สมภารกินไก่วัด...

นวลเนื้อหอมเป็นเด็กสาวที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับเขา ฐานะของเจ้าหล่อนคือสาวรับใช้คนโปรดของคุณป้ารุจี ส่วนตัวเขาเป็นหลานชาย ถูกคุณลุงดิสรณ์กับคุณป้ารุจีขอมาอุปการะเป็นบุตรบุญธรรมแทนลูกที่เสียชีวิตไปตั้งแต่อยู่ในครรภ์

ในเวลานี้กษิรามีอายุได้ยี่สิบสองปี เขาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อขวัญใจสาวๆ กำลังเข้าเรียนรู้งานอยู่กับคุณลุงดิสรณ์ ในตำแหน่งรองประธานบริษัท

ส่วนนวลเนื้อหอม เจ้าหล่อนมีอายุได้ยี่สิบปี และยังมีฐานะเป็นเพียงสาวรับใช้เช่นเดิม...

เสียงของรถยนต์ ขับแล่นเข้ามาจอดสนิทตรงหน้าเทอเรซ นวลเนื้อหอมรีบวางงานในมือแล้วเร่งฝีเท้าเดินมารับชายหนุ่มอย่างรู้หน้าที่ ดวงตากลมโตสลดลงวูบหนึ่ง ขณะยื่นมือรับกระเป๋าเอกสาร...

รังสีอันตรายกำลังคืบคลานเข้าหาเธอทุกที และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอรู้สึกหวาดหวั่น...

“วันนี้เธอทำอะไรให้ฉันกิล่ะ” กษิราเอ่ยถามในขณะที่เดินนำหน้าเข้ามาด้านในตัวบ้าน

“แกงส้มชะอมผักรม กับปลาสลิดทอดค่ะ”

นวลเนื้อหอมสาธยายรายการอาหาร เธอกำลังจะปลีกตัวนำกระเป๋าเอกสารไปวางไว้ให้ห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มเหมือนเคย ทว่าเรียวแขนเสลากับถูกรั้งไว้ ปลายนิ้วแข็งกระด้างลูบไล้ไปมาอยู่แถวบผนังเนื้ออ่อนอย่างสื่อความหมายชัดเจน

นวลเนื้อหอมใจสั่นสะท้าน...

“เอาวางไว้ตรงนี้แหละ แล้วตามฉันขึ้นมาข้างบน”

คำสั่งนั้นเป็นเหตุให้นวลเนื้อหอมต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ สัมผัสได้ถึงแววตาลุกโชนด้วยไฟแห่งความปรารถนาของกษิรา ผิวแก้มเธอร้อนวาบ ความเป็นเธอตรงกึ่งกลางลำตัวเต้นระยิบ ชุ่มแฉะจนน่าละอาย

“ปิดประตูแล้วมานั่งลงตรงนี้หน่อย”

หลังจากกษิรากระแทกก้นนั่งบนโซฟาตัวยาว เขาก็จัดแจงกวักมือเรียกให้นวลเนื้อหอมเดินตามเข้ามาหา นัยน์ตาทรงเสน่ห์อ่อนเชื่อม หรี่มองร่างกลมกลึงตรงหน้าด้วยอารมณ์รุ่มร้อน

คนถูกเรียกให้เดินตามเข้ามาตัวสั่นน้อยๆ นวลเนื้อหอมเข้าใจได้ทันที เจ้านายหนุ่มต้องการสิ่งใด

“แต่วันนี้นวลยังไม่พร้อม...”

หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงกล่อมแกล้ม พยายามข่มความกลัวไม่ให้มันแตกกระเจิง หรุบเปลือกตามองเพียงพื้นกระเบื้องห้อง ด้านหนึ่งถูกปูด้วยพรมสีขาวสะอาดตา

เธอจะบอกเขาได้อย่างไรเล่าว่ากลีบสาวของเธอยังไม่หายบวมช้ำ กว่าเมื่อคืนเขาจะยอมปล่อยให้เธอกลับลงมานอนพัก เธอก็ถูกเขาจับกระแทกจนกลีบทั้งสองแคลมบวมช้ำ ขนาดตอนเดิน เธอยังรู้สึกหน่วงเดินขัดๆอยู่เลยนี่นา

“ทำไม?”

