"ฮูหยินสี่ ยามเซินแล้วเจ้าค่ะ"

ต้องรู้ให้ได้ว่านังถูหมีใช้ไปจ้างใคร ผมเดินไปเปิดประตู

"เอ๊ะ"นางเดินเข้ามาสงสัยว่าทำไมประตูเปิด ผมสับก้านคอ ปึ้ก รวบร่างไร้สติ ไปวางบนเตียงดันร่างไร้ลมเข้าเข้าไปชิดใน จากนั้นปิดประตูเรียบร้อย นั่งคิดจะทำยังไงดี ถามแล้วฆ่า หรือฆ่าแล้วถาม พ่องตายฆ่าแล้วจะถามใครวะ

นางมีส่วนร่วมถึงอย่างไรต้องฆ่า แต่เสียดายปราณดูดเสียหน่อยแล้วกัน แหะๆ อย่าด่าแรงนะ

ปลดเปลื้องเสื้อผ้านางเรียบร้อย นมต้มหุ่นเหิ่นก็พอได้นะแต่แทงทวนยังไม่แข็ง ขึ้นไปคร่อมจับปลายดุ้นเหี่ยวๆถูไถใบหน้า พออึนๆง้างปากยัดเข้าไปซอยช้าๆปลายหัวถูไถครูดในช่องปากพอได้เสียว อ้อคๆ แข็งพอแล้ว จับร่างอวบพลิกตะแคงยัด แน่นมากๆดีตรงไม่ดิ้นนี่แหละ ออกแรงกดเข้าไป เห้อ กว่าจะเข้าหมด ผมเริ่มซอย ปั่บๆ

"โอ้ยเจ็บ โอ้ย อะไรนี่ ท่านเขย"นางฟื้นแล้วหันหน้ามามอง

"อยู่เฉยๆถ้าไม่อยากตาย ตอบข้ามาฮูหยินสี่ใช้เจ้าไปทำอะไรอู้ยย"พอถามถึงฮูหยินสี่นางขมิบก้นยวบๆ

"ข้าไม่รู้ข้าไม่เห็น ท่านเขยปล่อยข้าน้อยไปเถิด อ๊ะๆ"

"เจ้าไม่ต้องกลัวนางทำอะไรเจ้าไม่ได้ดอก"

"ข้ากลัวพี่ชายนางเป็นทหาร นางขู่จะส่งข้าเข้าไปที่กองทหาร ข้าต้องตายแน่ๆ"อีฮูหยินสี่ใช้ขู่แบบนี้

"พี่นางตายแล้ว นางหนีไปแล้วเจ้าบอกมาเถิดแล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า"รูก้นนางรัดแน่นติ้วยิ่งซอยยิ่งเสียว

"ข้าๆ นางใช้ไปติดต่อนักฆ่ามาฆ่าฮูหยินใหญ่ โอ๊วท่านเขยข้าเสียว อู๊ยย"

"นักฆ่าอยู่ที่ใด เสียวสิก้นเจ้ารัดทวนข้าแน่นเหลือเกิน"

"ระ โรงเตี๊ยมกินรวบเจ้าค่ะ มันใส่หมวกเสื้อคลุมชุดดำ อ๊อยๆๆท่านเขยข้าจะเสร็จ อ๊ายๆ"นางกระตุกก้นยวบๆ

"ถ้าเจ้าไม่พูดเจ้าจะมีชีวิตต่อไปหากเมื่อไหร่เจ้าพูดข้าจะมาเอาชีวิตเจ้า"

"แล้วฮูหยินสี่ ล่ะเจ้าคะอ๊ะๆ"ผมใกล้แล้วเร่งซอยเต็มที่ปั้บๆๆ

"นางไปแล้ว ข้าจะทำเจ้าสลบเมื่อฟื้นมาก็บอกนายท่านว่ามีคนทุบเจ้าสลบตื่นมาก็ไม่รู้เรื่องราวอันใด อ้ากกกก" ปรี๊ดๆผมแช่ทวนดูดปราณมาครึ่ง

