จนแล้วจนรอดคำหวานก็ยังไม่ยอมหลุดคำว่ารักออกจากปากสักที คนตั้งใจฟังเลยจัดหนักให้มาหลายยก มากอยาหมายใช้แรงพิศวาสง้างปากเมียให้พูดให้จงได้...ทว่าถึงอย่างไร คำหวานก็ไม่ยอมพูดออกมาอยู่ดี

“อะ...ตรงนั้นอย่าเลียนานนักสิ มันทรมาน...อูย...อืม”

“ถ้าอยากให้พี่หยุดเลีย น้องต้องพูดยังไงก่อนเอ่ย?”

คนต่อรองผงกศีรษะขึ้นเล็กน้อย ส่งแววตาสองข้างอย่างคนเจ้าเล่ห์แสนกล “ยังไม่ยอมพูดใช่ไหม? คนหัวดื้อต้องเจอหนักๆแบบนี้”

ว่าแล้วขุนโจรหนุ่มจึงกดปลายจมูกโด่งคลอเคลียเข้าหาเม็ดอัญมณีสีหวานที่บวมเป๋ง พร้อมตวัดปลายลิ้นนุ่มสอดแทรกเข้าร่องลึกที่ปรากฏรอยผ่าสีมันเยิ้ม ทำเอาร่างสาวบิดเร่าทุรนทุราย มือสองข้างเกร็งกำอยู่บนพื้นฟูก ส่วนปลายเท้าหยิกงอวางทาบอยู่บนแผ่นหลังของผัว

เพราะมากอยาแบกเรียวขาเพรียวเธอไว้บนบ่าเขาสองข้าง ศีรษะก้มต่ำแนบชิดติดกับกลีบดอกไม้แย้มบาน มือกร้านสองข้างยื่นขนาบอยู่ด้านบน แล้วบีบเคล้นสองเต้าสล้างอย่างเมามันในอารมณ์ควบคู่จังหวะไปกับการสดน้ำหอยสดๆของเธอ

“อา...อา...อา...อา...ฉันใกล้จะแตกอีกแล้ว”

พอได้ยินเสียงคร่ำครวญประโยคนั้น คนเจ้าเล่ห์ก็หยุดชะงักปลายลิ้น เขาดึงมันออกมาจากร่องสาวของเมียก่อนจะเลียรอบริมฝีปากตัวเอง ทำเสียงสมใจผ่านลำคอ

“อร้าย!หยุดทำไมล่ะจ๊ะ...”คำหวานส่งเสียงกรีดร้อง ผงกศีรษะขึ้นมองหน้าผัว แล้วทำปากยื่นอย่างนึกเสียดาย อีกนิดเดียวน้ำเธอก็จะแตกแล้วแท้ๆ นี่ไอ้ผัวบ้ามันคิดจะแกล้งกันชัดๆ อยากได้ยินคำรักออกจากปากเธองั้นเหรอ? มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกยะ...

ถึงเธอจะปรับความเข้าใจกับเขา หากเรื่องของเอื้องฟ้าสำหรับเธอยังไม่จบ ยิ่งเป็นคำพูดจากปากขุนโจรร้อยเล่มเกวียน...ที่ผ่านศึกสตรีมานักต่อนัก ความน่าเชื่อถือนั้นยิ่งลดน้อยถอยลงจนแทบเหลือไม่ถึงครึ่ง ถ้าหากจะเธอให้เธอเชื่อสนิทใจ...ก็คงต้องใช้เวลาพิสูจน์

เมื่อเขาเล่นไม้นี้กับเธอ คำหวานจึงพยายามอดกลั้นต่ออารมณ์พลุกพล่านให้พอเบาบางลงบ้าง หญิงสาวไม่อ้อนวอนขอให้เขาทำต่อ เธอยกเรียวขาเพรียวแล้วถีบเข้าที่หน้าอกของผัวจนมากอยาหน้าเหวอ หงายหลังเสียงดังตึง

“เฮ้ย!คำหวาน”

“ฉันเหนื่อย อยากจะนอนแล้ว ถ้าพี่ไม่คิดทำต่องั้นก็นอนเถอะ”

พูดจบเธอก็หันหลังนอนตะแคงข้างให้ผัวทันที นอนทั้งที่ยังตัวเปลือยเปล่า คำหวานจงใจไม่คว้าผ้านุ่มมาสวม โดยซ่อนรอยยิ้มซะใจไว้ยังใต้หมอนนุ่ม แล้วเริ่มนับหนึ่งในใจ เชื่อขนมกินได้เลย...คนหน้าหื่นอย่างเขาเธอนับไม่ถึงห้าหรอกประเดี๋ยวก็เผ่นแน่บเข้าหาเธอใหม่

และก็เป็นจริงอย่างว่าจริงๆ...มากอยาถึงกับตาเหลือก ต้องเป็นฝ่ายกระเสือกกระสนกระโจนเข้าหาเมียสาวโดยที่คำหวานยังไม่เริ่มนับสอง...

“โธ่!เมียจ๋า อย่าเพิ่งโมโหผัวสิ ผัวไม่แกล้งแล้วก็ได้ มาให้ผัวจับกินต่อเถอะมา ไอ้จ่อนของผัวมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้วตอนนี้...”

