‘ปานไพลิน’ เผลอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกินเพื่อนกับ ‘ชาร์ล’ โดยไม่ตั้งใจ แต่เธอก็ไม่คิดเรียกร้องอะไรเพื่อรักษาความเป็นเพื่อนสนิทเอาไว้อย่างดีที่สุด ดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคืนนั้นคือเธอ แม้เขาทำเหมือนจะอ่อยก็ไม่ใช่จะจีบก็ไม่เชิงจนเธอหวั่นไหวเกือบทนไม่ได้อยู่หลายครั้ง


“เราเป็นเพื่อนกันนะ”
“ฉันไม่ได้อยากเป็นเพื่อนเธอแล้ว!”
ชาร์ลกระชากเสียงเข้มด้วยความโกรธเล็กน้อย จนป่านนี้เธอยังย้ำคำว่าเพื่อนอยู่อีก เขาเอื้อมมือบีบคางเธอให้หันมาสบตากันนิ่งๆ ก่อนก้มลงไปบดขยี้กลีบปากบวมเจ่ออย่างหนักหน่วงราวกับต้องการทำโทษให้ เธอรู้ซึ่งถึงสถานะของตัวเอง
“เลิกพูดว่าฉันเป็นเพื่อนเธอสักที เพราะฉันอยากได้เธอเป็นเมีย!”
“ไม่... ทำแบบนี้มันไม่ดี”
“ดีจะตาย ยอมฉันเถอะ เราจะยิ่งสนิทกันมากกว่าเพื่อนไงปอ”
“อ๊ะ!” เธออุทานเสียงสั่นเมื่ออีกฝ่ายอีกฝ่ายเริ่มทำรุนแรงขึ้น ดวงตาคมลุกโชนด้วยไฟปรารถนารุนแรงเหมือนจะเผาไหม้เป็นจุณจนเธอหวาดหวั่น


***นิยายภาคต่อในชุดเดียวกัน***
ทาสรักสัมพันธ์ลวง
เมียของชาร์ล