กรกริชชวนชิตาพรคุยกันมาตลอดทาง จนในที่สุดก็มาถึงที่พักของหญิงสาว อย่าว่าแต่ชายหนุ่มที่ยังไม่อยากจะจากนักร้องสาว ชิตาพรเองก็แอบใจหายเช่นกัน

“เชิญครับ คุณผู้หญิง” กรกริชแสดงความเป็นสุภาพบุรุษโดยการลงมาเปิดประตูรถให้กับหญิงสาว

ชิตาพรเงยหน้ามาส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนจะก้าวลงจากรถ แล้ว...

“คุณพิ้งค์!! ไหวไหมครับ” นักฟุตบอลหนุ่มส่งเสียงเรียกชิตาพรด้วยความตกใจ พร้อมกับรวบตัวของเธอเอาไว้ ก่อนที่สาวร่างบางจะทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น

“.......” หญิงสาวหลับตา แล้วส่ายศีรษะเบา ๆ “ไหวค่ะ เมื่อกี้สงสัยจะยืนเร็วไปค่ะ เลยหน้ามืดนิดหน่อย”

“ผมว่า ผมไปส่งคุณที่ห้องเลยดีกว่า ถ้าปล่อยคุณพิ้งค์ไปคนเดียวอย่างนี้ ผมไม่สบายใจครับ”

“แต่.....”

“นะครับ ผมจะได้สบายใจ ส่งแค่หน้าประตูห้องก็ได้ครับ”

“อย่างนั้นก็ได้ค่ะ”

คำตอบของชิตาพรทำให้ชายหนุ่มยิ้มออก ก่อนจะขยับตัวไปปิดประตูรถ ล็อครถจนเรียบร้อย ซึ่งต่างกับหญิงสาว ที่แอบเป่าปากเสียดาย เมื่อได้ยินว่าเขาจะไปส่งแค่หน้าประตู เพิ่งคิดได้ว่าอาจจะเล่นตัวมากไป แต่ไหน ๆ เธอก็อุตส่าห์ลงทุนแสร้งทำเป็นหน้ามืดได้ผลแล้วครั้งหนึ่ง จะหน้ามืดอีกสักครั้งจะเป็นไรไป :D

นักฟุตบอลหนุ่มโอบประคองนักร้องสาวขึ้นมาจนถึงหน้าห้องพักของเธอ ก็ต้องรับบทหนักอีกครั้ง เมื่อจู่ ๆ ชิตาพรก็มีทีท่าว่าจะเป็นลมอีกครั้ง ถึงกับต้องสะบัดหน้าส่ายศีรษะไล่ความมึนงง

“คุณพิ้งค์เป็นยังไงบ้างครับ จะเป็นลมเหรอ” กรกริชส่งเสียงถามด้วยความเป็นห่วง

“มึน ๆ หัวนิดหน่อยค่ะ สงสัยวันนี้จะอากาศร้อนมากไปหน่อยค่ะ อาการพาลจะไม่เป็นปกติ คุณกริชกลับก่อนได้เลยนะคะ ถึงห้องแล้วค่ะ เดี๋ยวพิ้งค์เข้าไปพักสักหน่อยก็คงดีขึ้นค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ขึ้นมาส่งถึงหน้าห้องเลย” ชิตาพรพูดไป ก็ยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองไปด้วย

“แต่ผมว่าอาการของคุณพิ้งค์ไม่ค่อยจะดีเลยครับ ผมเป็นห่วง ให้ผมอยู่จนคุณพิ้งค์อาการดีขึ้นเถอะนะครับ คุณพิ้งค์ไม่สบายแถมอยู่คนเดียวด้วย ถ้าเกิดเป็นอะไรหนักขึ้นมา ผมจะได้ช่วยทันยังไงละครับ รับรองว่าผมจะเป็นเด็กดี ไม่ดึ้อไม่ซน ไม่กวนเลย นะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อนในท้ายประโยค

“อย่างนั้นก็ได้ค่ะ” ชิตาพรตอบกลับ ก่อนไขกุญแจเปิดประตู ก้าวเข้ามาเปิดไฟในห้อง แล้วผายมือเชิญนักฟุตบอลในดวงใจเข้าสู่โลกคิตตี้ของเธอ

“ห้องสวยจังเลยนะครับ เห็นแล้วไม่ต้องถามเลยนะว่าคุณพิ้งค์ชอบอะไร”

“หึหึ ค่ะ มันน่ารักดี พิ้งค์ก็ซื้อเก็บมาเรื่อย ๆ รู้ตัวอีกทีก็เต็มห้องแล้วค่ะ เชิญคุณกริชนั่งก่อนนะคะ เดี๋ยวพิ้งค์ไปเอาน้ำมาให้ค่ะ” หญิงสาวเจ้าของห้องพูดไปก็หยิบรีโมทกดเปิดแอร์ เปิดพัดลมไปด้วย ช่วยกันเพิ่มความเย็นในห้องให้เร็วทันใจ

“ขอบคุณครับ แต่ผมว่าคุณพิ้งค์น่าจะไปนอนพักสักหน่อยนะครับ จะได้ดีขึ้น ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ แค่เอาน้ำมาให้คนมีน้ำใจอย่างคุณกริช แค่นี้สบายมากค่ะ” หญิงสาวพูดจบก็วางกระเป๋าสบายหลัง แล้วเดินเข้ามุมครัวเล็ก ๆ ของเธอไป

ส่วนกรกริชนั้นก็นั่งมองสำรวจไปทั่ว ๆ ห้อง และเผลอยิ้มให้กับตุ๊กตาคิตตี้ที่มีอยู่นับร้อยท่วงท่า ซึ่งบางตัวเขาก็ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน ชายหนุ่มชื่นชมกับการจัดห้องของหญิงสาวอยู่เพลิน ๆ ก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงออกมาจากในครัว

เพล้ง!

“ว้าย!” เสียงร้องของหญิงสาวที่ตามมาติด ๆ ทำให้กรกริชถึงกับพุ่งตัวเข้ามาในครัว

“คุณพิ้งค์เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เป็นประโยคแรกที่ชายหนุ่มร้องถาม พร้อมกับมองสำรวจจนเห็นว่า มีแก้วกระเบื้องตกแตกกระจายอยู่ที่พื้น

“มือมันสั่นไปหน่อยน่ะค่ะ อยู่ ๆ ก็เหมือนไม่มีแรง” ชิตาพรพูดจบก็ทำท่าจะก้มลงไปเก็บเศษแก้ว

“อย่าครับ!!” เสียงห้ามจากชายหนุ่มทำให้หญิงสาวเจ้าของห้องถึงกับหยุดชะงัก “ผมว่าคุณพิ้งค์ไปนอนพักดีกว่าครับ”

กรกริชไม่ได้พูดเปล่า หากแต่เดินเข้าไปถือวิสาสะช้อนร่างชิตาพรขึ้นมาแนบอกแล้วพาเดินออกมาจากห้องครัว

“ว้าย! คุณกริชปล่อยพิ้งค์เถอะค่ะ แล้วคุณเองก็ระวังแก้วจะบาดเอาด้วยค่ะ”

“ผมใส่รองเท้า ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณควรจะไปนอนพักได้แล้วนะ ผมจะพาคุณไปนอนเอง” ชายหนุ่มพูดไป สองเท้าก็ก้าวพาหญิงสาวออกมาจากห้องครัว แล้วพาตรงเข้าไปในห้องที่ถูกกั้นขึ้นมา ซึ่งกรกริชเดาเอาว่าจะต้องเป็นห้องนอน

ชิตาพรนั้นกอดคอชายหนุ่มเอาไว้ ซบใบหน้าเข้ากับอกกว้าง จนสัมผัสได้ถึงความแน่นหนัดของมัดกล้ามที่แผงอก รวมทั้งกลิ่นหอม ๆ ของน้ำหอมผู้ชายที่เขาใช้อยู่อีกด้วย

นักฟุตบอลทีมชาติวางร่างของหญิงสาวบนที่นอน แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เสร็จเรียบร้อย

“นอนพักนะครับ เดี๋ยวผมออกไปจัดการเศษแก้วพวกนั้นให้เอง แล้วถ้าคุณพิ้งค์ต้องการอะไรเรียกผมเอาแล้วกัน อย่าเพิ่งลุกขึ้นมาเลย ถ้านอนพักแล้วยังไม่ดีขึ้น เดี๋ยวผมจะพาไปหาหมอเองครับ”

“ค่ะ ขอบคุณคุณกริชมากนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี นอนพักนะครับ ส่วนประตูนี่ผมไม่ล็อกให้นะ ถ้าเกิดคุณเป็นอะไรขึ้นมา ผมจะได้เข้ามาช่วยได้ทัน”

หญิงสาวหลับตาลงอย่างว่าง่าย กรกริชจึงได้ออกจากห้องไปจัดการกับเศษแก้วตามที่พูด

เสียงฝีเท้าของชายหนุ่มก้าวออกจากห้องไป เปลือกตาของหญิงสาวก็เปิดออก อยากจะกรีดร้องให้ลั่นตึก แต่ทำได้เพียงกัดผ้าห่มสะกดเสียงเอาไว้แค่ในลำคอ หล่อ ล่ำ สุภาพบุรุษสุด ๆ ใจดี อบอุ่น ผู้ชายอย่างนี้จะปล่อยให้หลุดมือไปได้ยังไงกัน ชิตาพรบอกตัวเองอยู่ในใจ

แล้วจะให้เธอนอนอย่างนั้นหรือ เธอจะนอนหลับได้อย่างไรกัน โอกาสอย่างนี้มันมีอะไรน่าทำกว่าการนอนตั้งเยอะ เมื่อคิดได้ดังนั้น หญิงสาวก็สะบัดผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้น

ปึ้ง!

เสียงที่ดังออกมาจากห้องนอน ทำให้ชายหนุ่มที่เพิ่งจะกวาดเศษแก้วเสร็จ ต้องหันไปดูทางห้องนอน ด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น