เกมรัก พิชิตใจคุณหมอ

บทที่ 7 ตีตราจอง

“ฉันถูกอีวานจับไว้ มันจะฆ่าฉัน เพราะฉันไม่ยอมรับแขกให้มัน! ฮือ ๆ มาเรียช่วยฉันด้วยช่วยฮือ ๆ ช่วยฉันด้วย อยู่ที่xxxxx”

ปลายสายบอกสถานที่ที่ถูกจับไว้


มาเรียพยายามตั้งใจฟังและจำชื่อสถานที่ที่เพื่อนสาวได้บอกเอาไว้ แล้วปลอบเพื่อนสนิทว่า

“เอ็มมี่ ใจเย็น ๆ นะ ฉันจะรีบไปช่วยเธอเดี๋ยวนี้ !”


มาเรียวางสาย แล้วรีบยื่นโทรศัพท์คืนให้เด็กรับใช้พร้อมกับสั่งว่า

“ช่วยหารถให้ฉันที ฉันต้องไปช่วยเอ็มมี่ ตอนนี้เลยเร็ว”


“ค่ะ ค่ะ”

เด็กรับใช้รับคำสั่ง รีบวิ่งออกไปอย่างลุกลี้ลุกลน ตามอาการของนายหญิงไปด้วย


มาเรียร้อนใจมากจึงรีบเดินตามเด็กรับใช้ออกไปโดยไม่หยิบสิ่งใดติดตัวไปเลยแม้แต่น้อย

สักพักรถเบนซ์คันหรูสีดำที่เด็กรับใช้โทรเรียกก็จอดเทียบเชิงบันไดหน้าคฤหาสน์ มาเรียรีบสาวเท้าขึ้นรถ แม้แต่เด็กรับใช้ยังเปิดประตูรถให้ไม่ทัน


กว่าที่หัวหน้าแม่บ้านจะเดินออกมาดูที่หน้าคฤหาสน์ รถเบนซ์ก็วิ่งออกไปไกลเสียแล้ว

“ใคร ไปไหน”

หัวหน้าแม่บ้านถามเสียงสะบัด ในคฤหาสน์หลังนี้ผู้มีอำนาจสูงสุดรองจากนายท่านก็ คือ ตน ในจะเข้าจะออกจะต้องรายงานหล่อน ดังนั้น จึงไม่ชอบใจนักที่เห็นรถของคฤหาสน์วิ่งออกไปโดยที่หล่อนไม่รู้เรื่อง


“อะ เอ่อ คุณมาเรียออกไปหาเพื่อนค่ะ”

เด็กรับใช้ตอบไม่เต็มเสียง เกรงว่าจะถูกลงโทษเพราะไม่ได้รายงานหัวหน้าแม่บ้านให้รับทราบก่อน


“ฮึเหรอ”

เอมม่าร์ทำเสียงหึในลำคอ นึกขุ่นเคืองในใจไปว่า ไปไหนทำไมไม่บอกผู้ใหญ่ หล่อนก็คงจะเห็นฉันเป็นหัวหลักหัวต่อจริงอย่างที่คุณเอ็มมี่ว่า เอาเถอะออกไปให้ไกล ๆ นั่นแหละยิ่งดี ไปแล้วไม่ต้องกลับมา และฉันก็จะไปตามคุณเอ็มมี่กลับมาให้นายท่านเอง


หัวหน้าแม่บ้านหันกลับเข้าคฤหาสน์โดยไม่ว่าอะไรต่อ เด็กรับใช้จึงถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ไม่ถูกหัวหน้าแม่บ้านด่า หรือลงโทษ


…………………………………………………………………………………


เมื่อแสงอาทิตย์อัสดง ขบวนรถลีมูซีนสีดำเงาวับของนายท่านแล่นเข้าสู่ตัวคฤหาสน์ ตามด้วยขบวนบอดี้การ์ดและหญิงรับใช้ตั้งแถวรอรับเหมือนอย่างเช่นทุกวัน แต่แปลกที่เย็นนี้ไม่มีเงาของนายผู้หญิงยืนรอรับอยู่ตรงกลางระหว่างแถวบนเชิงบันได


“มาเรียหล่ะ”

มาร์คถามขึ้นทันที เมื่อไม่เห็นหญิงสาวผู้ที่เขาคิดถึงตลอดทั้งวัน เสียงทุ้มลึกเจือความน้อยใจ ว่าเมียรักไปไหน ทำไมไม่มารอรับผัวกลับบ้าน


“ออกไปตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ ๆ ยังไม่กลับมาเลยค่ะ”

หัวหน้าแม่บ้านรายงานในสิ่งที่เห็น ใบหน้าเรียบเฉยไม่มีความอาทรร้อนใจใด ๆ


“ไปไหน ไปกับใคร ไปได้อย่างไร ใครอนุญาต!”

ชายหนุ่มตวาดเสียงเกล้าราวกับระเบิดลง! ทั้งโมโหทั้งเป็นห่วง มาเรียเป็นผู้หญิงไทยที่เพิ่งจะมาอเมริกาจะมีเพื่อนที่ไหน เย็นมากแล้วหล่อนยังไม่กลับ หรือหล่อนจะหนีเขาไปอีก แต่เราสัญญากันแล้วว่าจะกลับประเทศไทยด้วยกัน! หรือเธอไม่เชื่อใจเขา?


ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งงุ่นง่าน และเมื่อไม่มีเสียงตอบใด ๆ ที่ให้ความกระจ่างชัดแก่เขา อารมณ์โกรธผสมผสานกับความห่วง และหวงเมียรัก จึงยิ่งพุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด

“โธ่เว้ย! มีกันเป็นร้อยตีนร้อยตา แค่ผู้หญิงคนเดียวหายไป ก็ไม่รู้ไปไหน!”

มาร์คตวาดก้องกราดสายตาคมดุมองข้ารับใช้และบอร์ดี้การ์ดที่ต่างก้มหน้าตัวสั่นระริก


“อะ เอ่อ นายหญิงมาเรีย สั่งให้รถเอาออก พาเธอไปหาคุณเอ็มมี่ค่ะ”

เด็กรับใช้ผู้เรียกรถให้นายหญิงละล่ำละลักตอบอย่างอกสั่นขวัญแขวน


“ที่ไหน!”


“ไม่ทราบค่ะ”

เด็กรับใช้ก้มหน้างุด ตัวสั่นระริกหล่อนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเสียเดี๋ยวนั้น!


“แล้วใครไปกับมาเรียบ้าง?”


“ไปกับคนขับแค่สองคนค่ะ”

คราวนี้หัวหน้าแม่บ้านเป็นผู้ตอบแทน


มาร์คตวัดสายดุดันกลับมาที่เธอ แล้วถามเสียงเข้มจนจะกลายเป้นตะคอกว่า

“ทำไมไม่สั่งบอดี้การ์ดให้ตามคุ้มครองเธอด้วย! มันเป็นหน้าที่ของคุณไม่ใช่หรือ เอมม่าร์! ที่คุณจะต้องดูแลความปลอดภัยของคุณมาเรียให้ดีที่สุด!”


“คุณมาเรียนไม่ได้แจ้งอิฉันว่าจะไปไหน เมื่อดิฉันออกมารถก็แล่นออกไปแล้วค่ะ”


“โง่! สิ้นคิด! ถ้าไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง ทำไมไม่โทรรายงานฉัน!”


เอมม่าร์กัดริมฝีปากยอมปล่อยให้นายท่านด่าจนหน้าชา ที่หล่อนละเลยในหน้าที่ หล่อนยอมเป็นคนโง่เพื่อแลกกับความสะใจเพียงเล็กน้อย แต่ไม่คิดว่าเรื่องราวจะลุกลามใหญ่โตถึงเพียงนี้


ในใจเขาร้อนรนราวกับไฟกลัวว่าจะเกิดอันตรายกับเมียสุดที่รัก เพราะศัตรูของเขามีมากกว่ามิตรสหาย ทุกเช้าที่ออกจากบ้านไปทำงานเหมือนเขาย้ำอยู่บนขอบเหว พลาดเมื่อไหร่คือตายเมื่อนั้น!


เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าชายหนุ่ม ความกลัวว่าจะสูญเสียมาเรียไปตลอดกาลมันช่างบีบเค้นหัวใจเขาให้ทรมานยิ่งนัก


“หามาเรียให้เจอ! ติดต่อคนขับรถให้ได้! ถ้าไม่เจอมาเรียนในคืนนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้นอน!”

มาร์คตะคอกสั่งออกไปสุดเสียง ดวงตาแดงก่ำ มาเรียคือชีวิตและจิตใจของเขา ถ้าเธอเป็นอะไรไปเขาก็คงจะอยู่ไม่ได้แน่ๆ


ตืดดดดด ตึด ตืด


ตึด ตืดดดดดดดดดดดดดด


ขณะที่ทุกคนกำลังแยกย้ายกันออกค้นหานายหญิงของคฤหาสน์ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

มาร์คล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับอย่างไม่สบอารมณ์ และยังไม่ทันที่เขาจะเอ่ยคำใด ปลายสายก็ทักขึ้นก่อน

“ไงเพื่อนรัก”


และคนที่ทักทายเขาแบบนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น

“อีวาน ฉันกำลังยุ่ง โทษทีที่ฉันต้องวางสายแล้ว เดี่ยวฉันโทษกลับนะ”

มาร์ครัวคำพูดกรอกลงไปในโทรศัพท์


ชั่วขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะกดวางสาย เสียงจากปลายสายทักขึ้นด้วยเสียงเฉียบเย็น

“เดี๋ยวสิเพื่อนยาก สิ่งที่นายกำลังยุ่ง คือ สิ่งนี้ใช่ไหม?”


