ตอนที่ 5

พรายยุทธ์ สุนทรีย์ นั่งมองภาพสายน้ำบนฝาผนังห้องวิชาการ โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด ในสองชั่วโมงว่างจากการสอนช่วงบ่าย เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเหล่านักเรียนสาวในชุดพละหายไปทางด้านหลังอาคารเรียน

เพื่อเตรียมซ้อมกีฬาในชั่วโมงพละศึกษา

ส่วนครูหนุ่มนั่งวาดภาพในใจถึงครูสาวคนสวยแห่งโรงเรียนบ้านนาดอกไม้

เขาคิดถึงหล่อนขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ จากภาพโปสเตอร์ขนาดใหญ่นั้น จินตนาการเห็นหล่อนเปลือยเปล่า ลอยคออยู่ในสายน้ำ ผมสีดำลอยกระเพื่อมอยู่รอบไหล่ขาวลออ

หล่อนกำลังก้มลูบไล้ทรวงอกอวบที่ลอยพ้นน้ำเพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ อย่างอ้อยอิ่งเพียงเดียวดาย

“มีเงาเหงาในดวงตา”

เขานึกอยากลบภาพนั้นออกไปจากใจ แต่ไม่ใช่เรื่องง่าย มีทางเดียวเท่านั้นที่จะทำได้คือ นึกภาพร่วมรักกับหล่อนเสียในวันฟ้ากระจ่าง...

ใช่ !

ตอนนั้นยังเป็นเวลากลางวัน

พรายยุทธ์ยังจำได้ดีทีเดียวกับเหตุการณ์ในกลางวันแสก ๆ มันเป็นภาพสวยสดงดงามที่ไม่เคยลบเลือนไปจากความทรงจำ...

ในบ้านพักไม้รุ่นเก่ายังอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของความรัก เสียงหัวใจกระซิบกระซาบยังไม่จางห่างหาย

หลังจากเสียงรถมอเตอร์ไซด์ประธานเฟิ้มเคาว์บอยตัวแสบลับหายไปแล้ว ทั้งสองดื่มน้ำกันคนละแก้วแก้กระหายจากการเสียเหงื่อไปมากมาย

“จะแต่งตัวไปไหน”

“ก็..ไม่เอาแล้ว..!”

“มาให้กอดเสียดีๆ”

“ไม่เอา !”

มันเป็นเสียงลั่นวาจา

หล่อนพูดอย่างมีอำนาจในความสาวและสวยของตนเอง แต่หล่อนก็เริ่มตัวสั่น เพราะเขาไม่หยุดยั้งความปรารถนา

และกำลังเดินทางต่อ

เขาใช้ลิ้นลามเลียไปทั่วเรือนร่างโสภิญา ตวัดลิ้นร้อนฉ่าเปียกชุ่มชโลมไรขุมขนอย่างถ้วนถี่ หล่อนร้องครวญครางพลางบิดกายเร่า ๆ ด้วยความเสียวกระสัน

ลิ้นเขาพบจุดจิ๋ว ๆ แข็งดุกดิก ๆ จึงใช้ปลายลิ้นบรรจงไล้เป็นวงกลม

ทันใดนั้น !

ครูสาววัยย่างเบญจเพสเบิกตากว้างด้วยอาการตกตะลึง เมื่อรู้สึกว่าความเสียวซ่านแล่นปราดเข้าไปทั่วไขสันหลัง แล้วมันก็บีบรัดตัวเองพัวพันเข้าเป็นจังหวะเดียวกันกับเพลงระรัวลิ้นชายหนุ่ม

ใจหนึ่งหล่อนไม่อยากให้เขารู้เด็ดขาดว่า การฟอนเฟ้น เคล้าเคลียทำให้ร่างหล่อนตื่นเต้น ตื่นตัว ทำให้หล่อนรู้สึกไม่ปกติแบบนี้

แต่หล่อนก็ไม่อยากควบคุมตัวเองอีกต่อไป !

เรียวขาของหล่อนถูกจับแยกออกจากกัน หญิงสาวส่ายหน้าไปมากับหมอนในเล็ก จิกมือกับขอบที่นอนด้วยความรัญจวนใจสุดจะหักห้าม เพราะพิษลิ้นร้อนเปียกชุ่มรุกล้ำ ลามเลียไม่หยุดหย่อน

เขาจ้วงลิ้นเข้าหาจุดกระสันอย่างหลงใหล ดูดดื่มเอาความสด ความหอมหวานล้ำลึก หล่อนดิ้นพล่านส่ายสะโพกหยัดรับ เผยอสู้ ร้องคร่ำครวญไม่ขาดปาก

ในห้วงยามนี้ กลิ่นหล่อนหอมกรุ่นเย้ายวน เขาปรารถนายิ่งยวดที่จะลิ้มรสหล่อน อยากฝังร่างลึกล้ำและปลุกเร้าความกำหนัดดุเดือด ร้อนแรง

โอ..เจ้าประคุณเอ๋ย..เขาช่างแข็งแกร่งราวกับนักรบพระเจ้าวรมันยุคขอมโบราณเสียเหลือเกินในยามนี้

เขาดึงท่อนเนื้อสุดแกร่งจ่อปากถ้ำสวรรค์ซึ่งปริ่มน้ำสวาทพร้อมกดมันเข้าสู่เป้าหมาย

“โอ๊ยยย...! เมย์...เจ็บ...เดี๋ยว..”

ไม่มีวันที่เขาจะล่าถอยเด็ดขาด ในเมื่อมันมุดรอยแยกปากประตูเข้าไปเกินปลายหยัก ๆ แล้ว กระทุ้งอาวุธประจำกายเข้าไปซ้ำ ๆ แทบไม่หายใจหายคอ แล้วปากถ้ำสวาทก็อ้าอมดูดรัดท่อนเนื้อมหึมาเข้าไปอย่างไม่ยากเย็น

“ซู๊ดดด...ซ๊าดดดดด...พี่พราย...พี่พรายจ๋า..เมย์เสียวจังเลย...”

“เมียเสียว...ผัวก็เสียว...”

“โอ๊ยยย...อ๊ายย...”

โสภิญาร้องครางซู๊ดซ๊าด ซี๊ดเสียวไม่ขาดปาก หล่อนรู้สึกได้ถึงท่อนแข็งเขม็งที่เสียดสีเข้ามาในโพรงเนื้อสาวมันทำให้เสียวซ่านระคนเจ็บแปลบ ๆ ไปพร้อมกัน

“โอ๊ยยย ! “

“เจ็บหรือ”

“ปะ...เปล่า ๆ...”

เขาเริ่มกระเด้าซอยเข้า ๆ ออก ๆ ในร่องสาวเปียกเยิ้ม การเสียดสีกันทำให้รู้สึกเสียวซ่านไปทุกรูขุมขน หล่อนเผลอปากร้องครางไม่ต่างจากชายหนุ่ม

“เมย์จ๋า...เมียจ๋า..อื๋อ..อะ..”

ในขณะที่หล่อนร้องครางไม่หยุดปากเขาก็ซอยจังหวะถี่เร็วขึ้น ๆ

เขาไม่รู้สึกเหนื่อยและไม่อยากหยุด เมื่อหล่อนไว้วางใจดูดเอาพลังงานไปจากเขา พรายยุทธ์กลับรู้สึกว่ามีพลังอำนาจแฝงเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่า ไม่ต่างจากผู้ชนะสิบทิศที่ไม่มีมหาราชองค์ใดเอาชนะได้ในประวัติศาสตร์

เขายกร่างของครูสาวหันหน้าเข้าหากันขึ้นด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล ฉีกขาหล่อนถ่างออกเต็มที่ไปวางคีบไว้ระหว่างเอวสองข้าง เขาเดินบนลำแข้งที่แข็งแรงและโยกลำตัวไปมาหาจุดสมดุลระหว่างร่างทั้งสองก็ไม่เชิงนัก เดินหาจุดที่บ้านพักสั่นยวบ ๆ น้อยหน่อยมากกว่า

“เราไปพร้อมกัน” เขาบอกอย่างมั่นใจ เมื่อเสียงลั่นออดแอดใต้เท้าเบาลง

หล่อนมองหน้าเขาด้วยความคุ้นเคย สนิทแน่นและอบอุ่น กาลเวลาและโลกทั้งหมดมีหล่อนเป็นเจ้าของ

“โอ๊ววว... ๆ ๆ..” หญิงสาวปล่อยเสียงร้องและปล่อยอารมณ์เต็มที่

แล้วท่อนเอ็นเท่าลำแขนและแข็งโด่เด่รองอยู่ใต้ก้นก็ผงกขึ้นมาจ่ออยู่ปากถ้ำเมืองลับแลซึ่งเปียกแฉะด้วยน้ำเซี่ยนอีกระลอก

เขาใช้มือจับเอวหญิงสาวยกขึ้นเล็กน้อยแล้วบรรจงพุ่งเข้าหาปลายหยัก ๆ รองรับอยู่ข้างล่างอย่างพอดิบพอดีแทบจะไม่ผิดเพี้ยนไปแม้แต่องศาเดียว แม้จะมีสายน้ำสวาทหล่อไหลนำทางไว้แล้วก็จริง แต่เพราะความใหญ่ยาวของความเป็นหนุ่มทำให้ครูสาวต้องแขม่วท้องหลับตาตามไปเป็นจังหวะที่มันค่อย ๆ มุดหัวมหึมาจมเข้าไปโดยที่หล่อนไม่อาจหลีกเร้นไปไหนพ้น

“อึ๊บ..อุ๊ย..ซี๊ดด !...”

โสภิญาผวากอดเขาเหมือนตัวจะปลิวหายไปกับแรงที่มันชำแรกลึกเข้าไปอยู่ในร่างสาว ความเจ็บปวดที่มันเคยมีแต่ตอนแรกได้หายไปเสียสิ้น

“ซู๊ด!”

เขาประคองกอดหล่อนเอาไว้แน่น หล่อนซบแนบหัวใจเขาอีก ตอนนั้นตัวเบาหวิว อ่อนระทวยไม่มีกระดูกกระเดี้ยว เหมือนร่างหลอมละลายไปกับพละกำลังและความปรารถนาหนักหน่วงของเขา ซึ่งหล่อนเชื่อสนิทใจว่ามันจะยั่งยืนตลอดกาลนาน

เขาหมุนตัวขยับเขยื้อนไม่หยุด!

ทั้งหมดที่เหลืออยู่ในขณะนี้คือความเสียว สยิว...มัน..ไม่ผิดเลยที่คนเราจะเย..!..เย !..เฮ้ ๆกันแล้วต้องพบกับอารมณ์สุนทรีย์เช่นนี้...

“มันเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง...”เขาเอ่ยขึ้น

“คนทำกันอย่างนี้หรือคะ เป็นศิลปะ”

“ใช่”

“ศิลปะสัปดนไม่ว่า”

หญิงสาวอดแย้งไม่ได้ แต่เขาก็ไม่โต้ตอบอะไร เอาแต่อธิบายด้วยการโลมลูบไปตามเนินเนื้ออย่างหลงใหล เขาเลื่อนนิ้วไปตามสีชมพูระเรื่อ

หญิงสาวกระตุกน้อย ๆ

ครูสาวก็เปลี่ยนเป็นขยับสะโพกตัวเอง แอ่นโหนกงามขึ้นเล็กน้อยพอให้เข้ากับจังหวะที่เขาชำแรกเลื้อยหลุดเข้าจมมิดด้ามมหึมาครั้งแล้วครั้งเล่า

“สุดยอด เมียจ๋า..มันดีมากเลย..”

“จ้า ที่สุดในชีวิตเช่นกัน...โอ๊ววว...”

“ผมเสียวมาก มีความสุขมากครับ ซี๊ด ๆ ๆ ๆ”

พลั่บ ! พลั่บ !

เสียงโหนกเนินทั้งสองกระทบกันเป็นจังหวะถี่กระชั้นพร้อมกับเสียงหายใจกระเส่าและลมหายใจแรงรดเพิ่มองศาเดือดขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่ยอมให้จังหวะสอดประสานกันหลุดลอยไปง่าย ๆ

“สวรรค์เป็นพยาน”

“พี่ก็ต้องเป็นจำเลย”

“ได้เลย...จำเลยรัก..”

ในขณะย่อตัวลงบนที่นอน เขาใช้หัวเข่าทั้งสองข้างประคองร่างของหญิงสาวไว้อย่างแน่วแน่ พอร่างนั้นทอดลงไปพอดีแล้วเขาจึงกระดกก้นเล็กน้อย กระเด้าถี่ ๆ ซอยให้กระชับอีกครั้ง ในขณะที่กลีบกายสาวยังขมวดขมิบตอดตาม เสียวสะท้านทรวงแทบแหลกละลายไปทั้งชีวิต

แจ๊ะ ๆ

ผลั๊บ! ผลั๊บ !

ในสมองของชายหนุ่มเกิดคำถามมากมายสอดแทรกเข้ามา โดยไม่มีคำตอบใด ๆ นอกจากร่างกายของเขากับหล่อนประสานกันอยู่แนบชิด

สักครู่เขาตัดสินใจถอนเงี่ยงสมอออกจากปากถ้ำสวรรค์ของสาวงามโดยไม่ถามไถ่

พรืด ! พล๊อค ! เสียงดังบ่งบอกถึงความฟิตเต็มร้อย

“..ซี๊ด ซ๊าด ทำไม ! เหนื่อยเหรอ..ซู๊ดดด”

“อุ๊ย...เปล่า !..โอ๊ย...เสียว...”

****