" ..ไอ้หูกางเจ้ากำลังฝึกดาบรึว่าทำไร่? ฟันให้มันมีเรี่ยวแรงหน่อยไม่ได้รึไง? ..ไอ้ลูกนอกสมรส ข้าสั่งให้ตั้งรับอย่างเดียวเจ้ากล้าตอบโต้อย่างงั้นรึ? " การฝึกสมาชิกใหม่เริ่มต้นตั้งแต่เช้าก่อนอาหารมื้อแรกของทุกวัน โดยเช้านี้เซอร์แอลลิเซอร์ ธอร์นหัวหน้าครูฝึกสั่งให้จอนฝึกการตั้งรับและให้มือใหม่สามคนรุมฟันจากสามด้าน ถึงการต่อสู้กับคนเถื่อนนอกกำแพงอาจสามารถเผชิญสถานการณ์ถูกรุมล้อมแบบนี้ตามที่เซอร์หน้าบึ้งกล่าวอ้าง หากทว่าแม้แต่คนโง่อย่างพิบยังรู้ว่าการตั้งรับสามด้านหนึ่งต่อสามโดยไม่ตอบโต้ต่อให้เซอร์หน้าบึ้งหรือพ่อของจอนมาเองก็ยังทำไม่ได้ " กรอด..ข้าเอาละนะจอน!! "

" อึ๊ก!! " จอนฟาดดาบไม้ยกขวางสกัดดาบได้สองเล่มพร้อมกันก็นับว่ายอดเยี่ยมมากแล้วแต่ไม่มีปัญญารับอีกดาบที่ฟันใส่แผ่นหลังจึงรับไปเต็มๆ มันเองก็ทราบว่านี่เป็นการกลั่นแกล้งมากกว่าฝึกแต่มื่ออีกฝ่ายมีอำนาจเต็มในการสั่งนอกจากสะบัดหน้ากลับฮาร์ปันก็ต้องกัดฟันทนต่ออำนาจอยุติธรรมต่อไป " ในเมื่อจำลองว่าถูกคนเถื่อนรุมกระหนาบในการต่อสู้ จะมีเพื่อนเข้าไปช่วยก็ไม่ผิดหละมั้ง? ..กึก "

" เจ้า!! " นักเดินทางหนุ่มคว้าดาบไม้เข้าไปต้านดาบให้จอนก่อนที่จะหมุนตัวหันหลังชนกันทำให้เซอร์แอลลิเซอร์โกรธจนหนวดกระดิก เช้านี้มันพึ่งได้รับแจ้งว่านักเดินทางนี้ตอบตกลงเข้าร่วมหน่วยพิทักษ์โดยเอมี่ผู้ทรงปัญญาเป็นคนรับรองและขอตัวชายหนุ่มไว้เป็นคนรับใช้ส่วนตัวแทนที่ฮ๊อป เมื่อเป็นเช่นนี้มันก็ไม่ใช่คนนอกอีกและอยู่ในสถานะผู้ฝึกใหม่อีกคนไม่ต่างกับเจ้าลูกนอกสมรสแห่งฮาร์ปัน " ก็จริงของเจ้าอย่างงั้น.. ฮ๊อป เมทัล อาเบิร์ต พวกเจ้าเข้าไปเสริม "

แม้การฝึกจะเพิ่มเป็นสองต่อหกแต่เมื่อไม่ต้องพะวงหลังจอนก็แสดงฝีมือตั้งรับดุจภูผาหินใช้ปลายดาบปัดดาบสองเล่มไปชนกันเองแล้วเกี่ยวเอาเล่มที่สามกดลงหมุนทิ้งจนเสียสภาวะจู่โจมก่อนที่จะใช้นวมผ้าต่อยแถมไปอีกที ส่วนทางวัตเทียบกันแล้วออกจะทุลักทุเลไม่ได้สง่างามขนาดนั้นบวกกับฮ๊อปกับพวกแค้นที่ถูกแย่งหน้าที่จึงลงมือหนักหน่วงคิดเล่นกันให้ถึงพิการ " กึก กึก ก้มลง!! "

วัตต้านรับไว้ได้สองดาบส่วนดาบสุดท้ายหลุดรอจุดบอดดออร่ามุ่งตรงมาที่กลางศีรษะ แต่ก่อนที่หน้าผากจะถูกดาบไม้ฟาดก็ถูกผลักที่หัวไหล่พร้อมกับได้ยินคำบอกจึงทิ้งตัวไปตามนั้นยกหน้าที่ต้านรับให้กับเพื่อนรุ่นน้องแทน นี่เป็นการสอดประสานที่งดงามเหนือกว่าระดับที่ชาวนาชาวไร่จะสามารถทำความเข้าใจเพียงเห็นว่าเป็นการร่วมมือที่กลมกลืนน่าดูจนกระทั่งพิบที่ล้มไปเป็นคนแรกยังต้องนั่งกัลพื้นร้องชมเชยออกมา " สวยมาก!! "

" เก่งนักรึ? เข้าไปอีกห้าคน!! " หลายคนหมั่นไส้ที่จอนเก่งเกินหน้าแต่จะอย่างไรก็ถือว่าอยู่ในรุ่นเดียวกัน พอเห็นอีกฝ่ายถูกเอาเปรียบขนาดนี้จึงกลายเป็นความเห็นใจไม่มีเลยสักคนที่จะขยับตัวเดินเข้าไปตามคำสั่งจนทำให้เซอร์แอลลิเซอร์ยิ่งโกรธเตรียมจะตวาดด่าเร่งรัด " สิบเอ็ดต่อสองโดยไม่ให้ตอบโต้ต่อให้เป็นข้าก็ไม่ไหวหรอกนะ หรือว่าเจ้าทำได้กันหละท่านเซอร์? "

" ...!! " ถ้าเป็นคนอื่นกล้ามาสอดปากในสนามซ้อมแอลลิเซอร์คงด่าไปเจ็ดชั่วโครตแต่ว่ากลับไม่สามารถเมื่อคนที่กล่าวเป็นชายร่างใหญ่วัย60ปีแต่แข็งแกร่งเหมือนกับหมีเฒ่าคนนี้ " ผู้บัญชาการท่านหมายความว่ายังไงมิทราบ? "

ที่แท้คนที่ทำให้เซอร์หน้าบึ้งกริ่งเกรงได้ก็คือลอร์ดผู้บัญชาการหน่วยพิทักษ์ราตรีคนที่698 จีออร์ มอร์มอนนั่นเอง คนๆนี้อายุ63ปี ไว้เคราสั้นขาวโพลน รูปร่างสูงใหญ่ น่าเกรงขามและมีถิ่นที่อยู่มาจากเกาะหมีดังนั้นลับหลังทุกคนจึงเรียกขานเป็นหมีเฒ่า ชื่อของลอร์ดมอร์มอนนี้ทางใต้อาจไม่นับเป็นอย่างไร แต่ที่นอกกำแพงไม่มีคนเถื่อนไหนจะไม่รู้จักเลยทีเดียว " หมายความตามที่พูดนั่นแหละ กระทั่งนักลาดตระเวณถ้าเจอคนเถื่อนสิบคนก็ต้องวิ่งหนีจะอยู่สู้โดยไม่ตอบโต้แบบนี้น่ะคงไม่มีหรอก..ขอยืมตัวจอนกับวัตเทพหน่อยจะได้มั้ย "

" ...ไอ้พวกไม่ได้เรื่อง!! ผู้บัญชาการเรียกก็ไปซะสิ " แอลลิเซอร์ได้แต่ระบายโทสะใส่คนอื่น มันเป็นเซอร์ที่ไต่เต้าขึ้นมาจากชาวนาและถูกส่งมาที่นี่เพราะนิสัยไปขัดตาลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่จึงรังเกียจพวกที่มาจากตระกูลชั้นสูงอย่างยิ่งยวดและเกลียดชาวไร่ธรรมดาอย่างที่ตนเคยเป็นหนักขึ้นไปอีกเท่าตัว

