รตีหน้าซีดกับการพาดหัวข่าวที่กำลังเป็นที่โจทก์ขันกันอยู่ทั่วทุกหัวระแหง ไม่คิดว่านี่คือการช่วยเหลือที่ภูริบอกจะทำ รตีไม่รู้ว่านักเทรนเนอร์หนุ่มพบเจออะไรบ้าง หญิงสาวไม่ได้ให้ความสนใจอีกเลยนอกจากการเดินเข้าไปยังฟิสเนสเซ็นเตอร์และได้รับข่าวว่านักเทรนเนอร์ของเธอคงไม่ได้มาเทรนด์ให้ เพราะเขาเข้าโรงพยาบาล เห็นว่าอาการสาหัสจากการถูกอันธพาลกลุ่มหนึ่งทำร้ายร่างกาย ร่างกายฟกช้ำ หัวสมองได้รับความกระทบกระเทือน แค่ฟังรตีก็ตกใจ ไม่คิดว่าภูริจะร้ายกาจได้ขนาดนั้นจริงๆ และไม่คิดว่าเขาจะทำอย่างที่เธอขอร้อง นั่นคืออย่าเอาถึงตาย ทว่าก็ทำให้เธอขนตั้งชูชันได้เช่นกัน

ความสบายใจที่นักเทรนเนอร์คู่ขาจะไม่ได้กลับมาอีกทำให้รตีมีสมาธิในการทำงานมากขึ้น งานออกมาดีและเธอก็ได้รับคำชมจากผู้กำกับ พลอยทำให้เธอยิ้มและมีความสุขอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่ความสุขกลับอยู่กับเธอไม่นานนัก

“บัดซบ ไอ้ภูริ ไอ้เลว!” รตีมองภาพเหล่านั้น แล้วก็น้ำตารินอีกครั้ง เธอบึ่งรถออกไปหาภูริยังไนต์คลับของเขาในทันที

รตีต้องแต่งตัวอำพรางตัวเองพอสมควรตั้งแต่ที่เธอมีชื่อเสียงขึ้นมาดูเหมือนว่าการเดินไปไหนโดยที่คนไม่มองจะไม่มี และนั่นก็เท่ากับว่าอิสรภาพถูกลดทอนลงเรื่อยๆ

ดูเหมือนว่าภูริจะไม่มีปัญหาในการที่รตีต้องการพบในผับของเขา คนของเขานำทางให้รตีเดินเข้าไปคอยยังห้องวีไอพี โดยที่การนั่งคอยภูริไม่ได้นานสักเท่าไหร่

“พี่ภูริทำแบบนี้ได้ยังไงคะ”

“ทำอะไร” เขาจับบุหรี่ขึ้นมาพ่นออก กลุ่มควันมีพิษลอยว่อนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้ “จะเอาสักมวนไหม” เขายื่นบุหรี่ส่มาให้กับคนหน้าตื่นและหม่นหมอง

“เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะคะพี่ภูริ”

ชายหนุ่มนั่งลงไปยังโซฟาตัวยาว ท่วงท่านั่งของภูริค่อนข้างผ่อนคลาย นั่นยิ่งทำให้รตีร้อนรน “พี่ภูริ หนูไม่เข้าใจว่าพี่กำลังจะทำอะไร”

“พี่กำลังช่วยเธอนะรตี ดูไม่ออกจริงๆ น่ะเหรอ”

“ช่วยบ้าอะไรคะ”

“พูดตรงๆ เลย เธอทำงานไม่เก่ง ไร้น้ำยา”

“พี่ภูริ! จะมากเกินไปแล้วนะคะ”

“ไม่เห็นเหรอว่าไอ้พีทมันได้เมียไปแล้ว ถ้าเธอมีน้ำยา ป่านนี้มันต้องเอาเธอคืนสิ”

รตีพูดไม่ออกซะทีเดียว การตอกย้ำว่าเธอไร้น้ำยาในการดึงเอาคนรักกลับมา พลันทำให้รตีโกรธจัด คนอย่างเธอไม่ได้ไร้นำ้ยา แต่ทุกอย่างมันอาจจะแค่ผิดพลาดเหมือนที่ปภาพินน์บอกไว้ก็เป็นได้

“แต่ว่า...”

“เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอ ให้เธอทำทุกวิถีทางที่จะเอาไอ้พีทมาครอง แต่พี่คงประเมินความสามารถของเธอสูงเกินไป ให้ไปเป็นดาราก็แล้ว มีชื่อเสียง มีความสวย แต่ไอ้พีทดันเขี่ยทิ้งไม่ไยดีอยู่ดี”

รตีอยากจะกรีดร้องใส่ หากแต่ทำได้แค่ข่มความโมโห และต้องยอมรับว่ารตีตามเกมของภูริไม่ทัน “ก็ใครจะไปคิดว่าพี่พีทจะแต่งงานกับนังพินน์...อย่าลืมสิคะว่าน้องของพี่เองก็ร้ายไม่เบา”

“ยัยพินน์อ่อนต่อโลก ไม่เข้าใจเกมของเธอไง และแค่พลาดทำให้ไหวตัวไม่ทัน”

“พลาดหรือโง่ หรือว่าจริงๆ ต้องการแย่งเอาผัวของเพื่อนกันแน่คะ”

“ต้นเหตุคือเธอนะรตี อย่าตำหนิพินน์” ภูริออกคำสั่งเสียงเรียบ หากแต่สามารถทำให้รตีต้องหุบปากของตัวเองไปได้ไม่ยาก

ภูริสามารถร้ายได้มากกว่าที่รตีจะต้องเสี่ยงต่อกรด้วย แต่รตีจำเป็นจะต้องรู้ความเป็นจริง ว่าเขากำลังจะทำอะไร ภาพพวกนั้นมันควรจะถูกลบทิ้งไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณชนได้ เรือนร่างของเธออล่างฉ่างน่าอับอายสิ้นดี

“ตกลงพี่ภูริทำแบบนี้ทำไมกันคะ”

ภูริวางบุหรี่ไปยังที่รองบุหรี่ นั่งไขว่ห้างมองคนที่ยืนหน้าตึง เครียดจัด เขาไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมา แต่ก็ไม่ละสายตาจากรตี “งานของเธอก็ล่าช้า ไม่ทันใจ กะจะให้ดังเปรี้ยงก็ยังไม่ได้ดั่งใจ นี่เป็นอีกทางที่เธอจะดังมีชื่อเสียง”

“ชื่อเสียมากกว่าไหมคะ”

ภูริยักไหล่ ชื่อเสียง ชื่อเสีย ยังไงคนก็รู้จักอยู่ดี มันจะต่างอะไรกัน ทำให้คนจดจำ แค่นี้คนอย่างรตีก็มีงานเข้าไม่ขาดสาย งานแสดง การสัมภาษณ์ งานอีเว้นท์ที่จะตามมาอีกนับไม่ถ้วน และการเป็นที่สนใจของพีท

“คิดมากไปได้ ตอนนี้ทำตามที่พี่บอกนี่แหละ”

“แต่พี่ภูริคะ หนูมีพ่อมีแม่นะคะ ถ้าท่านเห็นภาพพวกนี้ละก็”

นั่นยิ่งจะทำให้ภูริพอใจ เรื่องราวมันจะต้องดังเป็นพลุแตก วุ่นวายจนโลกนี้ไม่น่าอยู่ก็เป็นได้ นี่แหละที่เขาต้องการ

“พ่อกับแม่จะต้องโกรธแน่ๆ และหนูบอกก่อนนะคะว่าหนูจะไม่แต่งงานกับไอ้เทรนเนอร์กล้ามโตนั่นเด็ดขาด” รตีพูดต่อในความเป็นกังวลเกี่ยวกับบุพการี แต่คนอย่างภูริจะต้องสนใจด้วยเหรอ “พ่อแม่ของเธอนี่ก็นะ ลูกสาวโตจนมีผัวนับไม่ถ้วน ยังจะยุ่งวุ่นวายอีก”

“พี่ภูริต้องการจะทำอะไรกันแน่คะ”

“ดูแต่ภาพไม่อ่านเนื้อหาข่าวหรือไง”

รตีไม่ได้อ่านอะไรเลย นอกจากแค่ผ่านตาจากนั้นความโมโหก็ทำให้ต้องมาหาเขา และมันก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย

“เธอยังจะต้องหาทางไปเอาผัวเธอคืนนะรตี”

“ยังไงคะ”