ผมทุบเธอสลบอีกครั้งแต่งตัว อุ้มร่างอีฮูหยินสี่ไปโยนให้อาเหว่ยเก็บ มองรอบๆดูหลักฐาน อ้อ ที่เตียงที่คราบน้ำรวบๆมาทั้งหมด โยนให้อาเหว่ยอีกครั้ง มองดูอีกรอบ กระโดดออกนอกหน้าต่างไป

ผมเดินตัวเบาออกจากกำแพงจวนท่านพ่อตา ถามผู้คนที่เดินสวนมาถึงทางไปโรงเตี๊ยมกินรวบ มันอยู่เกือบนอกเขตตัวอำเภอเป็นโรงเตี๊ยมโจรก็ว่าได้คนธรรมดาไม่กล้ามาพักหรอก

ผมเดินมาถึงโรงเตี๊ยมสอดส่ายสายตามองหาคนที่ถ่ายปราณใส่ท่านแม่ยาย ใส่หมวกใส่ผ้าคลุมสีดำ

นั่นไงที่ชั้นสองดูเหมือนกำลังมีเรื่องกัน มีชายร่างใหญ่สี่ห้าคนรุมล้อม อย่าเพิ่งตีกาน ขอกูถามอะไรมันก่อนนะ

"พี่ชายนี่มันเรื่องอะไรกัน"

"เด็กน้อยที่นี่ไม่ใช่ที่เล่นกลับไปดูดนมมารดาเจ้าไป" ไอ้สัด กูดูดอยู่บ่อยๆมึงมายุ่งอะไรด้วย

"บ้านเจ้าอยู่ที่ใดข้าจะไปดูดนมมารดา"ผมถามมัน

"ข้าบอกให้ไปดูดนมมารดาเจ้า"

"ใช่ ข้าจะไปดูดนมมารดาเจ้าไง"เรื่องเล่นลิ้นผมไม่เป็นรองใคร ดูสิพลิ้วววววแผล่บๆๆ

"เจ้าๆ"มึงเถียงไม่ได้ไปไม่เป็นเลยหรือไง

"พวกเจ้าอยู่ทะเลาะกันไป ข้าขอตัว"มันถอยหลังกำลังจะกระโดดลงชั้นล่าง ไอ้กล้ามคนหนึ่งคว้าแขน มันหันมาต่อย เปรี้ยงเดียวกระเด็นไปสามเมตรอีกสองคนกระโดดเข้ารุมออกอาวุธเคร้งๆ ฟันกันไปมาไม่มีทีท่าว่าผู้ใดจะเสียเปรียบ เรี่ยวแรงไอ้ชุดดำมันมากเหลือเกิน ทั้งสามคนกลุ้มรุมยังไม่มีทีท่าจะแพ้ ไอ้ชุดดำมันตะโกน ย้าก ฟาดฟันใส่ทั้งสามคนเต็มแรง ทั้งสามเซแซดๆ ไอ้ชุดดำกำลังจะระโดดหนี

ฟุบ เลือดสาด ผมยิงกระสุนลมใส่ขา มันล้มหมวกปลิวชิบหายแม่งมีเขา ฟุบ ผมมือลั่นยิงอีกทีเล่นเอาหัวกระจายเลือดสาด เห้อเลยไม่ได้ถามอะไรเลย

"เด็กน้อยเจ้ามีฝีมือนักมิน่าปากกล้า หากอย่ามาขวางมือขวางเท้า มือปราบอสูรอย่างข้า"มันชูป้ายไปรอบๆ

พอดีเลย ผมปัดชายเสื้อให้เห็นป้ายสีม่วง

"ป้ายระดับสาม ข้าน้อยมีตาหามีแววไม่ ขอท่านผู้อาวุโสโปรดอภัย"กูกลายเป็นผู้อาวุโสเสียงั้น

"เรียกข้าคุณชายหวง"

"คุณชายหวง"ทั้งห้าคนยกมือคำนับ

"เราไปหาที่นั่งคุยกันเถิด"

"หากไม่ว่าอะไรข้าขอหักเขามันก่อน"

"ท่านหักไปทำอันใด "

"เขามันมีค่าทำตัวยาสำคัญ"

