บันทึกรัก...เชอรีเบล

4

""โอ้วววว...ซูดดด...อืมมม..อ๊าส์..สะเสียว....เหลือเกิน. "​

ร่างสูงสูดปากครางกระเส่าราวกับกินของเผ็ดรสแซ่บซ่าน..ด้วยความเสียวสะท้านไม่น้อย..ขณะที่ใช้ฝ่ามือใหญ่รั้งรูดลำร้อนของตนเองเพื่อปลดปล่อยอารมณ์กระสัน..ระหว่างเดียวกันดวงตาคมทั้งสองของเขา

..ก็เอาแต่จ้องมองร่างอวบของน้องสะใภ้ที่ขมีขมันตากผ้าอย่างคล่องแคล้ว..แข่งกับแสงแดดที่เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ..

..พิมพ์ลดาเปรียบเสมือนอาหารตาชั้นเยี่ยม ..ที่ยั่วยวนกำหนัด

ทำให้เขาคลุมคลั่ง ...จนต้องเร่งมือสำเร็จความใคร่ อย่างรวดเร็ว..จนกระทั่งไม่นาน

ก็สุขสมตามมาดหมาย ปลดปล่อยน้ำกามพุ่งทะลักล้นฝ่ามือ ..

“โอ้ววว..ซี๊ดดดด..สุดยอด....อ๊าส์...”

..ร่างสูงเชิดหน้าแหงน ครางเสียงสั่นกระเส่า ด้วยความเสียวเกินพิกัด เมื่อถึงจุดหมาย ..

และเมื่อเขาเสร็จภารกิจก็ดึงผ้าขนหนูที่ตากริมระเบียง มาเช็ดทำความสะอาดดุ้นร้อน ..ก่อนจะกลับเข้าห้องไปทำงานต่อ ..

ส่วนพิมพ์ลดาก็ตากผ้าใกล้เสร็จเหมือนกัน เหลือเพียงของกระจุกกระจิก พวกเน็คไทค์ ถุงเท้า แค่ไม่กี่ชิ้น..

เมื่อรู้ว่าใกล้จะเสร็จ เธอก็รีบเร่งทำให้ไวขึ้น

มือบางคว้าผ้าที่เหลือในตะกร้า ขึ้นตากอย่างรวดเร็วจนเหลือแค่กางเกงชั้นในสีขาว..ก้นตะกร้า

พิมพ์ลดามองกางเกงชั้นในของพี่ผัวแล้วยิ้มอย่างอายๆ..

อดวัดขนาดแก่นกายของเขาไม่ได้..นึกเปรียบเทียบกับของสามีเล่นๆ..

“ นี่สงสัยว่าเขาคงจะรีบถอดสินะ...มันถึงมารวมกับเสื้อผ้าพวกนี้ได้..”

พิมพ์ลดาพึมพำ..พรางหยิบกางเกงชั้นในสีขาวขึ้นมาพิจารณา

..โดยปรกติแมกซ์เวล จะแยกกางเกงในซักด้วยตัวเองทุกครั้ง ไม่เคยให้น้องสะใภ้ซักให้..

แต่ครั้งนี้สงสัยว่าเขาจะลืม ...

“โห่ !! ...นี่เขาใส่กางเกงใน เบอร์ Xl เลยหรอเนี่ย ...

ขนาดกางเกงในยังใหญ่ขนาดนี้ ..แล้ว ตรงนั้นจะใหญ่ ขนาดไหนนะ..คิๆ..”

พิมพ์ลดา ยกกางเกงในกางดู พรางหัวเราะคิกคัก ...อย่างสนุก

เมื่อเธอนึกถึงขนาดแก่นกาย ของพี่ผัว..

จู่ๆ ร่างกายก็รู้สึกร้อนลุ่มอย่างประหลาด....ใจเต้นวาบไหว

ใช่เธอจะไร้เดียงสา ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร

..พิมพ์ลดา เกิดอารมณ์ทางเพศขึ้นมา ก็เพราะกางเกงในของพี่ผัว

นี่แหละ..

เมื่อเกิดอารมณ์เร่าร้อน..ครอบงำสาวสวยก็ไม่รีรอ ..หาสถานที่ปลดปล่อยราคะ ให้ตัวเองอย่างไว...

