“ฉันพูดกับเธอคนเดียว”

กลิ่นเหล้ากับกลิ่นบุหรี่อบอวลจากลมหายใจอุ่น เตยหอมกลับไม่รู้สึกรังเกียจ หรือหัวใจเธอหวามไหว ใจเต้นรุนแรงเกินไปจึงไม่ทันสังเกตว่าควรจะเหม็นและผลักเขาออก

ตาสบตากัน... ตาคมเยิ้มนิดๆ กลับเซ็กซี่ชวนมอง

“อยากจูบ...”

เสียงก็ยังแหบพร่าเซ็กซี่...

เตยหอมหลบตา เบี่ยงหน้าออก เนื้อตัวร้อนผ่าวประสาทสัมผัสเต้นยิบๆ ทันทีที่เขาพูดเรื่องจูบ ปากเธอก็ร้อนปานว่าถูกจูบจริงๆ

“บ้าสิ คนเยอะแยะ”

“ถ้าคนไม่เยอะไม่ว่าใช่ไหม”

ภาสกระเซ้า เกลี่ยนิ้วยาวกับผมหน้าม้าเล่น

“นายท่าจะเมามากนะเนี่ย กลับไปนอนได้แล้วไป”

“ไปนอนด้วยกันไหม”

เอากับเขาสิ เตยหอมค้อนแก้เขิน พูดอะไรเป็นถูกคนรอบจัดดักไว้หมด

“อีกสองอาทิตย์ที่ม.มีงานกีฬาสัมพันธ์ เย็นๆ พวกฉันขึ้นเล่นดนตรีด้วย อยากไปดูไหม”

“ทำไมอยากให้ไป”

“ฉันอยากให้เธอรู้เรื่องของฉันทุกเรื่องนั่นแหละ เธอล่ะเตยหอม จะเปิดใจรับเรื่องของฉันหรือเปล่า”

ภาสได้โอกาสรุกประชิด ถ้าไฟสว่างกว่านี้เขาคงได้เห็นแก้มใสแดงก่ำแน่ๆ เธอมองเขานิ่งงันไปสักพักก็พยักหน้า หลบตา...

ใจแกร่งเต้นโลดแรงขึ้น เพิ่งรู้ว่าตัวเองลุ้นมากมาย ตื่นเต้นมากกว่าขึ้นเล่นดนตรีบนเวทีครั้งแรกซะอีก

“พรุ่งนี้ฉันมีเรียนเช้าบ่าย ว่างเย็นเดี๋ยวมารับ”

“ฉันมีเรียนแค่ช่วงเช้าเสร็จแล้วคงกลับหอเลย ไว้เจอกันที่ห้างก็ได้”

“ได้ ไว้จะเพจหา”

“ฮื่อ นายก็พากันกลับบ้านกันเถอะ ดึกแล้ว”

เตยหอมตัดสินใจให้โอกาสตัวเอง ให้โอกาสเขา ผู้ชายที่ขยันทำให้หัวใจเธอสั่นรัวทุกครั้งที่เจอหน้า

“เตยหอม” ภาสจับแขนเรียวไว้ไม่ให้เจ้าตัวลุก เธอหันมามองสบตา “เตรียมใจหรือยัง”

หือ... เตรียมใจเรื่องอะไร

หญิงสาวทำหน้างงงวย หน้าคมก็โน้มมาใกล้ ตาระยับวับไหว

“เธอยอมคบกันแล้ว ฉันจะรุกเต็มที่แล้วนะจากนี้”

“หา!”

โต้งๆ อย่างนี้เลย!

นี่ยังไม่เต็มที่อีกเหรอ เดี๋ยวจับ เดี๋ยวจูบ ทำคนเขาใจสั่นสะท้านแทบเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว

หน้าสวยเหลอหลาแต่มองแล้วน่ารัก ภาสหัวเราะในลำคอตาเป็นประกาย อดใจไม่ไหว โฉบเข้าไปจุ๊บปากอิ่มดื้อๆ

เตยหอมสะดุ้งเฮือก ยกมือดันอกกว้างเพราะเกรงว่าเพื่อนจะมาเจอ

“กลับหอเถอะฉันไปส่ง”

ภาสเป็นฝ่ายฉุดเธอลุกขึ้นก่อนที่เขาจะห้ามใจไม่ไหว เปิดประตูรถ รุนหลังให้ขึ้นไปนั่งข้างหน้า ก่อนจะอ้อมไปฝั่งคนขับ ตะโกนบอกเพื่อน

“ฉันไปส่งเตยหอมแป๊บนะ”

“เออๆ”

เพื่อนๆ หันมาทำเสียงรับรู้ ไม่วายสัพยอกประมาณว่า ดูมันทำ หออยู่แค่คืบ...