เสียงห้าวตวาดถาม จนนวลเนื้อหอมสะดุ้งตกใจ กลืนคำพูดต่อมาได้อย่างอัตโนมัติ...

คราวนี้กษิราไม่นั่งเฉย เขารีบลุกพรวดขึ้นยืนข่มร่างน้อยเอาไว้ราวกับปีศาจ เคล้นคำสั่งรอดไรฟัน เขาไม่ต้องการให้นวลเนื้อหอมขัดใจ

“นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการฟัง ถอดเสื้อผ้าแล้วมาจัดการธุระสำคัญของฉันให้เสร็จ”

กษิรากระแทกเท้าเดินไปยังเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม เขากระชากตู้เย็นขนาดเล็กเปิดออกอย่างคนอารมณ์ร้อน คว้าเอาขวดเบียร์เย็นเฉียบเปิดฝาทิ้ง แล้วกระดกลงลำคออึกใหญ่

ค่อยเบาเทาอารมณ์คุกรุ่นลงได้หน่อย เขาไม่ชอบถูกปฏิเสธในขณะที่ไฟในตัวเขากำลังลุกโชน

นี่เจ้าหล่อนไม่รู้เลยหรือไง เขาต้องเฝ้าอดทนรอช่วงจังหวะดีๆแบบนี้มานานแค่ไหน กว่าเส้นทางรักจะเปิดสะดวกโยธา เล่นเอาเขาหงุดหงิดจนแทบอกระเบิดตาย ถึงแม้นเมื่อคืนเขาจะแอบระบายออกเล็กๆน้อยๆก็เถอะ...

ปลอดทั้งคุณลุงกับคุณป้าเช่นนี้แล้ว นวลเนื้อหอมยังจะกล้าสร้างกำแพงใส่เขาอีกงั้นหรือ ให้ตายมันน่าหงุดหงิดชะมัด...

กษิราอารมณ์ดีมาตั้งแต่เช้า เนื่องจากคุณลุงกับคุณป้า ทั้งสองท่านได้เดินทางไปยังต่างเทศ ยาวเกือบสองสัปดาห์หรือถ้าโชคดีกว่านั้น คงนานเป็นเดือน มันจะมีอะไรยอดเยี่ยมไปกว่านี้อีกเล่า

วันนี้มันเลย เป็นวันที่เขาทำงานอย่างมีความสุขที่สุด เพียงแค่จิตนาการถึงค่ำคืนอันแสนหวาน เขาจะมีความสุขร่วมกับผู้หญิงที่ทำให้เขาหลงใหลกับการมีเซ็กส์ เขาถือว่านวลเนื้อหอมคือสมบัติอันล้ำ เป็นสิ่งน่าปรารถนาที่สุด เป็นผู้หญิงที่ชอบกระตุ้นอารมณ์ของเขาให้กระพือปีกได้อย่างยอดเยี่ยม...

นวลเนื้อหอมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวบาง ตามด้วยบราสีหวานลายลูกไม้ ชั้นในทั้งด้านบนด้านล่าง ล้วนเป็นสิ่งที่กษิราเลือกซื้อมาให้เธอสวมใส่

สีหน้าของนวลเนื้อหอมช่างดูระทมทุกข์อย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะต่อด้วยกางเกงผ้าตัวยาว มันถูกรูดให้หลุดพ้นข้อเท้าในเวลาอันรวดเร็ว ทุกครั้งเมื่อชิ้นผ้าหล่นร่วงลงพื้น กระแสแห่งอารมณ์ร้อนเร่าก็แผ่ซ่านเข้าหาทุกที

หญิงสาวเดินก้มหน้างุด กล้ำกลืนน้ำลายขมปร่าให้ไหลย้อนคืน จะต้องคิดมากทำไม กะอีแค่มีเซ็กส์กับชายในฝัน ทนเจ็บเอาหน่อยไม่นานก็หาย...

