บทที่ 37 ความยากลำบากในการสู้กับบอส

“พวกนักบวชดูมานาตัวเองเอาไว้ด้วยนะ! ระวังอย่าใช้จนหมด!”

“พวกนักเวทย์ ไหนดาเมจแกวะ? อย่างมางกหน่อยเลย ใช้มันให้หมด! เดี๋ยวก็ได้ใหม่น่า!”

“นักธนู! ใช้ดับเบิ้ลช็อตให้หมด ห้ามใช้สแคตเตอร์ช็อต*[1]นะ!”

“คลาสโจร! อย่ามัวแต่ดูสิวะ! คอยกันคนอื่นเอาไว้อย่าให้เข้ามาแย่งพวกเราได้!”

…

มีผู้คนนับร้อยในทุ่งราบนี้ ภายใต้การออกคำสั่งของหัวหน้ากิลด์ พวกเขาจึงดูเป็นระเบียบ และทำงานกันอย่างเป็นระบบ เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงพลังชีวิตของบอสตัวนี้ก็หายไปเกือบ 300 หน่วยแล้ว

“นั่นแหละ! ตีมันต่อไป!”

“พวกที่ตายเกิดใหม่ยังวะ? พวกนักบวชกับนักเวทย์เองก็อย่าให้มานาตัวเองหมดนะ!”

“ดูนั่น บอสมันโกรธแล้ว!”

แสงสีแดงส่องออกมาจากดวงตาของราชากระทิง ความเร็วในการโจมตีของมันเพิ่มขึ้น และเหวี่ยงกระบองอย่างรวดเร็ว

“พวกนักบวช! ฮีลพวกแนวหน้าเร็ว! เข้ามาเติมคนด้วย!”

ราชากระทิงโจมตีเร็วเกินไป และฆ่าผู้เล่นไปอย่างง่ายดาย พวกนักบวชจึงไม่สามารถฮีลเพื่อนได้ทันเวลา

“เร็วเข้า! ไปเติมคนอีก! พวกแนวหลังเข้ามาได้แล้ว! พวกเราต้องทนสกิลของมันให้ได้! พวกที่เกิดใหม่ก็เข้ามาได้แล้ว!”

พวกหัวหน้ากิลด์เริ่มโกรธเพราะแนวหน้าที่ตายเร็วเกินไป แต่สิ่งที่พวกเขาทำได้ก็คือส่งผู้เล่นเข้ามาอีกเรื่อยๆ โชคยังดีที่พวกที่ตายไปแล้วไม่เสียค่าประสบการณ์ แถมยังมีผู้เล่นราวๆ 200 คน จึงทำให้พวกเขาสามารถต้านทานบอสได้

“อย่าเข้าไปใกล้มาก! สังเกตสกิลของมันให้ดี! มีแค่สิบคนในวงในก็พอ ที่เหลือถอยมาให้หมด!”

ราชากระทิงฆ่าผู้เล่นไปมาก แต่โชคดีที่หลังจากที่สถานะของมันหมดลงแล้วค่าพลังป้องกันจะลดลง 20% ดังนั้นความเสียหายจึงน่าจะเพิ่มขึ้นมาบ้าง

-2!

-3!

พลาด!

-4!

พลาด!

…

ความเสียหายที่บอสได้รับไม่เกิน 10 แต่ด้วยจำนวนคนที่มหาศาลแบบนี้ มันก็ทำให้สร้างความเสียหายได้มากขึ้น

“น่าสมเพชชะมัดที่มันหมดสถานะอ่อนแอเร็วแบบนี้” เทาท์เซเบอร์ถอนหายใจ

“พวกแนวหน้าจะตายเร็วกว่านี้ ถ้าเป็นแบบนั้น” ไนฟบอก

การต่อสู้เริ่มขึ้นอีกครั้ง เพียงครึ่งชั่วโมง พลังชีวิตของราชากระทิงก็หายไปครึ่งหนึ่ง และในช่วงเวลานี้ สกิลเขย่าพื้นของมันก็ถูกใช้ออกมาอีกครั้ง มีเพียงแค่ 10 คนเท่านั้นที่ถูกฆ่า จากนั้นคนอื่นๆ ก็เข้ามาเติมตลอด แต่พวกเขาก็ยังไม่โล่งอก พวกผู้เล่นเกมออนไลน์รู้ดีว่าบอสนั้นจะโหดร้ายขึ้นก็ต่อเมื่อพลังชีวิตต่ำกว่าครึ่งหลอด

“ดูนั่น! บอสจะใช้สกิลแล้ว!” มีคนตะโกนมา พร้อมกับราชากระทิงที่ยกหัวขึ้นอีกครั้ง

“เดี๋ยว! สกิลนี้ไม่เหมือนอันก่อน!”

