อาการบาดเจ็บของเทียนฉีเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เขาก็เริ่มกลับมาทำหน้าที่ของตัวเอง ซึ่งตอนนี้เขาและเธอนั่งอยู่ในห้องหนังสือของเขา รุ่ยซีที่กำลังฝนหมึกอยู่ ข้างๆ เขาถึงต้องหยุดชะงัก เพราะคนที่นั่งข้างๆ เธอ เอาแต่นั่งขำ

"ท่านเป็นอะไรนั่งจ้องหน้าข้าแล้วก็ขำ"

"เปล่าไม่มีอะไร"

"ไม่จริง ท่านโกหกหากไม่มีอะไรจริงๆ ท่านจะหัวเราะทำไม หน้าข้าจะต้องมีอะไรผิดแปลกไปแน่ๆ "

"ขี้งอนเสียจริงฮูหยินข้าคนนี้ ข้ายอมบอกแล้ว หน้าเจ้าเปื้อนหมึกน่ะ"

ยิ่งรุ่ยซีเอามือลูบไปที่หน้าเท่าไหร่ ก็ยิ่งเปื้อน

"มา! ข้าเช็ดให้เจ้าเอง ถ้าข้าขืนให้เจ้าเช็ดเองคงจะเปื้อนไปกว่านี้"

จากนั้นเขาก็เอาผ้าผืนเล็กๆ นำมาเช็ดรอยเปื้อนหมึกบนใบหน้า ของรุ่ยซีอย่างเบามือ

"กลับมางดงามเหมือนเดิมแล้วล่ะ และข้ามีเรื่องจะบอกเจ้าอีกเรื่อง"

"ท่านคงจะไม่มาแกล้งข้าอีกใช่ไหม"

"ไม่แกล้งแล้ว "จากนั้นเขาก็หันตัวประจันหน้ารุ่ยซี

"นับจากนี้ เจ้าจะเป็นฮูหยินหนึ่งเดียวของข้า"

"เดี๋ยวหลานหลินได้มายินเข้า นางก็เสียใจหรอก"

"นางเข้าใจ"

บอกว่านางเข้าใจ หมายความว่าอะไร? เขาต้องมีเรื่องที่ปิดบังแน่ๆ

"ตอนนี้ข้ามึนงงไปหมดแล้ว ท่านกำลังจะหมายถึงอะไร "

"ข้าหมายถึงนับจากนี้ เจ้าจะเป็นฮูหยินของข้าคนเดียว เพราะข้าได้หย่ากับหลานหลินแล้ว"

หย่าแล้ว? ตอนไหน ฉันไปอยู่ไหนมา ทำไมฉันไม่รู้ นางยอมง่ายขนาดนั้นเลยรึ เพราะที่ผ่านมานางพยายามแทบเป็นแทบตายที่จะทำให้เทียนฉีหันมารักนาง แล้วตอนนี้ทำไมยอมหย่าง่ายดาย

"นางยอมรึ! เพราะอะไรนางยอมหย่าง่ายดาย"

"เจ้าลองหันไปถามเขาดูสิ"

พอหันกลับไป ก็เห็นหวินโม่จวินกำลังเดินตรงมายังห้องที่เขาและเธอกำลังนั่งอยู่

"แล้วหวินโม่เจียงเกี่ยวอะไรด้วย"

"เพราะไม่นานมานี้ นางพึ่งรู้ใจตัวเองว่าแท้จริงนางรักใครจริงๆ "

โอ้มายก็อด!! เนื้อเรื่องหักมุมเฉย รุ่ยซีคนนี้ตามไม่ทัน นักเขียนจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!!! ^^!

"เออ... ข้าเป็นคนรู้คนสุดท้ายใช่ไหม"

เขาไม่ตอบแสดงว่าใช่....

"อ้าวไป๋เอ่อร์ก็อยู่ด้วยรึ "

"ข้าว่าพวกท่านคงจะมีเรื่องปรึกษาหาลือกัน ข้าจะให้คนนำชามาให้ งั้นข้าของตัวไปดูพวกเขาก่อน"

ไม่ทันที่อีกฝ่ายจะร้องทัก รุ่ยซีรีบเดินออกจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด

"คุณหนู"

"ชิวชิว กลับมาแล้วรึ ของที่ข้าให้ไปหาเจอไหม"

"ใช่หนังสือที่หน้าตาประหลาดๆ เล่มนี้ไหมเจ้าคะ ชิวชิวหาทั่วห้องเจอเพียงเล่มนี้เล่มเดียว"

"ใช่ ๆ เล่มนี้ล่ะ ขอบใจเจ้ามาก "

ไม่คิดไม่ฝันนิยายเล่มนี้จะข้ามกาลเวลามาพร้อมเธอด้วย จะให้ใครรู้มากกว่านี่ไม่ได้โดยเฉพาะเทียนฉี ถ้าเขารู้ว่ารุ่ยซีข้ามเวลาเพราะสิ่งนี้ เขาต้องหาทางนำมันไปทำลายแน่

"ชิวชิว เจ้าเอาชาสองชุดพร้อมอาหารว่างไปให้เทียนฉีที่ห้องหนังสือให้ที "

"เจ้าค่ะ"

.............

"คู่ท่านดูมีสีสันดีนะ คนหนึ่งงอนคนหนึ่งง้อ "

"มันเป็นเรื่องธรรมดาของคู่สามีภรรยา ว่าแต่เจ้าเถอะ เจ้ากับนางจะเอายังไงต่อ"

"ดูเหมือนจะยากเสียหน่อยที่จะอธิบายให้ใต้เท้ามู่เข้าใจ "

"แต่ยังไงเขาก็รักเอ็นดูลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาอยู่แล้ว เชื่อได้เลยความเขาคงเข้าใจเจ้าและหลานหลินเป็นแน่ "

"ดูท่านจะพึ่งพอใจมากน่าดู"

"หรือจะให้ข้าแต่งกับนางอีกละ"

"ข้าว่าเลิกพูดเรื่องนี้เถอะและเข้าเรื่องเลยดีกว่า ข้ามาที่นี่เพราะมีเรื่องตงมู่มาหาลือกับท่าน"

"ตงมู่? ได้ข่าวมันแล้วรึ"

"ใช่ คนที่ข้าให้ไปตามสืบ มันบอกว่าตงมู่มันเข้าหลบซ่อนวนเวียนอยู่ในเมืองหลวงนี้ "

"ข้าเชื่อว่ามันต้องมาวนเวียนแถวจวนข้าด้วยอย่างแน่นอน มันคงจะแค้นมากที่ข้าได้ไปทำลายค่ายของมัน มันรอที่ว่าจะเอาคืนข้าเป็นแน่"

"เทียนฉีข้าว่า มันจะไม่เอาคืนตัวท่านแต่มันจะหันไปทำลายคนรอบข้างท่านมากกว่า"

เทียนฉีที่ตอนนี้กำหมัดแน่น

"ข้าว่าโดยเฉพาะ ไป๋เอ้อร์ มันต้องพุ่งตรงมาหานางแน่นอน เพราะเป็นคนที่ท่านห่วงใยและรักมากที่สุด"

"ถ้ามันกล้าทำ ไม่เพียงแต่ชื่อ ชีวิตมันข้าจะฆ่าไม่ให้เหลือ"

"ท่านต้องการให้ข้านำทหารมาเฝ้าจวนท่านรึไม่ เพระข้าคิดว่ามันต้องลอบมาจวนท่านแน่น ข้าว่าช่วงนี้อย่าให้ไป๋เอ้อร์ออกไปไหนเพียงลำพัง เพราะข้าเชื่อว่ามันต้องลงมือแน่นอน"

"จัดมาก็แล้วกัน ข้าก็คิดเช่นกันมันจะต้องลงมืออีกไม่นานนี้แน่นอน"

"งั้นข้าจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้"

ตงมู่แกจะไม่มีทางทำลายคนที่ข้ารักมากที่สุด ไม่มีทาง.........!!!!

ในเมื่อหนังสือที่หามานาน อยู่ในมือแล้ว ต้องเปิดอ่าน ว่าเนื้อเรื่องจะเปลี่ยนไปขนาดไหน รุ่ยซีไม่รอช้าที่จะตรงกลับไปยังห้องและล็อกประตู

"ตื่นเต้นเหมือนได้นิยายเบ่มใหม่เหมือนกันน่ะเนี่ย"

แต่พอเปิดหนังสือหน้าแรกๆ ก็เป็นการดำเนินเรื่องปกติที่เคยอ่านมา แต่พออ่านไปเรื่อยๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดในยุคนี้ไปปรากฎในหนังสือทั้งหมด และมาหยุดกับหน้าถัดไปที่ว่างเปล่าและหน้าต่อๆไปก็ว่างเปล่าเพราะมันเป็นเนื้อเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น

"ไม่มีบอกเลยหรอว่า เหตุการณ์ข้างหน้าจะเกิดขึ้นอะไรขึ้น อุส่าหาหนังสือเจอทั้งที เซงจัง"

แต่พอเปิดไปเปิดมา กลับต้องชะงักมือเพราะมีตัวหนังสือปรากฎมาบนหนังสือ

'โปรดระวัง...คนไม่หวังดี แล้วชีวิตจะเปลี่ยนไป'

ระวังอะไร ใครจะมาเป็นคนทำ...

และมันก็ไม่ปรากฏอีกเลย มันกำลังจะสื่ออะไร คุณนักเขียนบอกฉันต่อหน่อยได้ไหม

นักเขียนใจร้ายจัง ทิ้งปริศนาให้แก้อีกแล้ว แค่เป็นคนอ่านก็จะลุ้นจะตายแล้ว แต่พอมาเป็นตัวละครในนิยายซะเอง แล้วไม่รู้อะไรเลยมันทำลุ้นยิ่งไปอีก ว่าจะเกิดขึ้นอะไร แต่ข้อความนี้มันกำลังจะเตือนว่าอีกไม่นานกำลังจะมีเรื่องเกิดขึ้นกับตัวละครไป๋หลันงั้นหรอ

ปริศนาก็คือใครละ จะเป็นคนลงมือในครั้งนี้.....

****ขออภัยนักอ่านที่ต้องรอนาน ช่วงนี้นักเขียนติดเรียนเลยมาอัพตอนช้า หลังจากนี้จะพยายามหาเวลาอัพนิยายให้มากขึ้น ขอบคุณที่ยังติดตามอ่านเรื่องนี้อยู่ ขออภัยใน ณ ที่นี่ด้วย