เด็กสาวในชุดนักเรียน ม.ต้น ที่ปักอักษรย่อโรงเรียนด้วยด้ายสีแดง ใบหน้านวลน่ารัก ผิวพรรณดี ผมดำเงางาม แต่บางอย่างดูขัดกันแปลกๆ เธอถูกจับเอามือไพล่หลังและมัดไว้ มีบอลแก๊กปิดปาก โดนจับนัดกับพื้น ถ่างขาแหกหี ถลกกระโปรงนักนักเรียน โชว์เนินxีเนียนที่ไม่มีกาวเกงใน และเธอโดนมัดกับเสา

เด็กสาวได้สติตื่นขึ้นมา เพราะปากที่หุบไม่ได้เพราะมีบอลแก๊ก ทำให้น้ำลายหยดลงxีของเธอ เด็กสาวมึนงงกับสภาพขอวตัวเอง เธอมองไปรอบๆ และเห็นแม่ของเธอในสภาพเปลือยเปล่า ถูกขึงมัดแขนมัดขาอยู่กลางห้อง ถูกอุดปากด้วยกางเกงในของเธอเอง เด็กสาวพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ แต่มันแย่นิ่งขึ้น ยิ่งเธอดิ้น xีจะยิ่งไถไปกับพื้น ทั้งระคายเคืองและเกิดความรู้สึกที่ไม่ดีสำหรับเธอ ไม่นานก็มีชายในชุดผ้าสีดำ ชุดสีดำที่ดูสกปรก

"รีบๆ ทำให้เสร็จเถอะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหญิงขอมา ฉันก็ไม่ชอบพิธีกรรมนี้นักหรอก เพราะฉันต้องใส่เสื้อผ้าสกปรก" ชายหน้าตาดีที่ดูไม่เข้าชุดผ้าดำสกปรกพูดขึ้น ไม่นานนัก ทั้งเด็กสาวและแม่ของเธอก็กรีดร้องอย่างทรมาน แต่ไม่นานนักทุกอย่างก็สงบลง พันธนาการของเด็กสาวและแม่ของเธอถูกปลดออกจากร่างกายเองราวกับเวทย์มนต์ เด็กสาวลุกขึ้นยืน จัดเสื้อผ้าแต่งตัวให้เรียบร้อย แม่ของเธอลุกขึ้น ดึงกางเกงในลูกสาวออกจากปาก และส่งคืนให้เด็กหญิง เธอรับกางเกงในจากแม่และใส่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนเป็นแม่เดินไปอีกมุมห้อง หยิบเสื้อผ้าของเธอขึ้นมาใส่ หลังจากนั้นชายหนุ่มก็เรียกให้ แม่และลูกสาวอีกคู่ที่รออยู่นอกห้องเข้ามา

แม่และลูกสาวที่เห็นก็รู้ได้ทันที ว่าต้องเป็นคนมีเงิน มีหน้าตาทางสังคมอย่างแน่นอน เป็นครบครัวชนชั้นสูง ลูกสาวใส่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนนานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่รู้กันว่าค่าเทอมแพงเกินกว่าคำว่าเจ้าของธุรกิจจะส่งลูกเรียนได้ ต้องเป็นครอบครัวมหาเศรษฐี ที่เรียกว่ามีเงินจ่ายทิ้งจ่ายขว้างเท่านั้น ถึงจะส่งลูกเรียนได้

"นับจากวันนี้ ไปจนวันตาย มันเป็นของแกสองคนแล้ว" สองแม่ลูกที่สูงส่ง มองสองแม่ลูกที่ต่ำต้อย ก่อนจะออกคำสั่ง

"กลับไปบ้านก่อน แล้วห้ามทำอะไร จนกว่าจะได้รับคำสั่งจากฉัน" ผู้เป็นแม่สั่ง สองแม่ลูกเดินออกไป ในขณะที่อีกสองแม่ลูกมองตาม

"แม่ยกอีเด็กนั้นให้เป็นทาสของลูกนะ ลูกจะทำให้มันอับอายและไร้ค่ายังไงก็ได้นะจ๊ะ" ผู้เป็นแม่บอก พร้อมกับจูบไปที่หน้าผากของลูกสาวหนึ่งที

