? แม่ตองไหนคะ” ผู้เป็นพ่อถามอย่างใคร่รู้เมื่อได้ยินชื่อและสรรพนามที่ไม่คุ้นหูจากปากของลูกสาว

“คุณแม่ของน้องกิ่งไงคะ ตอนนี้หนูมีแม่เหมือนเพื่อนคนอื่นๆ แล้วนะคะคุณพ่อ ชื่อแม่ตอง” หนูน้อยบอกเสียงใสอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่คิ้วเข้มๆ ของคนเป็นพ่อแทบจะขมวดกันเป็นปม

“คุณแม่ของน้องกิ่งงั้นเหรอคะ” กรวีร์ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ลูกสาวต้องการสื่อ

และเมื่อเห็นสีหน้างุนงงของผู้เป็นพ่อ เด็กหญิงกิ่งกาญจน์จึงรีบอธิบายเพิ่มเติม “ใช่ค่ะ แม่ตองไม่อยากให้เพื่อนที่โรงเรียนมาล้อหนูอีกว่าเป็นลูกไม่มีแม่ แม่ตองเลยเป็นแม่ให้หนูค่ะ แม่ตองสวยและใจดีที่สุดในโลกเลยค่ะคุณพ่อ”

หนูน้อยบอกอย่างเริงร่า ไม่เหลือเค้าความไม่สดใสเหมือนที่ผ่านมาเลยสักนิด

อาจารย์หนุ่มตกใจไม่น้อยเมื่อได้ฟังเรื่องราวที่ลูกสาวถ่ายทอดออกมา ไม่คิดมาก่อนเลยว่าลูกสาวของเขาจะถูกเพื่อนที่โรงเรียนล้อเรื่องแม่ด้วย เพราะหนูน้อยไม่เคยปริปากเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเลยสักครั้ง แม้ว่าหลังเลิกเรียนในแต่ละวันเขาจะคอยถามไถ่เรื่องราวในโรงเรียนอยู่เสมอว่าเป็นยังไงบ้าง มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นกับหนูน้อยบ้าง แต่ก็ไม่มีครั้งไหนเลยที่ลูกสาวจะเอ่ยถึงเรื่องที่ถูกเพื่อนล้อ

“แล้วแม่ตองที่หนูว่าเนี่ย เป็นใครมาจากไหนเหรอลูก” กรวีร์คุกเข่าลงตรงหน้าของลูกสาว มือหนายกขึ้นลูบผมดำขลับอย่างรักใคร่

“แม่ตองเป็นแม่ของตรัย เพื่อนที่โรงเรียนหนูเองค่ะ แม่ตองใจดีมากค่ะคุณพ่อ ถักผมเปียให้หนูทุกวันเลย แล้วยังซื้อขนมมาฝากหนูด้วยค่ะ”

ผู้เป็นพ่อคิดตามคำพูดของลูกสาว หลายวันมานี้เขาไม่ได้นึกติดใจผมเปียของลูกสาวเลย เพราะคิดว่าคุณครูประจำชั้นเป็นคนถักให้ โดยปกติแล้วทรงผมที่เขาทำให้ลูกสาวไปโรงเรียนจะมีอยู่แค่สองทรงคือมัดแกละสองข้างกับรวบผมธรรมดา ด้วยเขานั้นถักผมเปียไม่เป็น แม้จะพยายามฝึกสักเท่าไรก็ไม่เป็นผล

เพราะเหตุนี้เองสินะลูกสาวเขาถึงได้ร่าเริงผิดปกติ กรวีร์ไม่เคยเห็นลูกน้อยของตัวเองดูสดใสแบบนี้มาก่อน พลันนึกอยากเจอกับผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาทันที อยากจะขอบคุณที่ช่วยทำให้ลูกสาวเขากลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ทันใดนั้นภาพแม่ตองของลูกสาวก็แวบเข้ามาในหัว ภาพในจินตนาการของเขาคือหญิงมีอายุท่าทางใจดี หรือไม่ก็คงจะรุ่นราวคราวเดียวกับเขา

“เรารีบไปกันเถอะค่ะคุณพ่อ ป่านนี้แม่ตองคงไปรอหนูอยู่ที่โรงเรียนแล้ว” เด็กหญิงกิ่งกาญจน์เข้าไปเขย่าแขนของผู้เป็นพ่อ เมื่อเห็นว่าคุณพ่อยังเอาแต่นั่งนิ่ง

“โอเคค่ะ พ่อเองก็อยากเจอแม่ตองของหนูอยู่เหมือนกัน” กรวีร์ว่าก่อนลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าเอกสารบนโต๊ะทำงานและจูงแขนลูกน้อยออกไปจากห้อง

“คุณพ่อขาหนูอยากมีน้องสาวค่ะ” เด็กหญิงกิ่งกาญจน์โพล่งขึ้นหลังสาธยายเรื่องของแม่ตองจบ ส่งผลให้ผู้เป็นพ่อเหยียบเบรกหัวแทบหัวคะมำเมื่อได้ยินความประสงค์ของลูกสาว

“ทำไมอยู่ๆ หนูถึงอยากมีน้องล่ะคะ”

“เห็นตรัยมีน้องสาวแล้วหนูอยากมีบ้างค่ะ เวลาอยู่บ้านหนูจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย คุณพ่อมีน้องสาวให้หนูสักคนนะคะ” เด็กหญิงหันไปมองหน้าบิดาอย่างมีความหวัง ด้านผู้เป็นพ่อถึงกับคิดหนัก ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ลูกสาวเข้าใจ

“หนูจะมีน้องได้หนูก็ต้องมีคุณแม่ก่อนนะคะ”

“แม่ตองไงคะ แม่ของน้องกิ่ง” ลูกสาวตอบกลับทันควัน

“เอ่อ ไม่ใช่แม่แบบนั้นน่ะสิ พ่อจะอธิบายยังไงดีล่ะ” กรวีร์จนปัญญาที่จะอธิบายให้ลูกสาวตัวน้อยเข้าใจ หากลูกสาวเขาโตกว่านี้อีกสักหน่อยคงจะเข้าใจอะไรได้ง่ายกว่านี้

“พ่อกับแม่ตองของหนูต้องแต่งงานกันก่อนค่ะ ถึงจะมีน้องให้หนูได้”

“งั้นคุณพ่อก็รีบแต่งงานกับแม่ตองสิคะ จะได้มีน้องสาวให้น้องกิ่งไวๆ” คนเป็นพ่อแทบกุมขมับกับความไร้เดียงสาของลูกสาว

“มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นน่ะสิลูก ขืนพ่อทำแบบนั้นพ่อน้องตรัยได้ฆ่าพ่อทิ้งแน่”

แม้หนูน้อยจะยังไม่ค่อยเข้าใจที่คุณพ่ออธิบายสักเท่าไร แต่ก็ไม่ลืมที่จะย้ำความประสงค์ของตนอีกรอบ

“หนูอยากมีน้องสาวจริงๆ นะคะคุณพ่อ” ว่าพลางมองหน้าพ่อตาแป๋ว

“ถึงโรงเรียนแล้ว เรารีบไปหาแม่ตองของหนูกันดีกว่า” กรวีร์ตัดบท เมื่อขับรถมาถึงหน้าโรงเรียนของลูกสาวพอดี เขาจอดรถชิดทางเท้าก่อนลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่งและอุ้มลูกสาวตัวน้อยลงจากรถ

*****************************