อาชญากร vs ฟองจันทร์

บทนำ

อาชญากร คืออดีตมือขวาของเสี่ยย้งเจ้าพ่อวัวชน และเป็นมือปืนไร้สังกัด ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบันเขาจงรักภักดีต่อเจ้านายและเมียที่เจ้านายเคารพรัก ชนิดที่เรียกว่าตายแทนได้ ถึงแม้จะเลิกทำงานให้เจ้านายไปแล้วแต่เขาก็มาขลุกอยู่ที่บ้านวัวยิ้มแทบทุกวันด้วยความเคยชิน

“กูกับเมีย อยากให้มึงแต่งงาน”

“แต่งงาน” กาแฟพุ่งออกจากปาก หนุ่มใหญ่สำลักจนน้ำตาเล็ด ถ้าฟังไม่ผิดหูไม่ฝาดเขาถูกสั่งให้แต่งงาน มันคือคำสั่ง

ผู้ชายรุ่นเขาต้องถือว่าเป็นมะพร้าวห้าวกำลังมัน ถึงเวลาหรือยังที่จะสละโสด หากพ่อแม่ขอร้องให้แต่งงานก็ไม่แปลก แต่นี่ไม่ใช่ แต่ถึงไม่ใช่ก็ไม่แปลก เพราะเสี่ยย้งเจ้านายเขาเปรียบเหมือนผู้ชุบชีวิตใหม่ให้เขาตั้งแต่สมัยที่ติดคุกด้วยกัน เรียกได้ว่าถูกชะตากัน มีเรื่องอะไรจะออกรับแทนเขาตลอดไม่ว่าคอขาดบาดตายแค่ไหน กระทั่งตอนที่เจ้านายถูกช่วยออกมาจากคุกก็ยังพาเขาออกมาด้วย

เสี่ยย้งบังคับให้เขาเรียน จะเรียนอะไรก็ได้แต่ต้องเรียน เขาจึงเลือกเรียนสารพัดช่างหลักสูตรระยะสั้นซ่อมเครื่องยนต์ จึงมีอาชีพติดตัวมาถึงทุกวันนี้ ไม่มีใครรู้ว่าเขาก็มีอาชีพเหมือนคนอื่น ไม่ได้เป็นแค่มือปืนให้เสี่ยย้ง และตอนนี้ก็ไม่เป็นแค่เจ้าของร้านซ่อมรถ เขาเป็นเจ้าของสวนปาล์มนับพันไร่ด้วย จะเรียกว่าเถ้าแก่ก็ได้ หรือจะเรียกเขาว่าเสี่ยก็ได้อีกเช่นกัน แต่เขาไม่นิยมความรวย เขาไม่ชอบความหรูหราฟุ้งเฟ้อแค่มีเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องไม่ต้องเป็นขอทานก็พอแล้ว ความสุขสูงสุดในชีวิตของเขาคือได้รับใช้เสี่ยย้งและเมีย

“ใช่”

“นายสั่งให้ผมแต่งงาน”

“ไม่ใช่นะพี่กร” อิสราวดีรีบแก้ความเข้าใจผิดอยากหยิกผัวให้เนื้อเขียวที่ปล่อยคำพูดลุ่นๆ ออกไป

“เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ครับคุณหนู” อาชญากรพูดเสียงนุ่ม

“มึงฟังกู” เสี่ยย้งเริ่มหงุดหงิดโมโหหึง ไอ้บ้านี่เมื่อไหร่จะเลิกรักเมียเขาเสียที

“เอ๊ะ!ป๊า หนูจะพูดมีปัญหารึไง”

“ไม่มีจ้ะ...” เสี่ยย้งหงอ

“เอาเถอะครับ ใครพูดก็เหมือนกัน” อาชญากรไม่อยากเห็นผัวเมียทะเลาะกัน เพราะหนีไม่พ้นงอนง้ออ่อนหวานกันต่อหน้าเขาอีก

“กูจะยกฟองจันทร์ให้เป็นเมียมึง”

“ป๊า หนูจะพูดเองไง”

เวลานั้นอาชญากรอึ้งพูดอะไรไม่ออกเพราะกำลังตกใจ ฟองจันทร์หลานไอ้หวินเพื่อนเขาเอง อายุถึงยี่สิบหรือยัง ได้ยินแต่ชื่อไม่เคยเห็นหน้า เขาจะมีเมียเด็กหรือนี่

“ครับๆ ป๊าขอโทษ หนูพูดเลยจ้ะ”