ราชากระทิงใช้สกิลแทงด้วยเขาไปบ่อยครั้งแล้ว พวกผู้เล่นจึงพอจะชินอยู่บ้าง และคิดว่ามันจะใช้อีกครั้ง ทว่าพวกเขาคิดผิด เพราะราชากระทิงไม่ได้พุ่งเข้าหาพวกเขาทันทีที่ลดหัวลงมา กลับกันมันหยุดอยู่ชั่วคราวไม่ว่าจะมีคนโจมตีมันเท่าไหร่

“ระวังตัวด้วย!”

หัวหน้ากิลด์ขมวดคิ้ว เซียวเฟิงเองก็ไม่รู้แล้วว่าราชากระทิงจะใช้สกิลอะไร มีเพียงแค่เฉียนโตวโตวเท่านั้นที่รู้ว่าราชากระทิงมีสกิลอะไรอยู่ในตัวบ้าง

ตอนนี้ราชากระทิงกำลังจะใช้สกิลพิงค์อาย ซึ่งอันตรายมากๆ เพราะด้วยสกิลนี้ ราชากระทิงจะเข้าสู่สถานะปั่นป่วน และโจมตี 7 ครั้งใส่ 7 เป้าหมายด้วยกัน!

นั่นหมายความว่ากระทิงตัวนี้จะใช้เขาโจมตี 7 ครั้งเมื่อมันใช้พิงค์อาย แต่มันแตกต่างกันที่สกิลนี้สามารถใช้โจมตีใครก็ได้ในระยะสังหาร ซึ่งพวกนักรบสายป้องกันอยู่ใกล้กับมันก็จริง แต่พวกที่เหลือด้านหลังเองก็อยู่ในระยะสังหารของมันเช่นกัน!

“มอ!”

ราชากระทิงคำรามออกมาพร้อมกับท้องฟ้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้นมันก็พุ่งตัวใส่ผู้เล่นรอบๆ ตัวมัน และฆ่าพวกเขาทันที มันไล่ฆ่าคนอย่างบ้าระห่ำโดยที่ไม่มีใครจะหยุดมันได้ และตอนนี้มันกำลังพุ่งไปยังกลุ่มนักเวทย์ของดูมส์เดย์ลีก

“บ้าเอ้ย! พวกแนวหน้าทำอะไรกันอยู่วะ! ทำไมบอสมันถึงออกมาได้! ทุกคนรีบเข้ามาเร็วเข้า!” ลอว์ก็อตเองก็เป็นนักเวทย์ เขารีบตะโกนออกมาเมื่อเห็นกระทิงตัวนี้พุ่งมายังตน แต่ไม่มีใครสามารถหยุดบอสตัวนี้ได้เลย พวกเขาถูกชนกระเด็นออกมาทันทีที่เดินเข้าไป

“ฉิบหายแล้ว...” ลอว์ก็อตคือเป้าหมายแรกของมัน เขาถูกชนจนกระเด็นออกไป

“รีบฮีลฉันเดี๋ยวนี้! ต้อนมันกลับไปให้ได้... โอ๊ย...” แต่ลอว์ก็อตไม่ได้ตายทันทีเพราะอุปกรณ์ของเขาที่สูงกว่าปกติทั่วไป ทำให้เขาเหลือพลังชีวิตเพียงเล็กน้อยหลังจากที่โดนสกิลไปแล้ว จากนั้นนักบวชก็ช่วยใช้พลังฮีลเขาจนพลังชีวิตกลับมาเต็มหลอด แล้วเขาก็ติดสถานะมึนงง

ราชากระทิงไม่หยุดเพียงแค่นั้น มันหันหน้าไปพุ่งเข้าใส่นักธนูของเทาท์แมนอัลแลนซ์

“หยุดมันไว้! พวกทีม 3 กับ 4 เข้ามาหยุดมันเดี๋ยวนี้!” เทาท์เซเบอร์ตะโกนออกมา แล้วนักรบของเขาก็จัดขบวนรบเพื่อจะหยุดบอสตัวนี้ ทว่าพวกเขาก็ถูกขยี้กระจายออกไปโดยที่ยังไม่ได้ทันทำอะไรเลย

“ฉิบหาย!”

“อย่าตื่นตระหนก! อย่าวิ่งหนี! ตั้งสติไว้!”

ผู้เล่นบางคนสติหลุดไปแล้ว ราชากระทิงพุ่งตัวเข้าทำลายแนวรบหลังจนราบคาบ พวกผู้เล่นกระจัดกระจายกันไปคนละทิศละทาง แม้ว่าหัวหน้ากิลด์จะออกคำสั่งไปขนาดไหนพวกเขาก็ไม่อาจกลับมาเหมือนเดิมได้

ความวุ่นวายเกิดขึ้นไปทั่ว และไม่มีใครหยุดบอสตัวนี้ได้อีก กระบวนทัพที่จัดมาอย่างดีแตกพ่ายยับเยิน บางคนก็กล้าที่จะเข้าไปหยุดมันในขณะที่บางส่วนหวาดกลัว

“โว๊ย! พวกนักบวชตั้งใจสังเกตพลังชีวิตฉันให้ดีซิวะ!”

พวกหัวหน้ากิลด์ตะโกนอย่างเร่งรีบ ในขณะที่ราชากระทิงพุ่งเข้ามายังวอร์สปิริตฮอล์ ไนฟสบถและวิ่งออกมาข้างหน้าทันที เขายกโล่ด้วยมือซ้ายพร้อมประจันหน้าใส่บอสตัวนี้ อาชีพของไนฟคือนักรบ เมื่อเขาพุ่งไปโล่ของเขาก็มีแสงสว่างส่องออกมา นั่นคือสกิลของเขา

ตู้ม!

เขากระแทกโล่เข้ากับราชากระทิง และในตอนนั้นเองพวกเขาก็ต้องตะลึงกับภาพที่เห็น ไนฟยืนตระหง่านประจันหน้ากับมันโดยที่ไม่ขยับร่างเลยแม้แต่น้อย ราชากระทิงถูกเขาหยุดไว้ได้!

“สุดยอด!”

“โคตรเจ๋ง!”

พวกวอร์สปิริตฮอล์ส่งเสียงตื่นเต้นกันออกมา พวกนักบวชเองก็ฮีลจนพลังชีวิตเขากลับมาเต็มอีกครั้ง

“โถ่โว๊ย!” ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพวกวอร์สปิริตฮอล์ถึงได้อยากจะบวกกับราชากระทิงนี้ เพราะพวกเขามีตัวรับมือที่ดีนี่เอง

“ทำไมเขาถึงได้สกิลนั้นมาวะ? นี่เขาไปหาตำราสกิลมารึไง?” ลอว์ก็อต และเทาท์เซเบอร์สบถพร้อมกัน พวกเขาไม่คิดว่าไนฟจะมีไพ่ตายแบบนี้

หลังจากนั้นพวกนักรบก็พากันเข้ามาล้อมราชากระทิงที่หยุดลง และบอสก็กลับมาถูกรุมล้อมอยู่กลางวงอีกครั้ง!

ซึ่งเมื่อพวกผู้เล่นที่สติแตกกลับมานิ่งเหมือนเดิม กระบวนทัพจึงถูกจัดขึ้นใหม่ และความเสียหายก็ได้ถูกสร้างขึ้นอีกครั้งเหมือนตอนก่อนหน้า

ถ้าไม่นับสกิลสุดโหดของบอสตัวนี้ กระบวนทัพของทั้งสี่กิลด์ก็ไม่เคยมีข้อผิดพลาดเลย หลังจากที่พวกนักรบสละชีวิตไปมากมาย พลังชีวิตของบอสก็ลดต่ำกว่า 200 หน่วยแล้ว!

ทั้งสี่กิลด์เริ่มมองหน้ากันและกัน พร้อมกับพวกนักรบที่เดินก้าวออกมา

“มอ!”

แต่ราชากระทิงก็เข้าสู่โหมดบ้าคลั่งที่แท้จริง มันคำรามและขยายร่างใหญ่ขึ้นสองเท่า

“ฆ่ามัน! เข้าไปฆ่ามันเดี๋ยวนี้!”

หัวหน้ากิลด์เริ่มออกคำสั่งให้พวกระดับสูงที่มีอุปกรณ์ระดับสูงกว่าผู้เล่นทั่วไปเข้ามาจัดการบอสตัวนี้ ไนฟ และไนท์ คูนเนอร์เองก็เข้ามาร่วมวงด้วย

[1]สแคตเตอร์ช็อต Scattershot: ยิงกระสุนกระจายออกไปด้วยพลังทำลายอันรุนแรง