ดาวโหลด E-book ได้ที่เว็บ MEB, Hytexts, Ookbee นะคะ

+++++++++

1

คฤหาสน์หลังใหญ่ราคาร่วมสิบล้านตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางเนื้อที่หลายสิบไร่ ภายนอกถูกล้อมด้วยรั้วอัลลอยราคาแพง ส่วนภายในบริเวณสวนหน้าบ้านและรอบๆ ถูกปกคลุมด้วยผืนหญ้าเขียวขจีที่ตัดตกแต่งไว้อย่างดี ต้นไม้ดอกไม้สวยงามนานาพันธุ์ ที่ปลูกไว้แข่งกันเบ่งบานรับแสงรุ่งอรุณของยามเช้า สร้างความร่มรื่นและบรรยากาศที่สดชื่นให้กับผู้อาศัยได้ไม่น้อย

ถึงภายนอกคฤหาสน์หลังงามนี้จะมีบรรยากาศดีสักเพียงไหน แต่ภายในกลับมีบรรยากาศที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เมื่อนายทัดเทพคนเป็นพ่อยังทำการตกลงกับลูกสาวสุดที่รักอย่างทรรศิกาไม่ได้

“คุณพ่อคะ ทำไมคุณพ่อต้องห้ามศิด้วย ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ศิโตแล้วนะคะไม่ใช่เด็กๆ” ทรรศิกาบอกเสียงเง้างอดพลางทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างไม่พอใจ

บิดามักจะเคารพในการตัดสินใจของเธอเสมอ ไม่ถึงกับตามใจแต่จะดูที่เหตุและผลมากกว่าว่าสมควรหรือไม่ ทุกครั้งก็เหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดี แต่คราวนี้กลับไม่เหมือนที่ผ่านมา

เมื่อเธอจะขอไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษ บิดากลับไม่เห็นด้วยและค้านหัวชนฝา ทั้งที่คิดว่าเหตุผลที่เธอมีให้นั้นมีน้ำหนักมากพอที่จะได้รับการอนุญาต

“ทำไมเรียนที่เมืองไทยกับเมืองนอกมันต่างกันตรงไหน หรือเป็นเพราะไอ้...ไอ้หมอนั่น มันมาเกลี้ยกล่อมศิให้ไปกับมันใช่ไหม” นายทัดเทพเอ่ยถึงเพื่อนชายคนปัจจุบันของลูกสาวอย่างไม่ชอบใจ

“คุณพ่อ! ศิบอกกี่ครั้งแล้วว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ธร ศิอยากไปเอง อยากไปหาประสบการณ์และฝึกภาษาให้เก่งกว่านี้ มันไม่เกี่ยวกับพี่ธรอย่างที่พ่อว่าสักหน่อย” หญิงสาวทำหน้าเบื่อหน่าย เมื่อต้องมาอธิบายเรื่องเดิมซ้ำๆ ซากๆ

“ศิ...ฟังนะลูก ลูกยังไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ดีพอ การไปเรียนต่อครั้งนี้อาจมีเจตนาอื่นแอบแฝงอยู่ก็เป็นได้ พ่อไม่เชื่อหรอกว่าเสือผู้หญิงอย่างนายธรจะยอมถอดเขี้ยวเล็บเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว”

นายทัดเทพพยายามสกัดกั้นอารมณ์ที่กำลังเดือดดาลให้เย็นลง พร้อมกับยกเหตุผลต่างๆ นานา มาอ้าง เผื่อจะทำให้ลูกสาวตาสว่างขึ้นมาบ้าง แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อทรรศิกาพูดแก้ต่างให้แฟนหนุ่มทุกข้อกล่าวหา

“พ่อคะ พี่ธรเขาทั้งหล่อและรวย มันก็มีบ้างที่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา แต่เชื่อเถอะค่ะว่าพี่ธรเขาไม่ได้สนใจ เพราะศิคบกับพี่เขามานาน รู้จักนิสัยพี่เขาดี”

“เฮ้อ...ยัยศิเอ๊ย ลูกจะรู้ไหมว่าเสือมันกำลังล่อลูกกวางน้อยเข้าถ้ำ ทุกอย่างที่แสดงออกมาล้วนเป็นการสร้างภาพทั้งนั้น ถ้าไปอยู่ที่โน่นไม่มีใครคอยดูแล เสือร้ายตัวนั้นก็จะเผยธาตุแท้ออกมา” คำคาดการณ์ของบิดาทำให้ทรรศิกาถึงกับนิ่งเงียบ

เธอเข้าใจความหมายของคำพูดนั้นเป็นอย่างดี และที่พ่อของเธอพูดมาก็มีส่วนถูกอยู่บ้าง เพราะเมื่อหลายวันก่อนเธอได้พูดคุยเรื่องที่พักกับแฟนหนุ่ม ว่าเธอต้องการแยกกันอยู่คนละที่ แต่เดชาธรกลับไม่คิดอย่างนั้นเขาต้องการพักที่เดียวกัน และซ้ำร้ายไปกว่านั้นคือต้องเป็นห้องพักเดียวกันด้วย ซึ่งเธอก็ได้ตอบปฏิเสธไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แม้ชายหนุ่มดูจะไม่พอใจกับคำตอบที่ได้รับ แต่เธอก็เชื่อว่าเดชาธรคงมีความเป็นสุภาพบุรุษมากพอ ที่จะไม่ทำอะไรเกินเลยหากเธอไม่เต็มใจ

“พ่อคะ ศิโตแล้วดูแลตัวเองได้ ศิสัญญานะคะว่าจะไม่ทำให้คุณพ่อคุณแม่ อันเป็นที่รักของลูกคนนี้เสียใจ และจะไม่ทำให้วงศ์ตระกูลของเราต้องเสื่อมเสีย” หญิงสาวย้ำเสียงหนักแน่น ก่อนจะหันไปหากองหนุน ที่เชื่อว่าถ้าคนคนนี้ได้เอ่ยปากขึ้น ไม่มีใครในบ้านกล้าขัด แม้แต่คนที่เป็นประมุขของบ้านอย่างพ่อของเธอ

“คุณแม่ขา...ช่วยพูดกับคุณพ่อให้ศิหน่อยสิคะ นะๆ ศิอยากไปจริงๆ ด้วยเกียรติหัวหน้าเนตรนารีคนนี้ ขอสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี อยู่ในกฎในระเบียบไม่นอกลู่นอกทางโดยเด็ดขาด และจะหอบใบปริญญามาฝากคุณพ่อกับคุณแม่ให้ได้ภายในสองปี” ได้ฟังคำออดอ้อนของลูกสาว นางศวิตาจึงวางหนังสือในมือลง ก่อนจะหันมายิ้ม ยกมือขึ้นลูบศีรษะมนได้รูปที่ปกคลุมไปด้วยผมดำยาวสลวยของลูกสาวอย่างเอ็นดู นางนั่งฟังสองพ่อลูกเถียงกันไปมานานนับชั่วโมง ต่างคนก็ต่างมีเหตุผลเป็นของตัวเองหักล้างกันไม่ลง นางซึ่งเป็นคนกลางจึงลำบากใจอยู่ไม่น้อย คนหนึ่งก็สามี ส่วนอีกคนก็ลูกสาว