ศาลาพักผ่อนท้ายสวน ..

เป็นที่สงบร่มรื่น ..เหมาะกับการให้เธอทำอะไรเพื่อตัวเองมากกว่า เดินกลับขึ้นบนห้องนอนให้เสียเวลา..

เมื่อไปถึงศาลาพักผ่อน พิมพ์ลดาก็ไม่รอช้า..ร่างสวยนั่งถ่างขาอ้ากลาง ..เอน หลังพิงเสาเพื่อทรงตัว จากนั้นก็

เอามือบีบขยำทรวงอกอวบอย่างเร้าอารมณ์สุดๆ..ขณะเดียวกัน มือก็ยังกำชั้นในของพี่ผัวอย่างหวงแหน

..กลิ่นอับชื้นจากชั้นในแม้จะถูกซักล้างด้วยผงซักฟอง แล้วก็ตาม ..

แต่ยังมีกลิ่นเฉพาะตัวของเจ้าของติดตรึงไม่หาย..

พิมพ์ลดานึกสัปดน..จับกางกางในสูดดมอย่างหื่นกระหาย ..

ตวัดลิ้นเล็กเล็มเลียตรงกลางเป้า..

จินตนาการไปว่ากำลังได้ลิ้มลองลำร้อน เจ้าของกางเกงในตัวนี้..

“ อะ...อื้ออออ..ซี๊ดดดด...สะเสียว...

อูยยยย..เสียว...คะคุณแมกซ์เวลขา...ดะได้โปรด..กระแทกพิมพ์..เร็วๆ..แรงๆ..อีกสิคะ....พะพิมพ์ไม่ไหวแล้ว....อ๊าส์..”

พิมพ์ลดาหลับตาพลิ้ม ...ครวญครางอย่างเคลิบเคลิ้ม

กำลังหลงระเริง

กับรสกระสันที่สร้างจากมือตัวเอง....ยิ่งบดปลายนิ้วระเรงคลึงติ่งกระสันในกางเกงรัวเร็วเท่าไหร่

เธอยิ่งเสียวซ่าน ทุรนทุราย.. หลุดเสียงครางดังกระหึ่มอย่างลืมตัว....

...

“อะ...อะ.....โอ้ยยยยย...ซี๊ดดดดดด...ระเร็ว...ระแรง..อีกคะ... คุณแมกซ์เวลขา...

อื้อออออ....อีกนิดๆๆๆ...ฮี่กๆๆๆๆ...

อูยยยยย...พะพิมพ์...ไม่ไหวแล้ว.........อ๊าส์..”

...ใบหน้าสวยขมวดคิ้วนิ่วหน้าร้องครวญครางเสียงสั่นระส่ำ ด้วยความเสียวเหลือคณานับ ..

หลังจากใช้มือบำบัดความใคร่ให้ตัวเองมาเนินนานกว่า 10 นาที ไม่ช้า ร่างสวยก็สำเร็จความใคร่ ปลดปล่อยน้ำหวานไหลทะลักเต็มร่องเสียว ..

ทว่า

ในระหว่างที่เธอปลดปล่อยราคะให้ตัวเองอย่างเมามัว

หารู้ไม่ว่า กำลังมีใครหนักใจเรื่องของเธออยู่

แมกซ์เวล ..อดคิดถึงภาพเต้านมอวบอิ่ม ของน้องสะใภ้ไม่ได้

แม้เขาจะสำเร็จความใคร่ด้วยมือตัวเองไปหนึ่งรอบแล้วก็ตาม..

แต่มันก็ไม่อาจทำให้ความเป็นชายหดเหือดลงได้..

เขามีความต้องการปลดปล่อยที่มากกว่าการใช้มือ ....

“ บ้าเอ๊ย!! นี่เรากำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย....นั้นเมียน้องชายเรานะเว้ย...”