ที่บ้าน

ผู้เป็นแม่ ชื่อวิมล และลูกสาวมณี หรือชื่อเล่นของเธอคือนี ทั้งสองคนมาถึงบ้านก็นั่งรอที่ห้องรับแขก บ้านไม้หลังใหญ่ที่ทำอย่างดี มรดกที่ตกทอดกันมารุ่นสู่รุ่นจนถึงที่รุ่นปัจจุบัน

ปัจจุบันวิมลไม่ได้ทำงานประจำที่ไหน เธอใช้ความสามารถด้านการเงินและความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์ที่เรียนจบมา ศึกษาการเล่นหุ้น จนสามารถเลี้ยงดูลูกสาวคนเดียวได้ เป็นแม่เลี้ยงเดียวที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง เข้าใจคอยเลี้ยงดูและรักลูกสาวคนเดียวของเธอ

นีเด็กสาวน่ารัก อนาคตไกล มั่นใจในตนเอง แม้จะยังเด็ก แต่ก็ทั้งฉลาดและน่ารัก ทำเอาเพื่อนๆ ชายที่โรงเรียนใจละลายกันเป็นแถว มารยาทดี รักนวลสงวนตัว เรียบร้อย น่ารัก เรียนเก่ง แม้จะเพิ่งเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นได้ไม่นาน ก็ฉายแววความเก่งแล้ว ส่วนภาษาอังกฤษนั้นก็เป็นเรื่องสบายๆ สำหรับเธอ

ทั้งสองนั่งรอคำสั่งที่ไม่รู้ว่าจะมาจากทางไหน ดูภายนอก ทุกอย่างของพวกเธอดูปกติดี ใช้ ทุกอย่างปกติจริงๆ นอกจากอาคมบางอย่างที่ควบคุมจิตของเธอทั้งสอง หากไม่มีคำสั่ง พวกเธอก็ยังใช้ชีวิตได้ตามปกติ ไม่มีอะไรผิดแปลกไปเลย แต่เมื่อคำสั่งมา พวกเธอจะต่อต้านไม่ได้ และเมื่อนานวันไป พวกเธอไม่ยอมต่อต้าน แม้คำสั่งนั้นน่าอับอายหรือต่ำต้อยมากแค่ไหนก็ตาม

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น วิมล หรือ มน รับสาย

"ค่ะ ค่ะ ค่ะ เข้าใจค่ะ" ตลอดเวลาที่มนรับคำสั่ง เธอหน้าเสียลงเรื่อยๆ จนเธอวางสาย ก่อนจะหันมาบอกลูกสาวเธอ ถึงคำสั่งแรกของการเป็นทาสของพวกเธอ

"นี ตั้งแต่วันนี้ไป ห้ามลูกอาบน้ำนะ เสื้อผ้าที่มีให้ทิ้งให้หมด ยกเว้นชุดนักเรียนตัวที่ใส่อยู่ กับชุดเนตรนารี แล้วก็ชุดพละ อย่างละหนึ่งชุด เสื้อในและกางเกงในทั้งหมดให้เอาไปทิ้งรวมกับเสื้อผ้าด้วย เสื้อผ้าของแม่ก็เหมือนกัน เดี๋ยวของแม่ เจ้านายจะให้ไปซื้อใหม่ 1 ชุด เพื่อใช้แทนชุดเดิมทั้งหมดที่มี แล้วก็ เดี๋ยวเราต้องเอาพัดลมในบ้านไปทิ้งให้หมด แล้วก็ห้ามใช้แอร์ เดี๋ยว แม่ต้องไปเรียกช่างมาถอดแอร์ทิ้งทั้งหมดด้วย แล้วก็ห้ามซักเสื้อที่มีเด็ดขาด เดี๋ยวต้องหาคนมาขนเครื่องซักผ้าไปทิ้งด้วย ส่วนห้องน้ำ ลูกห้ามใช้แล้วนะ ถ้าจะขี้จะเยี่ยวให้ออกไปทำที่สวนหลังบ้าน เวลาขี้ห้ามล้างก้น แต่เวลาเยี่ยวให้เอาผ้าพันคอเนตรนารีไปเช็ดxีได้ เดี๋ยวแม่ต้องออกไปซื้อของตามที่เจ้านายสั่งก่อนนะลูก ลูกอยู่บ้านไปก่อนนะ แล้วก็เวลาอยู่บ้านห้ามใส่เสื้อผ้าเด็ดขาดนะ"

เด็กสาวแก้ผ้าทันที แล้วช่วยขนของทั้งหมดขึ้นรถผู้เป็นแม่เพื่อนำไปทิ้ง และมนก็ขับรถออกไป ตอนมนออกจากบ้าน เธอคือสาวมั่น เป็นคุณแม่ยังสาวที่แต่งตัวมีสไตล์ สวยงามแต่ก็มิดชิด แต่แล้วเมื่อกลับมาละ...

มนออกไปช่วงประมาณสามโมงกว่า นีอยู่บ้านคนเดียว ใช้ชีวิตตามปกติ เปิดทีวี อ่านหนังสือ พักผ่อน เพราะวันนี้คือวันเรียนสุดท้ายของเทอมแรก เธอมีสอบแค่ตอนเช้าวิชาเดียว สิบโมงกว่าก็ออกจากโรงเรียน นั้นคือตอนที่เธอโดนจับไปทำอาคม

อากาศวันนี้ค่อนข้างร้อนอบอ้าว ถึงแม้นีจะเปลือยทั้งตัว แต่เหงื่อก็ไหลซึมทั่วร่าง เธอไม่ได้รับอนุญาตให้อาบน้ำ ซึ่งนั้นรวมถึงไม่สามารถแม้แต่ล้างหน้าหรือเช็ดตัวด้วย นีเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อจะหยิบน้ำเย็นมากิน อย่างน้อยมันก็พอดับร้อนได้อยู่บ้าง เธอปวดขี้และเยี่ยว ก็ต้องออกไปปล่อยที่สวนหลังบ้าน ดีที่บ้านหลังนี้เป็นที่มรดก พื้นที่ค่อนข้างใหญ่ เธอจะทำอะไรหลังบ้าน คนที่อยู่นอกรั้วด้านหน้าจะไม่มีทางเห็น เธอขี้เยี่ยวเสร็จก็ไม่ล้างก้นตามคำสั่ง แต่เธอหยิบผ้าพันคอเนตรนารีติดมือออกมาด้วย เพื่อเช็ดxีหลังเธอเยี่ยวเสร็จ

เด็กสาวเดินกลับเข้าบ้าน เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเหนอะๆ ที่ตูด เพราะไม่ได้ล้างก้น แต่เธอก็ใช้ชีวิตต่อไปตามปกติ แค่ระวังไม่ให้ขี้ที่ยังติดอยู่ที่ก้นไปเลอะส่วนต่างๆของบ้านก็พอ

สองทุ่ม มนกลับเข้าบ้าน นีมองดูแม่ที่เปลี่ยนไป หญิงสาวสวยงามที่แต่งตัวโฉบเฉี่ยวมีสไตล์ มีความมั่นใจในตัวเองสูง ตอนนี้เธอใส่เสื้อคนใช้ราคาถูกแขนยาวสีกรมที่ดูเก่าๆ กับผ้าถุงที่ดูเก่ามากไม่แพ้กัน นั้นเพราะเป็นของใช้ราคาถูก ที่ดูเก่าตั้งแต่ซื้อ แม้จะเป็นมือหนึ่ง ผมยาวสวยก่อนหน้า ตอนนี้ถูตัดสั้นแค่ติ่งหู ด้านหลังก็โดนกร่อนจนสั้นเสมอกันทั้งหมด ด้านหน้าก็โดนตัดจนเต่อเปิดหน้าผาก สีหน้าและแววตาแสดงความอับอายและไม่มั่นใจเหมือนตอนก่อนออกจากบ้าน

"นีทำตามคำสั่งใช่ไหมลูก" มนถามลูกสาว

"ค่ะ" นีตอบกลับ น้ำเสียงแฝงความไม่มั่นใจ เมื่อยังมีขี้ติดตูดอยู่