"ตัวยาอันใด"

"ตัวยากระสันสุข สามารถเสพสุขได้ต่อเนื่อง"ว๊าวของดี

"มีราคา"

"สิบตำลึงทอง"

อ้อ มิน่าเหล่าเกาถึงมีเงินเลี้ยงหอนางโลมพรรคพวก

"เรียนคุณชายหวง พวกเราได้รับคำสั่งให้ไล่ล่าเหล่าอสูรที่เข้ามาแฝงตัวซุกซ่อน บ่อนทำลายบ้านเมือง"

"พวกท่านสังกัดเมืองไหน"

"เมืองหมิงหยางขอรับ"

"ข้าสังกัดเมืองหมิงหวง ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัว"

"เขานี่"

"พวกเจ้าเอาไปแบ่งกันเถิด"

"ขอบคุณผู้อาวุโส"ไอ่เวรบอกให้เรียกคุณชาย

พวกมันดีใจเหมือนได้ทอง เออ ก็ได้ทองจริงๆอ่ะนะรีบคำนับแล้วออกจากโรงเตี๊ยมไป อุตส่าห์ทำหน้าใหญ่ยกสิบตำลึงทองให้ไป เห้อหวังว่าคงมีนักฆ่าคนเดียวนะ ไม่ค่อยสบายใจเลย

เออ ยังไม่ได้ตรวจศพมันเลย เดินไปตบๆลูบๆเจอป้ายไม้สีดำ กับแผ่นพับหนึ่งแผ่น ตั๋วเงินอีกสองใบใบละห้าพันตำลึง หุหุ นี่สิถึงเรียกว่าคุ้ม พวกมึงทำงานกันยังไงเอาแต่เขาแล้วก็ไป แม่งมีแต่กล้ามจริง

มันพักที่นี่ในห้องมันคงมีเบาะแสอะไรบ้าง

"เสี่ยวเอ้อ เจ้านั่นพักอยู่ห้องไหน"

"ข้าน้อยพาไปเองขอรับ"เดินเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวามาหยุดที่หน้าห้องหนึ่ง"ห้องนี้ขอรับ"

"เจ้ารอหน้าห้อง"ผมเปิดเข้าไปดู เป็นห้องธรรมดา บนเตียงมีห่อผ้าแก้ดูสะบัดเสื้อผ้าทุกชิ้น ไม่มีอันใด เปิดหมอนยกที่นอนสะบัดผ้าห่ม พยายามทำให้เหมือนในหนัง ตรงไหนอีกวะก้มดูใต้เตียงก็ไม่มี ถอดใจแล้วกำลังจะออกจากห้อง ข้างล่างไม่มีข้างบนไม่แน่ ปีนเตียงเอื้อมมือลูบๆบนหลังคาเตียง ฮ่าๆห่อผ้าอะไรวะ ผมหยิบลงมาแก้ดู นี่มันเขาพวกมึงสี่อันกับก้อนใสๆม่วงๆขนาดเท่าลูกกอล์ฟสี่ลูก ไม่รู้อะไรแต่ต้องเป็นของดีไม่อย่างนั้นมึงไม่ซ่อนแบบนี้ มัดห่อผ้าคืนสะพายออกไปนอกห้อง เสี่ยวเอ้อยืนรออย่างสงบเสงี่ยม

"คนที่ตายติดค้างค่าอะไรหรือไม่"

"ค้างค่าห้องค่าอาหารนิดหน่อยขอรับ"

ผมควานหาเงินตำลึงส่งให้

"พอหรือไม่"

"พอขอรับ"

"อันนี้ของเจ้า"ผมส่งให้อีกหนึ่งตำลึง โทษฐานที่ไม่ถามอะไรเลย

"ขอบคุณคุณชายขอรับ"มันดีใจตาเหลือก

"หากใครถาม"

"เป็นสำนักมือปราบอสูรขอรับ"

"ดี"

พอลงมาจากโรงเตี๊ยมผมฝากห่อผ้ากับตั๋วเงินไว้ที่อาเหว่ยแล้วกลับไปที่จวนท่านพ่อตา ท่านยังคงทำการแสดงร่ำสุราเหม็นเหล้าคลุ้ง มีฮูหยินอีกสองคนยืนตาแดงๆคอยปรนนิบัติ ผมเข้าไปกระซิบข้างหู

"ท่านพ่อตาไม่ต้องเป็นห่วงแล้วขอรับ นักฆ่าตายแล้ว ผู้จ้างวานคือฮูหยินสี่ก็ตายแล้วข้าจัดฉากเป็นฮูหยินสี่กลัวความผิดหนีไปขอรับ เรื่องทางนี้เรียบร้อยไช่เอ๋อขอตัวกลับไปรักษาท่านแม่ยายก่อน รักษาเสร็จจะส่งกลับทันทีขอรับ"แต่ถ้าแม่ยายติดใจก็ไม่แน่

"ไช่เอ๋อ"

"ขอรับ"

"เจ้าคือผู้มีพระคุณของข้า"ผมก้มหัวให้รีบไปเอาม้าแล้วควบกลับบ้านหวง ไม่ถึงชั่วโมงดีผมก็มาถึง เก็บม้าแล้วอาบน้ำให้สบายตัว เดินไปที่บ้านอี้เอ๋อ

"ท่านแม่ หงเอ๋อบอกว่าท่านพี่มาแล้วอีกเดี๋ยวท่านพี่ก็มารักษาท่าน ท่านแม่เข้มแข็งไว้นะเจ้าคะ"เสียงมาจากในห้องนอน

"ข้ากลับมาแล้ว"ผมร้องบอกออกไป

"ท่านพี่ ทางนั้นเรียบร้อยไหมเจ้าคะ"นางเข้ามากอด

"อืม เรียบร้อยดี ไว้จะเล่าให้ฟัง"

"ท่านแม่อึดอัดหายใจไม่ออกอีกแล้วเจ้าค่ะ"

"ไช่เอ๋อ บอกข้า ข้าโดนพิษอันใด"ท่านแม่ยายนอนหน้าซีดอยู่บนเตียง

"เป็นปราณอสูรเขาเดียว"

"ปราณอสูร"ทั้งแม่ทั้งลูกพร้อมเพรียง

"มีคนจ้างวานอสูรเขาเดียวมาปล่อยปราณอสูรใส่ท่านแม่ ร่างจะอึดอัดหายใจไม่ออกหมดสติขั้นต่อไปคือร่างระเบิด"

"ไช่เอ๋อ เจ้ารักษาได้ใช่ไหม"นางสั่นไปทั้งร่างแล้ว

"รักษาได้ขอรับ แต่การรักษามัน"ต้องอัดตรูดท่านขอรับ

"อี้เอ๋อ ลูกออกไปก่อน หากไม่เรียกไม่ต้องเข้ามา" นางเห็นผมอึกอัก เลยให้ลูกสาวไปรอข้างนอก

"เจ้าค่ะ ท่านพี่อี้เอ๋อฝากท่านแม่ด้วย"นางออกไปด้วยความสงสัย

"ไม่ต้องห่วง สามีจะทำให้ดีที่สุด"

พอเมียในนามออกไปแล้วผมนั่งมองหน้าแม่ยาย

"ไช่เอ๋อปิดห้องขัดกลอน"ผมเดินไปทำตามคำสั่งแล้วกลับมาที่เตียง

"ท่านแม่ยาย"

"เจ้ากระทำเถิด ข้าอึดอัดมากแล้ว"นางพยายามลุกขึ้นผมเข้าไปประคองเนื้อตัวนุ่มนิ่มหอมกรุ่น นางแก้สายรัดปลดเปลื้องเสื้อผ้าทั้งหมดหล่นกองกับพื้น เผยให้เห็นรูบร่างสาวใหญ่อวบอัดผิวขาวผ่องไร้ไฝฝ้า เต้านมขนาดใหญ่ยังตั้งตะหง่านหัวนมสีแดงคล้ำ หน้าท้องเป็นลอนน่าขยำ ส่วนสามเหลี่ยมอูมนูนป่ารกดกดำ มือขาวเนียนเอื้อมมาปลดสายรัดผมบ้าง เสื้อผ้าผมหลุดผมยังทำอะไรไม่ถูก แท่งทวนก็ยังงงๆอยู่ นางใช้มือนุ่มเกาะกุมลูบๆรูดๆ