" นั่งก่อนสิ ..อัลไปเอาเอลมาสามถ้วยใส่เครื่องเทศเยอะๆหละ ถ้าคราวนี้ยังหวงไม่เติมให้อีกหละก็ข้าจะส่งเจ้าไปนอกกำแพงซะเลย " มอร์มอนนำจอนกับวัตเทพเข้าห้องมาก็สั่งคนรับใช้ที่อายุอ่อนกว่าไม่กี่ขวบปีให้ยกเอลมาด้วยท่วงท่าน้ำเสียงเมตตาเหมือนกับปู่ในบ้านไม่ใช่ลอร์ดผู้บัญชาการแบบที่แสดงให้เซอร์หน้าบึ้งเห็น " ดูเหมือนว่าจะปรับตัวได้แล้วสินะจอน ส่วนเจ้าน่ะวัตจะเอาไงกับสาวใช้นั้น? หน่วยพิทักษ์ไม่ใช่ว่าไม่มีผู้หญิงแต่ถ้าคนสวยและไม่มีปัญญาป้องกันตัวแบบนั้นอยู่ที่นี่หละก็...พวกเจ้าคงไม่มีปัญญาดูแลนางตลอดเวลาหรอก "

ที่หมีเฒ่ากังวลถูกต้องทุกอย่างและก็มีคนพยายามทดลองดูแล้วด้วย ดังนั้นแม้จะรู้สึกผิดและเสียดายแค่ไหนแต่วัตก็ตัดสินใจตั้งแต่เมื่อเช้าบอกแนนไปแล้วว่าตนเองจะเข้าหน่วยพิทักษ์ราตรีซึ่งต้องกล่าวคำสาบานว่าจะไม่มีครอบครัวยิ่งไม่อาจมีสาวใช้หรือผู้ติดตามดังนั้นทีเรียนจะเป็นตัวแทนส่งเธอไปหาน้องสาวที่เฟราโร่เมืองซึ่งเป็นฐานกิลClash Upนั่นเอง และเมื่อไปถึงที่นั้นมันจะไหว้วานให้กิ๊บซี่ดูแลหางานและที่พักให้ในภายหลัง " ผมจัดการเรื่องนั้นไปแล้ว แนนจะลงใต้ไปพร้อมกับทีเรียน ท่านลอร์ดไม่ต้องเป็นห่วงหรอก "

" อืม..เข้าใจก็ดี ส่วนจอน..หมาของเจ้าไปไหนซะหละ? ต้องระวังอย่าให้มันกระชากแขนใครด้วยนะ " ตั้งแต่ออกจากฮาร์ปันเจ้าลูกหมาป่าโลกันตร์ก็ดี้ด้าขึ้นกว่าเดิมเยอะมาก ในวันแรกๆจอนต้องจับมันขังไว้ในคอกเดียวกับม้าแต่หมาป่าโลกันตร์เป็นราชาแห่งสัตว์ภาคพื้นทั้งปวง แค่กลิ่นสาปก็ทำให้พวกม้าตื่นกลัวจนคลั่ง และทำให้โกสท์หงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆจนจอนต้องปล่อยมันเป็นอิสระออกไปหากินเอาเองค่อยช่วยนำความสงบกลับคืนมา และตั้งแต่วันนั้นจอนก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังว่ามันฝันว่าตนเองกลายเป็นโกสท์กำลังออกล่าเหยื่อรู้สึกได้ถึงรสชาติเลือดสดๆในปากชัดเจนสมจริงจนเหลือเชื่อ " มันไม่ได้กลับมาเลยตั้งแต่เมื่อคืน ผู้บัญชาการสามารถวางใจได้ โกสท์จะไม่กัดคนถ้าข้าไม่สั่งหรือถูกคุกคาม "

" ..อย่างงั้นก็ดี " ถึงแม้หมาป่าโลกันตร์จะเป็นสัตว์สุดแสนอันตรายแต่มอร์มอนก็หวังว่าวันหนึ่งมันจะมีประโยชน์ที่นอกกำแพง สำหรับวัตเทพเป็นนักเดินทางคนแรกในประวัติศาสตร์ที่เข้าร่วมหน่วยพิทักษ์ราตรีแม้ว่าเอมี่ผู้ทรงปัญญาไม่ได้บอกเหตุผลแต่มันก็เล็งเห็นถึงพัฒนาการที่สามารถไปได้ไกลยิ่งกว่าใคร ไม่แน่ว่าคนๆนี้จะกลายเป็นกำลังสำคัญในอนาคตก็ได้ หากว่าไม่ถูกเซอร์แอลลิเซอร์ปาดคอไปซะก่อนหละก็นะ " อันที่จริงฝีมือเจ้าสองคนเพียงพอที่จะเป็นพี่น้องพวกเราได้แล้ว แต่เมื่อการทดสอบเด็กใหม่เป็นหน้าที่แอลลิเซอร์ ตราบใดที่มันไม่พยักหน้าแม้แต่ข้าเองก็เข้าไปยุ่งด้วยไม่ได้ "

" ผมเข้าใจดีท่านลอร์ดไม่ต้องเป็นห่วงหรอก " ระบบแบบนี้ก็คล้ายคลึงกับการฝึกแบบทหารซึ่งวัตพอจะทำความเข้าใจได้ ถึงแม้ตนเองจะเป็นเด็กเส้นของยายเฒ่าเอมี่แต่ก็ต้องให้ครูฝึกอย่างเซอร์หน้าบึ้งเซ็นอนุมัติผ่านก่อนถึงจะสามารถติดยศเป็นทางการได้ และมันยังมีปัญหาอื่นที่สำคัญยิ่งกว่าที่ต้องรีบแก้ปัญหาให้ได้โดยเร็วที่สุด ' ต้องให้อีกิ๊ปไปขอชุดกันหนาวจากคนตีเหล็กนั่นซักชุดด่วนๆก่อนละ เอ๊ะ..ใครแทกมาในแชทกิลมะไหร่หว่า? ' [Alberdo//Whatlnwสาวใช้ที่ชื่อแนนอยู่กับนายงั้นหรอ? แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน? ] [Alberdo Member Lv:118]

' Lv118? หมอนี่ทำไมเวลสูงขนาดนี้วะเนียะ? แร้งเกอร์ที่1ของโลกไม่ใช่เวล94เองหรอกหรอ? ' สองวันมานี้วัตไม่ได้ตามข่าวจนไม่ได้ดูคลิปที่LGDกิลระดับท๊อปของโลกเพลี่ยงพล้ำ รวมถึงไม่เคยจี้ถามกิ๊ปซี่จริงๆจังๆเกี่ยวกับช่างตีเหล็กที่ให้ชุดมาจึงไม่ทราบในรายละเอียดเท่าไร แต่ว่าอันดับแร้งกิ้งนั้นถูกเรียงลำดับโดยระบบแล้วคนๆนี้ทำอย่างไรจึงเวลแซงเทียนกัวเทียน(ฟ้าเหนือฟ้า)แร๊งเกอร์อันดับหนึ่งจากจีนโดยเล็ดลอดการตรวจจากระบบมาได้? [Whatlnw//Alberdo โทษทีนะพอดีพึ่งเห็น ผมอยู่ที่ผากำแพง นายมีอะไรรึเปล่า? ถามหาแนนทำไม? แล้วตอนนี้ถึงไหนแล้ว?]

[Alberdo//Whatlnw อยู่หน้าคาสเซิลแบล๊กแล้วแต่ยามไม่ยอมให้เข้าไป นายพาแนนออกมาทีได้มะ? ข้า..ผมมีธุระคุยด้วย] " อืม..งั้นก็แค่นี้แหละเจ้าสองคนพยายามผ่านการฝึกให้ได้แล้วกัน ฤดูหนาวยาวนานกำลังมาถึงแล้ว " จอนทวนคำ ' ฤดูหนาวกำลังมา ' ตามหมีเฒ่า คำพูดนี้เป็นคำขวัญติดปากตระกูลสต๊อคแฝงความนัยให้ตระเตรียมตัวเองเพื่อรับความยากลำบากที่กำลังจะมาถึง

" งั้นวัตพวกเราไปกินมื้อเช้าแล้วมาซ้อมกันซักรอบมั้ย? " จอนถามเมื่อออกมาจากห้องหมีเฒ่าแล้ว แม้พี่น้องในหน่วยพิทักษ์จะสร้างความผิดหวังให้เป็นอย่างมากแต่คำพูดของผู้บัญชาการก็แสดงว่ามองเห็นความสำคัญตนเอง ยิ่งมีอารมณ์ดีขึ้นเมื่อมีสหายอย่างนักเดินทางนี้อยู่ด้วยทำให้คงไม่ต้องทนกับคนอย่างฮ๊อปหรือเซอร์หน้าบึ้งมากเกินไป