แมกซ์เวล.. พยายามสะบัดหัวไล่ความคิด อักกุศล ที่ก่อกวนใจ

แต่ไม่เป็นผล ..เพราะยังไงในสมองก็ยังวกวน ผุดให้เห็นร่างอวบของน้องสะใภ้อยู่สม่ำเสมอ แม้เขาอยากจะทำงานแค่ไหน ..ก็ไม่อาจทำได้ เพราะสมองจดจ่ออยู่แต่กับเรื่องของน้องสะใภ้อย่างเดียว

อันเต้านมขาวผ่องดั่งมะพร้าวน้ำหอมสองลูกมัดรวมกัน ..มันรบกวนสมาธิเขาจนทำงานต่อไปได้

...จากนั้น ไม่นาน

เขาจึงตัดสินใจปิดคอมพิวเตอร์... แล้วคว้าเสื้อคลุมมาสวมใส่

ก่อนขับรถสปอตร์คู่ใจ ไป ยังผับหรูกลางใจเมืองกรุงเทพฯ ที่เขาเป็นหุ้นส่วน ร่วมกับเพื่อนพ้อง...

มาดหมายว่าจะไปดื่มเหล้าสักแก้วสองแก้ว ...เพื่อให้ลบล้าง ภาพติดตาของน้องสะใภ้..ที่ตราตรึงเต็มสมอง

ผ่านไปหลายชั่วโมง ...

พอเหล้าเข้าปากร่างสูงก็เริ่มติดใจ ....เผลอไผลดื่มไปเรื่อยเปื่อยจนสติฟั่นเฟือน.

...ถึงขั้นมองผู้หญิงคนไหนก็เป็นหน้าน้องสะใภ้ไปเสียหมด..

“เธอมันนางมารร้ายชัดๆ..พิมพ์ลดา.....เธอมันเป็นผู้หญิงใจง่าย..ทำไมฉันต้องมาอยู่บ้านเดียว..กับผู้หญิงไร้ยางอายแบบเธอด้วยก็ไม่รู้ ..”

แมกซ์เวลนั่งหัวสัปหงก ..บ่นพึมพำถึงน้องสะใภ้..ขณะที่ข้างกายของเขาก็มีสาวสวยในผับนั่งห้อมล้อม

บริการอย่างใกล้ชิด แต่ดูเขาจะไม่ได้พิสมัยผู้หญิงเหล่านั้นเลยสักนิด

สนใจก็แต่ขวดเหล้า ยกแก้วกระดกเข้าปากลุกเดียว..

คราแรกมาดหมายจะให้แอลกอฮอร์ช่วย ปัดเป่าความทุกข์ใจ

เรื่องน้องสะใภ้..แต่ทำไปทำมายิ่งดื่มเหมือนยิ่งพร่ำเพ้อถึงแต่เธอ..จนเพื่อนสนิทที่นั่งเคียงข้างถึงกับส่ายหัวกันระนาว..ยิ้มกริ่มอย่างรู้ทัน แต่ไม่มีใครกล้าออกความเห็นใดๆ...

ปล่อยให้เขาดื่มเหล้าชะล้างความในใจตามสบาย...

จนถึงช่วงดึกดื่น..ใกล้ผับปิด

..เขาในนามเจ้าของผับที่ยังพอมีสติหลงเหลืออยู่บ้าง .. ก็ขับรถ กลับบ้านในอาการสะลึมสะลือ

เมื่อรถแล่นเข้าไปถึงในบ้าน พิมพ์ลดาที่นั่งดูละครรอบดึก คั้นเวลารอพี่ผัวกลับบ้าน

ก็ลุกจากโซฟา เดินออกไปดูว่าพี่ผัวจะเมามา เหมือนที่เคยเป็นหรือเปล่า ..ซึ่งเป็นไปตามนั้น

..แมกซ์เวล ..นั่งก้มหน้า ซบกับพวงมาลัยรถ ..เสมือนคนเมาหมดสติ..

พอมาจากไหนมาได้ แต่พอมาถึงบ้านเขาก็หมดแรงไม่เป็นท่า เหมือนทุกครั้ง.. ต้องลำบากน้องชายกับน้องสะใภ้ต้องพยุงเข้าบ้านอยู่บ่อยๆ..

“คุณแมกซ์เวลค่ะ..คุณแมกซ์เวล...คุณจะนอนในรถ... แบบนี้ไม่ได้นะคะ....”

พิมพ์ลดาเอ่ยเรียก ..พรางใช้กำปั้นเคาะกระจกรถซ้ำๆ

เมื่อแมกซ์เวล ได้ยินเสียงคนเรียกก็หรี่ตามอง ค่อยๆเงยหน้าจากพวงมาลัย..

