ตอนที่ 1

ดาวเรือง

“กรี้ด!!! พ่อจ๋า อย่าทำหนู”

“โอ๊ย ทำไมเอ็งเอามันแบบนี้วะ”

“เจ็บ มันเจ๊บ!! พ่อจ๋าพอเถอะจ๊ะ หนูเจ็บบบ”

“อืม”

“อ๊าาาา” ข้าเสร็จแล้วนางดาวเรือง

ดาวเรืองเด็กสาววัยกำลังโตอายุพึ่งย่างเข้าสิบหกปีได้เพียงสามวัน เด็กสาวที่มีหน้าตาสะสวย ตากลมโตขนตายาวเรียงกันเป็นแพร คิ้วโก่งสวยดกดำอย่างกับวาดไว้ จมูกสันเป็นคม ปากบางอวบอิ่มสีชมพูที่ทาบำรุงด้วยสีนวดตามตลาดนัด ผมดำดกเงางามยาวปะบ่าเพราะทางโรงเรียนเริ่มให้ปล่อยยาวได้ หน้าอกขนาดใหญ่กว่าเด็กวัยเดียวกันเพราะกรรมพันธุ์ที่ถ่ายทอดจากผู้เป็นแม่มาเต็มๆ ใส่ชั้นในไซส์สามสิบแปด เป็นคนที่ชอบดื่มนมตั้งแต่เด็กๆเพราะโรงเรียนมักแจงนมฟรีให้ เด็กสาวก็กินทุกครั้งจนเธอมีความสูงมากกว่าเด็กสาวในวัยเดียวกันด้วยความสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซ็นติเมตร ขาเรียวยาวสมส่วน ผิวขาวเหลืองเพราะเธอต้องทำงานช่วยแม่ตากแดดเป็นประจำ ไปนาไปสวนวันหยุดเสาร์อาทิตย์

ดาวเรืองภูมิลำเนาอยู่จังหวัดขอนแก่น เป็นลูกสาวคนเดียวของแม่บุษบาและพ่อของเธอพึ่งเสียชีวิตอย่างกระทันหันด้วยโรคหัวใจเมื่อเจ็ดเดือนก่อน เธออยู่กับแม่เพียงลำพังในหมู่บ้านไม่ใหญ่มาก ห่างจากบ้านตายาประมาณสามสิบกิโล เธอเป็นสาวสวยประจำหมู่บ้านก็ว่าได้ ส่วนแม่ของเธอก็สวยไม่แพ้เธอเหมือนกัน แม่เธอเป็นชาวสวนชาวนาและเลี้ยงวัว ดาวเรืองจึงต้องช่วยแม่เลี้ยงในช่วงวันหยุดและตอนนี้ดาวเรืองกำลังเรียนอยู่ชั้นมอสี่ซึ่งโรงเรียนห่างจากบ้านเธอประมาณห้ากิโลเมตรต้องนั่งงรถรับส่งไปทุกวันเป็นโรงเรียนประจำตำบลที่มีขนาดใหญ่พอสมควรเพราะรับนักเรียนหลายหมู่บ้าน หลายตำบลด้วยกันทำให้เด็กสาวมีเพื่อนต่างหมู่บ้านเยอะและเป็นที่รู้จักด้วยความสวยก็ทำให้หนุ่มๆในโรงเรียนและนอกโรงเรียนต่างลุมจีบเธอประจำ แต่ดาวเรืองเป็นเด็กสาวนิสัยน่ารัก เรียบร้อย ไม่เที่ยวช่วยงานแม่ตลอดจึงไม่ได้สนใจผู้ชายที่เข้ามาจีบเธอสักเท่าใด

หลังจากที่พ่อเธอจากไปแม่ก็ครองตัวเป็นโสดแต่หลังจากนั้นเพียงสามเดือนก็มีหนุ่มใหญ่วัยใกล้เคียงกับแม่มากหน้าหลายตาต่างมาลุมจีบเพราะแม่หน้าตาสวยมากถึงจะทำงานตากแดดก็ตาม ซึ่งก็จะมีอยู่คนหนึ่งที่แวะเวียนมาประจำเกือบทุกวัน เป็นชายมีอายุน่าจะสี่สิบปีเท่ากับแม่เลย ผิวสีแทนออกไปทางเข้มหน้าตาก็พอใช้ได้ แกเป็นหม้ายเมียตายไปได้ปีกว่าๆและมีลูกชายสองคนอายุยี่สิบสองกับสิบแปดปี ซึ่งคนเล็กก็เรียนที่เดียวกับดาวเรืองเคยเจอแค่ผ่านๆเท่านั้น ทุกวันลุงพันก็จะมาที่บ้านในช่วงเย็น ชอบซื้อข้าวของมาให้แม่และฝากดาวบ้างบางครั้ง เมื่อวันว่างก็มาช่วยแม่ทำสวนเลี้ยงวัว จนเดือนต่อมาแม่ก็แนะนำให้ดาวเรืองรู้จักอย่างเป็นทางการ

“ดาว นี่ลุงพันนะ รู้จักกับลุงไว้หน่อยอนาคตอาจจะมาเป็นพ่อเลี้ยงของเอ็ง” แม่พูดบอกขณะที่เรากำลังนั่งกินข้าวอยู่ เด็กสาวได้แต่มองหน้าแม่กับลุงพันสลับกันไปมา ลุงแกก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา

หลังจากที่แม่แนะนำชายที่ถูกใจก็ผ่านมาสองเดือนทั้งสองตกลงปลงใจจะอยู่กินด้วยกันในฐานะสามีภรรยาและผูกข้อไม้ข้อมือชาวบ้านต่างมาร่วมยินดี และลุงพันก็ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านตั้งแต่วันนั้นเป็นเวลาได้สามเดือนแล้ว

“ดาว ต่อไปลูกก็เรียกลุงพันว่าพ่อนะ เพราะตอนนี้แม่กับลุงพันก็เป็นผัวเมียกันแล้ว เอ็งไม่ว่าอะไรใช่ไหม” สายตาแม่ดูรักใคร่สามีใหม่เอามากๆเพราะลุงแกเป็นคนดีชาวบ้านก็เห็นดีงามเช่นกัน

“จ๊ะแม่ เออ…พ่อ…พ่อพัน!!” ดาวเรืองหันหน้าไปเรียกสรรพนามหนุ่มใหญ่ตรงหน้าที่เป็นสามีใหม่ของแม่และเป็นพ่อเลี้ยงของดาวเรือง ถึงมันจะยังไม่ชินแต่ดาวเรืองก็ไม่ได้รังเกียจอะไร ชายหนุ่มถึงกับยิ้มอย่างพอใจ

.........................................................................................................................................

สำหรับคนที่สนใจอีบุ๊ค สามารถติดตามได้ที่ Meb

นามปากกา : Meena na

ได้เลยน๊า

นิยายกว่า 20 เรื่อง สานเอ็นสี/ PWP /NC+++ /สวิง/3P

ราคาไม่ถึง 100

ขอบคุณทุกการอุดหนุน ฝากกดติดตามด้วยนะคะ