" ผมมีเพื่อนมาหารออยู่หน้าคาสเซิลแบล๊คน่ะ เอาเป็นช่วงบ่ายก็แล้วกัน " วัตตอบปฏิเสธก่อนจะตามหาแนนจนเจอที่ห้องครัว คนใช้สาวหางานที่เหมาะกับตัวเองจนเจอซึ่งสร้างความเจริญอาหารให้แก่หน่วยพิทักษ์ราตรีได้ดีกว่าพิบมากนัก " แนนให้คนอื่นเก็บล้างเถอะ คุณมากับผมก่อนมีคนอยากจะเจอน่ะ "

" เชอะ!!..นึกว่าใครที่แท้ก็เซอร์วัตพี่น้องแห่งหน่วยพิทักษ์นี่เอง คราวนี้จะเอาข้าไปขายให้ใครอีกหละ? " ท่าทีแง่งอนของกระดังงาลนไฟอายุสี่สิบช่างน่ารักชวนลุ่มหลงจนเกือบทำให้วัตเกือบเปลี่ยนใจ มันประสานมือยิ้มกระลิ้มกะเหลี่ยหวังให้เธอยกโทษให้แม้จะทราบว่าคนใช้สาวความจริงเข้าใจหลักเหตุผลดีอยู่แล้วก็ตาม ก็ใครใช้ให้มันดันเป็นคลาสลับอัศวินมังกรและดันมาเจอกับสายเลือดสุดท้ายของดราโกโนสกันหละ? บางทีสิ่งนี้อาจเป็นโชคชะตาอย่างที่เอมี่ผู้ทรงปัญญาบ่งบอกไว้จริงๆก็เป็นได้ " เพื่อนผมมาจากเฟราโร่เพื่อเจอคุณน่ะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าทำไม "

" เฟราโร่? มาไกลขนาดนั้นหรือว่ามีจดหมายจากลิเลียน? " แนนเช็ดไม้เช็ดมือวิ่งไปยังประตูคาสเซิลแบล๊คทิ้งคงส่งข่าวไว้ด้านหลังอย่างไม่ไยดี ประตูทางเข้าคาสเซิลแบล๊คสร้างอยู่ระหว่างช่องเขาช่วงที่แคบที่สุดก่อกำแพงไม้สร้างช่องยิงธนูสูงจากพื้นแค่สามเมตร พอแนนวิ่งมาถึงก็เห็นยามสองคนอยู่บนนั้นกำลังง้างสายเตรียมพร้อมยิงได้ทุกเมื่อก็เกิดความสงสัยไม่เข้าใจว่าแค่คนมาไม่กี่คนทำไมถึงต้องทำท่าตึงเครียดมากขนาดนั้น " นี่อย่ายิงนะ คนพวกนั้นมาหาข้าน่ะ "

" มาหาเจ้ารึแนน? เจ้าตัวนี้นี่นะ? " ยามบนกำแพงไม้ถามอย่างไม่เชื่อหูแต่ก็นึกโล่งอกที่ไม่ต้องสู้กับตัวประหลาดข้างล่าง แต่กระนั้นก็ยังทิ้งไว้คนหนึ่งพร้อมยิงได้ทุกเมื่อส่วนตัวเองก็ไต่บันไดลงมาถามสาวใช้ให้แน่ใจอีกทีกว่าที่จะละล้าละลังและยอมเปิดประตู

" คึ่ก คึ่ก คึ่ก " พอประตูเปิดออกแนนค่อยเข้าใจว่าทำไมยามสองคนถึงได้แสดงท่าทางออกมาอย่างงั้น เพราะคนมานอกจากเด็กหนุ่มหนึ่งคน ชายหนุ่ม..หน้าตาดีหนึ่งคน ยังมีโกเลมตัวใหญ่ยักษ์สูงกว่าสองเมตรส่วเสียงครืดคราดยืนตระหง่านค้ำขอบประตูอยู่ด้วยอีกตัว " เจ้าเป็นใครน่ะ? มาหาข้ามีเรื่องอะไร? "

" เจ้า..คุณคือแนน? " เบโด้พยายามเลียนแบบการพูดแบบนักเดินทางถึงแม้จะฝืนๆแต่ก็ไม่ถึงกับยากเย็นเกินไป ที่มันทราบในปราดแรกว่าหญิงสาวนี้เป็นแนนก็เพราะนางมีเค้าใบหน้าละม้ายคล้ายน้องสาวอยู่5-6ส่วน แต่สูงโปร่งผอมเพรียวมากกว่า ในขณะที่ขนาดทรวงอกอาจจะด้อยกว่ากันแค่เล็กน้อยเท่านั้นซึ่งพอได้เห็นแล้วก็อดที่จะนึกถึงคนพี่ไม่ได้ มันหยิบเอาห่อผ้าบรรจุอัฐิประคองส่งให้ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอาลัย " คือผมเป็นคนสนิทน้องสาวคุณ พี่ลิเลียน..เธอ..ตายแล้ว "

" ไงนะ!? ลิเลียนตายแล้ว? โฮ..ตั้งแต่เมื่อไหร่? อย่างไร? " แนนมือไม้เย็นเยียบหน้ามืดแทบล้มลงดีที่ชายหนุ่มนั้นโถมเข้ามาประคองไว้ได้ทันท่วงที นางแน่ใจว่าข่าวร้ายนี้ไม่ใช่เรื่องโกหกเพราะไม่มีใครที่รอนแรมมาไกลขนาดนี้เพียงเพื่อหลอกลวงสาวใช้บ้านนอกธรรมดาๆคนนึง ที่สำคัญกว่านั้นคือแววตารักอาลัยในสายตาคู่นี้นางอ่านได้ไม่ผิดพลาดแน่นอน " ฮือน้องสาวข้าตายแล้วจริงๆ? ทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้? "

" ผมชื่ออัลเบโด้เป็นคนรักพี่ลิเลียน พวกเรามีเรื่องกับสาวกแห่งความมืดในเฟราโร่ พวกมันใช้..ความตายของพี่ลิเลียนแก้แค้นและกระตุ้นโทสะของผม..ที่เธอต้องมาตายจึงเป็นความผิดของผมเอง " คนหนึ่งเป็นชายคนรักส่วนอีกคนเป็นพี่น้องที่แยกจากกันสิบกว่าปีพากันกอดร่ำไห้ด้วยความเศร้าอาลัยเกิดเป็นภาพที่ชวนให้หดหู่แม้กระทั่งยามสองคนที่มีใจแข็งกระด้างดั่งหินผายังอดรู้สึกที่จะเห็นใจไม่ได้ แต่กระนั้นเมื่อมองไปที่ขนาดรูปร่างของเจ้าโกเลมก็จำต้องกลืนน้ำลายไม่อาจกล่าวชวนให้คนกลุ่มนี้พังประตูเข้ามา

Albedo lv118 อาชีพ:นักดาบเวท Hp462,900 Mp5,390 exp2,001,522/27,752,365 str:546 agi:19 dex:18 int:279 vit:352 cha:87 แต้มคงเหลือ:0 Hatk5,100-5,300 Pdef:530 Mdef:534 Aspd:153 Flee:181 Hit:256

ช่างตีเหล็กขั้นต้นLv9-ออกแบบ ตัดเย็บขั้นต้นLv4 ทำอาหารขั้นต้นLv3 ปรุงยาขั้นต้นLv1

ต่อรองLv3 จดจ่อLv9 มุ่งมั่นLv9 นวดLv1 ราชันย์นักเย็บLv4

จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ ความชำนาญดาบคู่ขั้นต้นLv9 Immortal Emaral นักรบคลั่งLv1 ผู้ชำนาญอาวุธLv5 Archer Range Lv:10

ดาบเวทมนต์ Moon CrossLv3 Fire Dragon Rampage Lv2 Area of Blaze Lv2

ชื่อเสียง8,540 ความสำเร็จส่วนตัว60 เงิน:40,270,700X ฉายา:ช่างตีเหล็กลึกลับแห่งเฟราโร่