พอเห็นเลือนรางว่าเจ้าของเสียงว่าเป็นใคร ..เขาก็เบือนหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนเลื่อนกระจกลงเพื่อสนทนา อย่างเลี่ยงไม่ได้

“ เธอมีอะไร... ดึกแล้ว ...ทำไมยังไม่นอน..อย่าบอกนะว่า รอฉัน..”

เสียงห้าวถามตามตรง...อย่างไม่อ้อมค้อม

ไม่รู้นาทีนั้น อะไรดลใจให้เขากล้า เอ่ยประโยคนั้นออกมา ..

เมื่อพิมพ์ลดา ได้ฟังก็ตอบพลัน

“ ใช่ค่ะ พิมพ์รอคุณ...เห็นคุณออกจากบ้านไปตั้งแต่ช่วงบ่าย..

ก็เลยเป็นห่วง ..”

พิมพ์ลดาตอบตามจริง...อย่างไม่ปิดบัง..

“ หึ..!! เธอคงตั้งใจจะรออ่อย ฉันมากกว่า สิไม่ว่า ....”

ใบหน้าคมสันหันประจันหน้ากับน้องสะใภ้ ..พรางพูดถากถาง ตามความรู้สึก ทำเอาพิมพ์ลดาอ้าปากหวอ ..พูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว...

พิมพ์ลดา ไม่ทันได้โต้ตอบอะไร ร่างสูงก็ผลักประตูรถออกอย่างไว ..แล้ว

คว้าข้อมือเล็กของเธอให้เดินตามเข้าไปในบ้าน

พรางเหวี่ยงเธอลงบนโซฟาอย่างรุนแรง......

“โอ้ยย..!! คุณแมกซ์เวล..นี่คุณจะทำอะไรพิมพ์..พิมพ์เจ็บนะคะ..”

“หึ**!!** อย่ามาทำเป็นสำออยหน่อยเลย .....นี่เธอคงจะคันมากสินะ...เวลาที่ดรุณไม่อยู่บ้าน...เธอถึงชอบอ่อยฉันเป็นประจำ .....แล้วไอ้ชุดนอนโชว์นมโชว์ก้นที่เธอใส่อยู่เนี่ย

..จงใจจะยั่วฉันงั้นหรอ อยากได้ฉันเป็นผัวอีกคนใช่ไหม.. พิมพ์ลดา**!!** ...บอกฉันมาสิ ...ฉันจะได้จัดให้สมใจเธอเลย”

ร่างสูงถามด้วยสีหน้าขึงขัง... คราแรกเขาระงับ สติอารมณ์

ไม่ให้คิดเกินเลย กับน้องสะใภ้ตั้งแต่ขับรถมาแล้ว

แต่ เมื่อมาถึงบ้านร่างบางดันเสนอ ยั่วยวนอารมณ์เขาเอง

เพี้ยะ**!!**

“ หยาบคลาย ...ที่สุด””

พิมพ์ลดา..นึกอะไรไม่ออก..นาทีนั้นรู้สึกว่าเหมือนตัวเอง

กำลังถูกเขาดูถูก ...

จึงพลั้งมือตบเข้าที่ใบหน้าคมตามอัตโนมัติ

..“ นี่เธอกล้า ตบหน้า ฉันอย่างงั้นหรอ...พิมพ์ลดา!! ..”

ดวงตาคมแดงโรจน์ รู้สึกโกรธ ..เมื่อถูกผู้หญิงตบ ..ซึ่งคนอย่างเขามีหรือจะยอมให้ผู้หญิงตบฝ่ายเดียว

...มือหนาเฉยคางสวยขึ้นมารับกับแรงบดจูบ ..ที่เขาจงใจบดขยี้ริมฝีปากเธอให้แหลกราญ ด้วยอารมณ์ดิบเถื่อนล้วนๆ ..ทำเอาพิมพ์ลดาเบิกตาโพรงด้วยความตกใจสุดขีด

..

( โอ้ยยยย....คืนนี้ เธอจะรอดพี่ผัว ......ไหมเนี่ย..พิมพ์ลดา..)

หากชอบ กดไลค์ + เม้น เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ...

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว