และแล้วสามวันภายนอกก็มาถึงแต่เป็นสามเดือนภายในมิติจิต ภายในสามเดือนทุกคนพากันฝึกฝนอย่างขะมักเขม้นตอนนี้หลิวเฟยเซียน ปรุงโอสถได้ขั้นสูงและเต็มสิบส่วนได้แล้วท่าเท้าคลื่นลมก็ฝึกมาได้ขั้นสี่จากหกขั้นเป็นที่น่าพอใจมาก ทุกคนมารวมตัวกันที่สระน้ำทิพย์สวรรค์เพื่อมาส่งหลิวฟงฉีและเฟยเซียน มองดูทุกคนแล้วยิ่งพึงพอใจสำหรับหลิวเฟยเซียนเป็นอย่างมากระดับพลังปราณแต่ละคนเพิ่มขึ้นมากจนน่าตกใจภายในเวลาแค่สามเดือน แน่ละทรัพยากรมากมายในนี้ใช้ยังไงก็ไม่มีวันหมด

ท่านพ่อตอนนี้พลังปราณอยู่ที่ราชันขั้นกลาง

ท่านแม่พลังปราณอยู่ที่จักรพรรดิขั้นต้น

พี่ใหญ่อู๋ซวนพลังปราณเทวะขั้นต่ำ

พี่รองอู๋เจอพลังปราณราชันขั้นต่ำ

หลิวเฟยเซียนตอนนี้ก็เลื่อนขั้นมาเป็นเทวะขั้นสูงแล้ว

“เอาละไปกันเซียนเอ๋อร์” ท่านพ่อ

“เจ้าค่ะ ข้าไปแล้วนะเจ้าคะท่านแม่ ท่านพี่” หลิวเฟยเซียน กล่าวเสร็จก็ออกมาจากมิติจิตมาโผล่ตรงชายป่าแสงจันทร์ในเขตที่ดินตนเองพอเดินออกมาก็เห็นนายช่างใหญ่กำลังสั่งงานลูกน้องอยู่นายช่างใหญ่หันหน้ามาเห็นสองพ่อลูกที่เดินเข้ามาก็ทักทาย หลิวเฟยเซียนแค่มาเดินดูความเรียบร้อยเท่านั้นเพราะได้คุยรายละเอียดพร้อมกับแบบการสร้างไปแล้วที่ต้องมาดูทุกสามวันเพราะแบบบ้านที่นางให้สร้างไม่ใช่แบบในโลกนี้เผื่อมีตรงไหนที่นายช่างใหญ่ไม่เข้าใจจะได้ถามและแก้ไขทันที

การสร้างดำเดินไปอย่างรวดเร็วเพราะนางบอกว่าไม่เกี่ยงเรื่องเงินให้จ้างนายช่างมาให้มากที่สุดแถมยังให้ค่าแรงมากกว่าที่อื่นอีกด้วยทดแทนที่ไม่ได้เลี้ยงอาหารระหว่างวัน

ในช่วงแรกๆ ที่มีการขนส่งวัสดุอุปกรณ์การก่อสร้างชาวบ้านในหมู่บ้านก็ได้แต่มองตามและอยากรู้อยากเห็นเหลือเกินว่าเป็นผู้ใดกันแน่คงจะต้องร่ำรวยเงินทองซื้อที่ตั้งมากมายไหนจะสร้างจวนอีก4หลังแต่ละหลังไม่ใช่ว่าจะน้อย อีกอย่างคงต้องมีพลังปราณระดับสูงมากเป็นแน่ถึงกล้าสร้างจวนติดป่าแสงจันทร์โดยไม่เกรงกลัวสัตว์อสูร

ใช้เวลา4เดือนกว่าจวนก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมากวันนี้ครอบครัวหลิวพากันออกมาจะเข้าเมืองกันเพื่อไปสั่งโต๊ะตู้เตียงและเครื่องเรือนต่างๆ ทุกคนเดินตรงไปที่ร้านขายเครื่องเรือนที่ทำเสร็จแล้ว มีทั้งแบบสำเร็จรูปไม่ต้องสั่งทำให้ยุ่งยากเรื่องซื้อเครื่องเรือนจะเป็นท่านแม่หลิวหวงหลานซะส่วนใหญ่จะเป็นคนเลือก ซื้อเสร็จก็บอกให้ไปส่งที่หมู่บ้านอาบแสงบ้านหลังที่ติดกับป่าแสงจันทร์จากนั้นก็ออกจากร้านเพื่อหาซื้อชุดเสื้อผ้าสำหรับทุกคนต่อ

แต่คาดไม่ถึงว่าจะเจอกับอี้เหนียงฮูหยินใหญ่ตระกูลเดิมที่เดินทางมาซื้อชุดเช่นกัน ฮูหยินอี้เหนียงมองเห็นครอบครัวหลิวก็ไม่ชอบใจจึงเดินเข้าไปหา

“พวกเจ้ามาที่นี้ทำไม มีปัญญาจ่ายเงินหรือ ร้านขายผ้าผิงฉวนใช่ว่าใครจะซื้อก็ซื้อได้” อี้เหนียงฮูหยินพูดดูถูกและเสียงดังหวังให้อับอาย

