100วันที่ฉันเป็นผี

บทที่ 1 อยู่ ๆ ก็กลายเป็นผี

เช้าวันต่อมา

กระเป๋าเดินทางใบไม่ใหญ่มากถูกนำมาวางรออยู่ตรงหน้าประตูบ้าน ในเช้าอันสดใสแต่ใจคนกลับรู้สึกหม่นหมอง เมื่อวันแห่งความสุขนั้นจบลงแล้ว

"เสียดายจัง แกไม่หน้ารีบกลับเลย อยากให้อยู่เที่ยวด้วยกันต่ออีกสักหน่อย" แอมป์เอ่ยขึ้นเสียงอ่อย

"ฉันก็อยากอยู่ต่อนะแก แต่ฉันต้องกลับไปทำงาน เอาไว้คราวหน้าเราค่อยมาเที่ยวด้วยกันใหม่" มินพูดบอกเมื่อเห็นสีหน้าที่เศร้าของแอมป์

"จริงนะแก คราวหน้าแกต้องลางานหลายๆวันหน่อยนะ"แอมป์บอก

"อื้ม! " มินตราพยักหน้า พร้อมกับสวมกอดแอมป์

"พอได้แล้วเดี๋ยวมินจะตกเครื่องเอานะ ถ้าแอมป์คิดถึงมิน ค่อยไปเที่ยวหาก็ได้นิ" วิทพูดขึ้น พร้อมกับเหลือบมองไปยังมินตรา

"เอางี้ ถ้าแกคิดถึงฉัน แกก็ไปหาฉันได้ตลอดเลยนะ " มินตราพูดบอกแอมป์ ก่อนจะเหลือบไปสบตากับวิท

"เอาไว้มีโอกาส พี่จะพามินทำอะไรสนุกๆอีกนะครับ" วิทเอ่ยขึ้น พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์

"ได้ค่ะ" มินยิ้มรับ

"แต่ถ้าสนุกแล้วหวาดเสียว เหมือนตอนที่ขับเจ็ตสกีแอมป์ไม่อนุญาตนะ แอมป์เป็นห่วง"แอมป์รีบเอ่ยห้ามทันที

"ครับ" วิทตอบพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ

.

.

สนามบิน

"ถ้าถึงแล้วโทรหาฉันด้วยนะ" แอมป์พูดบอก

"อื้ม!! แล้วจะโทรหา ไปก่อนนะคะพี่วิท ขอบคุณนะคะที่ทำให้มินมีความสุขตลอดเวลาที่อยู่ที่อยู่ที่นี่ แม้มันจะเป็นเวลาสั้นๆก็ตาม ฝากดูแลยัยแอมป์ด้วยนะคะ" มินตราหันไปพูดบอกวิทที่ยืนอยู่ข้างหลังแอมป์

"ครับ พี่จะดูแลแอมป์ให้มีความสุขทุกวันเลย"วิทบอกพร้อมกับยิ้มหวานให้มินตรา

เมื่อพูดลำลากันเสร็จมินตราก็เดินแยกเข้าไปในโซนของผู้โดยสารเพื่อเตรียมตัวขึ้นเครื่อง ส่วนวิทและแอมป์ก็พากันไปเดินตลาดเพื่อชื้อของก่อนกลับบ้านพัก

.

.

บนรถ

"พี่ว่าเรารีบชื้อของแล้วรีบกลับกันดีกว่านะ" วิทเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปยิ้มหวาน

"ทำไมต้องรีบกลับด้วยค่ะพี่วิท" แอมป์เอ่ยถามด้วยความสงสัย

"ก็พี่อยากอยู่กับแอมป์สองคนนิครับ อีกไม่กี่วันแอมป์ก็ต้องไปทำงานที่เชียงใหม่แล้ว" วิทเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"แอมป์ไปแค่เดือนเดียวเอง" แอมป์บอก

"เดือนเดี่ยวก็เหมือนเป็นปีเลยนะ"

"เอางี้ถ้าพี่คิดถึงแอมป์ พี่ก็ขึ้นไปหาแอมป์ได้ตลอดเลยนะ" แอมป์พูดบอก

"ไม่รู้แหละระหว่าง 2 วันนี้พี่จะไม่ให้แอมป์ห่างสายตาพี่เลยล่ะ" วิทพูดบอก พร้อมกับเอื้มมือไปจับมือของแอมป์ไว้แน่น

.

.

บ้านวิท

หลังจากที่ชื้อของเสร็จวิทก็รีบขับรถพาแอมป์กลับบ้านทันที

"กลางวันนี้พี่จะทานอะไรเป็นพิเศษไหมค่ะ เดี๋ยวแอมป์ทำให้ทาน" แอมป์เอ่ยถามระหว่างที่เก็บของเข้าตู้เย็น

"พี่ไม่อยากทานอะไรเลยตอนนี้ นอกจากแอมป์" วิทพูดบอกด้วยสีหน้าและแววตาเจ้าเล่ห์

"พี่วิท มันใช่เรื่องไหมค่ะ" แอมป์พูดกดเสียงต่ำ

"ไม่รู้แหละพี่จะกินแอมป์ แอมป์คนเดียวเท่านั้น และจะกินตอนนี้เลย" วิทพูดบอก พร้อมกับเดินเข้าไปหาแอมป์ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

ร่างแอมป์ถูกอุ้มลอยขึ้นทันที เมื่อวิทพูดเสร็จทำให้แอมป์ต้องกอดลำคอแกร่งวิทไปเพราะกลัวว่าจะตก

"พี่วิท เดี๋ยวแอมป์ตก" แอมป์ร้องบอก

"ถ้าไม่อยากตก ก็เกาะพี่ไว้แน่นๆนะจ๊ะเมียจ๋า" วิทยิ้มกริ่มก่อนจะพาร่างแอมป์ไปตรงโซฟา

ร่างแอมป์ถูกวางลงบนโซฟาตัวใหญ่โดยมีร่างของวิททาบทับตามลงไปไม่ห่าง ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากนุ่มอย่างอ่อนโยน มือหนาลูบไล้ไปตามตัวแอมป์ เสื้อตัวจิ๋วสีหวานถูกมือหนาปลดกระดุมเสื้อแอมป์ออกไปทีละเม็ดจนหมด

"พี่วิทเดี๋ยวมีคนมาเห็น" แอมป์ร้องบอก

"ใครจะมา ก็ตอนนี้มีแค่เราสองคน" วิทพูดบอก พร้อมกับยิ้มกว้าง

"พี่วิท..อื้ม!"

ริมฝีปากหนาประกบจูบปากนุ่มอย่างหนักหน่วง พร้อมกับใช้มือหนาบีบคลึงเต้าอวบทั้งสองข้างจนแอมป์เด้งขึ้นรับมือหนาและคราง"อื้ม! อ่า!"เบาๆ ในลำคอ

จ๊วบ~ จ๊วบ~

"อื้ม! แอมป์นี่น่ารักที่สุดเลย"วิทผละปากออกจูบเลื่อนลงไปดูดเม้นเม็ดทับทิมของแอมป์สลับไปมาทั้งสองข้าง

"อ๊า! อื้ม!"เสียงหายใจหอบ พร้อมกับเสียงครางกระเส่าเมื่อวิทตวัดลิ้นร้อนรัวๆ

"วันนี้พี่จะทำให้แอมป์มีความสุขที่สุด"วิทพูดเสร็จก็เลื่อนริมฝีปากต่ำลงไป

"อ่ะ! อื้ม!"แอมป์รู้สึกเสียววูบไปทั้งตัว ก่อนจะครางออกมาเมื่อเขาจูบวลอยู่ตรงสะดือน้อย

ปากหนาจูบวลอยู่ตรงสะดือน้อยสักพัก ก่อนเลื่อนลงไปจูบเล้าโลมเนินอวบ จนแอมป์รู้สึกเสียวพร้อมกับเด้งสะโพกลอยขึ้น ลิ้นร้อนกรีดลงไปกลางร่องสวาท ลิ้นร้อนตวัดละเลง เม็ดละมุดจนแอมป์ผวาเด้งสะโพกขึ้นรับลิ้นร้อน

"อ่ะ! อื้ม! อ่า! สะ..เสียวจัง อื้ม!" แอมป์ครางกระเส่าไม่เป็นศัพท์ ก่อนจะเกร็งขมิบปลดปล่อยน้ำหวานออกมา

วิทเงยหน้าขึ้นมองแอมป์ที่นอนหอบหายใจรัวอยู่ตรงหน้า ก่อนจะแสยะยิ้มให้อย่างพอใจ

"อย่าเอาแต่มองสิค่ะพี่วิท แอมป์รออยู่นะ"แอมป์เอ่ยเชื้อเชิญพร้อมกับแยกเรียวขาออกกว้าง

"ได้สิครับ วันนี้พี่จัดให้หนักๆเลย" วิทแสยะยิ้มออกมาอย่างชอบใจ

มือหนาจับลำใหญ่ชักรูดขึ้นลงสองสามทีจนตั้งลำพร้อมออกลบ จ่อหัวลำใหญ่กดเข้าไปในรูสวาทอย่างช้าๆ จนสุดลำ

"อื้ม! พี่วิทอย่าแกล้งแอมป์สิค่ะ"แอมป์ร้องบอก

"พี่เปล่านะ" วิทขยับสะโพกสอบอย่างเนิบนาบเป็นจังหวะ

"พี่วิท แอมป์ขอร้อง อื้ม!" แอมป์ร้องบอก เพราะร่างการกำลังเรียกร้อง

"ได้สิ ถ้าแอมป์อยากร้อง พี่จะทำให้แอมป์ร้องตามต้องการ"วิทยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะเข้าออกไวขึ้น

พั่บ! พั่บ!!

เสียงเนื้อกระทบเนื้อสอดประสานอย่างเข้าจังหวะ ยิ่งฟังยิ่งกระตุ้นความกำหนัดให้ปะทุขึ้นถึงขีดสุด ลำใหญ่ที่กำลังสอดแทรกผ่านความนุ่มลึก ทำให้ทั้งสองรู้สึกเสียวซ่าน วิทขยับตอกอัด ในเวลาที่แอมป์ส่ายร่อนสะโพกขึ้นรับได้ทุกจังหวะการสอดกระแทกเข้าใส่

"อ่ะ! อื้อ! อ่า!" เสียงครางหวานดังขึ้นตามจังหวะที่ถูกกระแทกกระทั้น เสียงดังพอๆ กับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ถูกตอกอัดเข้าหากัน

ทั้งสองต่างมอบความสุขและความเสียวซ่านให้กันและกันอยู่พักใหญ่ จนไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป

"อ่า! อ่ะ! อื้ม! พี่วิทแอมป์ไม่ไหวแล้ว อ่า!" แอมป์เกร็งตัวพร้อมกับครางกระเส่าเสียงดัง

"ซี๊ด อื่ม! พี่ก็จะไม่ไหวแล้ว อ่า!" วิทกระแทกถี่ พร้อมกับคำรามออกมา

แอมป์ส่ายสะโพกขึ้นรับแรงกระแทกของวิทอย่างเข้าจังหวะ จนทั้งสองเกร็งตัวปลดปล่อยน้ำออกมาพร้อมกัน

"พี่รักแอมป์นะ" วิทพูดบอก พร้อมกับจุบหน้าผากแอมป์อย่างอ่อนโยน

"แอมป์ก็รักพี่วิทค่ะ" แอมป์สวมกอดวิทด้วยความรัก ก่อนจะเผลอหลับไป ด้วยความอ่อนเพลีย

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว