“เจน..ผมไม่ได้อยากเป็นคนร้ายกาจแบบนี้นะ ผมพยายามแล้วที่จะอยู่ห่างๆคุณ เข้าใจไหม? แต่ผมทำไม่ได้..มันยากสำหรับผม ที่จริงแล้วมันบ้ามากๆ ผมต้องการคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้าคุณ แค่เห็นภาพคุณจากอีเมลของแม่ที่ส่งมานั่นผมก็แทบห้ามความคิดอันร้ายกาจของผมไม่อยู่ ผมอยากจะลากคุณขึ้นเตียงทุกครั้งที่เจอหน้า..”

จีรพัสไม่ได้ตอบโต้คำนี้เธอหายใจแผ่วเบาหลับตาลงเหมือนคนที่ยังคงติดอยู่ในห้วงความฝัน

“และผมไม่สนว่าคุณจะรักใคร..ผมไม่แคร์ เจน..”ดูท่าว่าเขาจะพูดอยู่คนเดียว มาร์เวลคิด หญิงสาวหลับลึกไปแล้ว จากผลงานของเขาเองที่ทำให้เธอหมดแรง