รวมเรื่องสั้น NC20+-เกาะสวาท-1-

โดย  kamoon

รวมเรื่องสั้น NC20+

เกาะสวาท-1-

ดาวโหลด Ebook ได้ที่เวบ MEB, Hytexts, Ookbee นะคะ

+++++++++

“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้มั้งคะ” หญิงสาวบอกอย่างเกรงใจ “และอีกอย่างแก้วก็ต้องทำงานด้วย”

“ลาหยุดไม่ได้เหรอ พี่เห็นแก้วทำงานแทบจะไม่มีวันหยุดเลยนะ ทำงานหนักอย่างนี้สมควรอย่างยิ่งที่จะต้องหาเวลาไปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจบ้าง ทำแต่งานๆๆ เครียดตายเลย” ชายหนุ่มบอกอย่างเป็นห่วง แต่ในขณะเดียวกันกิ่งแก้วก็อยากจะบอกคนข้างๆ เหลือเกินว่าเขาก็สมควรไปทำงานทำการบ้าง ไม่ใช่วันๆ หาแต่ที่จะเที่ยว จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกที่งานเลี้ยงเปิดตัวทายาทไฮโซบริษัทจิวเวอรี่ชื่อดัง ซึ่งน้าเขยเธอได้รับเชิญ เธอกับน้าจึงได้มีโอกาสไปร่วมงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ครั้งนี้ด้วย ได้ประกาศว่าชเนศคือทายาทที่จะสืบทอดกิจการทั้งหมด แต่ดูเจ้าตัวตอนนี้สิยังลอยชายไม่เห็นจะสนใจกิจการที่ว่าสักนิด งานนี้ไม่รู้จะรุ่งหรือจะร่วง

“แก้วชอบทำงานค่ะ ตอนนี้ยังมีแรงต้องรีบทำงานเก็บเงินเอาไว้เยอะๆ อนาคตจะได้ไม่ลำบาก” คำพูดนั้นของกิ่งแก้วทำให้ชเนศถึงกับหลุดหัวเราะออกมา “พูดอย่างกับคนแก่แน่ะ”

“แก้วคิดอย่างนั้นจริงๆ นี่คะ อนาคตไม่แน่นอน”

“เรากำหนดอนาคตได้ และอนาคตของแก้วสบายแน่นอน เพราะทันทีที่เราแต่งงานกันแก้วจะต้องลาออกจากงานมาเป็นแม่บ้านดูแลพี่คนเดียว” ชายหนุ่มบอกพลางหันมาส่งสายตาหวานฉ่ำมีความหมายมาให้ ทำเอากิ่งแก้วถึงกับวางหน้าไม่ถูก เพราะถึงจะคบกันมาได้สักระยะแล้ว แต่เรื่องนี้ไม่เคยอยู่ในหัวของเธอเลย แม้ครั้งหนึ่งเธอจะเคยพูดประชดกับเพื่อนว่าถ้าแฟนหนุ่มขอแต่งงาน เธออาจจะตกลงก็เป็นได้ แต่พอเอาเข้าจริงเธอกลับทำไม่ได้

“คือเรื่องนั้นมันยังอีกตั้งไกล”

“ไกลที่ไหน เราคบกันแล้วอีกหน่อยก็แต่งงานกันอยู่ดีจริงไหม”

“เราเลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่านะคะ” กิ่งแก้วบอกและพยายามจะเปลี่ยนหัวข้อสนทนา ทว่าดูเหมือนชายหนุ่มจะยังติดใจ

“ทำไม หรือแก้วมีคนอื่น” คราวนี้น้ำเสียงของชเนศเข้มขุ่นขึ้นกว่าเดิม

กิ่งแก้วถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ไม่เขาใจว่าทำไมไปๆ มาๆ เรื่องมันถึงกลับกลายมาเป็นอย่างนี้ “แก้วไม่มีใครค่ะ”

“แล้วทำไม...”

“เราเพิ่งคบกันได้ไม่นานอย่าเพิ่งคิดไปไกลนักเลยค่ะ อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน”

“เรากำหนดอนาคตได้” ชายหนุ่มยังดื้อดึง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น และกิ่งแก้วก็คร้านจะต่อปากต่อคำกับผู้ชายงี่เง่า

บ่อยครั้งได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมถึงตกลงปลงใจรับชเนศมาเป็นแฟนทั้งที่ไม่ได้รู้สึกชอบพอ แต่คิดไปคิดมาเธอคงอยากหาใครสักคนมาแทนที่คนคนหนึ่ง

คนที่ซึ่งในอดีตมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ เธอจำกัดความความสัมพันธ์นั้นเอาเองว่า ทั้งเขาและเธอคงเป็น’มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน’ เขาและเธอไม่เคยเอ่ยถึงความรู้สึกหรือการพัฒนาความสัมพันธ์ในครั้งนั้นว่าจะให้มันเป็นไปในทิศทางไหน แต่จะให้คิดว่าเป็นเพื่อนกันก็คงไม่มีเพื่อนคนไหนจูบกันลึกซึ้งหรอก ถามว่ารอไหม บอกตรงๆ เลยว่ารอทุกลมหายใจลุ้นว่าเมื่อไหร่ชายหนุ่มจะเอ่ยความในใจที่แอบคิดเข้าข้างตัวเองแล้วว่าตรงกัน

จนกระทั่งถึงวันที่เขาต้องกลับอังกฤษพร้อมเจ้านายความหวังก็ถูกดับสนิท คาร์ลอสบอกลาธรรมดาเพียงสั้นๆ ว่า ‘ผมไปนะ’ ไม่มีแม้แต่คำว่า ‘แล้วพบกัน’ นั่นหมายความว่าอะไรถ้าไม่หมายความว่าเขาไม่ต้องการพบเธออีกและที่ผ่านมามันคืออารมณ์พาไปหรืออะไรก็มิอาจทราบได้ แต่สำหรับเธอมันคือความรู้สึกล้วนๆ และจนถึงทุกวันนี้ความรู้สึกนั้นก็ยังคุกรุ่นอยู่ในใจไม่ลืมเลือนและไม่รู้จะหาใครมาลบล้างมันออกไป

เพราะจากวันนั้นจนถึงวันนี้เธอยังหาไม่เจอสักคน...

รีวิวจากผู้อ่าน

กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว