นิชกานต์โบกมือให้ศาสตราด้วยความตื่นเต้น เพราะแม้เขาจะมีอายุสี่สิบห้าปีเท่ากับบิดาของเธอ แต่เขาดูดีกว่ามาก

สิงหานั้นอ้วนลงพุงไปแล้วหลังจากติดใจฝีมือปลายจวักของมารดาแบบถอนตัวไม่ขึ้น ส่วนใบหน้าของเพื่อนพ่อแม้จะมีริ้วรอยแห่งกาลเวลาประดับอยู่ แต่ก็ยังถือว่าน้อยกว่าคนในวัยเดียวกัน และกลายเป็นการสร้างความน่าภูมิฐานขึ้นจนน่าหลงใหลเสียมากกว่า

โดยรวมแล้วก็หล่อสมกับเป็นรักแรกของเธอจริงๆ

สมัยก่อนเธอได้พบศาสตราบ่อยๆ ตอนเขาไปเยี่ยมบิดา เขาเป็นผู้ชายใจดีมาก ทั้งเธอและน้องติดเขาทุกคน ครั้งสุดท้ายที่เธอเจอเขาก็เป็นตอนที่เธออยู่มัธยมปีที่สาม ตอนนั้นเธอเริ่มเป็นสาวและเริ่มสนใจในเรื่องความรักแล้ว เมื่อเห็นเขามาเยี่ยมบิดา...

เธอก็ตกหลุมรักเขาทันที

ศาสตราเป็นคนหล่อ ใบหน้าคม ผิวขาวสะอาด และมีรูปร่างกำยำแข็งแกร่ง ดูก็รู้ว่าออกกำลังเป็นประจำ ซึ่งก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาดูหนุ่มกว่าอายุ แต่หลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยเจอเขาตัวเป็นๆ อีกเลย ได้แต่ติดตามเขาจากโลกโซเชียล เพราะเขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จมาก จึงมีเรื่องราวออกสื่อบ่อยๆ

พอขึ้นมัธยมปลาย นิชกานต์ก็ทุ่มเทให้กับการเรียน เพราะอยากจะเข้ามหาวิทยาลัยที่บิดาเคยศึกษามาก่อน โดยมีผลพลอยได้คือการได้มาอยู่กรุงเทพฯ และได้มาใกล้ชิดกับศาสตรานั่นเอง

ในที่สุดเธอก็ทำสำเร็จ ได้เข้าศึกษาในคณะวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเดียวกับบิดาและคนที่เธอแอบรัก

และก็เป็นอย่างที่คิด บิดาของเธอไม่ให้เธอไปอยู่หอ และไม่ให้เธอไปอยู่คอนโดมิเนียมคนเดียว เธอจึงเสนอว่าจะไปอยู่กับศาสตรา ซึ่งบิดาก็เห็นด้วยทันทีเพราะสนิทและไว้ใจเพื่อนคนนี้มาก

เข้าแผนแป๊ะ

วันเดินทางบิดามารดาและน้องชายไปส่งเธอที่สนามบิน พอพวกเขากลับไปแล้ว นิชกานต์ก็ปราดเข้าห้องน้ำของส่วนรับรองผู้โดยสาร ก่อนจะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายจากชุดปกปิดรัดกุมมาเป็นเสื้อสายเดี่ยวโชว์ทรวงอกอะร้าอร่ามเต็มที่

ส่วนท่อนล่างก็สวมเป็นกระโปรงสั้นอวดเรียวขาและปลีน่องขาวจั๊วะ เรียกได้ว่าถ้าบิดามารดาเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้มา มีหวังคงไม่ได้ขึ้นเครื่องบินมากรุงเทพฯ แน่ๆ

“อาศาสตรา!”

นิชกานต์ตะโกนเรียกหลังจากเห็นเขากำลังก้มมองโทรศัพท์มือถืออยู่ตรงทางออก เมื่อเขาหันมาเธอก็ยกมือขึ้นโบกให้เขา ก่อนจะรีบเข็นรถขนกระเป๋าไปหา

“แหม...หนูนิดโตขึ้นจนอาจำแทบไม่ได้เลยนะ” เขาเอ่ยทัก

“คุณอาก็ดูหล่อขึ้นนะคะ” เธอหยอด

ศาสตราหัวเราะ “หล่ออะไรกัน แก่แล้ว”

“แก่ที่ไหน” นิชกานต์ค้าน “ดูหนุ่มกว่าป๊าอีก รายนั้นน่ะเจริญอาหารจนเสียทรงหมดแล้ว”

“เดี๋ยวจะฟ้องไอ้สิงห์” เขาหัวเราะ

“ป๊าไม่ว่าหรอก หนูแซวป๊าเล่นเป็นประจำ”

ศาสตรายิ้มพลางส่ายหน้า ก่อนจะดึงรถเข็นกระเป๋าไปเข็นให้แทน

“เดินทางเป็นไงบ้าง”

“โดยรวมก็ดีค่ะ เสียแต่มาถึงช้ากว่ากำหนด คุณอารอนานไหมคะ”