“เธอสวยเหลือเกินนวลของฉัน”

คนเอ่ยปากชมโน้มกายมาด้านหน้า รวบเอาเอวอ่อนมากอดรัดแล้วคลอเคลีย กดปลายจมูกโด่งโดมดมกลิ่นเนื้อนวลจนช่ำปอด พอหนำใจแล้วจึงปล่อยร่างอรชรเป็นอิสระ

นวลเนื้อหอมขาแทบอ่อนแรง กลีบกลางกายสั่นระริก จนต้องรีบทรุดกายเปล่าเปลือยลงกับพื้นพรมนุ่มนิ้ม รู้สึกได้ว่าโพรงหน้าอกของเธอร้อนผ่าว หนักหน่วงในท้องน้อย จนเธอต้องกัดริมฝีปากเอาไว้จนแน่นขนัด...

ชายหนุ่มตรงหน้าเธอ คือกษิรา ชายหนุ่มที่พรากเอาความภูมิใจของเธอไปจนหมดสิ้นก็จริง ทว่า เธอเพียงโกรธ แต่ไม่เคยคิดรังเกียจทุกสัมผัสที่เขามอบให้

อาจเป็นเพราะ นวลเนื้อรู้ดีมาเสมอว่าหัวใจดวงน้อยดวงนี้ เธอแอบมอบให้มีเขามาเนิ่นนาน ในวันที่ถูกเขาข่มแหงรังแก เธอจึงแค่ร้องไห้เสียดาย ทว่าพอเหตุการณ์เดิมเกิดขึ้นซ้ำๆ เธอกลับชื่นชอบมันอย่างน่าตกใจ

เขาเตรียมความพร้อมหลังจากกลับมานั่งลงบนโซฟา เรียวขาแกร่งแข็งแรง ถูกเปิดอ้าออกกว้าง ตรงกึ่งกลางถัดห่างจากเส้นกล้ามหน้าท้องแข็งปั๋ง มันคืออาวุธตัวร้ายของเขา ซึ่งนวลเนื้อหอมคุ้นชิ้นกับมันเป็นอย่างดี ยามมันลำพองตัว ความน่ากลัวของมันขนาดเก้านิ้ว สอดลึกเข้าร่องหลืบเธอคราใด ล้วนสร้างแต่ความสาดเสียวให้จนล้นอก

“สัมผัสมันสิคนดี”

กษิราเอ่ยเชื้อเชิญด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ในขณะที่ฝ่ามือหยาบตะปบลงกับเต้านุ่มทั้งสองข้าง บีบเคล้นคลึงจนหัวจะงอยสีสวยนั้นตั้งชูชัน ความนุ่มหยุ่นของมันเป็นสิ่งที่กษิราชื่นชอบมากเป็นพิเศษ

นวลเนื้อหอมเลียกลีบปากแห้งผาก กดสายตาหวานลึกมองในสิ่งที่กำลังสำแดงเดชตรงหน้า ลำอวบของมันชี้หน้าเธอโด่เด่ ท้าทายให้เธอสัมผัส

หญิงสาวค่อยวางฝ่ามือน้อยโอบอุ้มลำท่อนเนื้อขนาดมโหฬาร ประครองมันไว้ทั้งสองมือนุ่ม กอบกุมมันไว้อย่างห่วงแหน แล้วค่อยๆเคลื่อนไหวขึ้นลง กระทอกหนังสีน้ำตาลอ่อนจนเปลือกหอหุ้มด้วยความอุ่นร้อนนั้นกระตุกงึกงัก

“อ๊า...ซีด...โอ้ว!...ที่รัก...”

กษิราครางเสียงกระเส่า คำสบถยามมีอารมณ์ใคร่ผสมของกษิรา ทำให้นวลเนื้อหอมหัวใจกระตุกเต้นเร็ว เอวสอบคล้ายตัววีบิดเกร็ง สอดรับกับคลื่นร้อนแห่งไฟพิศวาส มือหนึ่งของชายหนุ่มขยุ้มเส้นผมอ่อนนุ่ม

“อืม...ค่อยๆขยับมือ อืม...แบบนั้นคนดี...อ๊า...”

โปรดติดตามตอนต่อไปเร็วๆนี้...