Love and Pain เจ็บ-เพราะ-รัก

ตอนที่ 3

ในเวลานี้ซ่งลุ่ยมองหวางเหมิงที่กำลังเดินเข้ามาทางตนเอง เขายิ้มต้อนรับหวางเหมิง แต่กลับพบว่าสีหน้าของหวางเหมิงในตอนนั้นเปลี่ยนเป็นสีเขียวเพราะความโกรธ แต่ซ่งลุ่ยกลับรู้สึกภูมิใจในตนเอง ราวกับว่าว่าได้รับความดีความชอบจากความสำเร็จของคนอื่น ซ่งลุ่ยยิงคำถามไปที่หวางเหมิง

“พี่เหมิง ฉันมีกำลังวังชามาก!”

หวางเหมิงที่กำลังจะตำหนิ ถูกท่าทางของซ่งลุ่ยทำให้ตะลึงงัน การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมึนงง หยุดฝีเท้า ค่อยๆหลับตาลง และรอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาส่ายหัวมองไปที่ซ่งลุ่ยและเอื้อมมือไปตบบนไหล่ของ ซ่งลุ่ยสองครั้ง

กระซิบไปที่ข้างหูของซ่งลุ่ยเบาๆว่า

“ช่างมันเถอะ ทั้งหมดนี่มันไม่เกี่ยวกับนาย นายไม่รู้เรื่องราวเบื้องลึก ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว ไม่ต้องตามหาฉันนะ แล้วฉันจะมาหานายเอง วางใจได้ ”

พูดจบก็ไม่รอให้ซ่งลุ่ยตอบ เขาแฉลบตัวผ่านซ่งลุ่ยและเดินจากไป

คนขับรถของซ่งลุ่ย ที่ได้ยินคำพูดของหวางเหมิงแบบนั้น ก็เริ่มตะลึงงัน แต่แล้วก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง และโบกมือไปตรงหน้าของซ่งลุ่ย แล้วตามหวางเหมิงไปตามทางที่เขาเดินไป ซ่งลุ่ยเองก็ตกตะลึง กับการกระทำของหวางเหมิงแบบนั้นเช่นกัน

หลายครั้งที่เขาอยากจะอ้าปากถาม แต่เขาก็พูดอะไรไม่ออก ในเวลานี้เขาได้ตระหนักว่า เขาทำอะไรผิดไปแล้ว แต่ไม่คิดว่าปฏิกิริยาของหวางเหมิงจะรุนแรงแบบนี้

ซ่งลุ่ยเงยหน้าขึ้น และอยากจะตามหวางเหมิงไป ตามทางที่เขาเดินไป แต่ก็เห็นหวางเหมิงขึ้นรถไปกับคนผู้นั้น ซ่งลุ่ยที่มองเห็นเหตุการณ์นั้น ก็ยืนอยู่ที่เดิม แล้วยักไหล่ก่อนจะมองไปรอบๆ เขาเรียกรถแท็กซี่ แล้วขับไปที่ที่เขาอยู่ก่อนจะออกมา

หลังจากที่ทุกคนไปหมดแล้ว ชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีขาว ก็ออกมาจากซอยถัดไป เขาจับหนอนตัวใหญ่สองตัวในมือของเขา ผู้คนที่อยู่รอบๆบริเวณก็ค่อยๆทะยอยเดินออกไป

เมื่อเขาเดินไปยังที่หวางเหมิงอยู่ ในตอนนั้นใบหน้าของชายคนนี้ก็ซีดทันทีทันใด หนอนตัวใหญ่สองตัวในมือของเขา ก็จับไว้ไม่อยู่จนมันตกลงไปที่พื้น ในเวลานี้ร่างกายของชายคนนี้ก็สั่นเทา คล้ายดั่งเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวมาก เขาก็รีบเดินกลับไป หนอนตัวใหญ่สองตัว ที่อยู่บนพื้น เมื่อรู้สึกว่าเจ้านายของเขากำลังจะหนีไป พวกมันก็รีบตามไปอย่างรวดเร็ว

ผู้ชายคนนี้วิ่งไปเป็นเวลานาน การวิ่งอย่างรวดเร็วนั้น ทำให้ผ้าคลุมศีรษะของเขาร่วงหล่นลงมา คาดไม่ถึงว่านี่จะเป็นกุ่ยเปี้ยน!