- ไอ้สารเลวอีวาน ไปตายซะ! มาร์คไม่ต้องเชื่อมัน! ไม่ต้องทำอะไรให้มันทั้งนั้น!-


“ปากดีนักนะนังตัวดี!”


เพี๊ยะ!


โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย


เสียงร้องสุดท้ายที่เกิดจากความเจ็บปวด กระตุกหัวใจเขาให้จ่มดิ่งลงสู่เหวลึก! เสียงผู้หญิงที่ดังออกมานั้น เขาจำได้ดีเสมอ -มาเรีย-


“อีวาน! แกทำอะไรมาเรียน่ะ ถ้าแกแตะต้องมาเรียแม้แต่ปลายเล็บอย่าหวังว่ามึงจะมีชีวิตรอด"

มาร์คเกรี้ยวกราดอย่างถึงที่สุด มือกำโทรศัพท์แน่นแทบจะแหลกคามือ แทนความอยากจะบีบคอคนที่ทำร้ายมาเรียให้ตายคามือเสียเดี๋ยวนั้น!


“ฉันจะไม่ทำอะไรแม่สาวจอมพยศคนนี้หรอกนะ แต่ถ้าพรุ่งนี้นายไม่เซ็นต์ยกทรัพย์สินของนายทั้งหมดให้ฉัน ก็เตรียมตัวรับศพแม่นี่กลับไปได้เลย ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ”

เสียงอีวานหัวเราะอย่างสะใจ


“อีวาน!”

มาร์คขบกรามแน่นจนเป็นสัน ดวงตาลุกโรจน์แทบจะเป็นไฟ ปลายสายกลับส่งเสียงหยอกเย้ากลับมาอย่างพึงพอใจว่า

“โอะ โอะ แต่ก่อนที่เธอจะกลายเป็นศพ ฉันจะต้องยกให้ขโยงลูกน้องของฉันกินเล่นให้หนำใจก่อนฮ่า ๆ ๆ”


“อีวานนนนนนนนนนนน”

มาร์คตวาดลั่นอกแทบจะแตกตายให้รู้แล้วรู้รอด ถ้อยคำที่ดังมาจากปลายสายทำให้เข่าเขาแทบทรุดรู้สึกเสียววูบไปตามแนวกระดูกสันหลัง ผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจอยู่ในกำมือของอีวาน มาเฟียที่เหี้ยมโหดที่สุดในศตวรรษนี้!


“ฮ่า ๆ ไม่ต้องห่วงเพื่อนรัก คืนนี้เธอจะปลอดภัยดี เพราะชีวิตหล่อนมีค่าเท่ากับทรัพย์สินของนายทั้งหมด!”


ตืด ๆๆๆๆๆๆ


อีวานสายตัดไปแล้ว มาร์คยืนล่องลอยอย่างไร้สติ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นกะทันหันจนเขาตั้งตัวรับไม่ทัน เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกันตั้งแต่เล็กจนโตจะหักหลังเขาแบบนี้!


บรรดาลูกน้องต่างมองหน้าเจ้านายไม่กล้าขยับเขยื้อนไปไหน รอคอยฟังคำสั่งอย่างเงียบๆ


มาร์คสูดลมหายใจเข้าสุดลึก หัวใจของเขาเต้นกระหน่ำจนแทบจะกระดอนออกมาจากอก มันสั่นไปหมดทั้งตัว สมองอันปราดเปรื่องที่เคยมี เหมือนจะถูกความกลัวว่า จะสูญเสียคนรักทำลายไปจนหมดสิ้น!



..............................................จบตอน ....................................



ช่วงนี้ มาร์คก็หนัก

ไรท์ ก็หน่วงงงงงงง

เจอดราม่า ทั้งในนิยาย ทั้งชีวิตจริงเลยคะ

// ยังไงไรท์ก็จะสู้ ๆ นะคะ จะพยายามอัพให้ต่อเนื่อง ไม่เท ไม่ทิ้งจ้า \\


------ ขอบคุณนักอ่าน ทุก ๆ ท่านนะคะ ที่คอยให้กำลังใจกันมาตลอด -----

Love Love Love


.........................................................................................................



อีโรติกจัดหนัก จัดเต็ม ทั้งภาพ ทั้งเสียงงงงงงงงงง ครบ!!!

ขอนำเสนอโปรโมชั่นใหม่นะคะ

1) อ่านฟรีแบบฟินๆ หลังอัพเดท 1-24 ชม. เพื่อไม่ให้พลาดอ่านฟรีกดไลน์ กดแชร์ เก็บเข้าชั้นหนังสือ นะคะ

2) ไรท์ จะติดเหรียญเพียง 300 เหรียญ!!! สำหรับคนที่พลาดตอนอ่านฟรี จะได้ตามเก็บอ่านกันได้ทุกตอนนะจ๊ะ


// ขอบพระคุณคนอ่านทุกๆ ท่าน ที่ติดตามกันจ้า \\

>;;<

รีวิวจากผู้อ่าน
ยังไม่มีรีวิวสำหรับเรื่องนี้

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว