“เป็นไง!! สุดยอดเลยใช่มั้ย บอกแล้ว ว่าเราเข้ากันได้ดี” น้ำเสียงกึ่งจะเหยียดหยามนั่นเหมือนเหยียบย่ำความเป็นคนของเธอเหลือเกิน แต่รวินาก็ไม่ได้ตอบโต้ เธอพยายามขยับตัวออกห่าง แต่ก็ไม่สำเร็จ

“เรียบร้อยแล้วก็ออกไป” หญิงสาวบอกโดยไม่มองหน้าเขา ทำเอารามิลเริ่มหัวเสียกับท่าทางเหมือนเขาเป็นสิ่งน่ารังเกียจ นี่ขนาดตัวติดกันอยู่แท้ๆ ยังไม่วายยั่วโมโหอีกจนได้ ให้ตายสิ! แม่คนอวดดี

“เธอนี่ขี้โกงเป็นบ้าชิงเสร็จก่อนฉันตั้งสองรอบ อะไร! ค่าตัวตั้งเป็นแสนแต่ไม่มีฝีมือทำให้ลูกค้าเสร็จ หึ! ขำตัวเองเป็นบ้าเลย ของโปเกถูกๆจากสลัม ดันซื้อมาได้ตั้งเป็นแสนๆ” ทันทีที่เขาพูดจบ รวินาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้

วาจาหยามเหยียดจากรามิลกรีดหัวใจเธอเสียจนยับเยิน เธอรู้ดีว่าตัวเองต้อยต่ำเพียงไหน ... ถ้าเทียบกับเขา

£££££ นิยายเรื่องนี้ลงไม่จบ ลงเพื่อการโปรโมตการขายอีบุ๊คเท่านั้นนะคะ