ในตอนนั้นเองกุ่ยเปี้ยนก็รู้สึกว่าวิ่งมาไกลพอสมควรแล้ว จึงหยุดวิ่ง งอตัวเอามือเท้าไปที่หัวเข่าหอบหายใจแฮกๆ หนอนสองตัวที่ตกอยู่บนพื้นก็ตามเขามา พวกมันคลานขึ้นมาจากเท้าของกุ่ยเปี้ยน จนถึงไหล่และค่อยๆขยับมาที่คอของกุ่ยเปี้ยน

กุ่ยเปี้ยนก็ขนลุกที่หนอนสองตัวทำแบบนั้น สายตาของเขากลับมาเป็นเหมือนเดิม เอื้อมมือออกไปหยิบหนอนสองตัวนั้นบนไหล่มาวางไว้ที่ฝ่ามือ แล้วใช้มืออีกข้างลูบไปที่หลังของมัน ในขณะเดียวกันปากก็พึมพำออกมา

“โชคดี ที่พวกเขาไม่ตามมา ไม่อย่างนั้นฉันคงถูกพวกเขาฆ่าตายเป็นแน่”

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหวางเหมิง คิดไม่ถึงว่าตอนนี้เขาจะเปลี่ยนไปน่ากลัวขนาดนี้ ตอนที่เขาหายใจออกมาก็สามารถมองเห็นได้เลย ตอนนี้ตนเองไม่สามารถต่อต้านเขาได้เลย โชคดีที่พวกเขาไปกันหมดแล้ว! รีบกลับไปที่ห้องทดลองดีกว่า! ที่นั่นน่าจะปลอดภัยที่สุดแล้ว อีกอย่างต้องไปรายงานกับพี่ใหญ่ด้วย!”

กุ่ยเปี้ยนมองไปรอบๆ ก็ไม่มีคนแล้ว เขาเตะก้อนหินด้วยเท้าของเขา ไปกระแทกกับต้นไม้ ทันใดนั้นก็มีเสียงฟันเฟืองดังออกมา ผ่านไปไม่นาน ด้านหน้าของกุ่ยเปี้ยน ก็ปากฎโพรงลึกและมืดสนิท

ในตอนนั้นเองเขาก็มองซ้ายทีขวาที ก็พบว่าสถานการณ์ยังเหมือนเดิม จึงก้าวเข้าไป ไม่นาน โพรงนั้นก็เกิดเสียงฟันเฟืองอีกครั้งและปิดปากทางก่อนที่มันจะหายไป ทั้งหมดก็กลับมาสู่เหตุการณ์ปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!

ซ่งลุ่ยที่นั่งอยู่บนรถแท็กซี่ กำลังมองออกไปข้างทาง เพื่อดูทิวทัศน์นอกหน้าต่างนั้นด้วยความเบื่อหน่าย และทันใดนั้นก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างได้ ฮงเหมยและประธานจางอยู่กับหวางเหมิงตลอด แต่เมื่อเขามาถึงที่เกิดเหตุ เขากลับไม่เห็นพวกเธอทั้งคู่เลย

เกิดอะไรขึ้น ! เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซ่งลุ่ยก็รีบควักโทรศัพท์ออกมา

รีบกดเบอร์ของฮงเหมยและกดโทรออก หลังจากรอเวลาไม่นาน ฮงเหมยก็รับโทรศัพท์ ซ่งลุ่ยรีบถามฮงเหมย

“พวกเธออยู่ที่ไหนกัน? ไม่ได้มีเรื่องอันตรายเกิดขึ้นใช่ไหม? ฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว ทำมถึงไม่เห็นพวกเธอหล่ะ?”

ฮงเหมยตอบว่า

“ พวกเราเหรอ ฉันกับประธานจางรู้สึกว่า ถ้ายังอยู่ที่นั่นต่อ จะเป็นภาระให้กับหวางเหมิงซะเปล่าๆ ดังนั้นพวกเราใช้โอกาสที่กำลังวุ่นวาย หลบหนีออกมา ตอนนี้พวกฉันกลับมาถึงบ้านแล้ว นายหล่ะ อยู่ที่ไหน?”