“ก็ไม่นานเท่าไร” เขายิ้มเจื่อนๆ ระหว่างเข็นรถกระเป๋าพาเธอไปที่รถ

เมื่อขนกระเป๋าใส่ช่องเก็บของหลังรถเรียบร้อย ศาสตราก็เปิดประตูรถให้เธอขึ้นไปนั่ง ก่อนจะเดินอ้อมหน้ารถมาขึ้นนั่งประจำที่คนขับ เธอเห็นเขาเหลือบมองขาขาวที่พ้นจากกระโปรงสั้นออกมาแล้วก็อมยิ้ม ไม่เสียแรงที่แต่งตัวมาจัดเต็มขนาดนี้

ว่าแล้วก็ขยับขาไขว่ห้างเสียหน่อย

ศาสตราถึงกับชะงักมองไปชั่วครู่ ก่อนจะหันไปสนใจกับการขับรถออกจากช่องจอดกลบเกลื่อนสายตากรุ้มกริ่ม ซึ่งอาการเหล่านั้นก็ไม่พ้นสายตาของนิชกานต์ไปได้เลย

“ช่วงหลังคุณอาไม่ค่อยกลับบ้านเลยนะคะ”

“อืม...” เขาพยักหน้า “ช่วงหลังนี่งานยุ่งน่ะ ยิ่งตำแหน่งสูงก็ยิ่งต้องรับผิดชอบเยอะ ก็เลยไม่ค่อยได้กลับไปเท่าไร”

“เพราะได้เป็นซีอีโอใช่ไหมคะ”

“ใช่...เพราะแบบนี้แหละ งานถึงเยอะ”

“เท่จัง”

ศาสตรายิ้มรับคำชม ก่อนจะขับรถพาเธอไปถึงบ้านอันใหญ่โตหรูหราของเขา และพาเธอไปที่ห้องนอนซึ่งตกแต่งอย่างดี มีทั้งเตียงกว้าง ตู้เสื้อผ้า ตู้หนังสือ และโต๊ะหนังสือครบครัน

“พออารู้ว่าหนูนิดจะมาอยู่ อาก็ให้ลูกน้องมาตกแต่งให้ใหม่ เอาให้เหมือนห้องที่เชียงใหม่เลย พ่อเราเขาถ่ายรูปส่งมาให้อาดูเป็นต้นแบบ ชอบไหม”

“ชอบค่ะ” เธอยิ้มหวานและส่งสายตาเชื่อมฉ่ำให้เขา

ความจริงแล้วเธอบอกชอบเขาต่างหาก

ศาสตรารู้สึกกระอักกระอ่วนกับสายตาและรอยยิ้มของหลานสาว เขาเริ่มทำอะไรไม่ถูก จึงรีบขอตัวออกไปโดยอ้างว่าจะปล่อยให้เธอจัดของตามสบาย

แต่ความจริงแล้ว ที่เขารีบออกมาก็เพราะรู้สึกปั่นป่วนมวนท้องอย่างประหลาด ทั้งสายตาและรอยยิ้ม รวมไปถึงท่าทางและการแต่งกายของหลานสาวล้วนแล้วแต่ทำให้เชื่อได้ว่าเธอกำลังยั่วยวนเขา

เขาไม่ใช่เด็กๆ แล้วที่จะไม่รู้เรื่องนี้ มิหนำซ้ำยังเป็นเจ้าพ่อคาสโนวาแห่งวงการอีกต่างหาก ทุกวันจะมีหญิงสาวอายุน้อยๆ เหมือนนิชกานต์มายั่วยวนเขาประจำ และเขาก็ไม่เคยทำให้พวกหล่อนผิดหวัง ยกเว้นหลังจากเสร็จกิจแล้วที่เขาจะไม่ไยดีพวกเธออีก

ให้ตายสิ ถ้าไม่ติดว่านิชกานต์เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทล่ะก็ ป่านนี้เธอคงได้นอนเปลือยกายร่วมเตียงกับเขาไปแล้วแน่ๆ

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดต่อเพื่อน เพราะเขาไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองไม่ให้คิดเกินเลยกับหลานสาวได้เลย ก็เธออวบอัดขาวจั๊วะเสียขนาดนั้น แถมมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่มากอย่างที่เขาชอบเสียด้วย

“บ้าจริง ไม่น่ารับปากไอ้สิงห์ให้หลานมานอนที่บ้านเลย”

ฝากปลาย่างเอาไว้กับแมวแท้ๆ

“ทำไงถึงจะได้เอาหนูนิดโดยไม่ผิดใจกับไอ้สิงห์ได้วะ”

พูดจบศาสตราก็ต้องชะงักด้วยความตกใจ

“เฮ้ย! ไม่ใช่ดิวะ นั่นหลานนะเว้ย ต้องคิดว่าจะตัดใจไม่คิดลามกกับหลานยังไงต่างหาก ไอ้บ้าเอ๊ย”

ศาสตราทึ้งผมตัวเองด้วยความอึดอัด นึกโทษความหื่นของตัวเองที่ดันมีมากกว่าคนอื่นเสียจนไม่สามารถมองข้ามหญิงสาวที่ทั้งสวยทั้งอึ๋มแต่เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทไปได้

ไม่ได้ล่ะ ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว