คุณอา ยอดดวงใจ

รักโรแมนติก

Honey Orapim

“คุณอานพขา…” เท้าเล็กๆ รีบวิ่งลงบันไดชั้นสองมาอย่างรีบเร่ง เมื่อได้ยินเสียงรถที่คุ้นเคยแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน พร้อมๆ กับร่างสูงที่ก้าวเข้ามาหยุดกลางห้องโถง ร่างเล็กถลาเข้าไปเกาะขาเขา ก่อนที่ชายหนุ่มจะก้มลงช้อนอุ้มร่างเล็กไว้ในวงแขน “ตาหวานคิดถึงอานพจังค่ะ จุ๊บ!” ปากเล็กๆ จุ๊บลงไปบนปากหนาหยักอย่างไร้เดียงสา เรียกรอยยิ้มกว้างเต็มใบหน้าจากชายหนุ่ม ทั้งๆ ที่ปกติเขาไม่ใช่คนอารมณ์ดีที่ยิ้มแย้มแจ่มใสเท่าใดนัก “ปากหวานจัง คนดีของอา แล้วนี่ตาหวานทำอะไรอยู่คะ วันนี้คนเก่งทำการบ้านเสร็จหรือยัง หืม” เอ่ยถามเสียงนุ่ม ก่อนจะหอมแก้มแดงป่องเนียนใสหนักๆ เน้นๆ ทั้งสองข้าง …………………………………………..…………………….. “อ้ายยย! อีเด็กบ้า กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าป้า แกเป็นใครแล้วรู้ไหมฉันเป็นใครฮะ” สาวสวยหุ่นนางแบบกล่าวออกมาอย่างสุดจะกลั้นความฉุนเฉียว “ตาหวานไม่ใช่เด็กนะคะ ตาหวานเรียนจบแล้ว อายุย่าง 22 ปีนี้ ตาหวานเป็นเมียอานพค่ะ” เสียงหวานใสไม่แพ้หน้าตาเอ่ยขึ้นอย่างซื่อๆ พลางมองหน้าสาวสวยหุ่นนางแบบอย่างงงๆ ทำไมต้องมาว่าเธอว่าบ้าด้วยนะ แล้วถ้าไม่ให้เรียกป้าจะให้เธอเรียกอะไร ดูจากหน้าตาที่พอกหนาเตอะด้วยเครื่องสำอางชั้นดี ออกจะแก่กว่าคุณอานพของเธอเสียด้วยซ้ำ สิ้นคำพูดของหญิงสาวเรียกความตระหนกปนอึ้งให้เกิดกับทั้งหญิงสาวอีกคน และชายหนุ่มที่หน้าเหวอไม่แพ้กัน “ตาหวานหนูพูดอะไรออกมาคะ” ชายหนุ่มแกล้งพูดเสียงดุ พร้อมทั้งหันหน้าไปมองสาวน้อยด้วยนัยน์ตาเจ้าเล่ห์พลางซ่อนรอยยิ้มถูกใจไม่ให้ใครสังเกตเห็น “ก็เมื่อเช้าอานพบอกตาหวานเองนี่คะ ว่าตาหวานเป็นเมียอานพแล้ว ถ้าอานพบอกอะไร เตือนอะไรก็ต้องฟัง และห้ามไปไหนโดยที่ไม่บอกอานพอีก” หญิงสาวจ้องหน้าชายหนุ่มสายตาหวานใสแจ๋ว อีกครั้งที่ชายหนุ่มทำหน้าไม่ถูก ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างไม่พอใจของนางแบบสาว “กรี๊ดๆๆๆ ลินไม่ยอมนะคะนพ ลินไม่ยอม”