เสียงเพลงบรรเลงอันคุ้นเคยที่จะเปิดในช่วงนี้ของทุกๆ ปีดังขึ้นจากลำโพงตัวเล็กในร้านกาแฟเจ้าประจำ

“Make A Wish” ร้านกาแฟเล็กๆ สไตล์ยุโรปซ่อนตัวอยู่ในซอยเล็กใจกลางเมืองกรุง กำแพงเป็นอิฐสีส้มตกแต่งด้วยเถาวัลย์และดอกไม้นานาพันธุ์ รอบด้านมีของเก่าประดับตกแต่งทั้งรูปวาด แจกัน รูปปั้นปูนขาว ที่สำคัญที่นี่คือกรุสมบัติของคนรักหนังสือเพราะเป็นแหล่งเก็บหนังสือเก่าไว้มากมาย หากหาหนังสือเล่มไหนตามร้านทั่วไปไม่เจอ ไม่แน่อาจจะเจอหนังสือเล่มนั้นซ่อนเร้นอยู่ในร้านกาแฟแห่งนี้ก็ได้

เพราะเหตุนี้ เธอถึงชอบมาที่นี่ ร้านกาแฟเล็กๆ อันเงียบสงบแห่งนี้เรียกได้ว่าเป็นสวรรค์ของเธอเลยก็ว่าได้ “มินะ” หญิงสาวชาวไทยเชื้อสายญี่ปุ่น มีอาชีพเป็นนักเขียนนิยายรักวัยรุ่นชื่อดังของเมืองไทย นามปากกา “ปลายมีนา” ซึ่งหากไปถามเด็กผู้หญิงวัยรุ่นสมัยนี้ คงจะบอกได้ว่าน้อยคนนักที่จะไม่รู้จักเธอ

แต่ทว่ามีน้อยคนนักเช่นกันที่จะเคยเห็นหน้าค่าตาของเธอ เพราะมินะเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ชอบงานสังสรรค์ ไม่ชอบความวุ่นวาย แม้ว่าทางสำนักพิมพ์ตามตื๊อติดต่อให้เธอไปออกงานแจกลายเซ็นบ่อยแค่ไหน เธอก็ปฏิเสธอย่างไม่ลังเล งานของเธอขึ้นชื่อว่าเยียวยาหัวใจเด็กๆ เป็นนิยายรักฟิลกู๊ด ใครอ่านก็พาให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ นักอ่านหลายคนจินตนาการถึงนักเขียนคนโปรดของพวกตัวเองว่า “ปลายมีนา” คงจะเป็นหญิงสาวสวยที่รายล้อมด้วยผู้คนที่รักเธอและมีความรักที่สมบูรณ์แบบตามแบบฉบับนิยายที่เธอเขียน

แต่ขอโทษเถอะ…

มินะคนนี้ตรงข้ามกับนางเอกนิยายของตัวเองโดยสิ้นเชิง หญิงสาวสวยเหรอ? ตัดภาพมาที่หญิงสาวหน้าตาธรรมดาแค่ปากนิด จมูกหน่อย ไม่แต่งหน้า ใส่แว่นหนาเตอะ มัดผมลวกๆ นั่งหน้าโน๊ตบุ๊คตัวโปรดพร้อมกับถือแก้วกาแฟในมือทำงานทั้งวัน รายล้อมด้วยผู้คนที่รักเธอ? เหอะ ตั้งแต่จำความได้เธอมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว คนที่เธอเคยพบเจอ เธอก็แทบจำชื่อของพวกเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ พ่อแม่น่ะเหรอ พ่อเธอหย่ากับแม่มา 15 ปีแล้ว เขากลับญี่ปุ่นประเทศบ้านเกิดและแต่งงานใหม่ เช่นเดียวกับแม่ของเธอที่เดินทางกลับภาคใต้ แต่งงานใหม่และมีลูกๆ ที่น่ารักซึ่งเพิ่งจะอายุได้ 10 ขวบ ใช่เลย! เธอคือหมาหัวเน่าของครอบครัว นานๆ ทีพ่อกับแม่ถึงจะติดต่อมา ส่วนความรักที่สมบูรณ์แบบน่ะเหรอ? เกิดมา 26 ปี เธอยังไม่เคยมีแฟนด้วยซ้ำ ความรักหวานชื่นแสนโรแมนติก พระเอกขอนางเอกแต่งงานท่ามกลางทุ่งดอกไม้มีแค่ในจินตนาการของเธอเท่านั้นแหละ ชีวิตจริงของเธอช่างแห้งแล้งราวกับทุ่งหญ้าสะวันนาก็ไม่ปาน

และที่สำคัญ เธอเกลียดเทศกาลคริสต์มาส!