งานวันเกิดดีแลน

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู...”

“Happy birth day นะคะ ไนล่าขอให้คุณ... อื้มมมม...”

“กรี๊ดดดด...”

แช๊ะ>> แช๊ะ>> เสียงลั่นชัตเตอร์จากกล้องถ่ายรูปนักข่าวที่มาร่วมงานดังขึ้นรัวๆ

ดีแลนหันไปรั้งใบหน้าของไนล่าเข้ามาจูบทันทีด้วยความโกรธ โดยไม่สนเลยว่าคนในงานหรือใครจะมองแล้วคิดยังไง นักข่าวที่มาร่วมในงานด้วยต่างลั่นชัตเตอร์กันยกใหญ่ที่เห็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ผู้ซึ่งไม่เคยมีข่าวกับสาวๆหน้าไหนเป็นตัวเป็นตน กำลังยืนจูบกับแฟนเก่าตัวเองที่เลิกลากันไปสิบกว่าปี

งานนี้คงจะมีได้รื้อฟื้นความหลังกันแน่ๆ เพราะทำเอาทุกคนที่จ้องมองมาอึ้งไปตามๆกัน ไม่แพ้ผู้หญิงคนที่กำลังยืนตะลึงอยู่ไม่ห่างออกไป เพราะเขาโมโหที่เธอไปยืนคุยแถมยังยิ้มมีความสุขดูสนิทสนมกับลอสเวลลูกพี่ลูกน้องของเขา ซึ่งมันทำให้เขายิ่งโกรธเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

“คุณสายไหม..คุณสายไหมครับ..”

เขาได้ยินเสียงคนเรียกชื่อของสายไหมหลายครั้ง ก็รีบละออกจากใบหน้าของไนล่าทันที ทั้งที่เธอกำลังหลงเคลิ้มไปกับรสจูบอย่างดูดดื่มที่เขามอบให้เมื่อกี้

“ดีแลน..เราไปต่อกัน..”

เธอยังพูดไม่ทันจบเขาก็เดินหนีเธอหาใครอีกคนที่กำลังนอนหมดสติอยู่

ลอสเวลกำลังจะอุ้มช้อนตัวสายไหมขึ้นมาจากพื้น แต่ดีแลนเดินเข้ามาแทรกตัวไว้ได้ทัน

“ฉันเอง..”

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจัดการพาเธอไปดูแลเอง แกไปอยู่กับไนล่าเถอะ..”

“ไม่..ฉันจะดูแลยัยนี่เอง..ปล่อย”

“...”

ลอสเวลอึ้งกับน้ำเสียงของดีแลนและสายตาของเขาที่มองมา เพราะมันดูน่ากลัวมากๆซึ่งเขาไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย

ดีแลนถอดเสื้อสูทออกจากตัวเองแล้วเอามาคลุมช่วงท่อนบนให้เธอ แล้วก็อุ้มช้อนตัวเธอขึ้นมาจากพื้นพาออกไปจากงานทันที โดยที่คนในงานยืนมองกันอย่างอึ้งๆไม่เชื่อสายตาตัวเอง

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร..?”

ไนล่าเดินเข้ามาหาลอสเวลแล้วถามเขาขึ้นด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก

“ผมเองก็ไม่แน่ใจ..รู้แต่ว่าเธอชื่อสายไหม..”

“สายไหมหรอ..?”

“อืม..เธอเป็นคนไทย แล้วผมก็เพิ่งได้เจอเธอวันนี้ครั้งแรกด้วย..”

“ทำไมดีแลนถึงได้ดูเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้นมากขนาดนี้..?”

“...”

...

ระหว่างทางที่นั่งรถมาด้วยกันเธอก็เมาไม่ได้สตินอนหลับคอพับพิงอยู่บนบ่าผม นี่เธอดื่มเข้าไปได้ยังไงตั้งหลายแก้ว รู้ว่าตัวเองคอไม่แข็งแล้วยังจะกล้าดื่มเข้าไปอีก...จริงๆเลย

“พ่อจ๋า แม่จ๋า..”

“ยังจะละเมอถึงพ่อกับแม่เป็นเด็กๆอีก..นี่เธอโตแล้วนะไม่ใช่เด็กแล้ว..”

“ทำไมลูกถึงต้องเสียใจด้วย..ทำไมลูกถึงได้เจ็บแบบนี้..”

“เสียใจหรอ..เจ็บหรอ..เรื่องอะไร..?”

เธอละเมอออกมาได้แค่นั้นแล้วก็เงียบไป แต่จู่ๆน้ำตาเธอก็ไหลออกมาช้าๆจนเลอะเสื้อผม

“อย่าคิดว่าร้องไห้แล้วฉันจะสงสารเธอนะ กล้าดีมากนะที่ไปยืนยิ้มกับผู้ชายคนอื่น ต่อให้เธอเมาไม่ได้สติคืนนี้ฉันก็ไม่ปล่อยเธอหรอก..”

โรงแรมแอลดี ประเทศดูไบ

“นายครับ..”

ราจีฟเดินถือโทรศัพท์ที่มีสายเรียกเข้าจากลอสเวลโชว์ขึ้นมาที่หน้าจอมือถือให้ผมดู

“คุณลอสเวลโทรมา..นายจะรับไหมครับ..?”

“ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ”

“แต่เมื่อกี้คุณไนล่าก็โทรเข้ามือถือนายตั้งหลายสาย...ตั้งแต่ที่นายพาคุณสายไหมออกมาจากงานแล้วนะครับ..”

“อืม..เดี๋ยวฉันจัดการเอง..แกออกไปได้แล้ว”

“ครับนาย..”

หลังจากราจีฟเดินออกไปจากห้องแล้ว ผมก็หันมาหาคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง อย่างรู้สึกเป็นห่วง

“ทำไมต้องทำให้ฉันหึง ให้ฉันหวงเธอด้วย นี่ฉันกำลังจะบ้าตายเพราะเธออยู่แล้วนะ..สายไหม..”

“...”

ผมลุกขึ้นเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้เธอ บรรจงค่อยๆถอดชุดที่เธอสวมใส่ออกช้าๆ แต่ยิ่งผมได้เห็นร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอใกล้ๆ ใจผมก็เริ่มเต้นแรง นี่ผมบ้าไปแล้วหรือไงทำยังกะไม่เคยเห็นยัยนี่แก้ผ้ามาก่อนยังงั้นอะ

“ชุดบ้าเนี้ย ถ้าฉันเห็นเธอใส่อีกฉันจะฉีกทิ้งกลางงานให้เธออายคนทั้งงานไปเลย คอยดู..”

ผมถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมดแล้วก็เอาผ้าที่ชุบน้ำเช็ดตามเนื้อตัวให้เธอจนสะอาดดีแล้ว จึงดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธอ นั่งมองดูใบหน้าที่ดูไร้เครื่องสำอางของเธอมันช่างแตกต่างจากเมื่อกี้โดยสิ้นเชิง

“ฉันชอบใบหน้าที่ไม่แต่งแบบนี้ของเธอมากกว่า..น่ารักดี”

ผมจ้องมองใบหน้าของเธอก็รู้สึกเคลิ้มจึงก้มลงไปจะจูบเธอที่ริมฝีปากบาง

“ดีแลน..”

ผมหยุดชะงักทันทีที่ได้ยินเธอเรียกชื่อผม รอฟังว่าเธอจะพูดอะไรต่อ

“ฉันเเกลียดคุณ..เกลียดคุณ..ฉันเกลียดคุณ..”

“นี่เธอเกลียดฉันมากจนถึงขนาดละเมอออกมาได้เลยหรอ...”

ผมเริ่มหงุดหงิดที่ได้ยินคำพูดว่าเกลียดจากปากของเธอ ได้ยินแล้วอารมณ์มันขึ้น

“เกลียดนักใช่ไหม..ได้..”

ผมลุกขึ้นยืนถอดเสื้อตัวเองออกจนหมดจนไม่เหลืออะไรสักชิ้นบนร่างกาย ลงไปนอนบนเตียงกับเธอภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

“ฉันจะทำให้เธอไปไหนจากฉันไม่ได้ทั้งนั้น..”

ผมพูดจบก็ไม่รอช้าจับขาเธอแยกออกจากกันทั้ง 2 ข้าง แล้วก้มลงไปใช้ลิ้นระเรงเล่นไปมาที่ช่องคับแน่นกลางกายเธออย่างสนุกปาก

“อื้มมม..”

สะโพกเธอบิดเร่าไปมาตามแรงลิ้นที่เขามอบให้ ช่องทางคับแน่นของเธอเริ่มขยายกว้างขึ้น น้ำที่ไหลเยิ้มออกมาที่กลางกายสาวก็บ่งบอกว่าเธอพร้อมแล้ว เขาจึงชันตัวเองขึ้นนั่งจับขาทั้ง 2 ข้างของเธอแยกออกจากกัน

“พรุ่งนี้ตื่นเช้ามา เธอจะลุกขึ้นจากเตียงไม่ไหวแน่นอน..อื้มมม..”

เขาสอดเสียบอาวุธร้ายเข้าไปจนสุดลำ แล้วเริ่มขยับมันทันทีอย่างไม่รอช้า ต่อให้เธอจะหลับอยู่อย่างไม่มีสติ แต่สิ่งที่ตอบสนองเขาได้ดีก็คือแรงตอดรัดจากภายในตัวเธอ บวกกับเสียงครางที่ดังออกมาเป็นระยะโดยไม่รู้ตัวเอง

“อื้มมม..”

เขาเร่งอัดกระแทกสะโพกเข้าใส่อย่างรัวเร็ว จนใกล้จะเสร็จสมจึงซอยถี่ๆอีกครั้ง เพื่อที่จะได้เสร็จในตัวเธอในช่วงที่เธอเมาหลับไม่ได้สติอยู่แบบนี้

“แตกแล้ว ฉันแตกแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อื้มมมม..”

ในที่สุดเขาก็ได้แตกในตัวเธอไปจนหมดทั้งตัว โดยที่เธอไม่รู้อะไรเลย

“คืนนี้ยังอีกยาวไกล แม่วิญญาณน้อยของพี่..อื้มมม..”

เขาขยับสะโพกเข้าออกในช่องทางคับแน่นของเธออีกครั้ง อย่างหลงใหลในร่างกายที่เปลือยเปล่านี้ของเธอ และไม่รู้ว่าคืนนี้บทรักที่เขามอบให้เธอจะไปจบลงตอนไหน