คนถูกเมียถีบส่ง...ส่งเสียงออดอ้อน ร่างหนาโถมเข้าหาเรือนร่างอวบอิ่ม ถูไอ้จ่อนของตัวเองกับก้นนิ่งเด้งดึง คำหวานหัวเราะคิกคักเพราะเธอรู้สึกจักกะจี้

รู้สึกสมหวังที่ได้เอาคืนผัวได้สำเร็จ ถึงแม้นต้องแลกมาด้วยความทรมานของตัวเธอเองอยู่ไม่น้อย...แต่มันก็คุ้มค่า

มากอยาเอี้ยวใบหน้าหวานของเมียให้หันมารับจูบจากเขา กลีบปากของทั้งคูซ่านหวิวไปกับความหวานหยดราวกับกำลังดูดดื่มน้ำผึ้งเดือนห้า ลิ้นเล็กผัวพันกระหวัดรัดดูดดึงจนน้ำลายไหลเยิ้ม ความทรมานจากเบื้องล่างส่งผลให้ขุนโจรนิสัยเหี้ยมโหดจำต้องเร่งจัดการ

มากอยาพลิกร่างงามให้หันหน้ากลับมาหาตนเอง ปากประกบปากอีกครั้งโดยมือข้างหนึ่งของเขารั้งเรียวขาขาวเนียนให้ยกสูงก่อนวางทาบไว้บนต้นขาแกร่ง พำนับไว้อยู่ตรงนั้นสักครู่ แล้วหันมาสอดเรียวขาข้างที่เหลือของเมียไว้ตรงหว่างขาตัวเอง ทำให้ขนหยิกเนื้อหยาบเสียดสีกันและกัน

คำหวานหลับตาพริ้มรอรับความยิ่งใหญ่เกินชายที่ทำท่าจะผลุบหายเข้าหาตลอดเวลา เพียงชั่วอึดใจเดียวเท่านั้นแหละ...ไอ้จ่อนตัวร้ายของขุนโจรก็ค่อยๆขยับสอดเสือก แล้วกระทุ้งเข้าไปทักทายกับช่อผกาสาวจนถึงลำโคน สองไข่คู่แฝดเหวี่ยงจนถูกรูจีบด้านหลัง คำหวานห่อปากเป็นรูปสระโอ

“อูย...”

“อา...เข้าแล้ว...อืม...ซีดดดด...เสียวเป็นบ้า”

ขุนโจรหลับตาคร่ำครวญ ภายในโพรงฉ่ำบีบรัดดุ้นร้ายของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย มากอยาตัวสั่นเทา อารมณ์เขาชักพุ่งสูงเกินจนดูน่ากลัว ชายหนุ่มจึงส่งมือหยาบลูบไล้ผิวนวลลออเพื่อให้ตัวเองได้คลายแรงกระสัน เขากลัวจะเผลอทำรุนแรงแล้วจะทำให้คำหวานไข้ขึ้น

“ของน้องบีบพี่แรงเหลือเกิน”

“อร้าย!...ซีดดดด...ก็เพราะพี่ เข้าไปในตัวฉันลึกเหลือเกินนี่นา”

“อืม...อา...ให้ทำยังไงได้ ไอ้จ่อนของพี่มันทั้งใหญ่แล้วก็ยาว ยังไงก็ต้องเข้าไปทักทายภายในตัวของน้องลึกๆอยู่แล้วละน่า...”

ตอนนี้หัวไอ้จ่อนของคนอี้อวดกำลังดันผนังเนื้อนุ่มเสียงดัง กึก กึก จนได้ยินเสียงอืออาครางหวานหลุดออกจากปากเมียสาวกระชั้นถี่ แล้วร่างหนาก็กระหน่ำบันท้ายทรงพลังกระเด้าเข้าหาชนิดไม่ลืมหูลืมตาก็ว่าได้

บลั๊ก บลั๊ก บลั๊ก

กลีบผกาอวบเปียกชื้นแฉะแบะอ้ายามดุ้นขนาดเท่าข้อมือเสียบเสย เมียสาวร้องครางเสียงอู้อ้าเมื่อผัวกระซวกดูดนมสลับทั้งซ้ายขวา ดูดแรงจนผิวแก้มตอบ ทว่ามากอยายังรู้สึกไม่เพียงพอ ขณะที่ด้านล่างยังคงเคลื่อนไหวสอดส่ายแรงดีไม่มีตก คำหวานจุกแน่นหากเธอก็มีความสุขเต็มที่

แล้วค่ำคืนขมปนหวานของผัวโจรกับเมียสาวก็ผ่านพ้นมาด้วยอารมณ์และความรู้สึกหลาหลาย แรงพายุสวาทยังคงดำเนินการของมันต่อไปอย่างไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดลงตรงไหน...

ทั้งคู่ยังคงจับมือช่วยกันฝ่ากับพายุร้าย...ที่พัดพาเอาเศษซากความหฤหรรษ์เข้าสู่ห้วงแห่งอารมณ์ระลอกแล้วระลอกเล่า...

จนกระทั่งถึงรุ่งเช้าของอีกวัน เปลวตะเกียงข้างฟูกนอนจึงค่อยๆ ริบรี่ลงตามแรงเชื้อของเพลิงพายุ...จนกระทั่งดับลงไปในที่สุด แผ่นหลังกว้างเหยียดหยัดจึงผ่อนแรงนอนราบ โดยมือหนึ่งดึงรั้งเอาร่างอ่อนระทวยที่ตอนนี้หลับสนิทตามติดมาวางไว้บนหน้าอกแกร่ง หลังจากนั้นไม่นาน ขุนโจรหนุ่มก็พล่อยหลับลงในที่สุด หลับไปพร้อมกับใบหน้าเปื้อนสุข

แม้นคืนนี้ตัวเขาเองยังไม่ได้ยินคำพูดที่ใจอยากจะฟังจากปากเมียก็ไม่เป็นไร เอาไว้พรุ่งนี้เขาค่อยคิดหาวิธีง้างปากคำหวานอีกครั้งก็ยังไหว

เขาจะต้องทำทุกวิธีทาง...เพื่อให้ตัวเองได้ยินคำรักออกจากปากเมียให้จงได้...

------------------------------------