หลิวเฟยเซียนมองหน้าอี้เหนียงฮูหยินใหญ่แล้วพูด “ทำไมพวกข้าจะซื้อไม่ได้ละเจ้าคะ ต่อให้มีหรือไม่มีข้าก็ไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวอะไรกับท่าน” หึ คิดจะทำให้ข้าอับอายอย่าได้ฝันไป ข้าตอนนี้ไม่ใช่หลิวเฟยเซียนคนเก่าแล้ว

“เจ้า! พวกเจ้าจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อหรือว่าพวกเจ้าขโมยเงินในจวนข้ามาใช่ไหม” อี้เหนียงนางไม่เชื่อหรอกว่าพวกมันจะมีเงินมากพอจะมาซื้อชุดร้านผ้าผิงฉวนใครๆ ก็รู้ว่าร้านนี้ขายแพงที่สุดในบรรดาร้านขายผ้าพวกมันต้องขโมยเงินออกมาจากจวนของนางแน่

“พูดจาเหลวไหลก่อนออกมาพวกเจ้าก็ค้นตัวพวกข้าทุกคนใครๆ ก็เห็น ข้าออกมาแต่ตัวเงินสักอิแปะยังไม่มีให้ติดตัวไปกันเถอะรีบซื้อรีบกลับบ้านกัน” หลิวฟงฉีรู้สึกไม่พอใจที่อี้เหนียงว่าร้ายพวกตน

ทั้งหมดพากันเดินเข้าร้านไปและมีหลงจูของร้านพาชมผ้าและแนะนำผ้าให้หลิวหวงหลานนั้นไม่อยากอยู่ที่นานนักจึงบอกหลงจูว่าเอาผ้าที่ดีที่สุดเอาทุกสีที่มีเอาสีละ4พับและเอาชุดสำเร็จที่ดีที่สุดเอามาให้ครอบครัวนางเลือกอีกคนละ5ชุดเสร็จแล้วก็จ่ายเงินและเก็บของที่ซื้อใส่ลงแหวนมิติ (แหวนมิติครอบครัวหลิวมีกันคนละวงซื้อตอนเข้าเมืองมาก่อนไปร้านขายเครื่องเรือน) แล้วเดินจากไปโดยไม่มองแม้หางตาไปทางอี้เหนียงฮูหยิน

ทางด้านอี้เหนียงฮูหยินนั้นตกตะลึงเป็นอย่างมากที่เห็นครอบครัวหลิวจ่ายเงินซื้อผ้า รู้ไว้เถอะขนาดว่านางมีเงินก็ไม่ได้มีมากมายที่จะซื้อผ้าราคาแพงๆ หลายพับได้ในคราเดียวนางจะต้องรู้ให้ได้ว่าพวกมันเอาเงินมาจากไหน

“ไปสืบมาว่าพวกมันเอาเงินมาจากไหนและตอนนี้อยู่ที่ไหน” นางสั่งให้คนไปสืบ

“ขอรับ” รับคำแล้วก็รีบตามคนตระกูลหลิวไปทันที

ทางด้านครอบครัวหลิวทุกคนต่างมีสีหน้าที่หลากหลายอารมณ์ไม่ใช่ว่ากลัวแต่ตอนนี้ยังไม่อยากมีเรื่องเพิ่มเข้ามาเพราะอะไรๆ ก็ยังไม่เรียบร้อยดีหลิวเฟยเซียนเห็นหน้าทุกคนเป็นกังวลก็กล่าวว่า

“พวกท่านอย่ากังวลเลยเจ้าค่ะ อี้เหนียงฮูหยินไม่ชอบเราก็จริงแต่คงไม่คิดจะทำอะไรหรอกเจ้าค่ะตอนนี้กิจการร้านค้าตระกูลอี้ก็ใช่จะดีคงไม่มีเวลามายุ่งกับเราเท่าไหร่” เฟยเซียนปลอบโยนทุกคน

“นั้นสิ อีกไม่นานจวนเราก็จะแล้วเสร็จหลังจากนั้นก็ไม่ต้องกังวลสิ่งใดอีก” ท่านแม่หลิวหวงหลาน

“เรากลับกันเถอะท่านพ่อ” พี่รองหลิวอู๋เจอ

และแล้วจวนตระกูลหลิวก็เสร็จเรียบร้อยพร้อมกับกำแพงหินที่สูงท่วมหัวนางเลยทีเดียวคนภายนอกไม่สามารถมองเข้ามาเห็นได้ทุกคนย้ายเข้ามาอยู่ได้หนึ่งอาทิตย์แล้วท่านพ่อท่านแม่พี่รองเลือกจวนแบบจีนโบราณประยุกต์โดยบอกว่าชอบแบบดังเดิม ส่วนแบบบ้านทรงไทยนั้นตกเป็นของนางและพี่ใหญ่

นางบอกกับทุกคนว่าจะให้ทุกคนเริ่มฝึกร่างกายและความอดทนในป่าแสงจันทร์โดยมีเหล่าสัตว์เทพค่อยสอนแล้วจะเริ่มฝึกกันวันรุ่งขึ้น