“ผมรู้ว่าคุณรู้ทุกอย่างนีนี่...ถึงคุณจะไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของวีแต่คุณก็เป็นน้องสาวคนเดียวที่สนิทกับวีที่สุด”

“พี่วีไม่ได้บอกอะไรฉัน”

“โกหก!”

เสียงหนักถูกเค้นออกมาจากลำคอ ใบหน้าของคาร์ลอสเข้มจัดและเครียดหนัก เขาแทบสะกดความคั่งแค้นไว้ไม่ได้จนลืมตัวบีบคางมนของรชนิชลเหมือนอยากจะให้ความจริงหลุดออกมาจากปากจิ้มลิ้มที่เผยออก แต่เสียงที่ลอดออกมาจากปากของหญิงสาวกลับเป็นเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดหากนั่นก็หาได้ทำให้ชายหนุ่มยับยั้งความรุนแรงในการกระทำหยาบเถื่อนได้ไม่ เขาโน้มใบหน้าลงไปจนเกือบชิดดวงหน้าหวานที่ดวงตาคู่งามเต็มไปด้วยความหวั่นกลัว

“นีนี่...ผมว่าคุณนั่นล่ะที่รู้อะไรดีมากกว่าใคร หยุดปกป้องพี่สาวของคุณแล้วพูดความจริงออกมา!”

“ไม่...ไม่”

หญิงสาวส่ายหน้าทั้งน้ำตาพร้อมส่งเสียงปฏิเสธที่ฟังแทบไม่เป็นศัพท์เพราะสันกรามปวดเกร็งจากการที่เขากดคางเธอไว้แน่น รชนิชลตัวสั่นเหมือนลูกนก หัวใจเต้นเหมือนกลองรัวไม่เคยกลัวอะไรมากเท่านี้มาก่อนในชีวิต คาร์ลอสเหยียดมุมปากแต่ดวงตาสีอำพันเป็นประกายแข็งกล้าด้วยความคับแค้นก่อนคลายนิ้วที่ล็อคปลายคางมนเอาไว้ และเมื่อเป็นอิสระร่างบางก็ขยับถอยไปข้างหลังทำให้ชุดเจ้าสาวแสนสวยแบบเกาะรั้งลงต่ำยิ่งเผยให้เห็นเนินอกอิ่มที่ไหวกระเพื่อมด้วยแรงหอบหายใจ

“คาร์ล...คุณก็ได้ยินที่ป้าแววบอกกับคุณเรื่องพี่วีแล้วนี่คะ ทั้งป้าแววและฉันพวกเราไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นนี้มาก่อนล่วงหน้า”

“แต่คุณก็ยังกล้าเอาจดหมายบัดซบนั่นมาให้ผมอ่าน! คุณคงทำใจไว้แล้วหรือไม่ก็อาจจะคิดว่าผมจะปล่อยให้เรื่องทุกอย่างผ่านไปง่าย ๆ อย่างนั้นใช่มั้ย”

“ไม่...พวกเราไม่เคยคิดอย่างนั้น”

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณคิดอะไร!”

คาร์ลอสทำให้หญิงสาวตกใจเมื่อเขาโถมร่างตามลงไปและจับไหล่บางไว้แน่น เขาบีบไหล่จนหญิงสาวคู้ตัวด้วยความเจ็บปวด น้ำตายังคงร่วงไหลลงอาบใบหน้าของรชนิชล เขาช่างดิบดันและป่าเถื่อนอย่างที่เธอคาดไม่ถึง

“ผมจะบอกอะไรให้นะนีนี่ แค่ได้อ่านจดหมายหลอกลวงฉบับนั้นมันก็ทำให้ผมแทบจะอาเจียนอยู่แล้ว แล้วยิ่งต้องมาทนฟังเรื่องตลบตะแลงจากพวกคุณอีกมันก็ทำให้ผมแทบบ้า คุณคงไม่เคยเห็นเวลาผมบ้า เพราะพวกคุณเคยเห็นแต่เวลาที่ผมเป็นไอ้งี่เง่า ยอมให้ผู้หญิงคนหนึ่งหลอกให้ผมจัดงานแต่งงานแล้วเชิดเงินค่าสินสอดไปแบบหน้าด้าน ๆ ห้าสิบล้านดอลล่าห์”

“เรื่องนั้นเราไม่รู้กันจริง ๆ นะคะ แม้แต่ป้าแววก็ยังไม่รู้เลยว่าคุณให้อะไรกับพี่วีบ้าง”

“คิดว่าผมโง่กว่าพวกคุณรึไง!”

เขาตวาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเสียงนั้นเหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงลงกลางแสกหน้าหญิงสาว รชนิชลแทบจะกลั้นใจตายแต่สิ่งที่ทำได้ก็แค่เป็นที่รองรับอารมณ์ดิบของผู้ชายที่วิญญาณอันแท้จริงของเขาโหดร้ายยิ่งกว่าจอมซาตาน คาร์ลอสขบกรามเสียงดัง กระดูกแก้มของเขานูนขึ้นเป็นสันและมันสั่นประสาทของรชนิชลแทบกระเจิง

“จะบอกให้ว่าห้าสิบล้านดอลล่าห์นั่นมันแค่เศษเงินที่ผมจะโยนลงทะเลเป็นอาหารปลาไปเสียก็ได้ แต่ความเชื่อใจกับศักดิ์ศรีของผมถูกพวกคนเลว ๆ ย่ำยีจนหมด และผมจะไม่ยอมสูญเสียมันไปโดยไม่ได้อะไรกลับคืน”

“คาร์ล...คุณจะทำอะไร”

รชนิชลเสียงหวิวเมื่อใบหน้าคมคร้ามโน้มลงไปจนเกือบชิด หญิงสาวเห็นความหื่นหิวฉายอยู่ในแววตาสีอำพันคู่นั้น ประกายแข็งกล้าฉาบด้วยความอำมหิตร้าย ถึงแม้เธอจะเคยแอบรักเขาแต่รชนิชลรู้ดีว่าตอนนี้เลื้อดเนื้อของคาร์ลอส อเล็กซานเดอร์แปรเปลี่ยนไปจนหมดสิ้น แววตาของเขาน่าครั่นคร้าม ความกระหายอยากที่จะแก้แค้นระอุร้อนอยู่ในลมหายใจของเขา รอยปากหยัดเหยียดเย้ยอย่างน่ากลัว