"ช่างใหญ่โตนัก อย่างนี้อี้เอ๋อมิเจ็บปวดใช่ไหม"

"ข้ากับนางยังมิได้มีสัมพันธ์กันขอรับ"

"เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น"

"ข้าไม่อยากบังคับใจใคร อยากให้นางยินยอมเอง"

"เป็นแม่ยายต้องเป็นเมียลูกเขยก่อน"

"ท่านแม่ยายอย่าพูดอย่างนั้น นี่คือการรักษา"

"เวลานี้เรียกข้าม่านม่าน เจ้าพร้อมแล้ว"นางลูบจนแท่งทวนแข็งขันพร้อมรบ

นางล้มตัวลงนอนอ้าขา ร่องแดงคล้ำอยู่ท่ามกลางขนดกดำ

"ม่านเอ๋อ ข้าต้องกระทำด้านหลัง"

"เจ้าๆ เหตุใดจึงต้องกระทำช่องทางนั้น"

"เป็นข้าค้นพบโดยบังเอิญ มันจึงดูดปราณได้"

"เช่นนั้นกระทำเถิด"นางพลิกคว่ำโก่งก้นให้

ผมใช้สองนิ้วแยงเข้ารูรักที่ตอดแน่นหนึบหนับ

"ไหนเจ้าว่าอีกช่องทาง"

"ช่องทางนี้งดงามนัก"

"เจ้าๆ อ๊าๆซี๊ดดด"

"เหตุใดแน่นถึงเพียงนี้ หรือท่านพ่อตา"

"ใช่แล้ว ท่านพ่อตาเจ้าหลงไหลแต่เหล่าอนุ ปล่อยให้ข้าเดียวดาย อึ๊ยย ไช่เอ๋อลึกยิ่ง"ผมล้วงปาดเมือกลื่นมาทาปลายหัว จับปลายทวนเขี่ยรูรัก"ไช่เอ๋อกระทำให้ม่านเอ๋อเสร็จสมสักคราหนึ่งก่อนเถิด"

ผมก็ว่าจะทำแบบนั้นพอดี จึงเสียบเข้าไปสนิทสนมช่องทางแน่นหนึบ ผมจัดการจนแม่ยายสมใจ จากนั้นสอดใส่ด้านหลังจนเสร็จสมกระฉูดน้ำกามเข้ารูหลังแช่ทวนดูดปราณ ซึ่งปราณประหลาดมันมีปริมาณมากกว่าที่ผมดูดจากท่านแม่ นี่ถ้าไม่รู้วิธีโคจรดูดซับปราณร่างผมคงระเบิดตายแน่ๆ

"ไช่เอ๋อ ตัวข้าโล่งสบาย เจ้าดูดปราณหมดแล้วใช่ไหมนี่"

"น่าจะหมดแล้วขอรับ"

"ถ้ายังไม่แน่ใจ กระทำอีกหลายรอบเถิด"นางส่งสายตาวิบวับหยาดเยิ้มให้

รายชื่อเมีย

1.หลานเอ๋อ=ท่านแม่

2.อิงเอ๋อ=เจ๊ใหญ่,อิงเจี่ย ,ลูกสาวคนโตลุงใหญ่

3.หลีเอ๋อ=เจ๊สี่,หลีเจี่ย ลูกสาวคนโตลุงสาม

4.ตงเอ๋อ=เจ๊สาม,ตงเจี่ย ลูกสาวคนโตลุงรอง

5.ถูเอ๋อ=เจ๊ห้า,ถูเจี่ย ลูกสาวคนโตลุงสี่

6.อี้เอ๋อ=อี้เจี่ย ลูกสาวนายท่านหวง

7.หงเอ๋อ=จูซื่อหง สาวใช้อี้เอ๋อ

8.ม่านเอ๋อ=เหอม่านม่าน ท่านแม่ยาย ฮูหยินใหญ่นายท่านหวง