ตึก ตึก ตึก ตึก

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาเรียซอยเท้าวิ่งหนีสุดชีวิต ส้นสูง 5 นิ้วกระแทกลงพื้นครั้งแล้วครั้งเล่า ปลายเท้าจิกเกร็งเพื่อให้ทรงตัวได้ หล่อนวิ่งด้วยความลำบาก วิ่งหนีออกมาไกลมาเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกร้าวไปทั้งเท้ามากขึ้นเท่านั้น

แต่ความกลัวมันสั่งให้หล่อนวิ่งต่อไป แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บร้าวมากเท่าไร

ตึก ตึก ตึก ตึก

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาเรียวิ่งผ่าฝูงชนที่เดินขวักไขว่ไปมาในมหานครที่เต็มไปด้วยศูนย์การค้า คลื่นมหาชนเหล่านี้เปรียบเสมือนกำแพงขนาดใหญ่สำหรับซ่อนตัวของหญิงสาวตัวเล็ก ๆ อย่างเธอได้ หล่อนจึงชะลอฝีเท้าลง

ระหว่างหอบหายใจจนตัวโยน หล่อนเหลือบซ้ายแลขวาเพื่อมองหาความช่วยเหลือ

สถานทูตไทย!

เธอต้องหาทางไปสถานทูตไทยให้ได้ เพราะเป็นที่แห่งเดียวที่จะสามารถช่วยเหลือให้กลับประเทศไทยได้!

ผู้คนมากมายเดินผ่านไปมาโดยไม่สนใจหล่อนแม้แต่น้อย หล่อนจะขอความช่วยเหลือจากใครดี? แล้วหล่อนจะรู้ได้อย่างไรว่า ผู้คนรอบตัวจะไม่หลอกเธอไปขายให้กับซ่องไหนอีก? หรือใครบ้างที่เป็นสายลับให้กับมาร์ค หรืออีวาน? ตั้งแต่มาเรียถูกคนบ้านเดียวกันหลอกมาขายที่ซ่อง หล่อนก็ไม่อยากจะเชื่อใจใครอีกเลย

ระหว่างที่มาเรียกำลังหันรีหันขวาง ดวงตาดำขลับก็ลุกวาวขึ้นเมื่อแลเห็นรถช็อปเปอร์ตำรวจวิ่งผ่านมา เท้าเล็ก ๆ รีบวิ่งไปริมถนน แขนเรียวเล็กโบกขึ้นโบกลง พร้อมทั้งตะโกนเรียกรถตำรวจคันนั้นอย่างไม่อายสายตาใคร ๆ

เธอต้องหยุดรถตำรวจคันนี้ให้ได้! เพราะตำรวจเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียวที่สามารถไว้ได้มากที่สุดในเวลานี้!

“Help me! Help me please!”

และแล้วในที่สุดเจ้ารถตำรวจที่มาเรียแทบจะวิ่งไปตัดหน้าก็โฉบเข้าข้างทางใกล้ๆ ที่เธอยืน

“มาอะไรครับคุณผู้หญิง”

ตำรวจหนุ่มเอ่ยถามอย่างสุภาพเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน รูปร่างบึกบึนกำยำ มัดกล้ามเนื้อแน่นเปรี๊ยะอยู่ในชุดเครื่องแบบนายตำรวจยศร้อยตรี

มาเรียยิ้มให้ชายหนุ่มผมสีทองกว้าง อย่างดีใจเป็นที่สุด!

“ฉันถูกหลอกมาขายตัวที่นี่ค่ะ! ฉันเป็นคนไทย! ฉันอยากกลับประเทศไทย คุณช่วยพอฉันไปส่งที่สถานทูตไทยได้ไหมคะ?”

หล่อนบอกเขาให้สั้นและกระชับมากที่สุด เพื่อให้ไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดก่อนที่เจ้าพ่อมาเฟียจะตามหาเธอพบ!

ตำรวจหนุ่มฟังจบยังไม่ทันที่จะเอื้อยเอ่ยคำใด เสียงเรียกจากวิทยุที่เหน็บข้างเอวก็ดังขึ้น

แคร่กๆ ซ่าๆ

แคร่กๆ ตู๊ดๆ

“1 5 7 สายเหนือทราบแล้วเปลี่ยน”

ตำรวจหนุ่มกรอกเสียงลงไปในเครื่องมือสื่อสาร สักพักเสียงซ่า ๆ ก็ดังออกมาเป็นรหัสลับบางอย่างให้เข้าใจเพียงผู้รับสารและผู้ส่งสาร

ดวงตาสีน้ำตาลทองของตำรวจหนุ่มเหลือบมองสาวน้อยตรงหน้าพรางขมวดคิ้วเข้าหากัน มาเรียมองตอบแล้วส่งยิ้มกว้างให้ความหวังสุดท้ายของเธอ

เมื่อการสนทนาสิ้นสุดลง ตำรวจหนุ่มตวัดขาขึ้นช็อปเปอร์คันโตของเขา

“ขึ้นมาสิ”

ชายหนุ่มพยักหน้าให้สาวน้อยขึ้นซ้อนท้าย

มาเรียฉีกยิ้มกว้างรีบกระโดดขึ้นนั่งเบาะด้านหลังทันที

“เราจะไปสถานทูตไทยกันใช่ไหมคะ?”

หล่อนตะโกนถามขณะที่ช็อปเปอร์ห้อตะบึงไปข้างหน้า

ไม่มีเสียงตอบใด ๆ นอกจากเสียงลมหวีดหวิวพัดผ่านตามความเร็วรถ ดวงใจน้อย ๆ ของมาเรียที่ดังสะท้อนอยู่ในอกกำลังสวดมนต์ภาวนาขอให้หล่อนรอดพ้นจากน้ำมือมัจจุราชกามเสียที

..............................................จบตอน ....................................

อะแฮ่ม!!!!

"กระดังงา" ขอแจ้งข่าวนะจ๊ะ

อีโรติกจัดหนัก จัดเต็ม ทั้งภาพ ทั้งเสียงงงงงงงงงง ครบ!!!

ขอนำเสนอโปรโมชั่นใหม่นะคะ

1) อ่านฟรีแบบฟินๆ กดไลน์ กดแชร์ เก็บเข้าชั้นหนังสือ เพื่อไม่ให้พลาดอ่านฟรีหลังอัพเดท 1 วัน

2) ไรท์ จะติดเหรียญเพียง 300 เหรียญ!!! สำหรับคนที่พลาดตอนอ่านฟรี จะได้ตามเก็บอ่านกันได้ทุกตอนนะจ๊ะ

// ขอบพระคุณคนอ่านทุกๆ ท่าน ที่ติดตามกันจ้า \\

>;;<