เสียงร้องของนกตอนรุ่งสางปลุกคนนอนขดตัวหลับใกล้หน้าต่างให้ตื่นจากห้วงนิทรา แวววิฬาร์ใช้ฝ่ามือตบขมับตัวเองเบาๆ เพื่อให้สร่างง่วงพลางควานมือหาแว่นสายตามาสวมใส่ เธอและเพื่อนร่วมงานอีกสองคนนอนระเกะระกะกันอยู่ตรงโถงอเนกประสงค์ในห้องพักโดยไร้เงาของเจ้าของห้องอย่างเสกสวรรค์

เมื่อคืนทั้งหมดไปร่วมสังสรรค์กับทีมวิจัย หลังงานเลี้ยงเลิกราแวววิฬาร์และเพื่อนอีกสองคนอ้างเหตุผลที่แตกต่างกันเพื่อขอค้างที่ห้องของเสกสวรรค์ คนเมาดิบเสื้อผ้าเปื้อนน้ำเมาอย่างแวววิฬาร์อ้างเรื่องรถหมดและไม่อยากใช้บริการรถโดยสารส่วนบุคคลเพียงลำพัง เธอรู้จักเสกสวรรค์มาหนึ่งปีกว่าไม่เคยเห็นชีวิตส่วนตัวของเขาเลยสักครั้ง ตอนอยู่บริษัทเธอจะได้คุยกับเขาแค่เรื่องงาน ช่วงนี้ได้พูดคุยกับเขาบ่อยขึ้นนั่นเพราะทีมของเขาทำโครงการวิจัยร่วมกับทีมของเธอ

“คุณทำงานเรียบร้อยดี” ประโยคนี้จากเขาทำเธอเคลิ้มนานหลายวัน เสกสวรรค์พูดให้เธอได้ยินไม่บ่อยแต่ก็ได้ฟังซ้ำจนคร้านนับจำนวน คนถูกชมรู้ดีว่าเขาไม่ได้พูดประโยคนี้แค่กับเธอกระนั้นทุกครั้งที่ถูกชมความรู้สึกของเธอที่มีต่ออีกฝ่ายก็ยิ่งถลำลึก จากเคลิ้มเริ่มเปลี่ยนเป็นคลั่งไคล้ เธอก็ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงหลายๆ คน

ปัจจุบันเสกสวรรค์อายุยี่สิบเจ็ดปีเป็นหัวหน้าแผนกวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่อายุน้อยที่สุดในบริษัท เขาหน้าตาดีมีความสามารถและโสดเป็นที่หมายปองของสาวเล็กสาวใหญ่ทั้งบริษัทแต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เกี้ยวพานเพราะกริ่งเกรงต่อมาดเคร่งขรึมกับสายตาเยือกเย็นคู่นั้น หากเผลอทำกิริยาไม่เข้าท่าอาจโดนวาจาเชือดเฉือนเจ็บลึกถึงหัวใจและสายตาดุดันชวนขวัญหายจนต้องร้องไห้ขี้มูกโป่ง เธอเองก็กลัวเขาเช่นกันแต่ในความกลัวนั้นมีความอยากรู้อยากลองเจือปนแบบเข้มข้น เมื่อมีโอกาสอยู่ใกล้เขานอกจากเรื่องงานจึงรีบคว้าไว้แต่กว่าทุกคนจะหลับสนิทเธอก็เผลอหลับก่อนอย่างไม่น่าให้อภัย

ตอนนี้เธอตื่นแล้วและคนเมาคงหลับกันต่อไปอีกหลายชั่วโมง แววตาซุกซนหลังกรอบแว่นเพ่งมองประตูห้องนอนซึ่งปิดสนิทอย่างพิจารณา ร่างเล็กบางค่อยๆ เปลี่ยนจากนั่งมาเป็นยืนจากนั้นออกเดินอย่างเบากริบท่ามกลางแสงสลัวเพราะไม่อยากเปิดไฟรบกวนคนกำลังหลับ ใช้เวลาไม่ถึงนาทีหญิงสาวก็เข้ามาอยู่ในห้องของชายหนุ่มได้อย่างง่ายดาย เสกสวรรค์ไม่ได้ล็อกประตูอาจเพราะเขาเป็นผู้ชายจึงไม่ต้องกลัวอะไรแต่เธอเป็นผู้หญิงที่ตอนนี้กำลังต้องการความเป็นส่วนตัวมากที่สุดจึงกดล็อกและลงกลอนประตูอย่างแน่นหนา

แสงจางย่ำรุ่งลอดผ่านรอยแยกผ้าม่านช่วยให้เธอมองเห็นสภาพห้องนอนแบบลางเลือน แม้มองเห็นไม่ชัดเจนแต่คะเนจากสายตาแล้วไม่รกเลอะเทอะทั้งยังมีกลิ่นสะอาดที่พอสูดเข้าปอดลึกแล้วชวนให้นึกถึงเจ้าของห้อง ดวงตากลมแป๋วแหววฉายแววซุกซนจดจ้องเรือนกายใหญ่โตภายใต้ผ้าห่มผืนหนา เธอมองเห็นศีรษะและช่วงอกกว้างเปลือยเปล่าเพียงบางส่วนเท่านั้น

แวววิฬาร์อยากใกล้เสกสวรรค์มากกว่านี้แต่ยังไม่อยากให้เขาตื่นจึงย่องกริบอย่างระมัดระวังไปยังหัวเตียง ร่างเล็กย่อลงคุกเข่าเพื่อพิจารณาคนบนเตียงให้ถนัดตามากขึ้น ยามทอดกายหลับใหลหายใจสม่ำเสมอเช่นนี้แล้วเหมือนใบหน้าคมสันจะลดความดุดันลงไปมากอาจเพราะลูกตาดำคมกริบคู่นั้นถูกซ่อนไว้ด้วยเปลือกตาหลุบปิดสนิทและนั่นทำให้เธอกล้ามองเขานานกว่าเคย