พี่คะ..ไม่ว่าพี่จะอยู่ที่ไหน พี่ยังคงอยู่ในใจของหนูเสมอ

คงมีสักวันที่หนูจะได้เจอพี่ สักวันที่เราจะได้เจอกัน หนูรอได้เสมอ และจะรอตลอดไป

หนูคิดถึงพี่ค่ะ พี่แดน พี่เซาะกราว..คนสวนของหนู..

กระต่ายยักษ์ของพี่แดน ตอนนี้หนูทำอะไรอยู่

หนูจะรู้บ้างมั้ย ว่าพี่แดนคิดถึงหนูทุกวัน..ทุกคืน

ทั้งๆ ที่พยายามทำงานให้หนัก ทำงานให้เยอะ แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

หนูคงมีความสุขดี และคงลืมพี่แล้ว ลืมคนสวนคนนี้

อีกไม่นานหนูก็จะเรียนจบ แล้วหนูก็คงจะแต่งงาน

ถึงตอนนั้นพี่แดนคงไม่ได้อยู่เมืองไทยแล้ว

แต่พี่แดนจะคิดถึงหนู ไม่สิ พี่แดนคิดถึงหนูเสมอ..

พี่แดนภาวนาทุกวัน ให้หนูมีความสุข..พี่แดน “รัก” หนู..

บางครั้ง..กว่าที่เราจะรู้ และยอมรับใจตัวเอง

มันก็อาจจะ..สายเกินไป

เรื่องราวความรัก..ที่ถูกกดไว้จนลึกสุดใจ..เหลือร่องรอยไว้เพียงแค่ความผูกพัน

คืนวันผ่านผัน แต่ความรักยังคงไม่จางไปจากใจ

‘ความทรงจำสีจาง’ เป็นเรื่องราวความรัก ความผูกพัน ของหนุ่มสาวธรรมดาๆ กลุ่มหนึ่งที่เราสามารถเข้าถึงและสัมผัสได้ หลายคนอ่านแล้วอาจจะคิดถึงตัวเองสมัยวัยเรียน หรือขณะปัจจุบันที่ตัวเองยังเรียนอยู่ เพราะนิยายเรื่องนี้จะดำเนินเรื่องตั้งแต่มัธยมปลายไปจนจบปริญญาตรี หากจะถามกันว่า เศร้าไหม เศร้าแค่ไหน ผู้เขียนก็พอจะบอกได้เลย ว่าเศร้า และเศร้ามาก แต่ในความเศร้ามันมี ‘ความรักแบบอิ่มอิ่ม’ ตลอดจนเรื่องราวที่หลากหลาย รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และรอยน้ำตา เป็นส่วนประกอบของนิยายเรื่องนี้โดยแท้จริง

อนึ่ง ในเรื่องนี้อาจจะมีข้อมูลที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงอยู่บ้าง เช่น สถานีรถไฟในจังหวัดเพชรบูรณ์ หรือโรงเรียนประจำจังหวัด หรือมหาวิทยาลัยประจำจังหวัด ก็ขอให้ทราบว่าไรท์แค่อุปโลกน์ขึ้นนะคะ ไม่ได้เป็นเช่นนั้นจริงๆ ผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ

ความทรงจำสีจาง

เป็นชาติแรกของนิยายไตรภาค สามชาติห้าเรื่อง

เคยนำมาลงให้อ่านจนจบ และจัดทำเป็น e-book ลงใน meb เรียบร้อยแล้ว