ร่ายรักบุปผาสวรรค์

เขียนโดย เหม่ยเซียน

เพราะความรัก

คือ สิ่งสวยงาม...

นางจึงต้องโทษ

เพราะ ความรัก...

“อาจารย์ เมื่อครู่ข้าเห็นพวกเขาถ่ายทอดลมหายใจให้กันด้วย น้องเจ็ดไม่ได้จมน้ำ ทำไมพวกเขาถึงต้องทำเช่นนี้”

ซันห่าวมองหน้าผู้เป็นอาจารย์ตาแป๋ว แล้วนางก็ได้เห็นว่าแก้มของอาจารย์เปลี่ยนเป็นสีชมพู ซ้ำเขายังหลบสายตาของนาง

“เป็นเด็กเป็นเล็ก ถามบ้าอะไรของเจ้า?”

“ข้าไม่ใช่เด็กแล้วนะ ข้าก็แค่อยากรู้ ทำไมอาจารย์ต้องหน้าแดงด้วย?” โฉมงามเอียงคอสงสัย

แต่พอสายตาคมเฉี่ยวมองมา นางฟ้าน้อยก็หลบสายตาแล้วก้มหน้าลง รู้สึกเขิน ๆ อย่างประหลาด นางแก้เขินด้วยการม้วนปรอยผมเล่น

“นั่นเป็นการแสดงความรักระหว่างหญิงชาย เขาเรียกว่าจูบ”

นางฟ้าน้อยเงยหน้าขึ้น ทำตาโตอย่างให้ความสนใจ

“จูบ... คือการแสดงความรักงั้นเหรอ?”

“ก็ใช่น่ะสิ พวกเขารักกันก็แสดงความรักต่อกัน เจ้าสงสัยอะไร?”

“ข้า...” ซันห่าวพูดไม่ออก แก้มเนียนร้อนขึ้นโดยพลัน แล้วนางก็แก้เขินโดยเอามือเกาใบหู

อาจารย์เพิ่งทำเช่นนั้นกับนาง ก็แสดงว่าอาจารย์ก็รักนางเช่นกัน...