เมืองชิคาโก้ รัฐอิลลินอยส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา

รถเบ๊นซ์คันสีดำมันปลาบแล่นมาจอดเทียบที่หน้าร้านอาหารไทยกึ่งผับแห่งหนึ่งในเวลาสามทุ่มครึ่ง ความคล่องตัวแต่นุ่มนวลในการจอดเทียบบ่งบอกถึงสมรรถนะของทั้งรถและผู้ขับได้เป็นอย่างดี

“ถึงแล้วครับคุณไมค์”

แพทริก เคลตัน คนขับที่พ่วงตำแหน่งมือขวาก้าวลงจากรถแล้วเปิดประตูให้คนที่อยู่ดีๆก็นึกอยากรับประทานอาหารไทยขึ้นมา ชายหนุ่มผู้ที่เป็นทั้งเจ้านายและเพื่อนสนิทของเขามาตั้งแต่เด็กๆ ‘ไมเคิล รอส’

ร่างสูงในชุดสูทอาร์มานี่สีดำ ค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นจากการงีบหลับในรถเป็นเวลาสั้นๆ มือหนายกขึ้นจัดแต่งเสื้อสูทพอเป็นพิธีก่อนจะก้าวลงจากรถ

“นายจองที่ไว้แล้วใช่ไหมแพท”

“ครับ มุมเงียบๆค่อนข้างสงบตามที่คุณไมค์สั่ง”

“ดี เข้าไปกันเถอะ”

แพทริกเปิดประตูร้านอาหารให้ชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะเดินตามหลังเจ้านายเข้าไปภายในร้านอาหารไทยกึ่งผับชื่อดังในย่านชิคาโก้ ทั้งสองนั่งลงที่มุมๆหนึ่งในร้านตามที่พนักงานเชื้อเชิญ เพราะร้านอาหารแห่งนี้ตกแต่งสไตล์สวนหย่อม จึงทำให้ทั้งร้านดูร่มรื่นและผ่อนคลาย ต่างจากร้านอาหารทั่วๆไปที่ขายแต่อาหารเพียงอย่างเดียว

บรรยากาศสบายๆของร้านทำให้คนที่ระยะหลังๆนี้นอนไม่ค่อยพอตัดสินใจหลับตาลงเพื่อพักสายตา ศีรษะหล่อเหลาทรงเสน่ห์ที่ดึงดูดผู้หญิงเข้าหาได้เป็นอย่างดีเอนพิงนิดๆกับเบาะนุ่มของโซฟาทางด้านหลัง ปล่อยให้หน้าที่สั่งอาหารและเครื่องดื่มเป็นของอีกคนไปโดยปริยาย

ช่วงนี้ชีวิตไมเคิลมีแต่ปัญหารุมเร้า นอกจากปัญหาหุ้นตกของบริษัทแล้ว ที่บ้านเขาเองก็วุ่นวายไม่แพ้กัน เมื่อนึกถึงป้าสะใภ้ที่มาพบเขาที่บ้านก่อนที่เขาจะบินมาชิคาโก้ ไมเคิลก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เพื่อบรรเทาความเครียดที่สะสมมาหลายสัปดาห์ ป้าสะใภ้ขอให้เขาช่วยตามหาลูกสาวที่ตนเองไล่ออกจากบ้านไปเมื่อสองเดือนก่อนเพราะเธอไม่ยอมหมั้นหมายกับชายหนุ่มที่คุณป้าทาบทามให้ แต่พอลูกสาวหายไปจริงๆคนเป็นแม่ก็ใจเสีย ตามหากันว้าวุ่น แต่ทว่าหายังไงก็หาไม่เจอสักที

ไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องตัวแสบของเขาสมรู้ร่วมคิดกับใครไว้ ถึงได้วางแผนหนีไปได้อย่างรอบคอบจนกลบทุกร่องรอยจนมิด เขาเองก็เพิ่งรู้เรื่องนี้ทีหลัง ทันทีที่กลับจากประชุมใหญ่ที่โตเกียว ชายหนุ่มก็จ้างนักสืบให้ช่วยตามหาอีกแรง แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันการณ์เสียแล้ว

หลังจากนั้น ป้าสะใภ้ที่เพิ่งจะสูญเสียสามีไปเมื่อปีที่แล้วก็มาหาเขาทุกสัปดาห์เพราะเรื่องนี้ เขาเองก็เป็นแค่นักธุรกิจระดับกลางแถว ไม่ใช่บิล เกตส์ หรือมาร์ค ซัคเคอร์เบิร์ก จะได้มีเส้นสายอยู่ทั่วทุกหนแห่งในสหรัฐอเมริกาและรู้ไปหมด และประเทศนี้ก็ใหญ่โตราวกับทวีปๆหนึ่ง เขาจึงไม่รู้ว่าจะไปตามหามิเชลญาติสาวได้จากที่ไหน ทำได้แค่เพียงจ้างนักสืบเพิ่มอีกเป็นจำนวนเท่าตัว ก็เท่านั้น

ไมเคิลตั้งใจจะหลับตาพักผ่อน แต่ปัญหาต่างๆก็ตามเข้ามาก่อกวนในห้วงความคิดของชายหนุ่มไม่หยุดหย่อน จนกระทั่งเสียงดนตรีเพราะๆและเสียงใสเย็นของนักร้องจากทางร้านได้เริ่มร้องเพลง คิ้วที่ขมวดอยู่ของเขาจึงค่อยๆคลายปมลง เขาไม่รู้ความหมายของเพลงที่ทางร้านกำลังร้องอยู่เพราะดูเหมือนว่ามันจะเป็นภาษาไทย แต่เสียงที่ฟังสบายๆนั่นทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาด มันทำให้ชายหนุ่มวางเรื่องราววุ่นวายต่างๆลงได้ แม้จะเพียงชั่วขณะก็ตาม

“เพลงต่อไป เป็นเพลงที่แขกของทางร้านท่านหนึ่งขอเข้ามานะคะ ขอให้ทุกท่านรับประทานอาหารให้อร่อยและหวังว่าทุกท่านจะเพลิดเพลินกับเสียงเพลงในค่ำคืนนี้ค่ะ”

ไมเคิลอดที่จะเผลอยิ้มทั้งที่ยังหลับตาอยู่ไม่ได้เมื่อได้ยินเสียงดนตรีขึ้นนำของเพลงถัดมา เพลงโปรดที่คุณแม่ของเขาชอบฟังอยู่บ่อยๆ “Eternal Flame” ของ The Bangles

“Close your eyes, give me your hand, darling”

(หลับตาลง แล้วยื่นมือของคุณมาให้ฉัน ที่รัก)

เสียงหวานใสในท่อนแรกที่ก่อให้เกิดความรู้สึกอุ่นซ่านแปลกๆขึ้นในใจทำให้ร่างสูงตัดสินใจลืมตาขึ้น แล้วหันไปยังทิศทางที่เจ้าของเสียงร้องเพราะๆนั้นยืนอยู่