เพื่อรักษาแผลใจและยุติปัญหาทั้งหมด ญาสุมินทร์จึงเลือกจากไปพร้อมกับลูกในท้องและทิ้งความเจ็บปวดทั้งหมดไว้เบื้องหลังจนเวลาล่วงเลยเธอต้องกลับมาเผชิญหน้ากับธีร์ พ่อของลูกและทุกคนที่มีส่วนร่วมสร้างบาดแผลให้เธอ ญาสุมินทร์จะรับมือกับเรื่องราวทั้งหมดต่อยังไงเมื่อสุดท้ายลูกแฝดของเธอยังโหยหาพ่อและอยากมีชีวิตครอบครัวปกติเหมือนบ้านอื่น
"ได้ยินว่ามินทร์จะพาลูกๆ กลับมาอยู่ไทยแล้ว นายรู้เรื่องนี้รึเปล่าธีร์?" ยุวดีถามขึ้นระหว่างที่กำลังรับประทานอาหารด้วยกัน
"เมื่อไหร่?" แต่ดูเหมือนธีร์จะไม่รู้เรื่องนี้เลย
"เหมือนจะเป็นต้นเดือนหน้า"
"นี่แสดงว่าความสัมพันธ์ของนายกับมินทร์ไม่ดีขึ้นเลยสินะ" ยุวดีพูดต่อ หล่อนรู้เรื่องราวของสองคนนี้ดี
"นึกไม่ถึงว่ามินทร์จะใจแข็งขนาดนี้"
"ทุกครั้งที่บินไปเจอลูก เราแทบไม่ได้เจอหน้ามินทร์เลย"
"มินทร์คงเกลียดเรา แม้แต่หน้าก็ไม่อยากมอง" ธีร์เริ่มระบายความรู้สึกในใจออกมา .
"ไม่มีใครเกลียดคนที่ตัวเองรักลงจริงๆหรอก" ยุวดีบอก หล่อนรู้จักญาสุมินทร์ดี
เรื่องราวของสองคนนี้เอาเป็นว่าทุกคนต่างก็มีส่วน ธีร์นึกถึงเรื่องราวระหว่างตนกับญาสุมินทร์ที่ผ่านมา

"มีข่าวดีจะบอก มินทร์ไม่ท้องนะ"
"ประจำเดือนมินทร์เพิ่งมาเมื่อเช้า" ญาสุมินทร์เดินเข้ามาบอกเขาหลังจากที่เครียดเรื่องนี้อยู่หลายวัน
"งั้นก็ดีแล้วล่ะ มินทร์ก็ทานน้ำอุ่นๆ แล้วพักผ่อนเยอะๆ นะจะได้ไม่ปวดท้อง" เขาบอกเธอ
"อื้มมมมมมม" ญาสุมินทร์ยิ้มให้ แต่มันช่างเป็นรอยยิ้มที่เจ็บปวดสำหรับหญิงสาว ชายหนุ่มสัมผัสได้ เขาเองก็รู้สึกผิดและเป็นห่วงเธอ แต่จะให้ทำยังไงได้เล่าในเมื่อเรื่องระหว่างเธอกับเขามันไปต่อด้วยกันไม่ได้
"ดูแลตัวเองดีๆ" เขาพูดต่อ
"ธีร์ก็ดูแลตัวเองด้วย" เธอบอกเขาและพยายามบังคับตัวเองไม่ให้เสียงสั่นไปมากกว่านี้