“เดี๋ยว รอแก้มก่อน” เธอเปิดประตูออกไปกวักมือเรียกเพื่อนที่เตร็ดเตร่อยู่แถวชั้นหนังสือ “อันที่จริงพวกเราเดินกลับเข้าไปเองได้ แค่นี้เอง”

ภาสหันมามอง “ฉันอยากเข้าไปส่ง อยากเห็นว่าเธอเข้าหอแล้วกับตา”

ฟังพูด ชวนคิดไปไกล เตยหอมแก้มร้อนแก้มเปิดประตูขึ้นมา เตยหอมจึงแนะนำให้รู้จักกัน ก่อนที่เขาจะพารถออก ขับเข้าซอย

ภาสจอดรถก่อนถึงประตูรั้ว แก้มลงไปก่อน เขาฉวยมือเตยหอมเอาไว้

ตาเยิ้มๆ ของเขาทำให้เธออดห่วงไม่ได้

“นายดูเมา อย่าขับรถเองเลยนะ”

“เป็นห่วงเหรอ”

“ใช่มั้ง”

“น่ารัก...จัง”

ภาสพูดยิ้มๆ ก้มวูบลงไปจุ๊บปากอิ่ม ขบเม้มกลีบปากสวยอย่างรวดเร็วก่อนจะถอยห่าง

“ฝันดีนะ”

“อืม...ฝันดี”

บอกเขาเบาๆ กำลังจะหันไปเปิดประตูกลับถูกกระตุกตัวเข้าไปกอด ก่อนจะสะดุ้ง ริมฝีปากตกเป็นจำเลยปากได้รูป ลิ้นสากกรุ่นกลิ่นเหล้าพุ่งกวาดกระหวัดในช่องปาก พาขนลุก สยิวซ่านวาบหวาม ลมหายใจติดขัด เมื่อจูบนี้รุกเร้าเอาแต่ใจ ดูดปาก รัดลิ้นในอาการหื่นหิว

รสหวานละมุนสมใจโหย... ภาสสอดมือข้างลำคอขาว ไล้ไปท้ายทอย ประคองจับศีรษะเล็กไว้ ขยุ้มมือทึ้งกลุ่มผมนุ่มยามที่เบียดปากเร้าลิ้นกลืนกินปากอิ่มอย่างหนักหน่วง ดื่มด่ำกับรสชาติที่โหยหาอยู่ตลอดเวลา จูบเต็มไปด้วยความดุดันเรียกร้องตามอารมณ์พวยพุ่ง เขาหลงลืมตัว ขบปาก ดูดรัดลิ้นนุ่มแรงจนมีเสียงครางท้วง จึงยอมผ่อนการระรานลง เสียดสีปากเบาๆ ไล้ลิ้นปลุกปลอบร่างสั่นเทาเกือบนาทีก่อนจะถอนปากออก

เธอพริ้มตาหลับ หอบหายใจถี่ ดูน่ารัก ไอ้หนูของเขาก็คึกคักขึ้นมา ภาสก้มลงจุ๊บกลีบปากสวยเร็วๆ อีกครั้ง เบี่ยงหน้าเข้าซบซอกคอ

เตยหอมสะดุ้งเพราะปากร้อนทาบลงจูบต้นคอเบาๆ เธอรวบรวมสติที่กระเจิดกระเจิงดันอกเขา ปรามเสียงสั่น

“พอแล้ว...”

ภาสยอมปล่อยง่ายๆ หากยื้อไว้มีหวังเขาคงถอยรถกลับ ฉุดเธอไปเล่นรักจนหนำใจเป็นแน่

“แล้วเจอกัน”