หลังจากที่ได้ยินฮงเหมยตอบแบบจริงใจ เขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งออก

หลังจากที่ได้ยินน้ำเสียงที่ผ่อนคลาย ของฮงเหมยตอนที่เล่าให้เขาฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่มีอะไร เพียงแค่ตอบรับ อืม อืม มองด้วยตาเปล่าตอนนี้ก็ใกล้จะถึงที่พักเขาแล้ว ดังนั้นจึงพูดกับฮงเหมยว่า

“ฉันถึงแล้ว วางก่อนนะ เธอปลอดภัยก็โอเคแล้ว”

ดังนั้นเขาจึงวางสาย จ่ายค่ารถแล้วเดินเขาไปด้านใน

ซ่งลุ่ยเดินเข้ามาในห้องพัก เขาก็รู้สึกเหนื่อยล้าไปทั้งตัว เมื่อครู่ที่อยู่ข้างนอกก็รู้สึกเคร่งเครียด ตอนนี้เข้ามาในห้องก็รู้สึกปล่อยวางทั้งหมด เมื่อคืนที่ผ่านมาก็หลับไม่สนิท ตอนเช้ายังถูกประธานจางทำเสียงดังรบกวนอีก ไม่แปลกที่เขาจะสัปหงกและง่วงเหงาหาวนอนออกมา

ฉันยกมือขึ้นและดูเวลา มันเกือบจะบ่ายแล้ว หาวออกมาฟอดใหญ่ และคิดว่าคงทำอาหารกินเองไม่ไหว จึงเดินไปที่เตียงตนเอง ล้มตัวลงนอน ไม่นานเสียงกรนก็ค่อยๆดังออกมา!

ฮงเหมยในรถแท็กซี่ ได้ยินเสียงของซ่งลุ่ยวางสายไป ก็เอาโทรศัพท์ออกมาจากปาก และเก็บเข้ากระเป๋าไป เธอหันหน้าออกไปมองวิวทิวทัศน์ข้างนอกหน้าต่าง แต่ว่าการกระทำนั้น กลับอยู่ในสายตาของประธานจางอยู่ตลอดเวลา

ทันใดนั้น ในใจของประธานจาง ก็มีคำตอบทันทีทันใด แต่ว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไร เพื่อหลีกเลี่ยงความกระดากใจที่อึดอัดนี่ เธอก็หันหน้าออกไปดูวิวทิวทัศน์ อีกด้านหนึ่งเช่นกัน เพราะว่าทางไปบ้านฮงเหมย ต้องผ่านบ้านของประธานจาง ดังนั้นประธานจางจึงบอกให้คนขับรถหยุด ให้เธอลงรถก่อน เธอบอกลาฮงเหมยและลงจากรถไป

หลังจากนั้นไม่นาน ก็ถึงบ้านของฮงเหมย เธอก้าวลงจากรถแท็กซี่ เปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของตนเอง มองไปบนเตียงที่ยังคงยุ่งเหยิงอยู่ ก็อดไม่ได้ที่จะคิดไปถึงเรื่องของเมื่อคืน ใบหน้าก็พลันแดงขึ้นมาทันทีทันใด

ฮงเหมยลุกขึ้นยืน และเริ่มทำความสะอาดห้อง เพราะว่าบนเตียงของเธอมันช่างยุ่งเหยิง ในตู้เสื้อผ้าที่ซ่งลุ่ยไปซ่อนตัว มันก็ถูกรื้อจนไม่เป็นระเบียบไปหมด สิ่งเหล่านี้จำเป็นต้องจัดการเดี๋ยวนี้ ผ่านไปไม่นาน ห้องก็ถูกฮงเหมยทำความสะอาดจนเสร็จ หลังจากนั้นฮงเหมยก็รู้สึกเหนื่อยล้า เธอจึงนอนพักบนเตียง

อีกด้านหนึ่ง กู่ชูที่หนีออกมาที่อยู่บนรถ ก็ไม่สามารถหยุดกระอักเลือดได้ เหมือนกับคนแก่ไม้ใกล้ฝั่งอย่างไรอย่างนั้นเลย ผู้คนรอบๆมองไปที่กู่ชูอย่างอกสั่นขวัญหาย เพราะว่าตั้งแต่ที่ขึ้นรถมาจนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่หยุดกระอักเลือดเลย

ใบหน้าของเขามีสีซีดเล็กน้อย แต่จิตใจกับยิ่งดีขึ้น กระอักเลือดครั้งนี้ไม่เหมือนปกติทั่วไป มีเลือดสีดำมืดส่งกลิ่นชวนอาเจียนออกมาด้วย มีอ่างขนาดใหญ่ รองอยู่ตรงกลางระหว่างขา สมุนของเขาเทเลือดนั่นทิ้งทางหน้าต่างรถไปสามสี่ครั้งแล้ว

รีวิวจากผู้อ่าน
ยังไม่มีรีวิวสำหรับเรื่องนี้

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว